Ναυπάκτου Ιερόθεος: Ρατσισμός και (αντι-)εμβολιασμός

ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: Μέ αφορμή πού ακροδεξιές καί ναζιστικές οργανώσεις σέ όλη τήν Ευρώπη στράφηκαν μέ συλλαλητήρια καί δυναμικές αντιδράσεις εναντίον τών εμβολίων καί τών προστα­τευτι­κών μέτρων γιά τόν κορωνοϊό, προσπάθησα νά εντοπίσω τήν αιτία τών αντιδράσεων αυτών.

Διερωτήθηκα: Γιατί οι ακροδεξιές αυτές οργανώσεις είναι εναντίον τών προστατευτικών μέτρων καί τού εμβο­λιασμού;

Έγραψα ένα σχόλιο πού δημοσιεύθηκε στήν Εφημερίδα μας «Εκ­κλη­σιαστική Παρέμβαση» γιά τό θέμα, τό οποίο παραθέτω στήν συνέχεια:

«Οι αντιδράσεις τών ναζιστικών μορφωμάτων εναντίον τού εμβολίου καί τών προστατευτικών μέτρων καί στήν πατρίδα μας, κυρίως στήν Ευρώπη μού προκάλεσαν τήν απορία γιά τό τί σχέση μπορεί υπάρχη μεταξύ τού ναζισμού (ακροδεξιών) καί τού αντι­εμβο­λιασμού, καί γιατί όσοι ακολουθούν αυτήν τήν θεωρία είναι εναν­τίον τού εμβολιασμού τών ανθρώπων.

Κατ αρχάς σκέφθηκα ότι πιθανόν τό χρησιμοποιούν αυτό τό θέμα ως αφορμή γιά νά εκφράσουν τήν αντίδρασή τους στήν Κυβέρνηση πού θέλει τόν εμβολιασμό τών ανθρώπων ή είναι εναντίον τών μεγάλων Εταιρειών ή επιδιώκουν νά προ­σεταιρισθούν αυτούς πού αντιδρούν γιά τήν ενίσχυση τής οργα­νώσεώς τους.

Όμως, συζητώντας μέ κάποιον φίλο μου πού διατύπωσε σοβαρά επιχειρή­ματα, κατάλαβα ότι τό θέμα είναι βαθύτερο, δηλαδή έχει βαθειές ρίζες καί δέν είναι τόσο απλό καί αθώο.

Ο Νίτσε μέ τίς θεωρίες του προσδίδει στόν «υπεράν­θρωπό» του τέσσερα στοιχεία. Τό πρώτον η ανάγκη νά φονευθή ο Θεός, τό δεύτερον τό νά μή λυπάται κανείς τόν πλη­σίον, τό τρίτον ο ανεύθυνος καί ανελέητος πόθος γιά τήν εξουσία καί τό τέταρτον όλα επιτρέπονται. Γιά τόν υπεράν­θρωπο δέν υπάρ­χει ούτε καλό ούτε κακό, καί αυτό επηρέασε τίς θεωρίες τού Χίτλερ γιά τήν Αρία φυλή, καί κάθε τί πού είναι αδύνατο καί ασθενικό πρέπει νά εκλείψη.

Τέτοιες θεωρίες ευνοούν τόν κοινωνικό δαρβινισμό καί τήν ευγονική. Ο όρος ευγονική εισήχθη τό 1883 από τόν Francis Galton εξάδελφο τού Δαρβίνου. Σύμφωνα μέ τήν θεωρία αυτή η ανθρώπινη φυλή χρειαζόταν ένα είδος τεχνητής επιλογής, κατ αντίθεση μέ τήν φυσική επιλογή. Έτσι, πρέπει νά ελέγχεται καί νά απο­φεύγεται η αναπαραγωγή τών αδυνάτων καί τών ασθενών, καί νά επιζούν οι άνθρωποι εκείνοι πού είναι δυνατοί, ισχυροί, υγιείς. Καί, βέβαια, αυτά ισχύουν καί στίς θεωρίες πού σχετί­ζονται μέ τήν αναπαραγωγή τών ανθρώπων, οπότε εφαρμό­ζονται οι εκτρώ­σεις, αλλά καί σέ ήδη ζώντες ανθρώπους πού είναι ασθενείς μέ ανίατα νοσήματα, μέ τήν πρακτική τής ευθανασίας.

