Η εορτή της Γεννήσεως της Θετόκου στο ομώνυμο ορθόδοξο γυναικείο μοναστήρι στο ΄Αστεν της Ολλανδίας (φωτο)

Του Μιχάλη Μανωλόπουλου

Το Σάββατο το πρωί στις 7 Σεπτεμβρίου, ώστε να μπορέσουν να προσέλθουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πιστοί, γιορτάστηκε πανηγυρικά το Γενέθλιο
της Θεοτόκου στο ομώνυμο ορθόδοξο γυναικείο μοναστήρι στο ΄Αστεν της Ολλανδίας.

Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη όχι μόνο από την Ολλανδία αλλά και από το Βέλγιο και την Γερμανία. Την Θεία Λειτουργία ετέλεσε ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Ευμενίας κ. Μάξιμος ενώ παρευρίσκετο και ο ποιμενάρχης της περιοχής ο κ. Παντελεήμων.

Καθολικό της μονής

Ο Μητροπολίτης Βελγίου ΄Εξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κ. Παντελεήμων   

Ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Ευμενίας κ. Μάξιμος

Ιστορικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Τενάγους – Γενεσίου της Θεοτόκου

Ανάμεσα στο Eindhoven και το Venlo, στην επαρχία Brabant των Κάτω Χωρών, ανάμεσα σε μεγάλα αγροκτήματα και καλλιεργημένες εκτάσεις, βρίσκεται το μικρό μοναστήρι της Μητροπόλεώς μας, αφιερωμένο στο Γενέσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Η ιστορία της Μονής αρχίζει με την ιστορία της κτιτόρισσάς της, της ηγουμένης Μαρίας. Η γερόντισσα Μαρία γεννήθηκε στην Χάγη της Ολλανδίας. Από την οικογένειά της έλαβε πολύ καλή μόρφωση αλλά όχι και χριστιανική ανατροφή. Οταν όμως γνώρισε την Ορθοδοξία στην Ολλανδική Ορθόδοξη Εκκλησία της Χάγης, έγινε ορθόδοξη και στα 21 της χρόνια εισήλθε στην Ορθόδοξο γυναικεία μονή της ίδιας πόλης. Επιθυμούσε να αποκτήσει πείρα της μοναχικής παραδόσεως σε ορθόδοξη χώρα κι έτσι το 1973 ξεκίνησε για την Ελλάδα, με ενδιάμεσο σταθμό την Σερβία. Εκεί παρέμεινε δύο χρόνια ως μέλος μιας μεγάλης μοναστικής αδελφότητος. Δεδομένης όμως της θρησκευτικής ανελευθερίας του καθεστώτος έλαβε ευλογία από την Γερόντισσά της και από το περιβάλλον του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς να κατεβεί στην Ελλάδα, το 1975. Ενδεκα χρόνια αργότερα, στα 1986, και αφού γνώριζε πια καλά την εκκλησιαστική παράδοση και την ελληνική γλώσσα, παροτρύνθηκε να μεταλαμπαδεύσει τον ελληνορθόδοξο μοναχισμό στην πατρίδα της. Ερχομένη στην περιοχή του Eindhoven και μετά από αρκετές δυσκολίες, κατάφερε, με την ευλογία και υποστήριξη του Μητροπολίτου Βελγίου κ.κ. Παντελεήμονος, να μετασκευάσει ένα παλαιό αγρόκτημα στα περίχωρα της κωμοπόλεως του Αστεν, κοντά στο Eindhoven, σε μικρό μοναστήρι. Το αγρόκτημα, ιδιοκτησία μιας γενναιόδωρης Ολλανδικής οικογενείας, παραχωρείται μέχρι σήμερα προς χρήσιν της αδελφότητος.

Αλλες ορθόδοξες ολλανδικές οικογένειες, κυρίως από την νεοσύστατη ενορία του αγίου Νεκταρίου στο Eindhoven την βοήθησαν με πολλή προθυμία και αυτοθυσία στην πρόχειρη εγκατάσταση του σπιτιού και του Ναού. Η Γερόντισσα μπήκε εντέλει στο σπίτι, οπότε και ετελέσθη ο πρώτος αγιασμός, στις 17 Ιανουαρίου, ημέρα που η Εκκλησία τιμά την μνήμη του μεγάλου Αντωνίου, πατρός όλων των μοναχών.

Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1989, ημέρα που εορτάζομε την Γέννηση της Κυρίας Θεοτόκου, έγιναν από τον Μητροπολίτη μας τα θυρανοίξια της εκκλησίας της Μονής και ετελέσθη η πρώτη Θεία Λειτουργία. Τον επόμενο χρόνο χειροτονήθηκε ιερεύς ο Βέλγος πατήρ Σιλουανός, ο οποίος και υπηρέτησε ως εφημέριος της Μονής για δέκα και πλέον χρόνια, οπότε αφιέρωσε όλην του την δραστηριότητα στην ενορία του αγίου Νεκταρίου Eindhoven. Κατόπιν την Μονή εξυπηρέτησαν με συνέπεια και αυταπάρνηση οι ιερείς των ενοριών της Ουτρέχτης, του Genk και της Αμβέρσας. Από τον Δεκέμβριο του 2003 και για επτά σχεδόν έτη τις λειτουργικές ανάγκες της Μονής κάλυψε με πολλή ευλάβεια ο άγγλος πατήρ Ματθαίος, ο οποίος και εχειροτονήθη στο μοναστήρι. Μετά την αναχώρησή του στη Μονή λειτουργούν εκ περιτροπής ιερείς της Μητροπόλεως.

