Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου στα Νέα Μάλγαρα.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ούς εθήλασας».
Εορτή της γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και στο ευαγγελικό ανάγνωσμα ακούσαμε τον μακαρισμο, τον οποίο απηύθυνε μία άγνωστη γυναίκα από το πλήθος, που άκουε τη διδασκαλία του Κυρίου, προς την Παναγία Παρθένο, εκπληρώνοντας με αυτό τον τρόπο τον προφητικό λόγο της Υπεραγίας Θεοτόκου, ότι «από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί».
Και δεν είναι ασφαλώς το μόνο εγκώμιο και ο μόνος μακαρισμός προς το σεπτό πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, διότι το πρόσωπο της Παναγίας μας μπορεί να είναι ένα ανθρώπινο πρόσωπο, μπορεί να γεννήθηκε από γονείς με τον ίδιο τρόπο που γεννηθήκαμε όλοι οι ανθρωποι, «εύρε» όμως «χάριν παρα Θεώ» για τις αρετες της και την καθαρότητα της ψυχης και του σώματός της, και με την ταπείνωση και την υπακοή της στο θέλημα του Θεού έγινε δοχείο του Παναγίου Πνεύματος και κατοικητήριο της Θεότητος.
Γι᾽ αυτό και στο πρόσωπό της και στη ζωή της όλα είναι ανθρωπινα και όμως όλα διαφέρουν από τα ανθρώπινα. Στο πρόσωπό της νικωνται οι νόμοι της φύσεως, όπως ψάλλουμε στον Κανόνα της εορτής της Κοιμήσεώς της, και ανατρεπονται τα μέτρα της. Διατί η Παναγία δεν έζησε στη γη για να εκπληρώσει μόνο τον κοινό ανθρωπινο προορισμό, αλλά και για να διακονήσει στο σχέδιο της θείας οικονομίας για τη σωτηρία του ανθρώπου.
Και καθώς το σχεδιο της θείας οικονομίας υπερβαίνει τα ανθρώπινα μέτρα, υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική, έτσι και ο,τι αφορά στην Παναγία μας ειναι φυσικό να είναι ξενο προς τα ανθρώπινα και να προκαλεί την έκπληξη και τον θαυμασμό μας.
Από τη γέννησή της, που έλυσε τα δεσμά της ατεκνίας των ευσεβών γονέων της, των αγίων Ιωακείμ και Άννης, μεχρι την παραμονή της στον ναό του Θεού από την ηλικία των τριων ετών, από τον Ευαγγελισμό της μέχρι τη σιωπηλή παρουσία της κοντά στον Υιό της, την πανσεπτο Κοίμησή της και την εις ουρανούς μετάστασή της, τίποτε δεν είναι συνηθισμένο, αλλά όλα είναι θαυμαστά και υπέροχα. Θαυμαστό και μοναδικό είναι όμως πάνω από όλα ότι η ταπεινή Κόρη της Ναζαρέτ ανεδείχθη Πλατυτέρα των ουρανών, Δέσποινα και Κυρία των αγγέλων, τιμιωτέρα των χερουβίμ και των σεραφείμ, πρέσβυς και μεσίτρια του ανθρωπίνου γενους στον θρόνο του Θεού, αιτία και εγγύηση της σωτηρίας των επικαλουμένων τη βοήθειά της.
Και όλα αυτά δεν αποτελούν μόνο αφορμή και αιτία εγκωμίων και επαίνων προς την Παναγία μας, όπως το προείπε η ίδια η Παναγία, και το επιβεβαίωσε η άγνωστη γυναίκα που ακούσαμε σήμερα. Αποτελούν για μας την επιβεβαίωση ότι όποιος εμπιστεύεται τη ζωή του στον Θεό, όποιος υποτάσσεται με ταπείνωση στο θέλημα και την κλήση του Θεού, όπως έκανε η Παναγία μας λέγοντας το «ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου», αυτός μπορεί να δεί και στη δική του ζωή τη χάρη του Θεού να επιτελεί μεγάλα και θαυμασια, να δεί στη ζωή του πραγματα και γεγονότα που υπερβαίνουν τις δυνάμεις και τις δυνατότητές του. Μπορεί να δεί στη ζωή του να συμβαίνουν θαύματα, τα οποία εργαζεται η χάρη του Θεού για την πνευματική του προκοπή και τη σωτηρία του, να δεί η ζωή του και η πορεία του να καθοδηγείται από τον Θεό με τη χάρη και τον φωτισμο, τον οποίο Εκείνος παρέχει σε όσους ακολουθούν τις εντολές του.