Αυτό σημαίνει ότι οι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι πού είναι συντα­ξιούχοι, αλλά καί οι άρρωστοι θεωρούνται από αυτούς πού έχουν τέτοιες ναζιστικές καί ρατσιστικές θεωρίες, ως άχρηστοι γιά τήν κοινωνία, καί αποτελούν τροχοπέδη στό κοινωνικό σύνολο καί γι αυτό πρέπει νά εξαφα­νισθούν.

Μέσα σέ αυτήν τήν ιδεολογική προοπτική τά εμβόλια δη­μιουρ­γούν αρνητικές καταστάσεις στήν κοινωνία, αφού επιζούν γιά πολλά χρόνια άνθρωποι μέ ανίατες ασθένειες, μέ αποτέλεσμα νά ζημιώ­νεται τό Κράτος, οι ασφαλιστικές Εταιρείες, καί τό Σύστημα Υγείας μιάς Χώρας. Γι αυτόν τόν λόγο μερικοί ιδεολόγοι αντι-εμβολιαστές επι­διώκουν τήν απελευθέρωση τής κοινωνίας από τά ασθενικά στοι­χεία.

Ίσως καί «η ανοσία τής αγέλης» νά εντάσσεται μέσα σέ αυτήν τήν προοπτική, δηλαδή νά περάση ο ιός καί νά εξαφανίση τά άρρωστα ζώα, ώστε νά παραμένουν τά υγιή καί δυνατά.

Εναντίον αυτής τής ναζιστικής καί ρατσιστικής νοοτρο­πίας αντιδρά τό πολιτισμένο Κράτος πού προστατεύει όλους τούς πολίτες του καί ιδιαίτερα τούς ανήμπορους σωματικά ανθρώπους, έστω κι άν κοστίζη οικονομικά γιατί αυτό είναι τό νόημα τού πολιτισμού. Ο πολιτισμός καί ο εκδημοκρατισμός μιάς Χώρας εντοπίζεται κυρίως στό ότι τό Κράτος δείχνει τόν αλτρουϊσμό καί τήν φιλανθρωπία στούς αδυνάτους ανθρώπους.

Έτσι, η σύνδεση τών ρατσιστών-ναζιστών μέ τό αντιεμβο­λια­στικό κί­νη­μα είναι προφανής.

Φυσικά όλοι οι αντιεμβολιαστές δέν διακατέχονται από τέτοιες απόψεις, αφού υπάρχουν καί άλλες αφετηρίες, όμως στό μικρό αυτό σχόλιο προ­σπάθησα νά εντοπίσω τήν σχέση μεταξύ αυτών τών ρατσιστικών-φασιστικών μορφωμάτων καί τού αντιεμβολιασμού, όταν μάλιστα εκφρά­ζεται μέ δυναμικό τρόπο».

Αυτό ήταν ένα πρώτο σχόλιο πού έγραψα γιά τό θέμα αυτό, χωρίς νά αναφέρομαι σέ Χριστιανούς αντιεμβολιαστές, πού κινούνται από διαφορετικά αίτια, οι οποίοι συγχέουν τήν πίστη μέ τήν επιστήμη καί καταλήγουν σέ εσφαλμένα συμπεράσματα, πού εκφεύγουν από τήν Ορθόδοξη θεολογία καί εκφράζονται από τήν σχολαστική καί προτεσταντική θεολογία.

Δέν αναφέρθηκα σέ αυτήν τήν κατηγορία καίτοι οι φανατικοί Χριστιανοί μέ χλεύασαν μέ εμπάθεια, κατά τόν συνήθη τρόπο τους.

Όμως χρειάζεται νά παραθέσω επιπρόσθετα στοιχεία στό παρόν άρθρο πού αναφέρονται στήν σχέση ρατσισμού-ναζισμού καί αντιεμβο­λιασμού.

Ο ρατσισμός ή φυλετισμός είναι η θεωρία εκείνη «πού στηρίζεται πάνω στήν άποψη τής βιολογικής ανισότητας τών ανθρώπων, καί δια­κηρύσσει ότι η ιστορία τής κοινωνίας καί τού ανθρωπίνου πολιτι­σμού υπακούει σέ αιωνίους καί αναλλοίωτους νόμους». Οι οπαδοί τού ρατσισμού επιδιώκουν νά αποδείξουν «ότι ο κόσμος αναγνώριζε ανέ­καθεν ανώτερες καί κατώτερες φυλές, δηλαδή, αυτές πού δέν μπορούν νά αναπτύξουν κάποιον πολιτισμό, είναι καταδικασμένες νά υπομένουν τήν δουλεία, ενώ οι ανώτερες, πού δημιουργούν ή αφο­μοιώνουν τόν πολιτισμό, μπορούν καί δικαιούνται νά εκμεταλ­λεύονται τίς κατώ­τερες» (Αντώνης Διαμαντίδης).

