Ανακοίνωση εξέδωσε χθες η Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα περί Εγκυκλίου της Εκκλησίας σχετικά με τη δωρεά οργάνων.
Την εγκύκλιο επικαλέστηκε ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων και αναφέρει μεταξύ άλλων πως με την Εγκύκλιο 2819 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, που εξεδόθη στις 7 Ιουλίου του 2005 τόσο ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όσο και οι Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Αρχιερείς, είχαν δηλώσει την αποδοχή και τη στήριξή τους στο θεσμό της Δωρεάς Οργάνων και προέτρεπαν μάλιστα τους πιστούς να συμμετάσχουν στη φιλάνθρωπη αυτή πρωτοβουλία της Εκκλησίας μας γινόμενοι Δωρητές Οργάνων.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Μητροπόλεως Γλυφάδος κάτι τέτοιο δεν ισχύει και εξηγεί τους λόγους:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ 2819
Με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα περί Εγκυκλίου της Εκκλησίας σχετικά με τη δωρεά οργάνων, θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους πιστούς Χριστιανούς, αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη για τα εξής:
1. Η Εγκύκλιος 2819 «Περί της δωρεάς οργάνων σώματος» αποτελεί εγκύκλιο της ΔΙΣ (Διαρκούς Ιεράς Συνόδου) και όχι έγκυρη απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Για να είναι κάποια απόφαση έγκυρη, ισχυρά και εφαρμοστέα, θα πρέπει να έχει επικυρωθεί από το σύνολο της Ιεραρχίας, τουτέστιν άπαντες τους 82 Μητροπολίτες. Αυτό δεν ισχύει για την Εγκύκλιο 2819, η οποία φέρει υπογραφές μόνο των τότε μελών της ΔΙΣ.
2. Οι εγκύκλιοι της ΔΙΣ υπογράφονται από την ΔΙΣ ως σώμα, δηλαδή υπογράφονται υποχρεωτικά από όλα τα μέλη της ΔΙΣ, συμφωνούντα ή διαφωνούντα.
3. Κατόπιν προτροπής του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου, όλοι οι Αρχιερείς έγιναν αυτόματα δότες, χωρίς όμως να υποβάλουν σχετικές δηλώσεις ή χωρίς να έχουν την ευκαιρία να δηλώσουν ότι συμφωνούν με τη δωρεά οργάνων, υπό προϋποθέσεις, δηλαδή εφόσον δεν βλάπτεται η ζωή του δότου, ή εφόσον πρόκειται για τη δωρεά ενός εκ των διπλών οργάνων από υγιή δότη.
4. Η Εγκύκλιος 2819 πολύ ορθώς επισημαίνει: «Αν κάτι βλάπτει την ψυχή ή υποβιβάζει τις πνευματικές αξίες, ανεπιφύλακτα το απορρίπτει». Η αφαίρεση οργάνων από ασθενή που έχει χαρακτηριστεί «εγκεφαλικά νεκρός», οπωσδήποτε υποβιβάζει τις πνευματικές αξίες και βλάπτει την ψυχή.
5. Η Εγκύκλιος 2819 πολύ ορθώς τονίζει: «Η Εκκλησία ενδιαφέρεται για τον λήπτη, θέλει όμως να προστατεύσει τον δότη. Επ´ ουδενί λόγο και με κανένα τρόπο δεν θυσιάζει το δότη στην ανάγκη επιβιώσεως του λήπτη». Και αφού ο δότης «σε λίγο θα πεθάνει», δηλαδή είναι ζωντανός, η ύπαρξή του εξαρτάται από τον Κύριο της ζωής και του θανάτου. Γι´ αυτό και η Εκκλησία, σύμφωνα με την ανωτέρω εγκύκλιο, «ούτε σε πολιτική σκοπιμότητα υποχωρεί, ούτε με την εκκοσμίκευση συντάσσεται». Έτσι, και σύμφωνα με την αποστολή της, η Εκκλησία έχει χρέος να προστατεύσει την αξία της ανθρώπινης ζωής και να επαναλάβει την αγιοπατερική θέση ότι το καλό είναι καλό, μόνο όταν γίνεται με καλό τρόπο.
6. Η άγνοια περί της μη ταύτισης του λεγόμενου «εγκεφαλικού θανάτου» με τον οριστικό, βιολογικό θάνατο φαίνεται ότι οδήγησε σε εσφαλμένες υποθέσεις και δηλώσεις.
7. Ο Σεβασμιώτατος ποιμενάρχης μας κ. Παύλος, παρότι δεν είχε παλαιότερα πλήρη γνώση για τη διαφορά μεταξύ «εγκεφαλικού» και βιολογικού θανάτου, μετά από ενδελεχή ενημέρωση και εμβριθή μελέτη, προέβη το 2009 στην έκδοση σχετικού ενημερωτικού τόμου και το 2012 στη διοργάνωση ημερίδας, όπου σοβαροί επιστήμονες, ιατροί και θεολόγοι, κατέδειξαν ότι ο «εγκεφαλικός θάνατος» δεν είναι θάνατος. Οι εισηγήσεις της ημερίδας, τα περισσότερα κείμενα του τόμου, αλλά και άλλα νεώτερα άρθρα περί βιοηθικής και μεταμοσχεύσεων είναι ανηρτημένα στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως.
Η ενημέρωση, και μάλιστα για τόσο σοβαρά θέματα, είναι χρέος όλων μας.