Εν τῳ μεταξύ δημιουργήθηκαν οι πρώτοι απαραίτητοι χώροι για την κάλυψη των αναγκών μιας μοναχικής αδελφότητος: κελλιά για λίγες αδελφές, βιβλιοθήκη, τράπεζα, γραφείο, ένα ραφείο και ένα υποτυπώδες αγιογραφείο. Το 1992 κτίσθηκε το μικρό αλλά χαριτωμένο ξωκλήσι του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Ο παλιός χώρος υποδοχής μετατράπηκε το 2005 σε αρχονταρίκι και παράλληλα χτίστηκε ένας ξενώνας πέντε δωματίων που φιλοξενεί τακτικά προσκυνήτριες από την Ολλανδία και τις γειτονικές χώρες αλλά και από μακρινότερα μέρη του κόσμου.

Το 1993 δύο αδελφές ήρθαν να αγωνισθούν υπό την καθοδήγηση της Γερόντισσας Μαρίας, δημιουργώντας τον πρώτο μοναχικό πυρήνα. Τρεις ακόμη προσετέθησαν ανάμεσα στο 1998 και το 2001. Οι αδελφές, που προέρχονται από διαφορετικές εθνικές και πολιτισμικές παραδόσεις, συναντώνται στην Ορθόδοξη λειτουργική και μοναχική παράδοση την οποία ακολουθούν καθώς και στον αγώνα και την χαρά της τηρήσεως των ευαγγελικών εντολών.

Το ενδεχόμενο αύξησης της αδελφότητος οδήγησε, τον Νοέμβριο του 2011 στην ολοκλήρωση ενός μεγάλου οικοδομικού εγχειρήματος με επέκταση του κυρίως οικήματος διαμονής και διακονίας των αδελφών. Το νέο κτίριο περιλαμβάνει μια μεγαλύτερη βιβλιοθήκη, αγιογραφείο, ηλεκτρονικό τυπογραφείο για τις μικρές εκδόσεις λειτουργικών κειμένων καθώς και τρία κελλιά. Η δυνατότητα ολοκλήρωσης του κτιρίου οφείλεται στην θερμή υποστήριξη του ποιμνίου της Ιεράς Μητροπόλεως καθώς και των φίλων της Μονής στην Ολλανδία και το εξωτερικό.

Εκτός από τις εκκλησιαστικές ακολουθίες, την φιλοξενία, τις καθημερινές δουλειές, την κηπουρική, τον ορνιθώνα και την ανακύκληση, ο χρόνος των αδελφών αφιερώνεται σε διακονήματα όπως η αγιογραφία, η μετάφραση λειτουργικών κειμένων, η εκμάθηση βυζαντινής μουσικής, η ξυλογλυπτική, η κηροπλαστική και η κόλληση εικόνων. Τα δύο τελευταία καθώς και οι προσφορές των επισκεπτών και των φίλων της Μονής αποτελούν τις κύριες πηγές εσόδων για την αδελφότητα.

Η Μονή, με τις ευλογίες της Εκκλησίας, διαθέτει μέρος από τα άγια λείψανα των αγίων Ραφαήλ και Ειρήνης της Λέσβου, του οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου, του οσίου Βενεδίκτου, της νέας οσιομάρτυρος Ελισάβετ της Ρωσίας, του αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου, του αγίου ομολογητού Λουκά του ιατρού, επισκόπου Κριμαίας, της οσίας Οντας, πριγκήπισσας της Σκοτίας, που ασκήτεψε στην ευρύτερη περιοχή του Eindhoven ενώ προσφάτως απέκτησε και μέρος του λειψάνου του αγίου αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, προστάτου της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.

Με τον διεθνή χαρακτήρα του το μοναστήρι αποτελεί παράδειγμα της οικουμενικότητος της Ορθοδοξίας. Πολύ συχνά επισκέπτονται το μοναστήρι Ελληνες από το Βέλγιο, την Γερμανία ακόμη και την Ελλάδα. Αλλά και πιστοί από την Αγγλία, την Αμερική, την Ρωσία, την Ρουμανία, τον Λίβανο και άλλες χώρες, συναντιούνται στο ήσυχο περιβάλλον της Μονής. Ολοι μαζί προσεύχονται στο κατανυκτικό εκκλησάκι όπου οι ακολουθίες τελούνται κατά κανόνα στην Ολλανδική γλώσσα και κάποτε στην Αγγλική ή την Ελληνική. Μετά την Θεία Λειτουργία είναι όλοι προσκεκλημένοι στην πρωϊνή τράπεζα. Η υπέρ της των πάντων ενώσεως ευχή της Εκκλησίας εκχειλίζει πέραν του τυπικά λειτουργικού χρόνου, συνδέοντας στο αρχονταρίκι της Μονής εκατοντάδες ανθρώπους των πλέον διαφορετικών προελεύσεων αλλά της ίδιας κατευθύνσεως: της Οδού προς την Βασιλεία των Ουρανών.