Η εορτή της Αγίας Παρασκευής της Αθληφόρου στη Βέροια

Βέροια: Το διήμερο 25 και 26 Ιουλίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η μνήμη της Αγίας Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής της Αθληφόρου.

Την παραμονή της εορτής το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Κορυφής.

Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Κοπανού.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά τον Εσπερινό ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Τις εξισχύσει ειπείν των σων πο­νων τα ε­πα­θλα … υπομονήν τε και την πραότητα, ην ενε­δείξω σεμνή ως άσαρ­κος;» διερωτάται ο ιερός υμνο­γρα­φος, απευθυ­νο­­με­νος προς την εορ­ταζομένη αγία μεγαλο­μαρ­τυρα Πα­­ρασκευή. Και ερωτά, για­τι αι­σθα­­νεται την αδυναμία του να περι­γρα­ψει τα πολλά και πολυώδυνα μαρτύρια της. Αισθά­νε­ται ότι είναι αδύνα­μος να μιλή­σει για την υπομονή και την πραό­τητα με την οποία αντι­μετώ­πι­σε η αγία τα βα­σανιστή­ρια στα ο­ποία την υπέ­βαλαν οι διώ­κτες της. Αι­σθάνεται όμως ότι είναι αδύ­­ναμος και να περιγράψει τα έπαθλα με τα οποία την περικό­σμη­σε ο α­γω­­νοθέτης και αθλο­θε­της Θεός για την αν­δρεία και τη γεν­ναιό­τητά της αλλά και για την ακλόνητη εμ­μο­νη της στην πίστη και την αγάπη του.

Ο Χριστός δεν υποσχέθηκε πο­­τε στους μαθητές του άνεση και ανά­παυση στην επίγεια ζωή τους. Δεν υποσχέθηκε ποτέ μία ζωή κατά την οποία όσοι τον πίστευαν και τον ακολουθούσαν θα απο­λάμβαναν την τιμή και τη δόξα των αν­θρω­πων, μια ζωή στην ο­ποία δεν θα συναν­του­σαν προβλήματα και δυ­­σκολίες, θλίψεις και τα­λαιπωρίες. Τους υπο­σχέθηκε μία ζωή σαν τη δική του, μία ζωή που δεν ήταν απαλ­λαγμένη από λύπες, διωγ­μούς και ταλαιπωρίες. Τους προ­ει­δοποίησε λέγον­τας τους ότι «ει εμέ εδί­ω­ξαν και υμάς διώ­ξου­σι», αλλά και τους ενε­θάρρυνε με τη δια­βε­βαί­­ωσή του ότι «εν τω κο­σμω θλι­ψιν έξετε, αλ­λα θαρσείτε, εγώ νε­νι­κηκα τον κόσμον».

Και όλα αυτά, τα οποία προείπε και τα οποία υποσχέθηκε ο Χριστός στους μαθητές του, τα βλέπουμε να πραγματο­ποι­ούνται στη ζωή των αγίων της Εκκλησίας μας. Τα βλέπουμε να πραγματοποιούνται και στη ζωή της εορτα­ζο­με­νης αγί­ας μεγα­λο­μάρτυρος Παρα­σκευ­ης.

Παρά την αριστο­κρα­τική καταγω­γη της η αγία δεν έζησε μία ζωή ανέ­σεως και τρυφής, γιατί προτί­μησε αντί της χα­ρας του κόσμου, τη χαρά του Χριστού, αν­τι της δόξης των αν­θρω­πων, τη δόξα του ου­­ρα­νού. Χριστιανή από βρε­φους, αφοσιώ­θηκε στον Χριστό και στη δια­κονία των αδελ­φων του. Στρα­τεύθηκε την καλή στρατεία της πι­στεως και του πνευ­μα­τικού αγώ­νος χωρίς να ενδιαφερθεί για τις προ­­­κλήσεις του κο­σμου. Προσηλω­μένη στον στόχο της και στην αγά­πη του Χρι­στού θεώρησε και αυτή, μαζί με τον απόστολο Παύλο, τα πάντα σκυ­βα­λα προκειμένου να κερ­δίσει τον Χριστό. Και ακόμη θεώ­ρησε ασή­μα­ν­τα τα παθήματα «του νυν καιρού προς την μελ­λου­σαν δόξαν απο­καλυφθήναι εις ημάς».

