Ι.Μ. ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ: Με επίκεντρο τον περικαλλή και μεγαλοπρεπή Ναό της Αγίας Βαρβάρας Λαμίας εορτάσθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος η μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, αλλά και τελέσθηκε και το καθιερωμένο εδώ και τρία έτη αρχιερατικό μνημόσυνο εις μνήμην των μακαριστών Μητροπολιτών Φθιώτιδος κυρών Αμβροσίου, Δαμασκηνού και Νικολάου.
Στις Πανηγυρικές Ακολουθίες προηξήρχε φιλοξενούμενος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών ο Ιεραπόστολος Ιεράρχης της Μαύρης Ηπείρου, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας κ. Νεκτάριος, ο οποίος ευρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Μητρόπολη Φθιώτιδος.
Στον Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Γκούλου κ. Νεκτάριος, πλαισιούμενος από τον Άγιο Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως, Αρχιμ. του Οικουμενικού Θρόνου π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλο, ιερείς της πόλεως και τους ιερείς του Ναού.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο π. Εφραίμ, ο οποίος μίλησε με θέμα: «Η Αγία Βαρβάρα και η σημερινή νεολαία», τονίζοντας την ευθύνη διαπαιδαγώγησης των γονέων στην πορεία των παιδιών τους από μικρής ηλικίας μέσα στην κοινωνία.
Ανήμερα της Εορτής στον Πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό στον Όρθρο χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος κ. Νεκτάριος, ο οποίος στην συνέχεια προηξήρχε στο Λαμπρό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο, συνιερουργούντος του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών αναφέρθηκε στους τιμωμένους Αγίους, την Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, τον Όσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό και τον Ιερομάρτυρα Σεραφείμ Αρχιεπίσκοπο Φαναρίου και Νεοχωρίου και χαρακτηριστικά σημείωσε:
«Αν η Εκκλησία μας, συνέχεια με κάθε τρόπο, μέσα από τη ζωή της, μέσα από τη θεσμική της διάρθρωση, μέσα από τον πολιτισμό και την παράδοση της, μας τονίζει συνέχεια την αξία της ενότητας, της συλλογικότητας, της συνεργασίας, της ένωσης χαρισμάτων και δυνάμεων, προκειμένου να προάγεται η πνευματική μας ζωή, αλλά και προκειμένου να δίνεται παράδειγμα και τύπος ζωής σε κάθε έκφραση της ζωής των ανθρώπων, αν λοιπόν η Εκκλησία μας κατεξοχήν προβάλλει το συνοδικό της πολίτευμα από το οποίο απορρέει η συλλογικότητα και η κοινότητα και καθώς το συνοδικό πολίτευμα απορρέει από το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος, που είναι η κοινωνία προσώπων και είναι το Μυστήριο της Πεντηκοστής, το οποίο συγκροτεί το θεσμό της Εκκλησίας και είναι έκφραση ιστορική του Μυστηρίου της Αγίας Τριάδος, συνάμα η Αγία μας Εκκλησία, βρίσκει τον τρόπο κάθε ημέρα και κάθε γιορτή να εκφράζει και την αξία και να προβάλει την αξία της μοναδικότητας, την αξία της μονάδας και πως κάποιες μονάδες είναι αυτές, οι οποίες αφήνουν αποτύπωμα μέσα στην ιστορία και κρατάνε την αλήθεια αναλλοίωτη και ζωντανή.
Διότι όπως πολλές φορές εξαιτίας καταχρηστικών συμπεριφορών, παραβατικών συμπεριφορών, εξαιτίας δηλαδή της φιλαυτίας, του εγωισμού, του συμφέροντος, της ιδιοτέλειας έρχονται συμπεριφορές να αμαυρώσουν την αλήθεια, την αλήθεια της αγάπης, την αλήθεια της προσφοράς, της συμμετοχής, του αλτρουισμού, του εθελοντισμού, την αλήθεια τόσων πολλών και σπουδαίων αρετών αναγκαίων για την κοινωνική μας ζωή, συνάμα έρχονται και εξαίρετες μονάδες που μένουν στην ιστορία και αποτελούν φωτεινούς δείκτες για να καταξιώνουν την αλήθεια του Ευαγγελίου, για να αξιώνουν την αλήθεια της ζωής, για να αξιώνουν την αλήθεια της αγάπης, για να στηρίζουν, να παρηγορούν, να μη μας απογοητεύουν και να μη μας απελπίζουν.
