ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: “Η Εκκλησία είναι το Πνευματικό Νοσοκομείο, όπου δρα Αυτός ο μεγάλος Ιατρός, ο Χριστός, μέσα στο οποίο υπάρχουν οι πνευματικοί ιατροί, τα πνευματικά φάρμακα και τα πνευματικά εμβόλια για να νικήσουμε τον μεγαλύτερο εχθρό μας που είναι ο πνευματικός θάνατος”, αναφέρει στην Χριστουγεννιάτικη Ποιμαντορική Εγκύκλιο για το 2020 ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος
Διαβάστε αναλυτικά τι αναφέρει ο Σεβασμιώτατος:
Ποιμαντορική Εγκύκλιος
Ιερόθεος
ελέω Θεού Επίσκοπος καί Μητροπολίτης
τής Θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Αγίου Βλασίου
Πρός τούς Κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς
τής καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Αγαπητοί αδελφοί καί τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Εορτή τών Χριστουγέννων η σημερινή εορτή, πανήγυρη λαμπρά, από πλευράς θεολογίας τής Εκκλησίας μας, όπως διασώζεται στίς ομιλίες τών αγίων Πατέρων καί στούς ύμνους τών αγίων υμνογράφων. Τί καί άν όλα τά εξωτερικά είναι θλιβερά; Εμείς πανηγυρίζουμε «τά τής Θεοφανείας» καί τά τής δικής μας ανακλήσεως καί επανόδου στόν Θεό. Εάν η ανθρωπότητα ολόκληρη τρέμη μπροστά στόν θάνατο από τήν πανδημία τού ιού, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πανηγυρίζουμε βλέποντας τήν ενανθρώπηση τού Υιού καί Λόγου τού Θεού καί τίς συνέπειες πού έχει γιά τόν άνθρωπο.
Επειδή η σημερινή εορτή τών Χριστουγέννων είναι διαποτισμένη από τήν ορθόδοξη θεολογία, γι αυτό, συντονιζόμενος μέ τήν ιερά υμνογραφία τής εορτής, θά σάς προσφέρω έναν λόγο πνευματικής ιάσεως από τόν μεγάλο θεολόγο τής Εκκλησίας μας, τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, ο οποίος σέ ομιλία του στά «Γενέθλια τού Σωτήρος» παρουσιάζει όλο τό θεολογικό νόημα τής εορτής τής Γεννήσεως τού Χριστού. Από τόν λόγο αυτόν θά αποσπάσω μερικά χωρία, τά οποία θά σάς τά παρουσιάσω ως ένα εόρτιο πανηγυρικό καί θεολογικό «γεύμα», γιά νά αναθαρρήση η ψυχή μας, από τίς θλίψεις όλων αυτών τών ημερών.
Κατά τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, η Εύα στόν Παράδεισο «τής εντολής επελάθετο τής δοθείσης καί ηττήθη τής μικράς γεύσεως», δηλαδή ξέχασε τήν εντολή τού Θεού νά μή φάγουν από τό δένδρο τής γνώσεως τού καλού καί τού κακού καί νικήθηκε από τήν μικρή γεύση. Έτσι εξορίσθηκε από τόν Παράδεισο «καί τούς δερματίνους αμφιέννυται χιτώνας», «ίσως τήν παχυτέραν σάρκαν καί θνητήν καί αντίτυπον», δηλαδή ενδύθηκε τούς δερμάτινους χιτώνες, πού είναι η πιό βαρειά σάρκα, η φθαρτή καί αντίθετη, καί ομολογεί: «φεύ τής εμής ασθενείας». Αδυνάτησε, ασθένησε η ανθρώπινη φύση καί μέσα σέ αυτήν εισέρρευσε ο θάνατος ως μέγα θηρίον, γιά νά κατρώγη τά πάντα.
