Ι.Μ. Πειραιώς
Ομιλία με θέμα: «Θα ήθελαν οι αγωνιστές του ᾽21 μιαν ουδετερόθρησκη Ελλάδα; ένα ουδετερόθρησκο σχολείο;», πραγματοποίησε ο Πολιτικός Επιστήμων κ. Κωνσταντίνος Χολέβας, την Τρίτη 21 Μαρτίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Σωματείο «Ο Πειραϊκός Φάρος», εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2017» που διοργανώνει ο Ναός, για 19η συνεχή χρονιά.
Τον τελευταίο καιρό ακούγονται, επεσήμανε αρχικά ο ομιλητής, διάφορες συζητήσεις, σχετικά με τον λεγόμενο χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας και διατυπώθηκαν και οι όροι «ουδετερόθρησκο κράτος» και «ουδετερόθρησκη παιδεία».
Εν όψει λοιπόν και της μεγάλης διπλής εορτής της 25η Μαρτίου, ο κ. Χολέβας ανέπτυξε το πώς αντιμετώπιζαν και έβλεπαν αυτά τα ζητήματα, εκείνοι που αγωνίσθηκαν για να γίνει το Ελληνικό έθνος, ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος.
[irp posts=”338616″ name=”Γιώργος Παπαθανασόπουλος: Η «ελευθερία» των αθέων”]
Ξεκίνησε από τον πνευματικό πατέρα της ελληνικής επαναστάσεως, Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος μας έσωσε από τους εξισλαμισμούς. Αγωνίστηκε για να παραμείνουμε ορθόδοξοι και να κρατήσουμε ελληνική συνείδηση, γιατί επί τουρκοκρατίας η εθνική ταυτότητα ήταν συνδεδεμένη με την Ορθοδοξία.
Όταν ο Άγιος αναφέρονταν στην παιδεία, ζητούσε να ανοίξουν σχολεία ελληνικά και να σπουδάζουν όλα τα παιδιά χωρίς να πληρώνουν και να μάθουν την ελληνική γλώσσα.
Γιατί από το σχολείο μαθαίνουμε τι είναι Θεός, Αγία Τριάς, Άγγελοι, Αρχάγγελοι, δαίμονες, παράδεισος, κόλαση, αμαρτία, αρετή. Τι είναι Αγία Κοινωνία, Βάπτισμα, Ευχέλαιο, Γάμος. Τι είναι ψυχή και τι είναι κορμί.
Το σχολείο ανοίγει τις Εκκλησίες, συνεχίζει ο Άγιος, ανοίγει τα μοναστήρια.
Επομένως, ο Άγιος Κοσμάς ξεκαθαρίζει, ότι όταν ομιλεί περί σχολείου, αναφέρεται σε ένα σχολείο που θα μιλά κυρίως για τον Χριστό και τους Αγίους. Και παράλληλα, ένα σχολείο που θα διδάσκει την ενιαία ελληνική γλώσσα, ώστε να ανεβάσουμε τον λαό στο επίπεδο της Εκκλησίας.
Ακολούθως ο κ. Χολέβας αναφέρθηκε σε έναν από τούς πρωταγωνιστές του Αγώνος, τον Κοζανίτη Νικόλαο Κασομούλη, ο οποίος έγραψε στα «Ενθυμήματα Στρατιωτικά»:
«….Η ελληνική γλώσσα, ο χαρακτήρ και τα έθιμα του ελληνικού λαού, μετά την πτώσιν του Βασιλείου μας, εδιατηρήθησαν υπό την επαγρύπνησιν του Κλήρου μας και δια των διαφόρων πεπαιδευμένων του Έθνους μας και δια της κοινής ευλαβείας προς την αγίαν ημών θρησκείαν…».
Στα πρώτα Συντάγματα της Εθνεγερσίας ορίζεται ότι:
«Έλληνες εισίν οι κάτοικοι της Ελληνικής Επικρατείας οι πιστεύοντες εις Χριστόν», ενώ ως κανόνες Δικαίου ορίζονται οι νόμοι των «Χριστιανών ημών Αυτοκρατόρων», δηλαδή των Βυζαντινών.
Μνεία έκανε ακόμη ο κ. Χολέβας και στις θέσεις της Α’ εν Επιδαύρω Εθνικής Συνέλευσης και της Γ’ Εθνικής Συνέλευσης, που συνδυάζουν την ελευθερία του λαού με την ανάγκη να παραμείνουμε χριστιανοί, αλλά ως ελεύθεροι χριστιανοί.
Η πολυσυζητημένη διάταξη περί της επικρατούσης θρησκείας, η οποία υπάρχει σε όλα τα Συντάγματα από εκείνο του 1844 μέχρι το ισχύον, εντοπίζεται για πρώτη φορά μαζί με την διακήρυξη της ανεξιθρησκίας σε ένα από τα νομοθετικά κείμενα του Αγώνος του 1821. Πρόκειται για μία πράξη του Αρείου Πάγου της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδος με έδρα την Άμφισσα, η οποία αναφέρει:
«Αν και όλας τας θρησκείας δέχεται η Ελλάς, και τας τελετάς και την χρήσιν αυτών κατ’ ουδένα τρόπον εμποδίζει, την Ανατολικήν όμως του Χριστού Εκκλησίαν και την σημερινήν γλώσσαν μόνας αναγνωρίζει ως επικρατούσας θρησκείαν και γλώσσαν της Ελλάδος».