Η Έλενα Μπλοβάτσκυ τό 1888 σέ δύο τόμους πού συνέγραψε μέ τίτλους κοσμογένεση καί ανθρωπογένεση ανέπτυξε τήν θεωρία περί «ριζικών Φυλών», πού είναι στάδια στήν ανθρώπινη εξέλιξη, σύμφωνα μέ τήν οποία η ανθρωπότητα διαιρείται σέ επτά φυλές πού χωρίζονται σέ επτά υποφυλές καί αυτές σέ επτά πολιτισμούς η καθεμιά. Η πρώτη φυλή ήταν αιθερική, πού δέν υπάρχει η δεύτερη φυλή ήταν υπερ­βορεία, ερμαφρόδιτη πού δέν υπάρχει η τρίτη φυλή ήταν η Λεμούρια, μαύρου χρώματος η τέταρτη φυλή ήταν η Ατλαντία, κιτρίνου-καφέ χρώματος, είχαν μογγολικά χαρακτηριστικά καί αναμείχθηκαν μέ τούς κόκκινους Ινδιάνους η πέμπτη φυλή είναι η Αρία, λευκού χρώματος η έκτη φυλή αναμένεται καί «θά δημιουργηθή μέ ευγονική καί επιλε­κτική αναπαραγωγή» καί η εβδόμη φυλή αναμένεται νά έλθη, πού θά είναι «ο υπεράνθρωπος» ή «ο νέος άνθρωπος» πού θά προέλθη μέ τήν εξελικτική διαδικασία μέσα από τά «σκαλοπάτια».

Αυτές οι θεωρίες είναι τό θεμέλιο τών φυλετικών διακρίσεων, πού τόν 19ο αιώνα επηρέασαν πολλές μυστικιστικές οργανώσεις, «αφού υιοθετήθηκαν καί από τούς τέκτονες Ροδόσταυρους, Ιλλουμι­νάτι, “Εταιρεία τής Θούλης” καί “τό Τάγμα τής Χρυσής Αυγής”. Αξίζει νά σημειωθή ότι η Εταιρεία τής Θούλης καί τό Τάγμα τής Χρυσής Αυγής υπήρξαν ο πυρήνας τού Τρίτου Ράϊχ». Η λέξη Ράϊχ σημαίνει «Βασίλειο ή Αυτοκρατορία» πού είναι ο χώρος ενός λαού ή Έθνους καί προήλθε από τό όνομα τής «Αγίας Ρωμαϊκής Αυτο­κρατορίας τού Γερμανικού Έθνους» τών Φράγκων πού ήταν τό Πρώτο Ράϊχ, η Γερμανική Αυτοκρατορία τού Μπίσμαρκ (19ος αιώνας) ήταν τό δεύτερο Ράϊχ, καί τό τρίτο Ράϊχ είναι η ανεπίσημη ονομασία τής ναζιστικής Γερμανίας (Βικιπαίδεια).

Ο ναζισμός είναι μιά «ολοκληρωτική ιδεολογία» πού αναπτύχ­θηκε από τόν Χίτλερ μέ τό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα τής Γερμανίας πού ιδρύθηκε τήν δεκαετία τού 1920. Υποστήριζε ότι είναι «υπέρμαχος τής κοινω­νικής δικαιοσύνης, φυσικά μόνο γιά τούς φυλετικά καθαρούς υπηκόους του», καί εξόντωσε μέ τρόπους απάνθρωπους εκατομμύρια αθώων πολιτών «μόνο καί μόνο επειδή δέν είχαν “άρια” καταγωγή» (Αντώνης Διαμαντίδης).