Αφού ο άνθρωπος από τά πολλά αμαρτήματα παιδεύτηκε μέ τόν νόμο, τούς Προφήτες, τίς ευεργεσίες, τίς απειλές, τίς τιμωρίες, τίς πλημμύρες, τίς πυρκαϊές, τούς πολέμους, τίς νίκες, τίς ήττες, τά σημεία από τόν ουρανό, από τόν αέρα, τήν γή, τήν θάλασσα, μέ τίς ανέλπιστες μεταβολές ανθρώπων, πόλεων καί λαών, τά οποία αποσκοπούσαν στό νά εξαφανισθή η κακία, τελικά «ισχυροτέρου δείται φαρμάκου επί δεινοτέροις τοίς αρρωστήμασιν», δηλαδή ο άνθρωπος είχε ανάγκη από κάποιο ισχυρότατο φάρμακο γιά νά θεραπευθή. Καί ένα τέτοιο ισχυρότατο φάρμακο, γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ήταν απαραίτητο γιά τίς φοβερότερες ασθένειες, δηλαδή τίς αδελφοκτονίες, τίς μοιχείες, τίς επιορκίες, τίς ανώμαλες επιθυμίες, καί τό χειρότερο καί μεγαλύτερο από όλα τά κακά, τήν ειδωλολατρεία καί τήν μετατόπιση τής προσκυνήσεως από τόν Δημιουργό στά δημιουργήματα.
Αυτό τό ισχυρότατο φάρμακο γιά τίς μεγάλες ασθένειες είναι ο Υιός καί Λόγος τού Θεού, η πρωταρχική μας εικόνα. Γι αυτό ο Υιός καί Λόγος τού Πατρός «επί τήν ιδίαν εικόνα χωρεί», δηλαδή εισέρχεται στήν δική του εικόνα, τόν άνθρωπο, ενδύεται σάρκα πρός χάρη τής σαρκός καί μέ ψυχή πνευματική πρός χάρη τής ψυχής μας, καθαρίζοντας έτσι τό όμοιο μέ τό όμοιό του, καί γίνεται τέλειος άνθρωπος, όμοιος μέ εμάς, χωρίς τήν αμαρτία.
Έτσι, ο Χριστός μέ τήν ενανθρώπησή Του γίνεται ιατρός γιά τήν πεπτωκυία φύση μας, καί συγχρόνως γίνεται πνευματικό φάρμακο καί πνευματικό εμβόλιο. Προσέλαβε τήν φύση μας γιά νά τήν θεραπεύση, εισέρχεται μέσα μας γιά νά μάς αναπλάση, νά δώση υγεία στήν άρρωστη θνητή φύση μας, από πλευράς πνευματικής.
Ο Χριστός, ως ιατρός, όπως γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «συγκύπτει επί τά πάθη, καί δυσωδίας ανέχεται, ίνα δώ τήν υγιείαν τοίς κάμνουσι», δηλαδή σκύβει μέ κατανόηση επάνω στίς πληγές μας καί ανέχεται τήν δυσωδία, γιά νά δώση τήν υγεία σέ εκείνους πού ασθενούν. Καί συνεχίζει ο άγιος Γρηγόριος γιά νά πή ότι ο Χριστός σκύβει επάνω στόν βόθρο γιά νά βγάλη τό ζώο πού έχει πέσει μέσα σέ αυτόν.
Αυτό είναι τό βαθύτερο νόημα τής εορτής τών Χριστουγέννων. Εορτάζουμε τήν πνευματική μας αναγέννηση, τήν πνευματική μας ανάπλαση. Γι αυτό συνιστά ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Εορτάσωμεν, μή πανηγυρικώς, αλλά θεϊκώς μή κοσμικώς, αλλ υπερκοσμίως μή τά ημέτερα, αλλά τά τού ημετέρου, μάλλον δέ τά τού Δεσπότου! μή τά τής ασθενείας, αλλά τά τής ιατρείας μή τά τής πλάσεως, αλλά τά τής αναπλάσεως». Δηλαδή νά εορτάσουμε όχι μέ δημόσιες πανηγύρεις, αλλά μέ τρόπο θεϊκό, όχι μέ τρόπο κοσμικό, αλλά μέ υπερκόσμιο, όχι τά δικά μας, αλλά τού δικού μας, τού Δεσπότου μας, όχι τά σχετικά μέ τήν ασθένεια, αλλά τά σχετικά μέ τήν θεραπεία, όχι τά τής δημιουργίας μας, αλλά τά τής αναδημιουργίας μας.
