I.M. BEΡΟΙΑΣ – Την Τετάρτη 12 Ιουνίου ολοκληρώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις για την εορτή της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον πανηγυρίζοντα υπό κατασκευή Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Η φετινή πανήγυρη λαμπρύνθηκε ιδιαιτέρως από την έλευση της αφθάρτου Τιμίας Χειρός της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής και του Τιμίου Ξύλου που μεταφέρθηκαν από την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους και παρέμειναν στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό για τέσσερις ημέρες.
Νωρίς το πρωί τελέστηκε ο Όρθρος της εορτής της Αποδόσεως του Πάσχα και Θεία Λειτουργία, στην οποία παρέστη συμπροσευχόμενος ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και κήρυξε τον θείο λόγο. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Αγιασμός ενώπιον του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Μαρίας.
Στις 12 το μεσημέρι εψάλη με συγκίνηση η Ιερά Παράκληση της Αγίας Μαρίας και τα Ιερά Σεβάσματα αποχώρησαν για το περιβόλι της Παναγίας, το Άγιον Όρος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο εξέφρασε την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες του προς τον Γέροντα Ελισσαίο και την αδελφότητα της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους και προς όσους κοπίασαν για την άρτια οργάνωση της πανηγύρεως, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Φωτίζου, φωτίζου η νέα Ιερουσαλήμ, η γαρ δόξα Κυρίου επί σε ανέτειλε», ψάλαμε και σήμερα πανηγυρικά και θριαμβευτικά, όπως και κατά την ημέρα της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου μας, κατά την εορτή του Πάσχα, την οποία αποδίδουμε εκκλησιαστικά σήμερα, καθώς την επομένη ο αναστάς Κύριός μας αναλαμβάνεται στους ουρανούς και επιστρέφει στον ουράνιο Πατέρα του, έχοντας ολοκληρώσει το έργο που είχε αναλάβει.
Όμως το φως που εξέλαμψε από τον κενό τάφο του αναστάντος Χριστού, το φως που έλαμψε στον κόσμο με την παρουσία του στη γη και το κήρυγμά του στους ανθρώπους, δεν εξαφανίζεται μετά τις σαράντα ημέρες, κατά τις οποίες εμφανίζεται αναστημένος στις μυροφόρες γυναίκες και στους μαθητες του. Δεν εξαφανίζεται, όταν ο Χριστός αναλαμβάνεται θριαμβευτικά στον ουρανό ενώπιον των μαθητών του, για να τους δείξει τη θεία δόξα του, «δόξα μονογενούς παρά Πατρός», όπως γράφει ο άγιος Ιωάννης ο θεολόγος και ευαγγελιστής, για να τους ενθαρρυνει και για να τους επιβεβαιώσει ότι όντως αυτός είναι «το φως του κόσμου», όπως ο ίδιος ο Κύριός μας είχε διακηρύξει.
Και το φως αυτό του αναστάντος Κυρίου όχι μόνο δεν εξαφανίζεται, αλλά και διαχέεται σε όλον τον κοσμο, ώστε να φωτίζει, όπως ψαλαμε, «την νέα Ιερουσαλήμ», την Εκκλησία του Χριστού, και δι᾽ αυτης όλους όσους θέλουν να ακούσουν και να πιστεύσουν το κήρυγμα του Ευαγγελίου.
Διαχέεται σε όλο τον κόσμο με το κήρυγμα των αγίων αποστόλων που διαδίδουν το μήνυμα της Αναστάσεως. Διαχέεται όμως και με τα έργα και τη ζωή τους και τη ζωή όλων των αγίων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ακολούθησαν και επιβεβαίωσαν με τη ζωή τους την προτροπή του Κυρίου «ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς».
Αυτό το φως μεταδίδουν και σκορπίζουν και οι άγιοι μας, ο θαυματουργός άγιος Λουκάς και η μυροφόρος αγία Μαρία η Μαγδαληνή, της οποίας το χαριτόβρυτο και θαυματουργό ιερό λείψανο της αφθάρτου χειρός της είχαμε τη μεγάλη ευλογία να υποδεχθούμε πριν από τρεις ημέρες στη Ιερά μας Μονή και να το προσκυνούμε και να το ασπαζόμεθα αυτές τις ημέρες της πανηγύρεως, μαζί με το σεπτό και θαυματουργό λείψανο του αγίου Λουκά, του ιατρού.
