Την Δευτέρα 28 Μαρτίου το απόγευμα ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε το Μυστήριο του ιερού Ευχελαίου και κήρυξε το θείο λόγο στον ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στην Κορυφή Ημαθίας.
Η ομιλία του σεβασμιωτάτου:
«Ασθενεί τις εν υμίν; προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας και προσευξάσθωσαν επ᾽ αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν ονόματι του Κυρίου».
Με τα λόγια αυτά του αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου που ακούσαμε στο πρώτο αποστολικό ανάγνωσμα του ιερού Ευχελαίου που μόλις τελέσαμε, αδελφοί μου, καθιερώνεται η ιερή αυτή ακολουθία, μία από τις ακολουθίες που τελούμε κατά τη διάρκεια τόσο της νηστείας των Χριστουγεννων, όσο και της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Τι μας λέγει, λοιπόν, ο απόστολος Ιάκωβος για το ιερό Ευχέλαιο; Όταν κάποιος, μας λέγει, είναι αρρωστος, να καλούμε τους πρεσβυτερους της Εκκλησίας και να προσεύχονται γι᾽ αυτόν και να τον αλείφουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου.
Και συνεχίζει ο άγιος Ιάκωβος: και αυτή η προσευχή που γίνεται με πίστη ότι ο Χριστός όντως μπορεί να θεραπεύσει τον πάσχοντα, ειναι αυτή που τελικά τον σώζει· και δεν σώζει μόνο τον σωματικά ασθενη, αλλα και τον πνευματικά και ψυχικα, γιατί, όπως λέγει ο άγιος Ιακωβος, η προσευχή της Εκκλησίας συγχωρεί και τις αμαρτίες όσων έχουν αμαρτήσει.
Αυτή ακριβώς τη σημασία έχει το ιερό Ευχέλαιο μέσα στη λειτουργικη ζωή της Εκκλησίας. Γίνεται χαριν των ασθενούντων της ενοριας και της τοπικής Εκκλησίας, γιατί είναι χρέος μας να προσευχόμαστε για τους ασθενούντες· και ασθενείς υπάρχουν παντού.
Τελούμε όμως το ιερό Ευχέλαιο και υπέρ των ασθενούντων ψυχικα και πνευματικά, όλων δηλαδη εκείνων που έχουν υποπέσει στην αμαρτία και έχουν ανάγκη τη μετανοια και τη συγχώρηση. Και ποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν έχει αμαρτήσει, ότι δεν έχει υποπέσει σε κάποια αμαρτία, για να μη χρειάζεται τη συγχώρηση και την άφεση;
Γι᾽ αυτό και το ιερό Ευχελαιο συνδέεται με τις περιόδους που προανέφερα της νηστείας και της μετανοίας, και τελείται όχι για να υποκαταστήσει την εξομολογηση ή τη μετάνοια, αλλά για να μας βοηθήσει στη μετάνοια και να ανοίξει τη ψυχή μας στη χάρη του Θεού.
Ας μην πλανώμεθα: συγχώρηση δεν υπάρχει χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση. Tην προϋποθέτει και ο ίδιος ο άγιος Ιακωβος που αναφέρεται στη συνεχεια στη δημόσια εξομολογηση των αμαρτιών των πρώτων χριστιανων. Αλλά η εκζήτηση της αφέσεως των αμαρτιών μας, που αποτελούν πνευματική ασθένεια, μέσω της κοινής προσευχής της Εκκλησίας από τον Χριστό, μας βοηθα και να μετανοήσουμε και να εξομολογηθούμε.
Ας μην ξεχνούμε, άλλωστε, ότι και ο ίδιος ο Χριστός συνέδεε αρκετές φορές τη σωματική ασθένεια με την αμαρτία, λέγοντας στους ασθενείς που θεράπευε «αφεωνταί σοι αι αμαρτίαι».
Και κατά το ιερό Ευχέλαιο ο Χριστος είναι αυτός που θεραπεύει, ο Χριστός είναι αυτός που συγχωρεί, ανταποκρινόμενος στην προσευχή και την πίστη της Εκκλησίας. Μας το υποσχέθηκε, άλλωστε, αδελφοί μου, ότι «όπου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα εκεί ειμί καγώ εν μέσω αυτών».
Είναι όντως παρών ο Χριστός, εφόσον και εμείς είμαστε συναγμενοι στο όνομά του, εφόσον προσευχόμασθε προς αυτόν, αναγνωριζοντας την ασθένειά μας και ζητώντας τη βοήθειά του, εφόσον ο ιερέας ή ο Επίσκοπος στη συνέχεια θα χρίσει τους μετέχοντας με έλαιο στο όνομα του Χριστού.
Και εάν, αδελφοί μου, ο Χριστός υπόσχεται να πραγματοποιήσει ο,τι του ζητά ο κάθε ένας μας με πίστη, εφόσον βεβαίως είναι προς το συμφέρον του, πόσο μάλλον όταν το ζητούμε πολλοί μαζί, και μαλιστα, όταν αναγνωρίζουμε το προβλημα που αντιμετωπίζουμε και ζητούμε την προσευχή των ιερέων αλλά και των αδελφών μας. Τότε η δύναμη της προσευχής γινεται ακόμη μεγαλύτερη και ο Χριστος ανταποκρίνεται σ᾽ αυτήν περισσότερο, εφόσον δεν το ζητά ένας ανθρωπος, αλλά το ζητά η Εκκλησία ενωμένη, εκφράζοντας την πίστη της στη δύναμή του.
Αδελφοί μου, ζώντας είκοσι αιώνες μετά την ενανθρώπηση του Χριστού, μπορεί να μην τον έχουμε ανάμεσά μας, όπως τον είχαν οι άνθρωποι της εποχής του για να θεραπεύει τις ασθένειές μας και να συγχωρεί τις αμαρτίες μας, έχουμε όμως την Εκκλησία του, τις ιερες ακολουθίες της και τα ιερά μυστήριά της. Εχουμε την κοινή προσευχή μέσω της οποίας μπορούμε να του ζητουμε τη θεραπεία των σωματικων και ψυχικών μας ασθενειών. Έχουμε την ακολουθία του ιερού Ευχελαίου, διά του οποίου ο ίδιος ο Χριστός θεραπεύει τους κάμνοντας, αλλά ανοίγει και τη θύρα του ελέους του στους μετανοούντες.
Ας εκμεταλλευθούμε και αυτή την ευκαιρία του ιερού Ευχελαίου που μας προσφέρει η Εκκλησία μας κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ως ευκαιρία μετανοίας και συγχωρήσεως, και ας τη χρησιμοποιούμε και ως μέσο θεραπείας και ανακουφίσεως από τις σωματικές ασθένειες που μας βαρυνουν, πάντοτε με τη βεβαιότητα ότι «η ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα», και θα ανακουφίσει και τον δικό μας πόνο.