Αγαπητοί αδελφοί καί τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Ο διάβολος στόν Παράδεισο πέταξε τόν δικό του δηλητηριώδη ιό μέσα στήν ψυχή μας καί αυτός ο ιός από τότε κατατρώγει τήν ψυχή καί τό σώμα μας. Όμως, δέν υπήρχαν αποτελεσματικά καί κατάλληλα πνευματικά φάρμακα καί πνευματικά εμβόλια γιά νά αντιμετωπίσουν τό καταστρεπτικό του έργο. Παντού επικρατούσαν οι συνέπειες τής ασθένειας αυτής, πού είναι οι αμαρτίες, τά πάθη, ο θάνατος. Βασανιζόταν ολόκληρο τό ανθρώπινο γένος.
Όταν έφθασε τό πλήρωμα τού χρόνου, ήλθε ο πραγματικός Ιατρός, ο Χριστός, πού είναι τό ισχυρότατο φάρμακο καί τό ισχυρότατο πνευματικό εμβόλιο, τό οποίο λαμβάνουμε μέ τά Μυστήρια, ιδιαιτέρως τό λαμβάνουμε κατά δόσεις μέ τό Μυστήριο τής θείας Μεταλήψεως τού Σώματος καί τού Αίματος τού Χριστού, γιά νά νικήσουμε τόν θάνατο, τόν πνευματικό καί σωματικό.
Η Εκκλησία είναι τό Πνευματικό Νοσοκομείο, όπου δρά Αυτός ο μεγάλος Ιατρός, ο Χριστός, μέσα στό οποίο υπάρχουν οι πνευματικοί ιατροί, τά πνευματικά φάρμακα καί τά πνευματικά εμβόλια γιά νά νικήσουμε τόν μεγαλύτερο εχθρό μας πού είναι ο πνευματικός θάνατος. Είναι δέ πολύ επικίνδυνο νά χωρίζη κανείς τήν Εκκλησία ως θεραπευτήριο καί ως κοινωνία θεώσεως, από τόν ιερό θεσμό της. Όπως είναι δύσκολο καί επικίνδυνο νά χωρίζη κανείς ένα Νοσοκομείο, πού ασχολείται μέ τήν θεραπεία τών σωματικών ασθενειών, από τήν διοικητική του λειτουργία. Μπορεί σέ ένα Νοσοκομείο τά διοικητικά του όργανα νά κάνουν κάποιο λάθος, ακόμη καί κάποιος ιατρός νά μή θεραπεύη σωστά, αλλά δέν καταργούμε τό Νοσοκομείο, ούτε απομακρυνόμαστε από αυτό, ούτε αναζητάμε θεραπεία εκτός τού Νοσοκομείου.
Τήν περίοδο αυτήν πού διερχόμαστε τούς περισσότερους ανθρώπους έχει καταλάβει θλίψη, απελπισία, απόγνωση από τήν μεγάλη υγειονομική κρίση, καί όλοι αναμένουν κάποιο νέο φάρμακο καί κάποιο νέο εμβόλιο κατά τού νέου ιού, καί ευχόμαστε στόν Θεό καί γι αυτό. Αλλά πρέπει νά γνωρίζουμε ότι υπάρχει καί ένας χειρότερος ιός, πού είναι η αμαρτία, η οποία θεραπεύεται από τόν Υιό καί Λόγο τού Θεού, πού ενηνθρώπησε γιά νά γίνη γιά μάς φάρμακο καί εμβόλιο, τά οποία χορηγούνται μέσα στήν Εκκλησία, γιά νά νικήσουμε καί εμείς εν Χριστώ τόν διάβολο, τήν αμαρτία καί τόν θάνατο.
Αυτά εορτάζουμε αυτές τίς ημέρες καί πρέπει νά πανηγυρίζουμε θεϊκώς. Καί νά μή στενοχωρούμαστε γιά «τά τής ασθενείας», αλλά νά χαιρόμαστε γιά «τά τής ιατρείας» εν Χριστώ Ιησού, τού Οποίου τό άπειρο έλεος νά είναι μαζί σας.
Μέ πατρικές ευχές
Ο Μητροπολίτης
+ Ο Ναυπάκτου καί Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