Και παρότι τα βασα­νι­στήρια στα οποία την υπέβαλαν ήταν εξόχως οδυ­νηρά, η αγία Παρα­σκευή τα αντιμετώπισε με υπομονή και πρα­ο­­­τη­τα· τα αντιμετώπισε με καρτε­ρία και ελπίδα, προσβλέπο­ντας στη δια­βεβαίωση του Χρι­στού ότι «εν τη υπο­μο­νη υμών κτήσα­σθε τας ψυχάς υμών». Και έτσι αξι­ώθηκε του μαρτυ­ρι­κού στε­φα­νου και της βα­σιλείας των ουρα­νων αλλά και της χα­ριτος των θαυ­μα­των και των ιάσεων.

Όμως δεν ει­ναι λίγες οι φορές κατά τις οποίες αντιμε­τω­πι­ζουμε και εμείς δοκιμα­σίες και προ­βλη­ματα, θλίψεις και ταλαιπω­ρίες στη ζωή μας, όπως και τώρα αντιμετω­πι­ζουμε όλοι τον μεγάλο πειρασμό της πανδημίας του κορωνοιού. Και συχνά δυσα­να­­σχετούμε, απο­γοη­τευ­­όμεθα, απελπι­ζο­με­θα και δεν ξέρουμε πως να τα αντιμε­τω­πι­σουμε. Ξεχνούμε όμως ότι όλα αυ­τα είναι φυσικά και ανα­μενόμενα στη ζωή μας, και συγχρόνως ει­ναι προ­σωρινά και πα­ρο­­δικά. Και εάν συγ­κρι­νουμε τη ζωή μας με τη ζωή των αγίων και των μαρτύρων της Εκ­κλη­σι­ας μας, εάν συγ­κρι­νου­με τη ζωή μας με τη ζωή της αγίας Παρα­σκευ­ης, τότε όχι μόνο θα δια­πιστώσουμε ότι όσα αντιμετω­πι­ζουμε και υποφέρουμε εμείς, όσο δυσάρεστα και οδυ­νηρά και εάν μας φαί­νονται, δεν συγκρί­νο­ν­ται με όσα υπέμει­ναν οι άγιοι, αλλά επιπλέον θα διδαχθούμε και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να τα αντιμε­τω­πίζουμε. Και αυτός δεν είναι άλλος από την υπο­μονή και την πραό­τη­τα, την οποία έδειξε και για την οποία τι­μα­ται η εορταζο­μένη αγία Παρασκευή.

Ας αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, τα προβλήματα της ζω­ης μας, τις ασθένειες και τους πόνους, τους πει­­ρα­σμούς και την κα­κία των αν­θρώπων, αλλά και την πανδημία ως φυ­σικά και αναμενό­μενα για τη ζωή μας, όπως μας προειδοποί­η­σε ο ίδι­ος ο Χριστός. Ας τα αν­τιμε­τω­πίζουμε ως τις δοκιμασίες εκείνες που θα μας βοη­θήσουν να ισχυρο­ποιήσουμε την ελ­πίδα μας και την πι­στη μας στον Χριστό. Ας τα αντι­μετωπίσουμε ως τις πνευματικές εκεί­νες ασκήσεις που μπορούν να μας βοη­θη­σουν να αυξήσουμε την υπομο­νη μας. Ας τα υπο­μεί­νουμε με καρ­τε­ρία και πραότητα, ο­πως η αγία Παρα­σκευή, για να κερ­δι­σουμε και εμείς με την υπομονή μας τη σω­­τη­ρία μας και να αξιω­θού­με και της αιω­νίου ζωής που υπόσχε­ται ο Χριστός στους αγα­πω­ν­τες αυτόν και την ο­ποία χαίρεται και απο­λαμ­βάνει και η εορ­τα­ζο­μένη αγία Παρασκευή.

O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Και ηκολούθει αυτώ όχλος πο­λυς και συνέ­θλι­βον αυτόν».