Έρχονται μονάδες εκλεκτές, όπως η Αγία Βαρβάρα, όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός κι όπως ο Άγιος Σεραφείμ, Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου που εορτάζουν σήμερα 4 Δεκεμβρίου, έρχονται αυτά τα τρία πρόσωπα σήμερα και κάθε μέρα έρχονται πρόσωπα μέσα από το Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας, εκφράζοντας τρεις διαφορετικούς κόσμους, διαφορετικούς πολιτισμούς, διαφορετική χρονική περίοδο δραστηριότητας, η μεν Αγία Βαρβάρα προερχόμενη και ζώντας την περίοδο των μεγάλων διωγμών του 3ου αιώνα, ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μερικούς αιώνες αργότερα, ένας μοναχός, ένας ασκητής και συγγραφέας και ποιητής και φυσικά ο Άγιος Σεραφείμ στα νεότερα χρόνια, τα χρόνια της τουρκοκρατίας, εδώ στην περιοχή των Αγράφων και στη γειτονική Θεσσαλιώτιδα έρχεται να αφήσει το αποτύπωμα του υπογράφοντας με το αίμα του την αλήθεια της πίστης, την αλήθεια του Ευαγγελίου και την αλήθεια της ελευθερίας και της πατρίδας.
Αυτά τα τρία πρόσωπα έρχονται να μας αποδείξουν ότι ενώ στην εποχή τους υπήρξαν ενδεχομένως στους λίγους, ανήκαν στις μειονότητες, ανήκαν σε αυτούς, οι οποίοι απεφάσισαν να πορευτούν ασυμβίβαστοι, κόντρα στο ρεύμα και υπακούοντας μονάχα στη συνείδησή τους, χωρίς να επηρεάζονται από τα φαινόμενα και από τις επιλογές των ανθρώπων της εποχής τους.
Διότι πάντοτε σε κάθε εποχή οι άνθρωποι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν πειρασμό και σε ένα ερώτημα: Αφού όλοι κάνουν έτσι γιατί να μην κάνω κι εγώ; Αφού κανείς δεν προσπαθεί για το καλύτερο, γιατί να προσπαθήσω εγώ; Αφού πουθενά δε βλέπω αξιοκρατία, γιατί να είμαι δίκαιος και εγώ στη ζωή μου; Αφού παντού υπάρχει το συμφέρον, γιατί να μη κοιτάω κι εγώ το συμφέρον στη ζωή μου;
Ερωτήματα που ο πειρασμός της φιλαυτίας και της ατομοκρατίας έρχεται συχνά να τα θέσει στον άνθρωπο. Και ο άνθρωπος καταξιώνεται όταν βρεθεί αντιμέτωπος με αυτά τα ερωτήματα και αντισταθεί και μείνει προσηλωμένος στη συνείδησή του, στις αρχές του, στις αξίες του. Τότε έχει αξία, άλλωστε ο άνθρωπος, ο οποίος είναι αμετακίνητος, εδραίος, σταθερός στα ιδανικά του, στο ήθος του, στην αξιοπρέπειά του και η εποχή στην οποία ζούμε, η οποία χαρακτηρίζεται από μεγάλη τοξικότητα και από μεγάλη διάχυση, ασύμμετρη, πληροφοριών, οι οποίες έρχονται να ισοπεδώσουν τα πάντα μέσα μας, καλούμεθα να μείνουμε όρθιοι, καλούμεθα να κρατηθούμε όρθιοι ατομικά καταρχάς προσωπικά, σε προσωπικό επίπεδο. Αν ο καθένας σταθεί όρθιος, στο ύψος των περιστάσεων, συνεπής στην αποστολή του, όποια κι αν είναι αυτή, ως πατέρας, ως μάνα, ως αδελφός, ως φίλος, ως εργαζόμενος, ως οικογενειάρχης, ως μέλος μιας κοινωνίας.
