Στο ζήτημα του ουκρανικού Αυτοκεφάλου επανέρχεται η Μητρόπολη Πειραιώς που εξέδωσε ανακοίνωση και μεταξύ άλλων στηλιτεύει κινήσεις της νέας Εκκλησίας υπό του Μητροπολίτη Επιφάνιου.
Η ανακοίνωση αναφέρει:
Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος αφότου ο παν. Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έδωσε την θλιβερή και άκυρη κατά τους Ιερούς Κανόνες Αυτοκεφαλία στο «Εκκλησιαστικό» μόρφωμα των σχισματικών, αφορισμένων, αχειροτόνητων, αυτοχειροτονημένων και αμετανόητων του Κιέβου. Όσο περνάει ο καιρός αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο το πραγματικό «πρόσωπο» αυτού του νέου μορφώματος, το οποίο διεκδικεί να πάρει τη θέση της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, υπό τον κανονικό Μητροπολίτη κ. Ονούφριο, που είναι η μόνη αναγνωρισμένη από ένδεκα Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, επί συνόλου δεκατεσσάρων.
Έχουμε ήδη αναφερθεί σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας γύρω από το ζήτημα αυτό, όπου εκθέσαμε συνοπτικά τις κυριότερες παραμέτρους του και τονίσαμε την αντικανονικότητα της χορηγήσεως της εν λόγω Αυτοκεφαλίας με βάση τους Ιερούς Κανόνες και τα ολέθρια επακόλουθά του με κυριότερο την δημιουργία σχίσματος πανορθοδόξων διαστάσεων. Επί πλέον στην πολυθεματική Ημερίδα που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς σε συνεργασία με την «Σύναξη για την Ορθοδοξία» και την «Εστία Πατερικών Μελετών» τον περασμένο Μάϊο, (18.5.2019), στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με γενικό θέμα «Η Ορθοδοξία απέναντι στη σύγχρονη άρνηση», ένα από τα θέματα της Ημερίδος αφορούσε το ουκρανικό ζήτημα. Μνημονεύουμε ακόμη την εξαίρετη επιστολή των τεσσάρων Μητροπολιτών Δρυϊνουπόλεως και Κονίτσης κ. Ανδρέα, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Κυθήρων κ. Σεραφείμ και Αιτωλοακαρνανίας κ. Κοσμά, η οποία αποδεικνύει με αδιάσειστες ιεροκανονικές και ιστορικές μαρτυρίες και με άριστα επιχειρήματα, ότι το εν λόγω Αυτοκέφαλο είναι άκυρο, συντρίβοντας και κονιορτοποιώντας κάθε αντίρρηση.
Τονίσαμε ακόμη ότι μια σημαντική παράμετρος του θέματος αποτελεί το γεγονός ότι το ουκρανικό Αυτοκέφαλο προωθήθηκε και επιβλήθηκε για να εξυπηρετηθούν γεωπολιτικοί και στρατηγικοί στόχοι των δυτικών κυβερνήσεων και ιδιαίτερα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η οποία επιδιώκει να αποσπάσει ολοκληρωτικά, (πολιτικά, οικονομικά και εκκλησιαστικά), την Ουκρανία από την σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, της μεγάλης αντιπάλου της. Είναι άλλωστε ευρέως γνωστές οι παρεμβάσεις της αμερικανικής κυβέρνησης για τη χορήγηση της Αυτοκεφαλίας στις σχισματικές ομάδες της πολύπαθης Ουκρανίας. Είναι επίσης γνωστό ότι η νέα «Εκκλησία» της Ουκρανίας έχει στενές σχέσεις, με σκληρούς εθνικιστικούς κύκλους της χώρας, οι οποίοι επιχειρούν, να την προσδέσουν σε δυτικά συμφέροντα.
