Επιμέλεια: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ι.Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ: «Η ανάγκη για προσωπική και συλλογική μετάνοια, στην οποία ιδιαίτερα αυτή την περίοδο μας καλεί η Εκκλησία, καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική, αν λάβουμε υπ’ όψη μας την σύγχρονη εξόχως τραγική και ολέθρια πορεία, την οποία βαδίζει ολοταχώς ολόκληρη η ανθρωπότητα», αναφέρει μεταξύ άλλων στην σημερινή παρέμβαση του για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή το Γραφείο Αιρέσεων και Παραθρησκειών της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιώς.
Εισήλθαμε με τη χάρη του Θεού στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, που είναι μια από τις σημαντικότερες εορτολογικές περιόδους της Εκκλησίας μας.
Είναι μια πένθιμη και κατανυκτική περίοδος εντονωτέρου πνευματικού αγώνος, στην οποία η Εκκλησία μας, με την νηστεία, τα τροπάρια, τους ύμνους, τα αναγνώσματα, τις κατανυκτικές Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, και με την όλη κατάλληλη ατμόσφαιρα των ημερών αυτών, μας καλεί σε μιά βαθύτερη βίωση του μυστηρίου της μετανοίας. Μας καλεί να παλαίψουμε και να σταυρώσουμε τα πάθη και τον παλαιόν άνθρωπο, που φέρουμε μέσα μας, έτσι ώστε συσταυρωμένοι και συναναστημένοι με τον Χριστό, να εορτάσουμε τα άγια Πάθη και την Ανάστασή του.
Η ανάγκη για προσωπική και συλλογική μετάνοια, στην οποία ιδιαίτερα αυτή την περίοδο μας καλεί η Εκκλησία, καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική, αν λάβουμε υπ’ όψη μας την σύγχρονη εξόχως τραγική και ολέθρια πορεία, την οποία βαδίζει ολοταχώς ολόκληρη η ανθρωπότητα. Όπως και άλλοτε έχουμε τονίσει, πρόκειται για μια πορεία πρωτοφανούς αποστασίας με κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα την πλέον ακραία διαστροφή της ανθρωπίνης φύσεως, παρόμοια με αυτήν των δαιμόνων! Θεωρούμε δε επιτακτική την ανάγκη της μετανοίας, διότι πιστεύουμε ακράδαντα, ότι όσο περισσότερο η ανθρωπότητα οδεύει από πτώση σε πτώση και από βάραθρο σε βάραθρο, τόσο περισσότερο είναι ανάγκη ο πιστός λαός του Θεού, «το μικρόν ποίμνιον», (Λουκ. 12,32), να προκόπτει και να καρποφορεί καρπούς μετανοίας. Όσο περισσότερο αυξάνει η ηθική σήψη και αποσύνθεση της ανθρωπότητος, τόσο περισσότερο είναι ανάγκη να γίνεται ο λαός του Θεού το «άλας της γης», (Ματθ.5,13), το οποίο θα προλαμβάνει την ολοσχερή ηθική σήψη της ανθρωπότητος. Όσο περισσότερο η ανθρωπότητα θα μεταβάλλεται σε Σόδομα και Γόμορα, τόσο περισσότερο επιτακτική είναι η ανάγκη να υπάρχουν έστω και 10 άνθρωποι με αγιότητα βίου και παρρησία ενώπιον του Θεού, οι οποίοι με τις προσευχές τους θα αναχαιτίζουν την δικαία οργή του Θεού. Και το λέμε αυτό, έχοντας υπ’ όψη μας τον χαριτωμένο διάλογο που είχε ο Αβραάμ με τον Θεό, τον οποίο παραθέτει το θεόπνευστο βιβλίο της Γενέσεως, (κεφ. 18, 23-33). Στον διάλογο αυτό ο Θεός βεβαίωσε τον Αβραάμ, ότι αν υπήρχαν στην πόλη των Σοδόμων 10 δίκαιοι, δεν θα κατέστρεφε την πόλη χάριν των 10 δικαίων.