Γι᾽ αυτό, τιμώντας σημερα το Γενεσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου, ας μην την τιμήσουμε μονο με τα χείλη, ας μην την ευχαριστήσουμε μόνο με τους λογους μας, γιατί με τη γέννησή της δεν άνοιξε μόνο τις στειρωτικές λαγόνες της Θεοπρομητορος αγίας Άννης αλλά και την πύλη του ουρανού για τους πιστεύοντες στον Υιό της, αλλά ας προσπαθησουμε να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με τη δική της.
Ας προσπαθησουμε να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με τις εντολές του Υιού της, γιατί τίποτε δεν χαροποιεί την Παναγία μας περισσότερο από το να μας βλέπει να βαδίζουμε τον δρομο των εντολων του Θεού, και τιποτε δεν την παρακινεί περισσότερο να πρεσβεύει για μας από την υπακοή μας στο θελημα του Θεού και από την ταπείνωση μας.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ζούμε με τον τρόπο που επιθυμεί η Παναγία μας, για να μας προστατεύει και Εκείνη πάντοτε από κάθε ανάγκη και από κάθε κίνδυνο, σωματικό και πνευματικό, αλλά και να μεσιτεύει στον Υιό της για τη σωτηρία μας, ώστε να αξιωθούμε και εμείς της αιωνίου ζωής.
Σήμερα όμως εορτάζουμε το θαύμα της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου. Πως συνέβη αυτό το όντως μέγα θαύμα; Συνέβη, διότι οι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα, ήταν τόσο αφοσιωμένοι στον Θεό και είχαν τόση εμπιστοσύνη στον Θεό που παρά τα γηρατειά τους, παρά την προχωρημένη ηλικία τους, εκείνοι επέμεναν και ζητούσαν με ταπείνωση και υπομονή και επιμονή να τους δώσει ο Θεός τη χάρη αυτή.
Και πράγματι βλέπουμε, παρά τα ανθρώπινα, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν δυνατόν να συλλάβει η Άννα, συνέλαβε, διότι είχε τη χάρη του Θεού, είχε την ευλογία, η οποία προήλθε μέσα από την ταπείνωση, μέσα από την υπομονή και την επιμονή της. Και έτσι ο καρπός αυτός έγινε αιτία να είναι η Παναγία μας εκείνη που έγινε «η χώρα του Αχωρήτου», έγινε η αιτία να γεννήσει τον Σωτήρα του κόσμου, να γεννήσει τον Υιό του Θεού που ήταν Σωτήρας για μας.
Γι᾽ αυτό τι λέμε στο Απολυτίκιο; «Η γέννησή σου, Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη». Τέτοια ήταν η χαρά και η ευλογία, η οποία προήλθε από τη γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου! Γιατί ήταν χαρά; γιατί γεννήθηκε μία κόρη; Διότι δι᾽ αυτής της Κόρης θα προήρχετο η μεγάλη ευλογία του ανθρωπίνου γένους: να απαλλαγούμε από την κατάρα η οποία υπήρχε από την αμαρτία του Αδάμ και της Εύας. Έτσι, λοιπόν, χάρη στην προσευχή, την υπομονή και την επιμονή του Ιωακείμ και της Άννας γεννήθηκε αυτός ο καρπός, η Παναγία μας, που είναι μία ευλογία για όλους μας.
Γι᾽ αυτό, ο,τι θέλουμε να ζητήσουμε από τον Θεό, ας το ζητήσουμε πρωτίστως με ταπείνωση, με υπομονή αλλά και με επιμονή. Καμιά φορά ζητούμε και περιμένουμε αμέσως να λάβουμε και να έχουμε την απάντηση. Ο Θεός δοκιμάζει και την υπομονή μας και την επιμονή μας σε αυτό το οποίο ζητούμε, το οποίο θα πρέπει όμως να είναι πάντοτε για τη σωτηρία μας.