I.M. ΒΕΡΟΙΑΣ – Το βράδυ της Πέμπτης, 8ης Φεβρουαρίου, με την ευκαιρία της αποδόσεως της εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου, η οποία παραδοσιακά συνδυάζεται με τη γιορτή της Μητέρας και της Οικογενείας, κατόπιν αποφάσεως του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, τελέστηκαν Ιερές Αγρυπνίες σε τέσσερις Ιερούς Ναούς της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Συγκεκριμένα Ιερές Αγρυπνίες τελέστηκαν στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας και στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Χαλάστρας.
Στις Ιερές Αγρυπνίες συμμετείχε ο ιερός κλήρος της Μητροπόλεως μας και πλήθος πιστών που προσευχήθηκε για τον ιερό θεσμό της Οικογενείας, καθώς η οικογένεια στις ημέρες μας περνά μια μεγάλη κρίση και βάλλεται από παντού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων προεξήρχε στην Ιερά Αγρυπνία που τελέστηκε στον Μητροπολιτικό Ναό της Ναούσης, όπου φυλάσσεται η θαυματουργή Ιερά Εικόνα της Υπαπαντής. Την Ιερά Εικόνα βρήκε η μακαριστή Ευγενία Ράιου μετά από όραμα τη δεκαετία του 1920 στην «Έξω Υπαπαντή» Ναούσης. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτη Κινσάσας κυρού Νικηφόρου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του, η οποία αναγνώστηκε σε όλους τους Ιερούς Ναούς που τελέστηκε αγρυπνία, ανέφερε μεταξύ άλλων: Θεοτόκε, η ελπίς πάντων των Χριστιανών, σκέπε, φρούρει, φύλαττε τους ελπίζοντας εις σε».
Με την ολοκάρδια αυτή ικεσία του ιερού υμνογράφου απευθυνθήκαμε και εμείς απόψε, αγρυπνώντας για την εορτή της αποδόσεως της Υπαπαντής, της μεγάλης Δεσποτικής και Θεομητορικής εορτής, προς την Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας. Την είδαμε πριν από λίγες ημέρες κρατώντας τον Υιό της και Κύριό μας, βρέφος τεσσαράκοντα ημερών, να προσέρχεται μαζί με τον προστάτη της, τον δίκαιο Συμεών, στον ναό του Σολομώντος, εφαρμόζοντας την εντολή του Θεού και του Μωσαικού νόμου.
Στην εικόνα αυτή της Υπαπαντής, που ασπασθήκαμε την ημέρα της εορτής, αλλά και απόψε, αποδίδοντάς την, η Εκκλησία μας βλέπει την εικόνα της οικογενείας, που αποτελεί πρότυπο για κάθε πιστό και για κάθε οικογένεια. Ιερός ο θεσμός της, ευλογημένος από τον ίδιο τον Χριστό, και ευλογείται διαρκώς, όταν ακολουθεί τον νόμο και τις εντολές του Θεού, όταν ζει με την παρουσία του Θεού στην καθημερινότητά της, όταν επιζητά την ευλογία του. Όμως στις ημέρες μας κινδυνεύει και κινδυνεύει περισσότερο από κάθε άλλη φορά, καθώς επιχειρείται να διαβρωθεί εκ των ένδον η έννοιά της και να πληγεί οριστικά η υπόστασή της. Γιατί διάβρωση είναι αυτό που επιχειρείται, όταν ονομάζεται γάμος, κάτι που δεν είναι γάμος, αλλά αθέμιτη ένωση δύο ατόμων του ιδίου φύλου. Τι σχέση μπορεί να έχει μία τέτοια δήθεν ένωση, όταν δεν μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο μιάς οικογενείας; Όταν οι δήθεν σύζυγοι δεν είναι μητέρα και πατέρας των παιδιών που θέλουν να αποκτήσουν, χρησιμοποιώντας την υιοθεσία ή ακόμη χειρότερα μία παρένθετη μητέρα;
Ονομάζοντας όμως αυτή τη σχέση γάμο και αυτή την ένωση οικογένεια, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αλλοιώνουμε την έννοια της αληθινής οικογενείας, να εκπαιδεύουμε έμμεσα ανθρώπους, και κυρίως νέους, σε μία παρεφθαρμένη εικόνα της οικογενείας, που στην τελική ανάλυση δεν έχει κανένα απολύτως λόγο υπάρξεως.
Αλλά δεν περιορίζεται ο νέος νόμος που συζητείται αυτές τις ημέρες στη Βουλή της πατρίδος μας μόνο στη διάβρωση της οικογενείας. Προχωρεί και σε ένα σοβαρό πλήγμα στην υπόστασή της. Διότι όχι μόνο καθιερώνει ως οικογένεια κάτι που δεν είναι και δεν μπορεί να θεωρείται οικογένεια, αλλά και καθιερώνει ως οικογένεια κάτι το οποίο είναι απολύτως αντίθετο προς το θέλημα του Θεού. Και αυτό είναι η ένωση δύο ατόμων του ιδίου φύλου, όπως κατηγορηματικά δηλώνεται από τον ιδρυτή της τοπικής μας Εκκλησίας, τον πρωτοκορυφαίο απόστολο Παύλο, που γράφει ξεκάθαρα προς τους χριστιανούς της Κορίνθου: «μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται … βασιλείαν Θεού κληρονομήσουσιν».
