Εορτάστηκε η μνήμη της Αγίας Παρασκευής της Μεγαλομάρτυρος στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας.
Την Τετάρτη 25 Ιουλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Κορυφής.
Την Πέμπτη 26 Ιουλίου,ανήμερα της εορτής της Αγίας Παρασκευής, ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Μελίκης.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των θυμάτων των πυρκαγιών στην Αθήνα, και ευχήθηκε την εξ’ ύψους παρηγορία στους συγγενείς.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Πάντες γαρ υιοί Θεού εστε διά της πίστεως εν Χριστώ Ιησού».
Επανειλημμένα αναφέρεται ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος στην έννοια της πίστεως και τη σημασία της. Και δεν το κάνει χωρίς λόγο. Το κάνει, διότι η εννοια της πίστεως στον Θεό ήταν ξένη στους εθνικούς στους οποίους κήρυττε το ευαγγέλιο του Χριστού αλλά ακόμη και στους Ιουδαίους.
Οι εθνικοί δεν πίστευαν στους θεούς τους, απλώς εφοβούντο την οργή τους και επεδίωκαν να τους εξευμενίσουν με τις θυσίες τους. Οι Ιουδαίοι πίστευαν στον αληθινό Θεό και δημιουργό του κοσμου, αλλά πίστευαν σε ένα Θεό-νομοθέτη και κριτή των εργων τους.
Όμως η πίστη στον Χριστο δεν έχει σχέση ούτε με τη μία ούτε με την άλλη πίστη. Γιατί η πίστη στον Χριστό είναι η πίστη στον Θεό της αγάπης και της ευσπλαγχνίας, στον Θεό που έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό. Η πιστη στον Χριστό είναι η πίστη στον σωτήρα και λυτρωτή των ανθρώπων, η πίστη σε Αυτόν που θυσιάσθηκε για να μας σώσει από την αμαρτία και να αποκαστήσει τη σχέση μας με τον Θεό, καθιστωντας μας υιούς του Θεού, τέκνα του και κληρονόμους της βασιλείας του.
Και την πίστη αυτή ο Χριστός δεν τη ζητά προς όφελός του αλλά προς όφελός μας. Ο Χριστός δεν έχει ανάγκη την πίστη μας ούτε κερδίζει κάτι από αυτήν. Εμείς κερδίζουμε από την πίστη στον Χριστο, γιατί αυτή αποτελεί το μονο μέσο για να επιστρέψουμε στη θεία συγγένεια από την οποία μας απέκοψε η αμαρτία και η παρακοή των πρωτοπλάστων. Και η θεία συγγένεια, το να είμεθα δηλαδή υιοί Θεού, δεν είναι μία έννοια χωρίς περιεχόμενο και ουσία, αλλα είναι μία πραγματικότητα, στην οποία αναφέρεται συχνά και ο ίδιος ο Χριστος, βεβαιώνοντας τους μαθητες του ότι με την πίστη τους σ᾽ Αυτόν και κατ᾽ επέκταση με τη σχέση τους με τον Θεό ως υιοί του μπορούν να κάνουν ο,τι κάνει και ο ίδιος, ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού.
«Πάντες γαρ υιοί Θεού εστε διά της πίστεως εν Χριστώ Ιησού».
Αν συνειδητοποιούσαμε, αδελφοί μου, πόσο μεγάλη είναι αυτή η τιμή που μας κάνει ο Θεός, να μας θεωρεί τέκνα του μόνο διά της πιστεως στον Χριστό, τότε δεν θα θελαμε να αρνηθούμε για κανέναν απολύτως λόγο αλλά ούτε και για ένα λεπτό ακόμη την πίστη μας στον Χριστό.
Και το βλέπουμε αυτό στη ζωή των αγίων της Εκκλησίας μας. Το βλέπουμε στη ζωή της εορταζομενης σήμερα αγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευής της αθληφόρου.