Η επόμενη μεγάλη μορφή στην οποία αναφέρθηκε ο ομιλητής, ήταν ο Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ’ Οικονόμων και το κλασικό κείμενο του «Ο προτρεπτικός λόγος προς τους αγωνιστές του ’21».
Εκεί τονίζεται ότι οι αγωνιστές αγωνίστηκαν για την ελευθερία της Εκκλησίας και της Ελλάδος.
Κατά την συζήτηση για το Σύνταγμα του 1844 ετέθη το θέμα του θρησκεύματος του Βασιλέως. Ο αγωνιστής και συγγραφεύς Ιωάννης Μακρυγιάννης επέμενε να τεθεί όρος ότι μετά τον Ρωμαιοκαθολικό Όθωνα, οι επόμενοι Ανώτατοι Άρχοντες έπρεπε οπωσδήποτε να είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι.
Έγινε έντονη συζήτηση, αλλά τελικά η πρόταση εγκρίθηκε παμψηφεί. Την σκηνή περιγράφει ο Μακρυγιάννης στο δεύτερο έργο του, τα Οράματα και Θάματα:
«Όταν πιαστήκαμεν εις την Συνέλεψη δια τη θρησκεία….όλοι οι πρέσβεις θυσίασαν πλήθος τραπέζια και χρήματα να μπορέσουν να κάμουν τον σκοπόν τους. Να μην γένει τίποτας, επιαστήκαμεν εκείνην την ημέραν πολύ· από την φιλονικία την πολλή λέγει ο Μεταξάς να το βάλομεν εις τον ψήφον. Του λέγω αυτεινού και όσοι ήταν σύμφωνοι, θρησκεία δεν βαίνομεν εις τον ψήφον· ορθόδοξοι χριστιανοί να κομματιαστούμεν, δυτικοί και ανατολικοί, ότι σήμερον πεθαίνομεν όλοι, τούς λέγω εδώ μέσα. Τότε χωρίς να την βάλομεν εις τον ψήφο, έγινε παμψηφεί…».
Μετά τον αγώνα, η Βουλή, πολιτικά πρόσωπα και λόγιοι αναγνωρίζουν αυτόν τον άρρηκτο δεσμό Έθνους και Εκκλησίας, όπως χαλυβδώθηκε και αποκρυσταλλώθηκε το 1821.
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην μεγάλη μορφή του 1ου Κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια. Ο οποίος σημείωνε ότι Έλληνες είναι όσοι παρέμειναν Ορθόδοξοι, όσοι συνέχισαν να μιλούν ελληνικά και όσοι θεωρούσαν ως εθναρχία και πνευματική μητέρα την Εκκλησία τους. Αυτήν την ταυτότητα ορίζει ο Καποδίστριας, αυτήν την σύνδεση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας.
Σε κείμενο του για την παιδεία, τονίζει ότι η ελευθερία μπορεί να είναι ευεργετική μόνον εάν εμφορείται από τις αλήθειες του Ευαγγελίου. Μάλιστα, για τον Καποδίστρια το ελληνόπουλο πρέπει να ξεκινάει την παιδεία του με τους αρχαίους Έλληνες και την Ορθόδοξη πίστη και παράδοση.
Πάντοτε πίστευε σε μία Ελλάδα, η οποία θα ευλαβείται την Εκκλησία και γι’ αυτό θεωρεί την παιδεία ως τον σκοπό και τον τρόπο με τον οποίον οι Έλληνες πάνω απ’ όλα θα μάθουν να σέβονται την Ορθοδοξία και την ιστορία τους.
Ο κ. Χολέβας ολοκληρώνοντας σημείωσε:
«Σήμερα, ακούγεται ο όρος «ουδετερόθρησκο σχολείο, ουδετερόθρησκο κράτος». Από πού βγαίνει αυτή η λογική;
Προέρχεται από την Γαλλική επανάσταση, η οποία ήταν κοινωνική, εσωτερική (εμφύλιες διαμάχες) και δεν είχε καμία σχέση με την χριστιανική πίστη, αλλά την πολέμησε σε κάποιο βαθμό. Και φυσικά η Ελληνική Επανάσταση δεν είχε καμία σχέση με την Γαλλική.
Όσοι μιλούν για ουδετερόθρησκο σχολείο, δεν το κάνουν από σεβασμό στα άλλα θρησκεύματα. Θέλουν να αποκόψουν τελείως την παιδεία από κάθε χριστιανικό στοιχείο.
Οι πρόγονοί μας αγωνίσθηκαν για ένα κράτος με ταυτότητα Ελληνορθόδοξη και όχι ουδετερόθρησκη.»