Έχει μείνει, άλλωστε, στην ιστορία η τιμωρία του Θεού στους κατοίκους των Σοδόμων και των Γομόρων, που ζούσαν με αυτόν τον ανήθικο τρόπο, ο οποίος στις ημέρες μας επιδιώκεται να καθιερωθεί ως νόμιμος και απόλυτα αποδεκτός. Και αυτό συμβαίνει παρότι όλοι γνωρίζουμε, και οι εισηγητές του και οι κρατούντες, ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι αντίθετη προς τον νόμο αυτό.
Και όμως η βούληση του ελληνικού λαού που πιστεύει στον Χριστό και σέβεται τις εντολές του, αγνοείται εσκεμμένα με το πρόσχημα της ισότητος των δικαιωμάτων κάποιων ανθρώπων, που θέλουν να ζήσουν με τον δικό τους τρόπο, αντίθετα προς το θέλημα του Θεού και τη φύση του ανθρώπου, και έχουν αναλάβει και την ευθύνη κάποιων παιδιών.
Είναι επιλογή και δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να ζει όπως θέλει. Αλλά γιατί είναι ανάγκη να αναγνωρισθούν αυτές οι επιλογές ως γάμος και ως οικογένεια, έννοιες οι οποίες είναι ιερές και έχουν παράδοση προσφοράς στην πατρίδα μας; Δεν θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη και το δικαίωμα κάθε παιδιού να μην στερείται τους φυσικούς γονείς τους και ιδίως τη μητέρα τους, κάτι που δεν συμβαίνει με τα παιδιά που μεγαλώνουν σε τέτοιες δήθεν «οικογένειες»;
Όλα αυτά τα ζητήματα και όλα τα επιχειρήματα που σχετίζονται με τον νόμο αυτόν, ο οποίος εισάγει «καινά δαιμόνια» στη πατρίδα μας, και του οποίου τις συνέπειες θα δούμε πολύ σύντομα, όπως τις βλέπουν και σε άλλες χώρες, στις οποίες έχουν εφαρμοσθεί παρόμοιοι νόμοι, η Εκκλησία μας τα έθεσε με παρρησία προς όλες τις κατευθύνσεις. Το έκανε δημόσια αλλά και με προσωπικές επιστολές προς τους βουλευτές μας, οι οποίοι καλούνται να ψηφίσουν αυτόν τον νόμο. Το έκανε με ομιλίες ενημερωτικές και με την εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου που διαβάστηκε στους ναούς μας αλλά και με ψηφίσματα, ώστε να μην υπάρχει κανείς που να μην γνωρίζει ότι ο νόμος αυτός είναι αντίθετος προς τον νόμο του Θεού, ο οποίος έπλασε τον άνδρα και τη γυναίκα, και ευλογεί μόνο τη μεταξύ τους ένωση ως γάμο και οικογένεια, αλλά και είναι αντίθετος προς τη φύση του ανθρώπου.
Ήταν ευθύνη και χρέος της Εκκλησίας μας και της Ιεράς μας Μητροπόλεως να το κάνει.
Όμως παράλληλα με τις κατ᾽ άνθρωπον προσπάθειες, τις οποίες κάναμε όλες αυτές τις ημέρες, είχαμε χρέος και να προσευχηθούμε στον Θεό για το πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα που μας απασχολεί και μας ανησυχεί και να ζητήσουμε την επέμβασή του. Και αυτό έκανε η Ιερά Μητρόπολή μας απόψε, καλώντας όλο τον ευσεβή και πιστό λαό σε προσευχή, με τις αγρυπνίες που τελούνται αυτή την ώρα σε όλες τις αρχιερατικές περιφέρειες της Ιεράς μας Μητροπόλεως
Ενώσαμε τις προσευχές μας προς τον παντοδύναμο και φιλάνθρωπο Θεό, έχοντας ως πρέσβειρα και μεσίτρια την Υπεραγία Θεοτόκο, την οποία τιμούμε ιδιαιτέρως κατά την εορτή της Υπαπαντής, και η οποία, όπως ψάλαμε, είναι «η ελπίς πάντων των χριστιανών». Της ζητήσαμε να σκέπει, να φρουρεί και να φυλάττει την οικογένεια και τον ιερό θεσμό του γάμου από τον μεγάλο κίνδυνο που τον απειλεί και απειλεί και όλους μας. Της ζητήσαμε να φωτίσει τους βουλευτές μας να μην ψηφίσουν έναν νόμο που θα κλονίσει ακόμη περισσότερο τον θεσμό της οικογένειας, η οποία είναι το θεμέλιο της κοινωνίας και του Έθνους μας, και θα μας φέρει αντιμέτωπους με τις εντολές του Θεού, τις οποίες καταπατά βάναυσα.
Ας συνεχίσουμε να προσευχόμεθα καθημερινά και ας ζητούμε το έλεος και τον φωτισμό του Θεού, ώστε να γίνει και σε αυτή την περίπτωση το θέλημά του.
