Θα νικήσουμε, γιατί μαζί μας είναι ο Χριστός, αναφέρει μεταξύ άλλων στην ποιμαντορική Εγκύκλιό του για την Πρωτοχρονιά 2013 ο Μητροπολίτης Καστορίας Σεραφείμ.
Ολόκληρη η εγκύκλιος έχει ως εξής:
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
Με αισιοδοξία, αδελφοί μου αγαπητοί, υποδεχθήκαμε και πάλι τον καινούργιο χρόνο που ανέτειλε με σφρίγος πριν από λίγες ώρες.
Με εορτασμούς, παρά το ζοφερό κλίμα που επηρεάζει δυσμενέστατα την πατρίδα μας, αντιμετωπίσαμε την προσθήκη μίας μονάδος στην ηλικία την προσωπική μας και στην ηλικία του κόσμου. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η ζωή μας κινείται μέσα στο χρόνο, στον οποίο πραγματώνουμε τα σχέδια μας, δημιουργούμε και κάνουμε όνειρα για το μέλλον. Καί επειδή δεν μπορούμε να δαμάσουμε την ορμή του, γι’ αυτό και μας κυριεύει το άγχος, η ανασφάλεια και ο φόβος.
«Η ουχί τοιούτος ο χρόνος, ου το μεν παρελθόν ηφανίσθη, το δε μέλλον ούπω πάρεστι, το δε παρόν πριν γνωσθήναι διαδιδράσκει την αίσθησιν;» –
«Μήπως δεν είναι τέτοιος ο χρόνος» θα ρωτήσει ο Μέγας Βασίλειος «του οποίου το παρελθόν έχει εξαφανισθεί, το μέλλον δεν έχει ακόμα παρουσιασθεί και το παρόν πριν ακόμη γίνει αντιληπτό ξεφεύγει από την αίσθηση;»(1)
Κι αν ακόμα γεμίζουμε τη ζωη μας με κοσμικές δραστηριότητες, αν ακολουθούμε τα γοργά βήματα της τεχνολογίας, που βελτιώνει, όπως πιστεύουμε τη ζωή μας, αλλά μας αιχμαλωτίζει θανάσιμα, αν επίσης, πάνω απ’ όλα τοποθετούμε την ευμάρεια και τις απολαύσεις, όπως πράττουμε μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και έχουμε αποτύχει, και πάλι ο χρόνος στενεύει πολύ.
Ακόμη και αυτοί οι εορτασμοί αυτών των ημερών, οι διασκεδάσεις, οι φωτισμοί, οι ανταλλαγές κάποιων δώρων μας γεμίζουν με μία φευγαλέα χαρά και παροδικότητα.
Το νόημα του χρόνου, όμως, είναι διαφορετικό στη ζωή του πιστού Χριστιανού, γιατί στην επίγεια πορεία του έχει συνοδοιπόρο το Χριστό. Πιστεύει ακράδαντα ότι ο Χριστός είναι γι’ αυτόν το φως, η αλήθεια και η ζωή. Έτσι υπάρχει μία άρρηκτη ενότητα ανάμεσα στην παρούσα ζωή και σ’ εκείνη τη μέλλουσα και αιώνια και άρα δεν συνθλίβεται από το πέρασμα του χρόνου.
Ο Χριστιανός μοιάζει με ένα καινούργιο στάχυ, που φυτρώνει στη γη και εν συνεχεία γίνεται ώριμος καρπός που προσφέρεται στο δημιουργό. Αισθάνεται, όταν είναι ενταγμένος σωστά μέσα στο μυστικό σώμα του Χριστού που είναι η Εκκλησία μας, ότι «τα παρόντα οδός εστίν» και αυτός «οδήτης και οδοιπόρος» κατά το χρυσορρήμονα Ιωάννη. Έτσι, οδεύει – τρέχει σε μία αδιάκοπη πορεία προς το αιώνιο παρόν του Θεού.
2013, αδελφοί μου, σήμερα.
Πως θα οδεύσουμε αυτόν τον χρόνο;
Ποιούς ταξιδιωτικούς κανόνες θα εφαρμόσουμε στο ταξίδι μας στο πέλαγος αυτής της χρονιάς;
Ο Χριστός, ο πρεσβύτερος αδελφός μας, μας συνιστά σήμερα την ξεχασμένη αρετή της υπομονής. Απευθύνει σε όλους μας μάθημα και μήνυμα υπομονής.
Πρώτον.Η υπομονή είναι:
η βασίλισσα των αρετών,
η πυρηνική δύναμη για την πνευματική μας ζωή,
η θωράκισή μας στα δίσεκτα χρόνια και στους αποκαλυπτικούς καιρούς της αποστασίας που ζούμε,
η συνισταμένη όλων των αρετών. Την συνθέτει η εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού και η ταπείνωση.
Την ονόμασαν:
δύναμη της ψυχής, κλειδί, που ανοίγει όλες τις πόρτες, στόλισμα γενναίων ψυχών και βράχο, πάνω στον οποίο συντρίβονται όλοι οι πειρασμοί.
Ο Άγιος Ιωάννης ο συγγραφέας της Κλίμακος την χαρακτηρίζει «θυρεό», που αυτόν που τον βαστάζει τον κάνει άτρωτο. Ο Ιερός Χρυσόστομος της πλέκει το εγκώμιο λέγοντας πως «δεν υπάρχει ίσον με την υπομονή, αφού αυτή είναι το θεμέλιο των αρετών και των κατορθωμάτων, το υπήνεμο λιμάνι, η ειρήνη μέσα στον πόλεμο, η γαλήνη στον κλύδωνα, η ασφάλεια στις επιβουλές, που ούτε όπλα, ούτε δόρατα, ούτε στρατόπεδα, ούτε και αυτές οι φοβερές φάλαγγες των δαιμόνων μπορούν να την παραβλέψουν».
Δεύτερον. Μας χρειάζεται η υπομονή και μάλιστα αυτή που γίνεται με χαρά, που έχει βάθος και φτάνει μέχρι το τέλος, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού «ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται»(2).
Μας χρειάζεται για τις θλίψεις και τις δοκιμασίες της παρούσης ζωής, όσες μας επιφυλάσσει η πρόνοια και η αγαθότητα του Θεού. Ο πόνος, που μας συντροφεύει, γίνεται διά της υπομονής μέσον αγιαστικό. Ο σκόλοπας(3) της σάρκας ή της ψυχής που μας βασανίζει, γίνεται διά της υπομονής πολύτιμος μαργαρίτης, που στολίζει τον χαρακτήρα μας και αργότερα το στεφάνι το αμαράντινο στη Βασιλεία των Ουρανών. Ένας περίφημος γιατρός του εξωτερικού έγραφε «είναι η υπομονή η ωραιότατη αποκάλυψη της ψυχής που κλείνει δύναμη ικανή να θεραπεύσει το σώμα».
Τρίτον. Μας χρειάζεται η υπομονή για να πλουτίσουμε με καρπούς πνευματικούς και να στολιστούμε με αρετές,
για να γίνουμε έγκαρποι, κατά το Μέγα Βασίλειο,
για να καλλιεργηθεί το γεώργιον της ψυχής,
για να αυξηθεί ο μισθός των αγαθών έργων, ώστε να έχουμε θαυμαστά αποτελέσματα πολλής και καλής πνευματικής καρποφορίας στην κοινωνία, στην οικογένεια, στην εργασία, στην Εκκλησία.
Αδελφοί μου αγαπητοί και παιδιά μου φίλτατα και πολυαγαπητά,
«Υπομονής έχετε χρείαν, ίνα … κομίσησθε την επαγγελίαν»(4) μας παραγγέλλει το στόμα του Χριστού, ο Απόστολος Παύλος. «Δι’ υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν»(5).
Πρότυπο στη δική μας πορεία ο Χριστός και ο σωτήριος λόγος Του: «Καρποφορούσιν εν υπομονή»(6).
Βακτηρία μας και υποστηριγμός μας ο Σταυρός του Χριστού, τα παθήματα του Χριστού και η υπομονή του Χριστού.
Παραμυθία μας οι Άγιοι Απόστολοι και οι Μάρτυρες, οι Όσιοι και οι Δίκαιοι, αυτοί που έζησαν και ζούν και σήμερα μέσα στην αφάνεια, αλλά συγχρόνως και στην επιφάνεια των τέκνων του Θεού, που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται, που υπέμειναν και υπομένουν «ως χρυσός εν χωνευτηρίω».
Φάρμακο στην ασθένεια της εποχής μας, στο πνεύμα της βιασύνης, στην υπαρξιακή αγωνία και στην απειλή του άγχους, αποτελούν τα λόγια της Οσίας Σοφίας από το Μοναστήρι της Κλεισούρας: «Πολλά υπομονήν, πολλά υπομονήν».
Αυτή την ημέρα της καινούργιας χρονιάς, που ο Κύριος μας επέτρεψε να ζήσουμε, σας αγκαλιάζω όλους με πολλή αγάπη, σεβασμό και τιμή.
Σας ασπάζομαι στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Σας εύχομαι υγεία, δύναμη, ομοψυχία, ενότητα, κουράγιο και κυρίως υπομονή. Θα νικήσουμε, αδελφοί μου, όσο κι αν οι μέχρι τώρα «φίλοι μας» θέλουν να μας ταπεινώνουν και να μας αδικούν.
Θα νικήσουμε, γιατί μαζί μας είναι ο Χριστός, η Παναγία και οι αδελφοί μας οι Άγιοι, οι οποίοι ακατάπαυστα πρεσβεύουν για όλους μας και για τη σωτηρία της πατρίδος μας.
Χρόνια πολλά, αδελφοί μου!
Καλή χρονιά, παιδιά μου αγαπητά!
Να έχετε πλούσια την ευλογία και τη χάρη του Κυρίου μας αυτή τη χρονιά.
Να έχετε υγεία και κάθε καλό στη ζωή σας.
Ευχέτης προς τον σαρκί περιτμηθέντα Κύριο Ιησού Χριστό
Ο Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Σ Σ Α Σ
Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
1. Μεγ. Βασιλείου, Ομιλία Α’ Εις την Εξαήμερον, ΕΠΕ 4,38.
2. Μαρκ. 13,13.
3. Β’ Κορ. 12,7.
4. Εβρ. 10,36.
5. Εβρ. 12,1-2.
