Ι.Μ. ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ: Στον Ιερό Ναό του Πολιούχου της πόλεως Λαμίας, Αγίου Ενδόξου και Ευαγγελιστού Λουκά του Ιατρού ιερούργησε την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Ανάμεσα στους πιστούς, εκκλησιάστηκαν και μαθητές και μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου Λαμίας, συνοδευόμενοι από τον Διευθυντή του Σχολείου κ. Νικόλαο Τζήμα, καθηγητές, καθηγήτριες και τους γονείς τους.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε και χαρακτηριστικά σημείωσε:
«Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο μας παρουσιάζει το γενεαλογικό δέντρο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Μας παρουσιάζει αυτές τις γενεές, οι οποίες προηγήθηκαν της Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και από την άλλη το Αποστολικό Ανάγνωσμα μας παρουσιάζει κάποια άλλα πρόσωπα, τα οποία έζησαν πριν από το Χριστό, υπήρξαν και αυτά πρόγονοι του Χριστού μας αλλά όχι εξ αίματος, αλλά εκ πνεύματος. Όλοι δηλαδή αυτοί οι προφήτες και οι προφήτιδες, άνδρες και γυναίκες, που αγάπησαν το Χριστό, πριν ακόμη ο Χριστός σαρκωθεί και έρθει στον κόσμο, που ποθούσαν, που λαχταρούσαν την έλευση του Μεσσία.
Και μάλιστα είχαν έναν τέτοιο πόθο, τέτοια λαχτάρα για το Χριστό, που δε δίστασαν να θυσιάσουν ακόμα και τη ζωή τους. Δε δίστασαν ακόμα και να συγκρουστούν και να εκδιωχθούν και να υποφέρουν.
Μας παρουσιάζεται αυτό το μεγάλο και πλούσιο γενεαλογικό και πνευματικό δέντρο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όχι για να μας δώσει κάποιες βιογραφικές πληροφορίες ούτε απλώς για να μας επιβεβαιώσουν ότι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός υπήρξε ένα πραγματικό πρόσωπο, ένα ιστορικό πρόσωπο, που δεν το γέννησε ούτε το έπλασε η φαντασία κάποιων που θα ήθελαν να δημιουργήσουν ένα ψεύτικο Θεό στη συνέχεια άλλων θεοτήτων. Δεν είναι κατασκεύασμα καποιασ φαντασίας ή πίστης ή προσδοκίας ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.
Σαρκώθηκε πραγματικά και αληθινά μέσα στο συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο γι’ αυτό και αποτέλεσε και ο ίδιος αφορμή μέτρησης του ιστορικού χρόνου γι’ αυτό και ομιλούμε και σήμερα σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στο μη χριστιανικό κόσμο, για την προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή. Τόσο πραγματική και αληθινή υπήρξε η παρουσία του Κυρίου μας μέσα στον κόσμο, το Μυστήριο της Ενσάρκωσής Του, που τεμάχισε την ιστορία σε δύο εποχές. Είναι δυνατόν να υπάρξει άλλο πρόσωπο το οποίο να μπορέσει να δημιουργήσει μία νέα τομή, τέτοια, μέσα στην ιστορία;
Υπάρχει όμως κι ένας βαθύτερος λόγος, ο οποίος έχει σχέση με τη δική μας ζωή και με τη δική μας παρουσία και με το δικό μας παρελθόν, το δικό μας παρόν και το δικό μας μέλλον.
Ποιος είναι αυτός ο βαθύτερος λόγος. Όλα τα πρόσωπα, τα οποία παρουσιάζονται στο γενεαλογικό δένδρο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού δεν ήταν όλα τα πρόσωπα αλάνθαστα ή αναμάρτητα, δεν ήταν πρόσωπα απαλλαγμένα από τη ταλαιπωρία και τη τραγικότητα αυτού του κόσμου, δεν ήταν πρόσωπα απαλλαγμένα από τις αντινομίες και τις αντιφάσεις κάθε εποχής και κάθε ιστορικής συγκυρίας. Ήταν πρόσωπα άγια αλλά και πρόσωπα αμαρτωλά. Ήταν πρόσωπα, άλλα από τα οποία μπόρεσαν και στάθηκαν σε ύψος αρετής και άλλα, τα οποία ταλαιπωρήθηκαν και ταλαιπώρησαν και τον εαυτό τους και τους άλλους.
Δεν αποτέλεσαν όμως εμπόδιο στο να έρθει ο Μεσσίας μέσα στον κόσμο κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για τη δική μας ζωή, έχει μεγάλη σημασία για το δικό μας μέλλον. Πολλές φορές οι άνθρωποι νομίζουμε ότι το παρελθόν μας, οι κληρονομικές καταβολές μας, το dna μας, το οποίο έχουμε ότι καθορίζει το μέλλον μας, καθορίζει την προσωπικότητά μας. Πολλές φορές οι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι εγκλωβισμένοι σε μία ζωή από την οποία δε μπορούν να ξεφύγουν, σ ένα πεπρωμένο από το οποίο «φυγείν αδύνατον» .
Αυτό όμως αν το δεχθούμε είναι απίστευτα απογοητευτικό, είναι απίστευτα αντιαναπτυξιακό, είναι απίστευτα αντιπαραγωγικό, είναι απίστευτα απογοητευτικό. Αυτό δε σημαίνει ότι μέσα στον κόσμο υπάρχουν κατηγορίες ανθρώπων, οι εκλεκτοί και οι παρακατιανοί.