Μια συνηθισμένη σκηνή από τη δημόσια ζωή του Χριστού μας πε­ριέ­γραψε η σημερινή ευαγγελική πε­ρικοπή. Κο­σμος πολύς συνω­θείτο γύρω από τον Χριστό, άλλοι για να τον δούν, άλλοι για να ακού­σουν τον λόγο του, άλλοι για να αι­σθαν­θούν το άγγιγμα της χα­ριτός του και να δε­χθούν τη θε­ρα­πεία και την ίαση των ασθε­νειών τους. Και μαζί με αυ­τους που συ­νωθούντο, βρι­­σκόταν και αρκετοί ψυχροί και αδι­α­φοροι άνθρωποι, που ζητού­σαν ευκαιρία για να ειρω­νευθούν τον Ιη­σου ή να του θε­σουν κάποια ερώτηση για να τον φε­ρουν, όπως νόμιζαν, σε δύσκολη θέση, για να τον εκθέσουν ή και να τον κα­τη­γο­ρήσουν. Και ενώ κα­ποιοι διαμαρ­τυ­ρο­νται για τον συ­νω­στισμό και την ανα­τα­ραχή που παρατη­ρεί­ται γύρω από τον Χρι­στο, άλλοι φεύγουν έχον­τας λάβει αυτό που ζητού­σαν, έχο­ντας λάβει και τον έπαινο της πι­στεώς τους από τον Ιησού, όπως η αι­μορ­ρο­ούσα γυ­ναίκα του ση­με­ρινού ευ­αγγελικού ανα­­γνώσματος.

Σκηνές σαν και αυτή που περιέ­γραψε σήμερα ο ευαγγελιστής Μαρ­­κος ζούμε και εμείς συχνά, γιατί και στις ημέρες μας ο κο­σμος γεμίζει τους ιε­ρούς ναούς, συνω­θεί­ται στις ιερές πανη­γυ­ρεις των αγίων της Εκ­κλη­σίας μας, συνω­θεί­ται για να προσκυνήσει τα ιερά λείψανά τους και να ασπασθεί τις θαυ­ματουργές εικό­νες τους, όπως και τότε. Οι περισσότεροι κινού­με­νοι από ευ­λα­βεια και πίστη, αλλά και κάποιοι από συνή­θεια ή και από πε­ριέρ­γεια. Άλλοι για να ζη­τη­σουν τη χάρη, την ευ­λογία και την ίαση, και άλλοι αδιά­φο­ροι, με κριτική διά­θεση ή και με κάποια αμφι­βο­λία για όσα τελεσιουρ­γού­ν­ται μέσα στον ναό του Θεού.

Όμως, όπως τότε έτσι και τώρα, ο Χριστός δεν διώχνει κανένα από κοντά του, δεν διαμαρτύρεται για τους περιέργους ή τους αδιαφό­ρους, ούτε ακόμη για όσους πλη­σιά­ζουν με ειρωνική ή κριτική διά­θε­ση, αλλά δίδει στον καθένα ανά­λο­γα με την πίστη του, και εκπλη­ρω­νει διά των αγίων του τα αι­τη­ματα όσων τους ευλα­βούνται και προσ­τρε­χουν στη χάρη τους και τιμούν τις ιερές μνήμες τους και εορ­τα­ζουν τις πανηγύρεις τους.

Αυτό συμβαίνει και ση­­μερα που εορτάζουμε την ιερά μνήμη της αγίας μεγαλομάρ­τυ­­ρος και αθλη­­φο­ρου Πα­ρασκευής, της προ­στα­τι­δος της ενορίας σας, στον πε­ρι­καλ­λη αυτόν ιερό ναό της.

Όλοι ηλ­θαμε να τιμήσουμε αυτή τη νεαρή γυναίκα, η οποία, ενώ θα μπορούσε να ζήσει μία πλούσια και άνετη ζωή και να απολαύσει τα αγαθά που διέθετε χάρη στην αρχοντική της καταγωγή, εκείνη επέλεξε τη στενή και τεθλιμμένη οδό της πίστεως στον Χριστό, γιατί γνώριζε ότι είναι η οδός που οδη­γεί στην αληθινή ζωή. Επέλεξε να πιστεύει και να λατρεύει τον αλη­θινό και ζώντα Θεό, αντί να λα­τρεύει τα ψεύτικα είδωλα, αν και γνώριζε ότι έρχεται έτσι σε αντί­θε­ση με τους νο­μους και τις διατα­γες του αυτοκρά­τορα. Επέλε­ξε να αφιε­­ρώσει την ψυχή της και τη ζωή της στον Χρι­στο και να τον λα­τρεύει «εν πνεύ­ματι και αλη­θεία», έστω και αν γνώριζε ότι η άρνησή της να θυσιάσει στα είδω­λα θα είχε ως συνέπεια τη θυσία της ζωής της και ως κατάληξη το μαρτύ­ριό της.