Και μεταδίδουν το φως του Χριστού οι άγιοί μας, γιατί η ζωή τους είναι ζωή Χριστού, είναι ζωή συμφωνη με το θέλημά του, ζωή αφιερωμένη στην αγάπη του, ζωή καθαρη και απαστράπτουσα. Και ο,τι είναι καθαρό, ο,τι δεν έχει ρύπους και μολυσμούς αμαρτίας, αυτό αντανακλά το φως του Χριστού προς όλους.
Μεταδίδουν οι άγιοι το φως του Χριστού, γιατί μας μεταδίδουν τη χαρά και την ελπίδα που προσφέρει ο Χριστός στον άνθρωπο και ιδιαιτέρως στον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος αν και ζει μέσα στην αφθονία του φυσικού φωτός, δοκιμάζεται από ποικίλα σκοτάδια που τον πολιορκούν και του συσκοτιζουν και την ψυχή και τον νού και τα πάντα γύρω του, ώστε να μην γνωρίζει που βαδίζει και να ζει μέσα σε μία δυστυχία και κατάθλιψη.
Μεταδίδουν οι άγιοι το φως του Χριστού, γιατί μεταδίδουν την χάρη και την ευλογία του. Και όταν ο άνθρωπος έχει τη χάρη και την ευλογία του Χριστού, τότε φωτίζεται η ψυχή του, τότε δεν φοβάται τίποτε και έχει το θάρρος να αγωνίζεται και να νικά και τους πειρασμούς και τις δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντά στη ζωή του, γιατί πιστεύει στον λόγο του Κυρίου μας: «Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμο».
Και δεν νίκησε μόνο τον κόσμο ο Χριστό. Νίκησε και τα υποχθόνια και τα καταχθόνια σχέδια του διαβόλου για τους ανθρώπους και συνέτριψε μοχλούς αιωνίους, όπως ψάλλουμε, που κρατούσαν δεσμίους τους ανθρώπους. Και με την Ανάστασή του απέδειξε αυτή τη νίκη του, που είναι και δική μας νίκη, γιατί με τη δύναμη της Αναστάσεώς του θα μπορέσουμε και εμείς να νικήσουμε και να συντρίψουμε τον πονηρό.
Αυτή τη νίκη επέτυχε και η αγία Μαρία η Μαγδαληνή, η οποία, νικώντας τον φόβο και τους ενδοιασμούς της λογικής, πήγε στον τάφο του Κυρίου μας και αξιώθηκε πρώτη εκείνη να τον δεί νικητή και θριαμβευτή του θανάτου και του διαβόλου και να μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως σε όλο τον κόσμο, να μεταφέρει το φως της Αναστάσεώς του και σε εμάς αυτές τις ημέρες που μας επισκέφθηκε, χάρη στην πολλή αγάπη του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονης Σίμωνος Πέτρας Γέροντος Ελισαίου, με την άδεια και την ευλογία του οποίου οι πατέρες μετέφεραν το ιερό της λείψανο.
Εκφράζουμε τις ολοκάρδιες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μας τόσο προς τον Άγιο Καθηγούμενο όσο και προς τους πατέρες για τον κόπο και την αγάπη τους, αλλά και για τη μεγάλη χαρά και ευλογία την οποία μας χάρισαν αυτές τις ημέρες.
Σήμερα όμως, εορτή της αποδόσεως του Πάσχα και παραμονή της Αναλήψεως, αποχαιρετούμε την αγία μυροφόρο μαθήτρια του Κυρίου μας, όπως αποχαιρέτισαν οι μαθητές τον Χριστό κατά την Ανάληψή του, εκφράζοντας και προς την αγία μυροφόρο Μαρία τη Μαγδαληνή την άπειρη ευγνωμοσύνη για την ευλογία που μας έφερε αλλά και για το αναστάσιμο φως, το φως του Χριστού, που μετέδωσε στις ψυχές μας.
Ας φροντίσουμε τώρα και εμείς και ας αγωνισθούμε όχι μόνο να το διατηρήσουμε στις ψυχές μας αλλά και να το μεταδώσουμε σε όσο περισσότερους ανθρώπους μπορούμε, ώστε να έχουμε και εμείς περισσότερη χάρη και ευλογία από τον αναστάντα και εν δόξη αναληφθέντα Κύριό μας.