Κάτι ανάλογο συναντούμε και στο βιβλίο των Πράξεων και πιο συγκεκριμένα στο ταξίδι του Παύλου στη Ρώμη, το ναυάγιο και τη θαυμαστή διάσωσή του. Τότε που όλοι οι επιβάτες του πλοίου είχαν χάσει κάθε ελπίδα σωτηρίας, ο Παύλος (κατόπιν οράματος και άνωθεν πληροφορίας), τους βεβαιώνει ότι κανείς από αυτούς δεν θα χάσει τη ζωή του: «παρέστη γαρ μοι τη νυκτί ταύτη άγγελος του Θεού ού ειμί, ώ και λατρεύω, λέγων· μη φοβού, Παύλε· Καίσαρί σε δει παραστήναι· και ιδού κεχάρισταί σοι ο Θεός πάντας τους πλέοντας μετά σου» (Πραξ.27,23-24). Ο Θεός για χάρη του Παύλου χαρίζει την ζωή και σε όλους όσους συνταξιδεύουν μαζί του. Οι άγιοι και οι δίκαιοι με τις προσευχές των συγκρατούν και αποτρέπουν την δικαία οργή του Θεού και για χάρη αυτών εξακολουθεί ακόμη να υπάρχει ο κόσμος.
Η ηθική και πνευματική καταβαράθρωση της κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι έκδηλη και πρωτοφανής στην εποχή μας, επιβεβαιώνει δε πλήρως τις αγιογραφικές και πατερικές προρρήσεις για τα έσχατα. Ο σύγχρονος άνθρωπος ευρισκόμενος υπό την ισχυρή επίδραση της ιδεολογίας της Νέας Εποχής και της μετανεωτερικότητος, της αμφισβήτησης δηλαδή των παραδεδομένων αξιών, όχι απλά περιθωριοποίησε τους πανανθρώπινους κώδικες ηθικής, αλλά κυριολεκτικά τους καταπάτησε και συκοφάντησε ως «αναχρονιστικά κατάλοιπα του παρελθόντος», τα οποία «περιορίζουν την ελευθερία του ανθρώπου να ζεί και να απολαμβάνει τη ζωή του, όπως αυτός θέλει», δηλαδή να ζει κατ’ ουσίαν όπως τα άλογα ζώα! Ο πρωτοφανής πανσεξουαλισμός έχει παραλύσει κάθε ίχνος ηθικού φραγμού. Η ηδονή έχει αναχθεί σε ύψιστο ζητούμενο, ώστε να αναζητείται μανιωδώς μέσα από ανομολόγητα πάθη και διαστροφές. Το αποτέλεσμα είναι κάθε αφύσικος ερωτισμός να καθιερωθεί ως «φυσικός». Και το χειρότερο, να προστατεύεται η αμαρτία με νομοθετήματα, όπως λ.χ. το θανάσιμο αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας. Και το ακόμα χειρότερο, να διώκονται ως «ρατσιστές» όσοι εναντιώνονται στην διαστροφή της ανθρώπινης φυσιολογίας και οντολογίας.
Πληροφορίες των τελευταίων ημερών αναφέρουν ότι έχει ξεκινήσει μια διεθνής εκστρατεία για την νομιμοποίηση και αυτής της φρικώδους και απάνθρωπης παιδεραστίας, προφανώς της χειρότερης μορφής ηθικής διαστροφής. Σύμφωνα με γνωστό, αξιόπιστο ιστολόγιο: «Οι “Νιου Γιορκ Τάιμς”, δημοσίευσαν ένα άρθρο που υποστηρίζει ότι η παιδοφιλία δεν είναι έγκλημα. […] η προστασία των πολιτικών δικαιωμάτων πρέπει να επεκταθεί στους παιδόφιλους […] Το CNN, για να μην μείνει πίσω, αντέδρασε με ένα άρθρο που διακηρύσσει ότι οι παιδόφιλοι δεν είναι τέρατα ή αποκλίνοντα κοινωνικά άτομα που ζουν στο σκοτάδι και είναι καιρός η κοινωνία να αναθεωρήσει την εικόνα για τους παιδόφιλους και κάνει ρητή έκκληση για συμπόνια αντί να θεωρούνται οι παιδεραστές ως οι κατώτεροι των κατώτερων. Θα πρέπει να τους προσεγγίσουμε και να προσπαθήσουμε να τους κατανοήσουμε… Ο ψυχολόγος Τζέσε Μπέρινγκ, συγγραφέας του βιβλίου “Διαστροφή: Η Σεξουαλική Παρεκτροπή που κρύβεται μέσα μας” παροτρύνει επίσης τον αναγνώστη να δείξει κατανόηση στους παιδεραστές»[1]. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν πως στην φετινή συνάντησή του «Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έφτασε στο σημείο να ζητήσει την αποποινικοποίηση του σεξ με παιδιά, υποστηρίζοντας ότι οι νόμοι κατά της ‘αγάπης με χάσμα ηλικίας’, παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα»[2].
Δυστυχώς αυτό το κατάντημα της ηθικής καταρράκωσης του σύγχρονου κόσμου, έχει τις ρίζες του στην σάπια ευρωπαϊκή διανόηση. Η υπεράσπιση της άκρατης ατομικής ελευθερίας, η οποία εκτείνεται μέχρι το «δικαίωμα» της παιδεραστίας, έχει φιλοσοφική κατοχύρωση στον άθεο Ευρωπαϊκό Ουμανισμό, ο οποίος έχει θεοποιήσει τον άνθρωπο και την χωρίς όρια ελευθερία του.
Σε ενδιαφέρον σχετικό δημοσίευμα διαβάζουμε τα εξής: «Αν ανατρέξουμε κάποια χρόνια πίσω, εκεί στην ταραγμένη γενιά του Μάη του ’68, θα διαπιστώσουμε πως μεταξύ κορυφαίων γάλλων διανοουμένων υπήρξε μια κάπως ελαστική αντιμετώπιση του απεχθούς φαινομένου της κακοποίησης των παιδιών. Αρκεί να θυμηθούμε πως ονομαστοί διανοούμενοι όπως οι: Jean-Paul Sartre, Roland Barthes, και πολλοί άλλοι, (συνολικά 69 διανοητές), είχαν υπογράψει στις 26 Ιανουαρίου 1977 μια ανακοίνωση με την οποία υπερασπίζονταν τρεις άντρες που είχαν φυλακιστεί για περισσότερα από τρία χρόνια επειδή κακοποίησαν σεξουαλικά ανηλίκους κάτω των 15 ετών. Πολλές εφημερίδες εκείνη την περίοδο έγραφαν για “κίνημα” υπέρ της παιδεραστίας. […] Στη συνέχεια, στις 23 Μαΐου 1977, η εφημερίδα “Opinion” δημοσίευσε ανακοίνωση 80 γάλλων διανοουμένων, […] στην οποία ζητούσαν να αποποινικοποιήσει η πολιτεία τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενηλίκων και παιδιών κάτω των 15 ετών»[3]!
Φρίκη προκαλεί και η είδηση ότι καλλιεργείται και η αηδής και αποκρουστική διαστροφή της κτηνοβασίας. Σύμφωνα με δημοσίευμα: «Στη Γερμανία, ίσως να μην το γνωρίζετε, η ερωτική πράξη μεταξύ ανθρώπου και ζώου δεν τιμωρείται εκτός εάν το ζώο τραυματιστεί κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Με άλλα λόγια, στην “πολιτισμένη” Γερμανία, που θέλει να κάνει κουμάντο στην Ευρώπη, η κτηνοβασία είναι ελεύθερη και ατιμώρητη […] Επειδή, λοιπόν, στη Γερμανία οι κτηνοβάτες αντιμετωπίζονται ως… φυσιολογικοί άνθρωποι, το νέο “επάγγελμα” που γνωρίζει άνθηση είναι οι οίκοι ανοχής για κτηνοβάτες, δηλαδή οίκοι ανοχής που πάνε οι ανώμαλοι και συνουσιάζονται με ζώα!»[4]. Σύμφωνα ακόμη με τελευταίες δημοσιογραφικές πληροφορίες, έχει ξεσπάσει διαμάχη στην Ισπανία, διότι «το Κογκρέσο των Αντιπροσώπων ενέκρινε τον “Νόμο για την Ευημερία των Ζώων”, ο οποίος, σύμφωνα με τους επικριτές, αποποινικοποίησε την κτηνοβασία εφόσον το εν λόγω ζώο δεν υφίσταται “τραυματισμό που απαιτεί κτηνιατρική θεραπεία”»[5]. Δυστυχώς ανάλογες ηθικές παρεκτροπές και φρικαλεότητες συμβαίνουν και στην ορθόδοξη Ελλάδα μας. Τον τελευταίο καιρό τα ΜΜΕ μονοπωλούν ανατριχιαστικές περιπτώσεις βιασμών ανήλικων παιδιών και σεξουαλικής εκμετάλλευσής τους. Σε πολλές περιπτώσεις οι σεξουαλικές κακοποιήσεις των αθώων παιδιών γίνονται από συγγενικά πρόσωπα, μηδέ των γονέων τους εξαιρουμένων!
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε και άλλα παραδείγματα για να σκιαγραφήσουμε την σύγχρονη ζοφερή πραγματικότητα, η οποία φανερώνει την τραγικότητα της εσχατολογικής και αποκαλυπτικής εποχής μας. Ο άνθρωπος των νεωτέρων χρόνων, υπό την επίδραση του άθεου Ουμανισμού και της Νέας Εποχής, πίστεψε πως η πίστη στο Θεό και η τήρηση των εντολών Του είναι επιβλαβείς και γι’ αυτό Τον απέβαλλε από τη ζωή του και την κοινωνία. Αλλά, όπως είχε γράψει ο Φ. Ντοστογιέφσκι «χωρίς το Θεό όλα επιτρέπονται». Ο άνθρωπος χωρίς το Θεό προσδένεται απαραίτητα στον αντίδικο διάβολο και γίνεται παίγνιό του. Ταπεινά φρονούμε πως η σημερινή ηθική κατάπτωση είναι μη αναστρέψιμη, διότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει την παραμικρή διάθεση μετανοίας, η οποία μπορεί να τον επανασυνδέσει με το Θεό και να τον επαναφέρει από την παρά φύση στην κατά φύση κατάσταση.
Περαίνοντας, για ακόμη φορά κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς διαπιστώνουμε τη σύγχρονη εφιαλτική πραγματικότητα, όπως την σκιαγραφήσαμε εν ολίγοις παρά πάνω και καλούμε τον πιστό λαό του Θεού σε γενική και ειλικρινή μετάνοια. Τα ειδεχθή εγκλήματα, οι παιδοκτονίες, οι γυναικοκτονίες, τα φρικτά σεξουαλικά εγκλήματα βιασμών παιδιών και ενηλίκων, η βία των νέων, οι σεξουαλικές διαστροφές, η αλλοίωση της ανθρώπινης οντολογίας κ.α. είναι τα ολέθρια αποτελέσματα αυτού του δαιμονικού «κλίματος». Η έλλειψη ηθικής οδηγεί ολοταχώς στον όλεθρο. Αυτό μας διδάσκει και η ιστορία. Λαοί που είχαν βουτηχτεί στην ακολασία και την αμαρτία, εξέλειπαν από προσώπου της γης! Ωστόσο η όλη ζοφερή ατμόσφαιρα στην οποια ζούμε δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει ή να μας παρασύρει στην κοσμική ζωή, έχοντας υπ’ όψη μας τον θεόπνευστο λόγο της Γραφής «μείζων εστίν ο εν υμίν η ο εν τω κόσμω», (Α΄ Ιω. 4,4), όπως επίσης και τον θεόπνευστο λόγο του προφήτου: «ου φοβηθήσομαι από μυριάδων λαού των κύκλω συνεπιτιθεμένων μοι», (ψαλμ.3,7).
Ευχόμαστε σε όλους καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καλόν αγώνα και καλή μετάνοια!