Όμως ούτε δίστασε ούτε δειλίασε ούτε δέχθηκε να χωρισθεί από την αγάπη του Χριστού, αλλά προτίμη­σε να θυσιάσει τα πάντα για να μεί­νει ενωμένη μαζί του και να απο­λαύσει αντί των προσκαίρων τα μο­νιμα και αιώνια αγαθά, τα οποία ετοίμασε ο Θεός για όσους τον αγαπούν. Έμεινε πιστή μέχρι τέλους και δεν έλαβε μόνο τον στε­φανο του μαρτυρίου αλλά και την πλουσιόδωρη χάρη του Θεού, την οποία μεταδίδει στους ανθρώπους, που τιμούν τη μνήμη της και ασπά­ζονται με πίστη και ευλάβεια την ιερά εικόνα της και τα θαυμα­τουρ­γα ιερά λείψανα της και της εμπι­στεύονται τα αιτήματα και τις ελπίδες τους.

Όσοι, λοιπόν, ήλθαμε με ευλά­βεια και πι­στη για να τιμήσουμε την αγία μεγαλομάρτυρα και αθλη­φόρο Παρασκευή, ας μην διστάσουμε να εμπιστευθούμε τα αι­τήματα μας στη χάρη της. Ας μην διστάσουμε να την παρακαλέσουμε να θεραπεύσει τις ασθένειες της ψυχής και του σώματός μας, και ιδιαιτέρως να μας απαλλάξει από τη φοβερή πανδημία του κο­ρω­νοι­ου που μαστίζει τον κόσμο μας. Ας μην διστάσουμε να την ικετεύσου­με να ανοίξει τα μάτια της ψυχής μας, για να βλέπουμε που βαδίζου­με στη ζωή μας και να μας αυξήσει την πίστη και την αγάπη μας προς τον Χριστό για να μην παρασυρό­μεθα από την αγάπη των επιγείων και φθαρτών, αλλά να ακολου­θού­με κι εμείς, όπως και εκείνη, τον Χριστό και να καταστούμε κληρο­νόμοι της ουρανίου βασιλείας του, στην οποία και εκείνη ευφραίνεται αναμένοντας όλους μας.

Είναι μία ιδιαίτερη ευκαιρία, ακούοντας τη φωνή της Εκκλησίας, ακούοντας τη φωνή των ειδικών ιατρών και επιστημόνων, να μην αφήσουμε τον εαυτό μας εκτεθειμένο στον κίνδυνο που όλοι ζούμε εδώ και δύο χρόνια και βλέπουμε πόσοι αδελφοί μας, πόσοι δικοί μας άνθρωποι έφυγαν από αυτή τη ζωή. Και δεν ξέρουμε καμιά φορά αν φεύγουν και απροετοίμαστοι, διότι φεύγουν τελείως εγκαταλελειμμένοι και μόνοι.

Ας φροντίσουμε εγκαίρως, ζητώντας πρωτίστως τη χάρη του Θεού, ζητώντας τη χάρη της αγίας Παρασκευής σήμερα, και αύριο του αγίου Παντελεήμονος που είναι ειδικός ιατρός, να μας θεραπεύσει. Αλλά πάνω από όλα να θεραπεύσει το μυαλό μας, να μην είμεθα αντίθετοι στη φωνή της Εκκλησίας, στη φωνή των ειδικών, και να κάνουμε όλα τα πρέποντα για να αποφύγουμε τον κίνδυνο.

Είθε η χάρη της αγίας Παρασκευής να είναι μαζί μας. Θεραπεύει τα μάτια, αλλά να μας θεραπεύσει και τα πνευματικά μάτια πέρα από τα σαρκικά, για να μπορέσουμε να δούμε τον κίνδυνο που έχουμε μπροστά μας.