Πέραν αυτών όμως η νέα «Εκκλησία» φαίνεται να εξυπηρετεί και έναν ακόμη στόχο, εξ’ ίσου ολέθριο για την ενότητα της Εκκλησίας. Όπως εκτιμούν έγκυροι μελετητές, με βάση τις μέχρι σήμερα εκκλησιαστικές εξελίξεις, το ουκρανικό Αυτοκέφαλο αποβλέπει στην προώθηση της «ένωσης των Εκκλησιών», Παπισμού και Ορθοδοξίας. Σε μια πρώτη φάση επιδιώκεται να γίνει η «ένωση» των σχισματικών του Επιφανίου με τους ουνίτες της Ουκρανίας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια ενιαία τοπική «Εκκλησία», που θα περιλαμβάνει τους ουνίτες και όσους ακολουθούν τον Επιφάνιο. Σε μια επόμενη φάση, θα επιδιωχθεί, κατά πάσαν πιθανότητα, η ενσωμάτωση όλων των Ορθόδοξων Εκκλησιών, που ακολουθούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο με όλες τις ουνιτικές κατά τόπους «Εκκλησίες», οι οποίες θα υπάγονται στο πρωτείο εξουσίας του Οικουμενικού Πατριάρχου. Και τέλος σε μια τρίτη και τελευταία φάση θα επιδιωχθεί η «ένωση» της παγκόσμιας Ορθοδοξίας με τον αιρετικό Παπισμό μέσω όλων αυτών των εξουνιτισμένων υβριδικών «Εκκλησιών», που θα έχουν εν τω μεταξύ δημιουργηθεί. Όλοι αυτοί, («Ορθόδοξοι» και Παπικοί), θα υπάγονται μέσω του Οικουμενικού Πατριάρχου στον Πάπα. Ο πρώτος τη τάξει θα είναι ο Πάπας και αμέσως μετά από αυτόν ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Η ένωση της παγκόσμιας Ορθοδοξίας με τον αιρετικό Παπισμό θα επισημοποιηθεί με την θρυλούμενη «Οικουμενική Σύνοδο» του 2025, με την συμπλήρωση 1700 ετών από την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, (325 μ.Χ.). Βεβαίως ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η προετοιμαζόμενη, (;;), φρικτή και ολέθρια αυτή «ένωση» προωθείται και από διεθνείς πολιτικούς και οικονομικούς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση, πίσω από τους οποίους κρύβονται σκοτεινά και υπόγεια κέντρα της Νέας Τάξεως Πραγμάτων και του Διεθνούς Σιωνισμού.
Το ότι τα πράγματα οδηγούνται προς αυτή την κατεύθυνση, αποδεικνύεται από σειρά γεγονότων των δύο τελευταίων ετών. Κατ’ αρχήν οι σχισματικοί του Επιφανίου έχουν πολύ στενές σχέσεις και επαφές με τους ουνίτες της Ουκρανίας. Ο ίδιος ο «προκαθήμενος» Επιφάνιος, κ. Σέργιος Ντουμένκο, αλλά και οι περί αυτόν «επίσκοποι», όχι απλά καλλιεργούν σχέσεις συνεργασίας, αλλά και συμπροσεύχονται, σαν να είναι η ουνιτική «Εκκλησία» Ορθόδοξη! Όπως πολύ σωστά παρατηρεί νεώτερος εκκλησιαστικός ερευνητής: «Ο καλύτερος φίλος του Επιφανίου είναι ο Ουνίτης Αρχιεπίσκοπος Σβετσούκ. Όλο γλυκόλογα είναι… Μην ξεχνάμε ότι ο Πάπας είχε πει ότι ‘η Ουκρανία είναι το εργαστήριο του Οικουμενισμού’! Ο σχεδιασμός προχωρεί μεθοδικά: Το Φανάρι θέλει να καταπιούμε ως Ορθόδοξοι την κοινωνία με τους σχισματικούς. Να καταπιούμε την ανυπαρξία Αποστολικής Διαδοχής στην Αρχιερωσύνη. Σιγά-σιγά θα συνηθίσουμε το πήγαινε-έλα με τους Ουνίτες. Και τελικά, το βήμα για να βρεθούμε στην αγκαλιά του Πάπα που τόσο μας ‘αγαπά’, δεν είναι καθόλου δύσκολο… Θα μας πουν τότε: ‘Να, και οι Ουνίτες τι έπαθαν, που αναγνωρίζουν τον Πάπα; Και αυτοί είναι σαν Ορθόδοξοι. Έτσι, θα είμαστε και εμείς… όλοι μαζί αγαπημένοι και μονιασμένοι! Που είναι το κακό;».[1] Άλλος εκκλησιαστικός ερευνητής προσθέτει: «Τώρα γίνεται το πείραμα της ενώσεως μεταξύ της αυτοκέφαλης εκκλησίας του Επιφανίου και της Αρχιεπισκοπής των Ουνιτών. Σε αυτό το πείραμα εμπλέκεται το Βατικανό και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το Βατικανό κανόνισε μέσω του ‘Ποντιφικού Συμβουλίου για την Ενότητα των Χριστιανών’ ραντεβού του Αρχιεπισκόπου των ουνιτών της Ουκρανίας με τον Βαρθολομαίο. Εκεί συμφώνησαν να προχωρήσουν οι Οικουμενικές σχέσεις μεταξύ του Επιφανίου και των Ουνιτών στην Ουκρανία….Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η πολιτική του Βατικανού. Το Βατικανό ήθελε πάντοτε, από τότε που ανέπτυξε την Ουνία και έχει πάντα σαν στόχο να κάνει τους Ορθοδόξους Ουνίτες. Να διατηρήσουν δηλαδή την παράδοσή τους, αλλά δογματικά να αναγνωρίζουν τον Πάπα ως αρχηγό της Εκκλησίας με δικαίωμα να δογματίζει. Ο Πάπας να είναι ανώτατος νομοθέτης, ανώτατος διοικητής και ανώτατος δικαστής».[2]
[irp posts=”547749″ name=”Ουκρανία: Αγιασμός του Σταυρών σε Ναό που είχε καταληφθεί”]
Επίσης δεν είναι άνευ σημασίας, το γεγονός ότι ο ίδιος ο παν. Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος μετέδωσε την Θεία Κοινωνία στο Φανάρι, στον πρώην Πρόεδρο της Ουκρανίας κ. Π. Ποροσένκο. Με την πράξη του αυτή θέλησε να στείλει προς κάθε κατεύθυνση ένα ηχηρό μήνυμα και όσοι το κατάλαβαν, το κατάλαβαν. Είδαμε από φωτογραφικό υλικό τον εν λόγω κρυφοπαπικό Πρόεδρο να «κοινωνεί» και από τον ουνίτη «αρχιεπίσκοπο» του Κιέβου Σβιατοσλάβ! Ας προσθέσουμε εδώ και τη δήλωση του παν. Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σε γράμμα που έστειλε τον Ιούνιο του 2019 στη θρονική εορτή του Βατικανού, στην οποία επεσήμανε την ανάγκη να περατωθεί ο Διάλογος για το θέμα του πρωτείου του επισκόπου Ρώμης την πρώτη χιλιετία μέχρι τον Νοέμβριο του 2020.
Προς την ίδια κατεύθυνση συνηγορεί και η ακόλουθη είδηση, την οποία πληροφορηθήκαμε από την αγωνιστική ιστοσελίδα «Ουκρανικό- Μακεδονικό», η οποία δημοσίευσε εκτενή αναφορά συμμετοχής της «αυτοκεφάλου Εκκλησίας» της Ουκρανίας σε συμπροσευχή, τόσο με ουνίτες και παπικούς, όσο και με εβραίους, δηλώνοντας τον πανθρησκειακό της προσανατολισμό: «Ο ‘Επίσκοπος’ της σχισματικής αυτοκέφαλης ‘Εκκλησίας’ του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ουκρανία Αλέξανδρος Ντραμπίνκο, συμμετείχε σε ‘συμπροσευχή’ στο Κίεβο με χαρακτηριστικά Πανθρησκείας. Ο Αλέξανδρος έγινε γνωστός στην Ελλάδα από το γεγονός, ότι μετά την αναγνώριση που έλαβε η ‘Εκκλησία’ του από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, προσπάθησε, χωρίς αποτέλεσμα, με ομάδα Ουκρανών σχισματικών κληρικών να λειτουργήσει στα μεγάλα προσκυνήματα της Ελλάδος. Στην ‘συμπροσευχή’ αυτή προεξήρχε o ‘Επίσκοπος’ Αλέξανδρος Ντραμπίνκο και ο Ουνίτης αρχιεπίσκοπος Ουκρανίας Σβιατοσλάβ και συμμετείχαν εκπρόσωποι των άλλων χριστιανικών ομολογιών, αλλά και Εβραίοι».
Ιδιαίτερη σημασία έχουν ακόμη οι δηλώσεις του σχισματικού «επισκόπου» Αλεξάνδρου επί τη ευκαιρία της ανίερης συμπροσευχής: «…Οι ιδέες του Πάπα Φραγκίσκου αποτελούν πρόκληση για όλους τους χριστιανούς του πλανήτη. Οι πράξεις του Αγίου Πατρός είναι ταυτισμένες με τις ενέργειες της αγάπης και του ελέους και η καρδιά μας αισθάνεται αναμφισβήτητα ότι είναι πραγματικές. Το μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου είναι μια πρόκληση για εμάς τους ορθόδοξους αλλά και μια πρόκληση για τους χριστιανούς στον πλανήτη εν γένει. Ο Άγιος Πατέρας μας προσφέρει μια νέα παγκόσμια χριστιανική ταυτότητα. Μια ταυτότητα που δεν βασίζεται στις ομολογιακές διαφορές, αφού οι δογματικές διατυπώσεις μπορεί να διαχωρίζουν τους ανθρώπους, αλλά στην αποτελεσματική αγάπη του ευαγγελίου» (Πηγή: spzh.news)! Δεν αξίζει τον κόπο να ανατρέψουμε μία προς μία τις παρά πάνω βλάσφημες δηλώσεις του κ. Αλεξάνδρου, διότι αυτό το έχουμε πράξει ήδη σε πάμπολλες προηγούμενες δημοσιεύσεις μας. Η σημασία των δηλώσεων αυτών έγκειται, στο ότι μας βοηθούν να καταλάβουμε πόσο «κοντά» βρίσκονται, (σχεδόν ταυτίζονται), ιδεολογικά και «θεολογικά», οι σχισματικοί του Επιφανίου με τους ουνίτες της Ουκρανίας, μέχρι σημείου να ονομάζει ο κ. Αλέξανδρος τον Πάπα «Άγιο Πατέρα μας», να τον προβάλλει ως πρότυπο «αγάπης και του ελέους» και ότι δήθεν «προσφέρει μια νέα παγκόσμια χριστιανική ταυτότητα».