Ο ναζισμός υιοθέτησε τήν ρατσιστική θεωρία, ότι «η άρια φυλή είναι ανώτερη από όλες τίς άλλες καί προορισμένη νά κυριαρχήσει, διότι οι διάφορες υποομάδες της ανέπτυξαν κατά καιρούς διαφόρους σημαντικούς πολιτισμούς». Οι ναζιστές υιοθέτησαν τόν ρατσισμό «γιατί υποστήριζαν τήν ανωτερότητα τού γερμανικού λαού». Ο Γερμανικός λαός είναι μιά ανώτερη φυλή, η αρία φυλή, «πού αποτελείται κυρίως από τά γερμανο-σαξονικά φύλα καί πρέπει νά είναι η κυρίαρχη φυλή τού κόσμου. Όλες οι υπόλοιπες πρέπει νά είναι υποτεταγμένες σέ αυτήν, διότι είναι κατώτερες».

Ο Richard Evans (Ρίτσαρντ Έβανς) ο οποίος υπήρξε αρχικά καθη­γητής ιστορίας στό Birkbeck College τού Πανεπιστημίου τού Λονδίνου καί αργότερα καθηγητής νεότερης ιστορίας στό Πανεπιστήμιο τού Καίμπριτζ, έγραψε τρείς τόμους μέ τίτλους «Η έλευση τού Τρίτου Ράϊχ», «Τό Τρίτο Ράϊχ στήν εξουσία», καί τό «Γ΄ (τρίτο) Ράϊχ στόν πόλεμο».

Στόν τρίτο από αυτούς τούς τόμους αναφέρεται διεξοδικά στήν περίοδο από τό ξέσπασμα τού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τήν 1η Σεπτεμβρίου 1939 μέχρι τό τέλος τού πολέμου στήν Ευρώπη δηλαδή στίς 8 Μαρτίου 1945, καί περιγράφει όλες τίς θηριωδίες τών ναζιστών στόν χώρο τής Ευρώπης καί στίς Σλαυικές χώρες.

Στό βιβλίο αυτό παρουσιάζονται όλα τά γεγονότα πού εφαρμόσθηκαν γιά «τήν πολιτική γενοκτονία» πού εντάσσονται μέσα στίς φυλετικές πο­λιτικές «απέναντι στούς Σλάβους καί σέ μειονότητες όπως οι Τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι μικροεγκληματίες καί τά “αντι­κοι­νω­νικά” στοι­χεία».

Οι ναζιστές θεωρούσαν ότι «οι Πολωνοί καί οι Εβραίοι τής ανατολής» ήταν υπάνθρωποι καί στήν ίδια τήν Γερμανία οι ναζιστές αντιμετώπισαν μέ παρόμοιο τρόπο, άν καί μέ σημαντικές διαφορές, τούς ψυχικά ασθενείς καί τά άτομα μέ σωματικές αναπηρίες, τών οποίων η μαζική εξόντωση στή διάρκεια τού Προγράμματος “ευθα­νασίας” υπό τήν διεύθυνση τής Καγκελαρίας τού Χίτλερ στό Βερολίνο» παρουσιάζεται σέ ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο.

Η ναζιστική ιδεολογία ήταν εμποτισμένη από τήν ρατσιστική νοοτροπία τής άριας φυλής. Όταν ο Χίτλερ καί οι ναζιστές κατέλαβαν τήν Πολωνία «ήταν έτοιμοι γιά πρώτη φορά νά εφαρμόσουν βίαια καί πλήρως τή φυλετική ιδεολογία τους». Έτσι, «η κατεχόμενη Πολωνία θά γινόταν πεδίο δοκιμών γιά τή δημιουργία μιάς νέας φυλετικής τάξης πραγμάτων στήν ανατολικοκεντρική Ευρώπη, πρότυπο γιά όλα όσα επιδίωκε ο Χίτλερ νά εφαρμοστούν στήν συνέχεια στήν υπόλοιπη πε­ριο­­χή, δηλαδή στή Λευκορωσία, στή Ρωσία, στίς βαλτικές χώρες καί στήν Ουκρανία». Ο Χίτλερ έλεγε στόν Γκαίμπελς ότι οι Πολωνοί ήταν «μάλ­λον ζώα παρά άνθρωποι, βραδύστροφοι καί άξεστοι».