Τότε σημαίνει ότι αποδεχόμεθα μέσα στον κόσμο μία τέτοια διαστρωμάτωση, η οποία δεν επιδέχεται καμία αλλαγή.
Το γεγονός ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός σαρκώθηκε μέσα στην ιστορία, μέσα από διαδοχικές γενεές ανθρώπων, πολλές εκ των οποίων διήλθαν μέσα από τη ταλαιπωρία και τη φθορά αυτού του κόσμου μαρτυρεί ότι η κληρονομικότητα μας, οι οικογενειακές μας καταβολές, οι φυλετικές μας καταβολές ακόμα και το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της δικής μας πορείας και ζωής. Ο καθοριστικός παράγοντας είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Εμείς οι ίδιοι είμαστε το μέλλον, εμείς θα διαμορφώσουμε το μέλλον μας κι έχουμε δει πάρα πολλούς ανθρώπους που τους θαυμάζουμε, αυτοδημιούργητους, ανθρώπους οι οποίοι έφτιαξαν τη ζωή τους από το μηδέν, από το τίποτα, που δεν είχαν καμία δυνατότητα, που δεν τους δόθηκε καμία ευκαιρία, αλλά με τον αγώνα τους, με τον κόπο τους, με την προσπάθειά τους, με τη μελέτη τους, με το όραμά τους, με τη τόλμη τους, με το θάρρος τους, με τη βοήθεια του Θεού κατάφεραν να ορθοποδήσουν στη ζωή τους και να προχωρήσουν.
Γι’ αυτό μην απογοητευόμαστε κι αν ακόμα βλέπουμε ότι ξεκινάμε με δύσκολες συνθήκες. Μην απογοητευόμαστε και μην απελπιζόμεθα κι αν ακόμα αισθανόμαστε ότι μας λείπουν πάρα πολλά πράγματα, ότι ενδεχομένως μπορεί να μας λείπουν και πρόσωπα αγαπημένα.
Δεν αποτελεί τίποτα καθοριστικό και εμπόδιο όταν ο άνθρωπος θέλει, όταν ο άνθρωπος είναι αποφασισμένος να παλέψει ακόμη και κόντρα στα κύματα και κόντρα στην ίδια του την ιστορία και κόντρα στην ίδια του την παράδοση.
Μέσα λοιπόν από τη δυσκολία και τον κατατρεγμό ήρθε ο νικητής του θανάτου να σώσει και να λυτρώσει τον κόσμο. Γι’ αυτό και μας στέλνει το Παιδίον Ιησούς, το Θείο Βρέφος, το Εσπαργανωμένο Βρέφος, μας στέλνει ένα μεγάλο μήνυμα δύναμης, ένα μεγάλο μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας.
Όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες στη ζωή μας, όποιες κι αν είναι αντιξοότητες, όποια κι αν είναι τα προβλήματα, όποια κι αν είναι τα τεράστια αδιέξοδα που μπορούν να φανούν αύριο μπροστά μας, ότι οφείλουμε να παλέψουμε κόντρα σε αυτά. Οφείλουμε να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να πιστέψουμε στον Γεννηθέντα Κύριο μας Ιησού Χριστό. Να πάρουμε δύναμη από τον Μεσσία. Ο Χριστός γεννάται για να γεννηθούμε εμείς. Ο Χριστός γεννιέται, για να αναγεννηθούμε εμείς.
Ο Χριστός σαρκώνεται, για να σαρκωθεί μέσα στη δική μας ζωή η πραγματική αγάπη, η πραγματική δύναμη, η πραγματική ελπίδα, η αληθινή ευτυχία.
Αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων και σε μία εποχή που αισθανόμεθα τόσο ευάλωτοι, τόσο ευπαθείς, τόσο αδύναμοι, που οι καρδιές μας είναι μαγκωμένες μέσα από το χείμαρρο των πληροφοριών, που έρχεται να δηλητηριάσει την καθαρότητα των σκέψεων και των λογισμών μας και των συναισθημάτων μας, εμείς έχουμε μονάχα μία επιλογή. Να στραφούμε και να τρέξουμε στη φάτνη των αλόγων, να τρέξουμε στη φάτνη τη πτωχική για να γίνουμε πλούσιοι».
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος καλωσόρισε τους μαθητές και τις μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου Λαμίας, εξέφρασε την χαρά του για την παρουσία τους, αλλά και τον θαυμασμό του στις μουσικές τους γνώσεις και επιδόσεις, καταθέτοντας την προσωπική του εμπειρία, μιας και σε κάθε εκδήλωση και συναυλία του Μουσικού Σχολείου Λαμίας φροντίζει να είναι παρών, να απολαμβάνει τις ποιοτικές εκδηλώσεις και παραστάσεις των παιδιών και να τα ευλογεί με όλη την πατρική του αγάπη.
Ο κ. Συμεών ευχήθηκε σε όλους Χρόνια Πολλά και καλά Χριστούγεννα.
Στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία παραβρέθηκαν: ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φθιώτιδος κ. Ηλίας Σανίδας, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, η Περιφερειακή Σύμβουλος κ. Έμυ Αργυροπούλου, η Γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λαμιέων κ. Ευμορφία Ρουποτιά – Σκαμαγκούλη, ο Φρούραρχος Λαμίας – Διοικητής ΚΕΥΠ Ταξίαρχος Μιχαήλ Κρητσωτάκης, καθώς και εκπρόσωποι άλλων φορέων και συλλόγων του τόπου.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου
