Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν δύο κατασκηνωτικές περιόδοι της Μητρόπολης Γουμενίσσης, με τον Μητροπολίτη κ.Δημήτριο να δίνει το παρών και να μιλά στα παιδιά.
Η ανακοίνωση της Μητρόπολης αναφέρει:
Σίγουρα η μόνη τέλεια ευκαιρία ποιμαντορικής προσφοράς σε μικρούς και μεγάλους είναι ο λειτουργικός χώρος και χρόνος, “η λειτουργία της ευχαριστίας του Θεού”. Όμως, σήμερα όλοι μας (ακόμη και στα σπίτια και στα σχολεία) ζούμε το γιγαντισμό του αποχωρισμού και τον καλλιεργούμε σαν ψυχολογικό διέξοδο εύκολης διαφυγής από αυτό που είναι η ανθρωπιά και ο άνθρωπος, όπως μας έφτιαξε ο Θεός και μας το έδειξε με την ενανθρώπησή Του.
Η Εκκλησία δεν διεκδικεί οπαδούς, μέλη συλλογικότητας, αριθμούς μαζικής καταξίωσης. Η Εκκλησία βιώνεται από τον καθένα και στον καθένα “δυνάμει και ενεργεία” άνθρωπο του Θεού Πατρός, άνθρωπο του Χριστού, άνθρωπο του Αγίου Πνεύματος. Κι ο κάθε άνθρωπος που διψά να βρεί την ταυτότητά του, την ανθρωπινότητά του, το παρόν του σαν ουσία ζωής και το μέλλον του σαν νόημα ζωής, πουθενά μα πουθενά αλλού δεν το βρίσκει! Παρά μόνον στην εκκλησιαστικότητά του. Με την εκκλησιοποίησή του. Καθώς ο καθένας είναι μοναδικός και κοινωνούμενος από τον κοινωνούμενο Θεό κι από τους κοινωνούμενους συνανθρώπους “της οδού και της αλήθειας και της ζωής”, δηλαδή του Χριστού. Αν για μια στιγμή πάψει να διατηρεί ο Τριαδικός Θεός την εκκλησιαστικότητα σαν δώρο και σαν δικαίωμα και σαν άθλημα ζωής, θα σβήσει μονομιάς ο κόσμος. Χωρίς οξυγόνο και φως, δίχως καρδιοχτύπι και ανάσα, αποστερημένοι τη θεανθρώπινη ζωή και ζήση, δεν είμαστε τίποτε και δεν έχουμε τίποτε. Δίχως την εκκλησιαστικότητα, η παγκοσμιότητα των λογικών ανθρώπων και της άλογης φύσης δεν θα υφίσταται. Χάριν της δυνάμει εκκλησιαστικότητας ο Θεός Λόγος κρατούσε και συντηρούσε τον κόσμο, ώσπου προσέλαβε την σάρκα της ενανθρωπήσεως και μας χάρισε την σάρκα της χριστοσωτηρίας. Αυτό είναι η εκκλησιαστικότητα σαν θεανθρώπινο δώρο, δωρημένο και χειροπιαστό, αλλά και σαν επιλογή βιώσιμη και διαρκής.
***
Να το ζήσει αυτό ένα μικρό παιδί ή κι ένας ώριμος, δεν είναι εύκολο. Όλοι θέλουμε τη χαρά της ζωής. Ποιος από μας το νιώθει και το επιδιώκει και το κατορθώνει να συμβάλει στη χαρά της ζωής και προπαντός στην αληθινή χαρά της ζωντάνιας της γεμάτης Χριστό; Γι᾽ αυτό βλέπουμε σπρωξίματα “προτεραιότητας” ακόμη και στη θεία μετάληψη τις μεγάλες μέρες, και τόσα άλλα που δεν είναι “εκκλησιαστικότητα”, γιατί δεν εκκλησιάζουν. Χρειάζεται πολλή δουλειά, για να νιώσουμε κι έπειτα να το καταλάβουμε κι ύστερα να το επιδιώξουμε και όποτε θελήσει ο Θεός να το ζήσουμε σαν χάρισμα και δώρο ζωής: την εκκλησιαστικότητα.
Σ᾽ αυτό αποβλέπουν και οι κόποι μας μέσα από το θεσμό των Κατασκηνώσεων.
Επί πέντε χρόνια συνεχώς κάθε Ιούνιο, στο ξεκίνημα των διακοπών του καλοκαιριού, διοργανώνουμε δύο κατασκηνωτικές εβδομαδιαίες περιόδους για αγόρια και κορίτσια παιδικής και σχολικής (γυμνασιακής) ηλικίας. Φέτος οι μαθητές δεν υπερέβησαν τους 130 και οι μαθήτριες έφθασαν τις 150. Με υπεύθυνο τον π. Δωρόθεο Πάπαρη, με συνεργάτες κληρικούς και λαικούς που προσφέρονται εθελοντικά σε ένα χαρούμενο αλλά και πολύ κοπιαστικό πρόγραμμα φροντίδας των παιδιών μας από όλη τη Μητρόπολη. Αφήνουν τις οικογένειές τους και τα σπίτια τους, για τις μεγάλες κατασκηνωτικές οικογένειες, που συνιστούν άριστες παιδαγωγικά και ποιμαντικά ευκαιρίες υγιούς κοινωνικοποίησης και μαθητείας. Υπό την κατασκηνωτική μορφή μιάς μεγάλης οικογένειας με σύνδεσμο την εκκλησιαστική οργάνωση και μαθητεία. Στη Μακρυνίτσα Σερρών, όπου η ενορία Αγίου Αθανασίου Ευόσμου υπό τον θεολόγο ιερέα Γεώργιο Μίλκα και υπό την άγρυπνη, έμπνευση και καθοδήγηση του φιλτάτου αδελφού εν Κυρίω αγίου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως επί πολλά-πολλά χρόνια έχει δημιουργήσει μιάν άριστη υποδομή εγκαταστάσεων και χώρων για παιχνίδι και ξεκούραση, φαγητό, άθληση και κολύμπι, κοινή προσευχή.
[irp posts=”360336″ name=”Ο Σπάρτης Ευστάθιος με στέλεχος του Υπ. Εσωτερικών στις Κατασκηνώσεις Ταϋγέτης (ΦΩΤΟ)”]
Είναι μια πολύ-πολύ σπουδαία ευκαιρία να δούν τα παιδιά μας και να νιώσουν άμεσα ότι η Εκκλησία είναι μια μεγάλη πραγματική οικογένεια και ότι τα ίδια έχουν ένα μοναδικό κοινωνήσιμο ρόλο απολαυής και προσφοράς, δοσίματος και δεξίματος, διαλόγου αισθημάτων και ζωής, αλληλοκοινωνίας. Παραμερίζοντας την άγονη ή και παθολογική ατομικότητα, μέσα από την κοινή χαρούμενη ζωή, το κοινό ενθουσιαστικό τραγούδι, την εμπνευσμένη συμμετοχικότητα, την ενεργό συναδελφικότητα, που όλα εμβαπτίζονται στο απόγειο της κοινής θείας λειτουργίας και των κοινών λειτουργικών ύμνων. Εθίζονται σε κάτι που ίσως δεν μπορούν να το χαρούν εύκολα ή μόνο από τις οικογένειές τους, καθώς ζούμε σε μια εποχή επιβαλλόμενης στενοκαρδίας.
***
Σ᾽ αυτήν την πολύ σπουδαία και όμορφη προσπάθεια πάντοτε στέκεται αρωγός και πρωτοστάτης ο Μητροπολίτης μας.
Εξασφαλίζοντας υπεύθυνα την ευλογία του επιχωρίου Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, αλλά και την φιλόξενη συναντίληψη του Μητροπολίτου Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα που οι Κατασκηνωτικοί χώροι και το όλο εγχείρημα ανήκουν στη δημιουργική ποιμαντική δραστηριότητα.
Επευλογώντας το καθ᾽ ημάς τόσο τον ενθουσιασμό του υπευθύνου μας αρχιμ. Δωροθέου Πάπαρη και των 70 εθελοντών συνεργατών του, όσο και των εφημερίων μας που ενημερώνουν και μεριμνούν για την πληροφόρηση γονέων και παιδιών περί της σπουδαίας αυτής ευκαιρίας.
Μεταβαίνοντας προσωπικά στις Κατασκηνώσεις για έναν άμεσα ανταποδοτικό διάλογο με τα παιδιά, τους ομαδάρχες, τους εθελοντές της περιόδου των αγοριών και των κοριτσιών και τα στελέχη της περιόδου, που και αντιλαμβάνουν και αντιπροσφέρουν τον ολοκάρδιο διάλογό τους.
Αυτό έγινε επανειλημμένα πάλι φέτος και επί ώρα πολλή συνομιλούσαν από καρδιάς ο Μητροπολίτης μας με τα παιδιά και τα εθελοντικά στελέχη της Μητροπόλεως μας σε άλλη μια έκφραση κοινωνίας και γνωριμίας, που επιδοτεί την εκκλησιαστικότητα την μεταξύ μας και την προς Χριστόν και εν Χριστώ. Διότι ο Χριστός είναι που εμπνέει το ζήλο, τον κόπο, την θυσιαστική προσφορά, τη συμμετοχική αποδοχή τους, τη χαρά και την ομορφιά της κοινής κατασκηνωτικής ζωής. Ο Χριστός είναι που μας συναγείρει στην υγιή παιδικότητα, που ο Ίδιος αναζητεί στο φρόνημα και το ήθος όλων μας με εκείνο το “εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία…”.
***
Σε μια τέτοια θέαση και αξιολόγηση απέβλεπε και το διαγενόμενο 4μερο πανελλήνιο συνέδριο που είχε διοργανώσει στους ίδιους χώρους η Ειδική Συνοδική Επιτροπή, αρχές Ιουνίου, το οποίο επευλόγησε αυτοπροσώπως ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος και συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος (στα όρια της Μητροπολιτικής του περιφέρειας) και Αργολίδος κ. Νεκτάριος, με εκπροσώπους πολλών Μητροπόλεων και της Ι. Μητροπόλεώς μας και την παρουσία τοπικών αρχών.
){kind=link}