Ι.Μ. ΜΑΝΗΣ: Παρέδωκε την μακαρία του ψυχή στον Κύριον, ο ευγενής, ο πιστός, ο ταπεινόφρων, ο αφιερωμένος στην θεία εντολή «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», ο Αρχιερεύς Χριστού, ο Μητροπολίτης Πισιδίας κυρός Σωτήριος (ο Τράμπας).
Ο αοίδιμος υπήρξε ικανότατος ποιμήν των λογικών προβάτων που ο Κύριος του ενεπιστεύθη και ακατάβλητος ιεραποστολικός ανήρ της Εκκλησίας. Η προσφορά του ήταν λίαν καρποφόρος στην Ελλάδα, στη Κορέα, στη Πισιδία.
Κυρίως το όνομά του ταυτίστηκε με την Ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή. Εκεί «αφήκε και τα οστά του». Αυτό και το έλεγε: «Θέλω να αποθάνω στη Κορέα». Να σκεφθούμε το γεγονός: Έφυγε από την Ελλάδα και «εξήλθε κηρύξαι Χριστόν» μακρυά στην άλλη άκρη της γης.
Αλλά το υπέροχο στόλισμα του κεκοιμημένου Ιεράρχου ήταν το ήθος του. Κεκοσμημένος θείες αρετές έλαμπε «εν πάσι» και τω όντι δυνάμεθα να είπωμε ότι ο Πισιδίας Σωτήριος ήταν και είναι αγιασμένη μορφή της Εκκλησίας μας. Αιωνία του η μνήμη.
Κατωτέρω παραθέτουμε εκ του Αρχείου της Ι. Μητροπόλεώς μας μία ενδιαφέρουσα επιστολή του όταν υπηρετούσε στον Ελληνικό Στρατό το έτος 1968 στο Διδυμότειχο, την οποία απέστειλε στον αοίδιμο Μητροπολίτη Γυθείου και Οιτύλου Σωτήριο (τον Κίτσο).