Αν ο καθένας αποφασίσει να μείνει όρθιος, να μη “ ιοτέψει”, να μη λυγίσει, να μην απελπιστεί, τότε πραγματικά θα αναδυθούν τόσες πολλές μονάδες, οι οποίες θα συγκροτήσουν τόσο ισχυρές κοινότητες όσο και ισχυρές συλλογικότητες.
Αυτό είναι το διακύβευμα της εποχής. Μετά την απομόνωση της πανδημίας και των καταστάσεων τις οποίες επέφερε σε όλο τον πλανήτη, που υπήρξε μια μεγάλη αναταραχή κι ένα μεγάλο σοκ, τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε άλλες προκλήσεις και τώρα και πάλι όμως δίνεται η δυνατότητα να αναδειχθεί με έναν άλλο τρόπο η ατομική ευθύνη, με έναν άλλο τρόπο η υπεύθυνη στάση, με έναν άλλο τρόπο η συνετή στάση και αυτό είναι το πρόκριμα για τους χριστιανούς του σήμερα και για όλους μας ανεξαιρέτως τους και ιδιαίτερα για τα νέα τα παιδιά».
Κλείνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Να μείνουμε σταθεροί, με καθαρή τη συνείδηση, με καθαρό το μέτωπο, να κάνουμε το καθήκον μας, να αγωνιστούμε για το καλύτερο, να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό στα όνειρά μας, να τον προσφέρουμε στον εαυτό μας, να προσφέρουμε στον εαυτό μας τον καλύτερο εαυτό μας και να προσπαθήσουμε πραγματικά να πορευθούμε στη ζωή, όπως αξίζει στην ίδια τη ζωή, όπως αξίζει στην προσωπικότητα μας και όπως αξίζει στην κοινωνία, στην οποία ζούμε. Με σύμμαχο την Αγία Βαρβάρα, τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, τον Άγιο Σεραφείμ και όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας και με σύμμαχο τον προσωπικό μας Άγιο, μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη.
Η καρδιά μας μοιάζει να σφίγγει, μοιάζει να είναι μαγκωμένη. Οι Άγιοι μόνο μπορούν να τη ξεμαγκώσουν και γι’ αυτό έχουμε δει ότι πολλές φορές έρχονται ανατροπές. Εκεί που φαίνονται τα πάντα να διαλύονται, εκεί που φαίνονται τα πάντα να πιάνουν το πάτο, έρχεται μία αγία μορφή, έρχεται μία αγία μονάδα, έρχεται μία αγία προσωπικότητα και αλλάζει αυτομάτως την ατζέντα της ιστορίας, αλλάζει αυτομάτως τη δημόσια συζήτηση, αλλάζει αυτομάτως το κλίμα, αλλάζει αυτομάτως όλη την προοπτική του κόσμου και έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα και έχουμε και σύγχρονα παραδείγματα και ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Όσιος Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης, ένας δικός μας άνθρωπος κι ένας δικός μας Άγιος, ο οποίος τι ακριβώς ήρθε να μαρτυρήσει σε αυτούς τους έσχατους καιρούς στους οποίους ζούμε;
Ότι είναι δυνατόν και σήμερα να υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι να υπηρετούν το Ευαγγέλιο και να υπηρετούν την αλήθεια, την αγάπη, την κοινότητα. Να υπηρετούν την αλληλεγγύη, τη συγχωρητικότητα, την επιείκεια χωρίς εκπτώσεις, χωρίς φόβο, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς να λογαριάζουν το οποιοδήποτε κόστος. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι που μας δίνουν δύναμη και κουράγιο και με αυτούς θα πορευθούμε, αυτοί θα καθορίσουν το λογισμό μας και τη σκέψης μας και αυτοί θα μας βοηθήσουν να διαβάζουμε σωστά τα πράγματα και να ερμηνεύουμε σωστά τις διάφορες εξελίξεις και τις διάφορες καταστάσεις».