Επί τη ευκαιρία αξίζει να αναφέρουμε και μια ακόμη σημαντική είδηση, η οποία φανερώνει την τραγική πορεία της «νέας Εκκλησίας». Ο «προκαθήμενός» της Επιφάνιος κ. Σέργιος Ντουμένκο πρόσφατα απέβαλε από την «Σύνοδο της Ιεραρχίας» του τον πρώην πάτρωνά του, τον σχισματικό και καθηρημένο, (και για ηθικούς λόγους), «πατριάρχη του Κιέβου» Φιλάρετο Ντενισένκο! Έχουμε δηλαδή ένα νέο σχίσμα μέσα στο υπάρχον σχίσμα. Η «νέα Εκκλησία» προοδευτικά και σταδιακά αυτοδιαλύεται εις τα εξ’ ων συνετέθη. Το γεγονός αυτό, τι άλλο μπορεί να φανερώνει, παρά το ότι η χορήγηση άκυρης Αυτοκεφαλίας από την αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικ. Πατριαρχείου με τον απόλυτα αντικανονικό τρόπο που πραγματοποιήθηκε και την πρωτοφανή «αποκατάσταση» των αμετανόητων σχισματικών και αχειροτόνητων «επισκόπων», δεν ήταν σύμφωνη με το θέλημα του Θεού και το πραγματικό συμφέρον της Εκκλησίας;
Από όσα παρά πάνω ακροθιγώς σχολιάσαμε, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα, ότι το ουκρανικό Αυτοκέφαλο γίνεται σταδιακά και προοδευτικά ένας ενδιάμεσος συνοδικός καταλύτης, ή αν θέλετε, ένας ενδιάμεσος μεταβατικός σταθμός, για την σχεδιαζόμενη στο προσεχές μέλλον «ένωση των Εκκλησιών». Όλα πλέον δείχνουν ότι δεν απέχει πολύ, αλλά «ελήλυθεν η ώρα» να ενωθούν οι σχισματικοί του Επιφανίου με τους ουνίτες της Ουκρανίας, για να επακολουθήσουν κατόπιν και επόμενες φάσεις των «ενώσεων», για τις οποίες ομιλήσαμε προηγουμένως. Εκτός βέβαια, αν επέμβει ο Θεός και με ένα θαυμαστό τρόπο ανατρέψει την πορεία των πραγμάτων. Διότι έτσι όπως έχουν φθάσει τα πράγματα, μόνον ο Θεός μπορεί να τα διορθώσει. Το τιμόνι της Εκκλησίας το κρατάει στα χέρια του ο παντοδύναμος Θεός, ο Οποίος δεν θα αφήσει την Εκκλησία του, την αγία Ορθοδοξία μας, να χαθεί στον κυκεώνα των αιρέσεων και των θρησκειών του κόσμου. Ας «όψονται» εν ημέρα κρίσεως, όσοι βλέπουν με απάθεια τα κτυπήματα και τις πληγές που δέχεται η Εκκλησία μας από τους εχθρούς της, έσωθεν και έξωθεν και παραμένουν αδιάφοροι, σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Προσευχόμαστε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο μεγάλος πηδαλιούχος της Εκκλησίας μας, να αναδείξει πατερικά αναστήματα και γενναίους αγωνιστές της πίστεως.
Τέλος δηλώνουμε κατηγορηματικά, ότι δεν θα πάψουμε να ασκούμε την κριτική μας, όσο ενοχλητική και αν είναι, (διότι αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας και υποχρέωσή μας) και ότι όταν πραγματοποιηθεί μια τέτοιου είδους ολέθρια «ένωση» στο προσεχές μέλλον, εμείς δεν θα την αποδεχθούμε, αλλά θα κόψουμε κάθε δεσμό και εκκλησιαστική κοινωνία με κάθε πρόσωπο που θα συμμετάσχει σ’ αυτήν.
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
[1] βλ. Εργασία του πρωτ. π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου με τίτλο «Κόλαφος για Βαρθολομαίο, Θεόδωρο, Ιερώνυμο: “Ουκρανικό αυτοκέφαλο: Πρόσκληση για ενότητα ή πρόκληση κατά της ενότητας της Εκκλησίας;» https://www.triklopodia. gr/%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE% B1%CF%86%CE%BF% CF.
[2] βλ. Κείμενο του κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου, Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Εκκλησιαστικού Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τίτλο: «Το Ουκρανικό είναι πείραμα Βατικανό και Φαναρίου για εξ-ουνιτισμό και ένωση της Ορθοδοξίας με τον Παπισμό», https://www.triklopodia. gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BF%CF% 85%CE%BA%CF% 81%0.