Σέ ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο μέ τίτλο «Γερμανική ηθική», μεταξύ τών άλλων, αναφέρεται στήν «φονική επιστήμη». Αναφέρεται στό γεγονός ότι «η πανεπιστημιακή εκπαίδευση έπαψε ουσιαστικά νά υπάρ­χει» καί χιλιάδες φοιτητές επιστρατεύθηκαν στό μέτωπο καί άλλοι «επιτάχθηκαν γιά νά εργαστούν σέ πολεμικές βιομηχανίες». Ήταν δύσκολο νά συνεχιστούν οι έρευνες καί οι δημοσιεύσεις καί «δινόταν προτεραιότητα σέ μιά έρευνα μόνο άν ήταν επωφελής μέ άμεσο τρόπο γιά τήν πολεμική προσπάθεια ή γιά πράγματα πού συνδέονταν μέ αυτήν».

Επιστρατεύθηκε η ιατρική επιστήμη γιά τούς σκοπούς τής ναζι­στικής ιδεολογίας. Οι ναζιστές, επειδή υπήρχε φόβος γιά τούς γερμανούς στρα­τιώτες νά μολυνθούν από διάφορες ασθένειες, εντατικοποίησαν τίς ιατρικές έρευνες στήν Γερμανία, καί στήν παραγωγή τών εμβολίων. Ήδη οι Πολωνοί ερευνητές τού 1930 ανέπτυξαν ένα εμβόλιο γιά τόν τύφο πού μεταφερόταν μέ τίς ψείρες τού ανθρωπίνου σώματος, αλλά η παραγωγή του «ήταν δύσκολη, ακριβή καί χρονοβόρα». Έτσι, παρήχθησαν ποικίλα εμβόλια, αλλά τά πειράματα γίνονταν στό στρα­τόπεδο συγκεντρώσεως. Τούς κρατούμενους, καί μάλιστα μέ αυτούς πού είχαν «σωματικές ανωμαλίες ή ήταν καχεκτικοί, τούς χρησιμοποιούσαν ως πειραματόζωα, μάλιστα υπήρχαν περιπτώσεις πού τούς πυροβολούσαν γιά νά κάνουν νεκροψία».

«Στό Άουσβιτς, γιά παράδειγμα, γιατροί πού εργάζονταν γιά τόν Χίτλερ έκαναν πειράματα σέ γυναίκες μέ ενέσεις καί ακτίνες Χ αναζητώντας ένα ταχύ καί φθηνό μέσο μαζικής στείρωσης».

Οι ναζιστές, ενώ έκαναν ιατρικές έρευνες καί χρησιμοποιούσαν τούς κρατουμένους στά στρατόπεδα συγκεντρώ­σεως ως πειραματό­ζωα, πρός χάρη τών γερμανών στρατιωτών, συγχρόνως αποδεκάτιζαν τούς Πολωνούς, Ουκρανούς, Λευκορώσους, μεγάλα κομμάτια τής Ευρωπαϊκής Ρωσίας μέχρι τόν Καύκασο μέ τήν στέρηση τών εμβολίων.

Στούς γηγενείς κατοίκους τών Χωρών πού κατελάμβαναν, σύμ­φω­να μέ συνομιλίες τού Χίτλερ, δέν θά έδειχναν «κανένα έλεος». «Δέν θά τούς παρείχαν υπηρεσίες υγείας καί εκπαίδευση. Όχι μόνον δέν θά τούς εμβολίαζαν καί δέν θά έπαιρναν προληπτικά μέτρα γιά αυτούς τούς ανθρώπους, αλλά καί θά τούς έπειθαν ότι τά εμβόλια είναι επικίνδυνα γιά τήν υγεία τους. Αυτές οι απόψεις συνεπάγονταν ότι η ρωσική κοινωνία θά έφθινε καί τελικά θά εξαφανιζόταν μαζί μέ τίς άλλες σλαβικές κοινωνίες στή Λευκορωσία, τήν Ουκρανία καί τήν Πολωνία. Μέσα σέ εκατό χρόνια ο σλαβικός πληθυσμός τής ανατολικής Ευρώπης θά είχε εξαφανιστή καί τή θέση του θά είχαν πάρει «εκα­τομμύρια Γερμανοί αγρότες» πού θά ζούσαν στά εδάφη του».

Σέ όλα αυτά φαίνεται η σχέση τής θεωρίας τού ρατσισμού μέ τά εμβόλια, γι αυτό οι ακροδεξιοί συμμετείχαν σέ αντιδράσεις εναντίον τού εμβολιασμού, τούς οποίους, δυστυχώς, μιμούνται διάφορες προτεσταντικές ομάδες, πού επη­ρεά­ζουν καί άλλους.