Γνώρισε την πίστη του Χριστού από τους ευσεβείς γονείς της και παρέμεινε σταθερή σε αυτήν μέχρι τέλους. Σταθερή, όταν έμεινε ορφανή από τους γονείς της σε νεαρη ηλικία. Σταθερή, όταν κληθηκε να διαχειρισθεί τη μεγάλη περιουσία που κληρονόμησε από αυτούς. Σταθερή, όταν έπρεπε να αποφασίσει τι θα κάνει στη ζωή της. Σταθερή, όταν βρέθηκε ενώπιον του ρωμαίου αυτοκράτορος, ο οποίος της ζήτησε να αρνηθεί την πίστη της στον Χριστό για να μην στερηθεί τη ζωή της.
Πόσο δύσκολο είναι, αδελφοί μου, να μείνει κανείς, και πολύ περισσότερο ένας νέος ανθρωπος, σταθερός στις αρχές, στις αξίες και στην πίστη του, όταν αντιμετωπιζει τόσους κλυδωνισμούς στη ζωή του. Πόσο δύσκολο είναι να μείνει κανείς σταθερός στην πίστη του, όταν βρίσκεται μπροστά στο διλημμα να αρνηθεί ή την πίστη ή τη ζωή του.
Ένας τρόπος μόνο υπάρχει για να το κατορθπωσει: να αισθάνεται ο άνθρωπος ότι είναι τεκνο του Θεού. Να αισθάνεται ότι η επίγεια ζωή χωρίς τον Χριστό δεν έχει νόημα, γιατί είναι μία ζωή που τελειώνει σε λίγα χρόνια με έναν οριστικό θανατο, ενώ η ζωή με τον Χριστό, όσο σύντομη και αν είναι, δεν τελειώνει στη γη, αλλά συνεχίζεται στον ουρανό, συνεχίζεται στη χαρα και τη μακαριότητα της βασιλείας του Θεού.
Αυτή την αίσθηση και αυτή τη βεβαιότητα είχε και η αγία Παρασκευή, και γι᾽ αυτό προτίμησε αντί να αρνηθεί τον Χριστό, να αρνηθεί τον προσωρινό κόσμο. Αντί να εγκαταλείψει την αγάπη του Χριστού, να αδιαφορήσει για τις απειλές του Ρωμαίου ηγεμόνος. Αντί να ενδιαφερθεί για την πρόσκαιρη ανάπαυση του σώματός της, να μεριμνήσει για την αιώνια ανάπαυση της ψυχής της κοντά στον Θεό. Και έτσι ομολόγησε με γενναιότητα την πίστη της και υπέμεινε το μαρτύριο με την ίδια βεβαιότητα που εξέφραζε και ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος λέγοντας ότι τίποτε δεν μπορεί να τον χωρίσει από την αγάπη του Χριστού, για να την απολαμβάνει τώρα αιωνίως κοντά στον Θεό και να αποτελεί προτυπο πίστεως και αγάπης στον Χριστο και για όλους εμάς που την τιμούμε σήμερα. Πρότυπο σε μία εποχή κατά την οποία η πίστη στον Χριστό συκοφαντείται και λοιδορείται, αλλά είναι η μονη την οποία έχουμε ανάγκη, γιατί ειναι η μόνη που μέσα στην αβεβαιοτητα του κόσμου και της εποχης μας μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να σταθούμε όρθιοι και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να επιτύχουμε τον σκοπό της ζωής μας, έχοντας πάντοτε εμπιστοσύνη στον Θεό και τη δύναμή του αλλα και στις πρεσβείες των αγίων μας και της προστάτιδός μας, της αγίας ενδόξου μεγαλομάρτυρος Παρασκευής της αθληφόρου, που πανηγυρίζουμε σήμερα.
Εύχομαι με τις πρεσβείες της αγίας αλλά και με τη δική μας προσπάθεια να μείνουμε πιστοί σε αυτό που ακολούθησε η αγία. με τις δικές της ευχές αλλά και με τη βοήθεια του Θεού. Αμήν.
Δείτε φωτογραφίες της Μητρόπολης εδώ