Προ της απολύσεως, όπως ο Σεβασμιώτατος έχει καθιερώσει, τελέσθηκε Αρχιερατικό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των αοιδίμων Προκατόχων του Αρχιερέων, των εσχάτως Αρχιερατευσάντων στον ιστορικό θρόνο της Φθιώτιδος, Αμβρόσιο, Δαμασκηνό και Νικόλαο, οι οποίοι αυτές τις ημέρες ήγαν τα ονομαστήριά τους.
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος επέδωσε με θερμά λόγια αγάπης και σεβασμού την ύψιστη τιμή της Ιεράς Μητροπόλεως, τον Αργυρούν Σταυρό μετά πιτακίου στον πολιό και σεβάσμιο Πρωτοπρεσβύτερο π. Ιωάννη Αυγέρη, τον κτήτορα και Προϊστάμενο του Ιερού Ναού επί τη συμπληρώσει του Χρυσού Ιωβηλαίου 52 ετών ιερωσύνης.
Ο κ. Συμεών τίμησε και την καλή του Πρεσβυτέρα Ερίτιμο κ. Ελευθερία Αυγέρη, χαρίζοντας της μαζί με την πατρική του ευλογία και την ευαρέσκεια της τοπικής Εκκλησίας και του ιδίου προσωπικά, μία εικόνα της Παναγίας.
Για τον π. Ιωάννη Αυγέρη μίλησε η κ. Εύη Σταυρογιάννη, εκφράζοντας την τιμή, τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη των μελών του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, των συνεργατών του Ναού και όλων των Ενοριτών προσφέροντας του έναν επιστήθιο σταυρό και πλακέτα τιμής ένεκεν, για την θυσιαστική διακονία του και το πλούσιο ποιμαντικό του έργο στην Ενορία και σε όλους εκείνους που βρίσκουν ανάπαυση και γαλήνη στο πετραχήλι του, ευχόμενη εκ βάθους καρδίας τα έτη να είναι πάμπολλα, γεμάτα υγεία, δύναμη Θεού και ευλογία για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του.
Ακολούθησε πλούσιο κέρασμα προς όλους στο Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο του Ναού, κατά την διάρκεια του οποίου τα μέλη της γυναικείας χορωδίας και των χορευτικών τμημάτων της Ενορίας, τραγούδησαν παραδοσιακά άσματα και παρουσίασαν παραδοσιακούς χορούς προς τιμήν των Αγίων Αρχιερέων, των επισήμων και όλων των εορταστών.
Τέλος, οι Άγιοι Αρχιερείς μετέβησαν στο Δημοτικό Κοιμητήριο της Παναγίας Ξηριώτισσας, όπου ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών τέλεσε Αρχιερατικό Τρισάγιο επί του τάφου του μακαριστού προκατόχου του, Μητροπολίτου της αγάπης, της ταπεινότητος και της αρχοντικής καρδιάς, κυρού Δαμασκηνού, συνευχομένου και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γκούλου κ. Νεκταρίου.
Στις Ιερές Ακολουθίες, μεταξύ του πλήθους των πιστών παραβρέθηκαν: ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Ιωάννης Οικονόμου, οι Βουλευτές Φθιώτιδος κ. Γεώργιος Κοτρωνιάς, κ. Θεμιστοκλής Χειμάρας και κ. Ιωάννης Οικονόμου, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φθιώτιδος κ. Ηλίας Σανίδας, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, η Περιφερειακή Σύμβουλος κ. Έμυ Αργυροπούλου, Αντιδήμαρχοι του Δήμου Λαμιέων, ο Διοικητής Περιφερειακής Πυροσβεστικής Διοίκησης Στερεάς Ελλάδας Αρχιπύραρχος Κωνσταντίνος Θεοφιλόπουλος, ο Πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος κ. Δημήτριος Δρακάκης, αντιπροσωπεία μαθητών και καθηγητών του 2ουΓυμνασίου Λαμίας, καθώς και εκπρόσωποι άλλων φορέων και συλλόγων του τόπου.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου
