Ι.Μ. ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ – Στην πολυπληθή Ενορία του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου στα Γαλανέικα Λαμίας ιερούργησε σήμερα Κυριακή 25 Αυγούστου 2024 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Τον κ. Συμεών στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία πλαισίωσε ο Πρωτ. π. Χρήστος Καραγεώργος από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τον Ναό της Αγίας Βαρβάρας Χαλανδρίου, ο Προϊστάμενος της Ενορίας, Πρωτ. π. Δημήτριος Ατματζίδης, Διευθυντής του Γραφείου Τύπου, του Ραδιοφωνικού Σταθμού και των ΜΜΕ της Ιεράς Μητροπόλεως, ο Αρχιδιάκονος π. Νικόλαος Πολυζώης και ο Διάκονος π. Άγγελος Παναγιωτόπουλος.
Τα Ιερά Αναλόγια διηκόνησαν, ο Πρωτοψάλτης του Ναού κ. Σεραφείμ – Παναγιώτης Κυρίτσης, Καθηγητής του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος «Γερμανός ο Μελωδός» πλαισιούμενος από μαθητές του Ωδείου, καθώς και ο Λαμπαδάριος του Ναού κ. Κωνσταντίνος Μπαρτσώκας.
Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών μεταξύ άλλων ανέφερε:: «Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος».
Πόσες φορές δεν αισθανόμαστε ότι το πλοίο της ζωής μας βρίσκεται μέσα στα κύματα, μέσα στη θάλασσα, με όλους τους ανέμους εναντίους! Πόσες φορές δεν νιώθουμε τα κύματα των δυσκολιών, των δοκιμασιών, των περιπετειών, των θλίψεων, των απροσδόκητων γεγονότων, δεν νιώθουμε τα κύματα να μας πνίγουν, να γίνονται αδιέξοδα, να βλέπουμε τον εαυτό μας αδύναμο. Πόσες φορές δεν αισθανόμαστε ότι πνιγόμαστε μέσα στα προβλήματα της ζωής, μέσα στις αντιξοότητες, μέσα στις διαψεύσεις, μέσα στις απογοητεύσεις!
Και μέσα σε αυτή τη θαλασσοταραχή βλέπουν οι μαθητές κάποιον που μοιάζει σαν φάντασμα. Δεν είναι βέβαιο ότι βλέπουν πραγματικά, δεν έχουν εμπιστοσύνη στις αισθήσεις τους. Κι όμως είναι ο Χριστός, ο όποιος περιπατεί πάνω στα κύματα και δίνει θάρρος σε κάθε άνθρωπο που κολυμπάει μέσα στο πέλαγος, σε κάθε άνθρωπο, ο οποίος μοιάζει πολλές φορές να κολυμπά σαν την πέστροφα κόντρα στο κύμα, αντίθετα με τη φορά του κύματος, κι ο Χριστός με λόγο απλό, λόγο απέριττο αλλά λόγο τόσο στιβαρό, ένα λόγο απευθύνει στον άνθρωπο : «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι».
Έχετε θάρρος παιδιά μου. Έχετε θάρρος. Εγώ είμαι. Είμαι εδώ, λέει ο Χριστός και δίνει θάρρος και κουράγιο σε όλους τους πονεμένους, σε όλους τους θλιμμένους, σε όλους μας δηλαδή ανεξαιρέτως, διότι δεν υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος να μην παλεύει με τα κύματα μέσα στις φουρτούνες της ζωής.
Και ο Πέτρος κοιτάει στο πρόσωπο τον Χριστό και τρέχει να συναντήσει το Διδάσκαλο πάνω στη θάλασσα και περπατάει κι αυτός πάνω στα κύματα και όσο κρατά το βλέμμα του στραμμένο στο πρόσωπο του Χριστού μπορεί κι αυτός, όχι απλώς να επιπλέει όπως όλοι μας, όχι απλώς να κολυμπά, όπως όλοι μας, αλλά να βαδίζει αέρινα, ανάλαφρα πάνω στα κύματα. Μόλις όμως χάνει το βλέμμα του και κοιτάζει κάτω στη θάλασσα, είτε γιατί δειλιά, είτε γιατί θέλει να αισθανθεί μία ικανοποίηση ότι και αυτός μπορεί να βαδίζει πάνω στα κύματα, τότε αρχίζει και βυθίζεται και ο Χριστός είναι αυτός ο όποιος σηκώνει τον Πέτρο, σηκώνει τον κάθε έναν από εμάς, όταν βαδίζουμε και εμείς πάνω στα κύματα της ζωής κι άλλοτε από απελπισία και από απόγνωση και άλλοτε από υπερβολικό θάρρος και παρρησία και οίηση και ναρκισσισμό βυθιζόμαστε μέσα στον εγωισμό μας, μέσα στις ανασφάλειές μας, μέσα στις δυσκολίες μας. Έρχεται ο Χριστός και μας πιάνει από το χέρι για να μας κρατήσει όρθιους και να μας πει : «Θαρσείτε, εγώ ειμί. Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμο» θα μας πει ο Χριστός «Θαρσείτε! Μη φοβείσθε! Ειρήνη υμίν, ειρήνη πάσι». Έρχεται ο Χριστός για να ειρηνεύσει τη ζωή μας και να χαρίσει γαλήνη στην ύπαρξή μας.
Και αυτή η εικόνα πότε συμβαίνει; Αυτό το περιστατικό το οποίο μας περιγράφει σήμερα ο Ευαγγελιστής. Αμέσως μετά το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων, εκεί που τα πλήθη ζητωκραύγαζαν, θεωρώντας ότι ο Χριστός έλυσε τα προβλήματά τους, έλυσε το κοινωνικό πρόβλημα, το οικονομικό πρόβλημα, την κοινωνική αδικία, που νόμιζαν ότι ήρθε ένας κοσμικός ηγέτης με θαυματουργικό τρόπο να λύσει τα πάντα χωρίς να χρειάζεται κόπος, χωρίς να χρειάζεται εργασία, χωρίς να χρειάζεται προσπάθεια, χωρίς να χρειάζεται επιστήμη, χωρίς να χρειάζεται γνώση, χωρίς να χρειάζεται τεχνοκρατική αντίληψη, χωρίς να χρειάζεται τίποτα από τα ανθρώπινα επιτεύγματα.
Κι ο Χριστός προσγειώνει και τους μαθητές Του και την ιστορία, για να διαγράψει και να υπογράψει μια για πάντα, ότι οι ρόλοι και τα διακονήματα μέσα στη ζωή του κόσμου, μεταξύ των εκκλησιαστικών προσώπων και των κοσμικών ηγετών είναι ρόλοι διακριτοί. Η διακριτότητα των ρόλων των διακονιών είναι ήδη προδιαγεγραμμένη από τον Χριστό, είναι μία άλλη εφαρμογή αυτού του λόγου του φοβερού: «τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ».
Μετά λοιπόν από αυτό το θαύμα που χιλιάδες ήταν έτοιμοι να ακολουθήσουν τον Χριστό ως οπαδοί Του, να γίνουνε ακόλουθοι Του, να γίνουν «followers» Του για να θυμηθούμε σήμερα τους σημερινούς ηγέτες. που μετράνε «likes» και δεν μετράνε πραγματική άσκηση διακονίας, ο Χριστός φεύγει εις την έρημο, πηγαίνει στο όρος για να προσευχηθεί, παίρνει και τους μαθητές Του και τους λέει : «προσέξτε μην μπερδεύεστε. Η αποστολή μας δεν είναι να αντικαταστήσουμε ή να υποκαταστήσουμε ή να κυριαρχήσουμε πάνω στις εξουσίες αυτού του κόσμου, δεν είμαστε μια άλλη εξουσία που έρχεται να επικρατήσει στην εξουσία, η οποία είναι καλεσμένη, κεκλημένη να διακονεί το λαό. Η αποστολή μας είναι να προσευχόμεθα, να αγαπάμε, να διακονούμε. Η αποστολή μας είναι να υπηρετούμε πνευματικά τον άνθρωπο και να του προσφέρουμε την όντως ζωή, την αλήθεια, τη χαρά, την αισιοδοξία, την ελπίδα. Να του δίνουμε τη δυνατότητα μέσα στα κύματα της ζωής του να του απλώνουμε το χέρι, να τον πιάνουμε για να μην πνιγεί, να γινόμαστε αδελφοί συγκύριοι, συνοδοιπόροι».
Αυτή είναι η αποστολή της Εκκλησίας. Αυτή είναι η αποστολή των χριστιανών. Και πράγματι. Πόσο ελπίδα μας δίνει ο Χριστός! Πόση ελπίδα παίρνουμε από τον Πέτρο και πόσο παράδειγμα παίρνουμε από το βλέμμα του Πέτρου, το οποίο είναι αφοσιωμένο στα μάτια του Χριστού!
Άρα και στη δική μας περιπέτεια, στο δικό μας πλου του βίου, στη δική μας πορεία μέσα στη θάλασσα της ζωής, να μην ξεχνούμε ποτέ το βλέμμα, το πρόσωπο, τη θέα του Χριστού κι εκεί να αναζητούμε δύναμη στην αδυναμία μας, εκεί να ζητούμε απάντηση εκεί που δεν χωρούν απαντήσεις, εκεί να καταθέτουμε τον πόνο μας, το στεναγμό μας, τη θλίψη γιατί όχι και την οργή μας και το παράπονό μας και τα ατελείωτα γιατί της ύπαρξής μας. Να τα καταθέτουμε στον Χριστό με θάρρος, με αγάπη, με παρρησία κι ο Χριστός θα μας απαντά : «Θαρσείτε, εγώ ειμί». Θαρσείτε! Πάρετε θάρρος, πάρτε δύναμη. Συνεχίστε τη ζωή σας, βρείτε κουράγιο, σταθείτε όρθιοι μέσα στα κύματα της ζωής. Μην αφήσετε το πέλαγος των δακρύων και των θλίψεων να σας νικήσει. Μην απογοητευτείτε αλλά κρατηθείτε γεροί και δυνατοί, κρατηθείτε ενωμένοι και αγαπημένοι, κρατηθείτε μέσα στις σκηνές της ζωής για να νικήσει η ζωή. Για να νικήσει η ζωή το θάνατο, για να μην έχει ο θάνατος την τελευταία κουβέντα στην ιστορία αλλά να την έχει η ανάσταση και η ζωή που είναι ο Χριστός».
Ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών τέλεσε και το Αρχιερατικό Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του αειμνήστου Διευθυντού της Αστυνομικής Διευθύνσεως Φθιώτιδος, Ταξιάρχου Χρήστου Μουτσώκου, ο οποίος εκοιμήθη αιφνίδια τη 19η Ιουλίου 2024.
Ο κ. Συμεών αναφέρθηκε με συγκίνηση στον μακαριστό Ταξίαρχο Χρήστο Μουτσώκο και χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Τη 19η Ιουλίου, ένα θλιβερό άγγελμα συγκλόνισε όλους μας, όλη τη Φθιώτιδα αλλά και το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας και την κοινωνία ολόκληρη. Το άγγελμα της απώλειας ενός αγαπητού αδελφού και φίλου, ενός σπουδαίου και ενάρετου αξιωματικού, ενός κοσμήματος του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας.
Σήμερα τελούμε το Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο και προσευχόμεθα για τον αγαπημένο μας αδελφό Χρήστο, αλλά και παρακαλούμε το Θεό να δώσει δύναμη, κουράγιο, παρηγορία στην οικογένειά του, στην εκλεκτή του θυγατέρα, στη μητέρα του, στους συγγενείς αλλά θα τολμούσα να πω κυρίως να αυξήσει την περηφάνια την οποία δικαιωματικά νιώθετε για τον πατέρα σας και αδελφό μας.
Η Ελληνική Αστυνομία να τον συναριθμήσει στα εκλεκτά μέλη της και στα εκλεκτά στελέχη της, τα οποία μνημονεύει, και πράγματι τον ουρανό τον κοσμούν πολλοί εξαίρετοι συνάδελφοί σας, είτε έφυγαν με φυσικό τρόπο, είτε θυσιάστηκαν πάνω στο βωμό του καθήκοντος και της υπηρεσίας και όλη η κοινωνία είμαστε ευγνώμονες κι είμαστε βέβαιοι ότι οι συνεχιστές συνάδελφοι φίλοι συνοδοιπόροι του αγαπητού Χρήστου, στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και της αποστολής τους και για αυτό αισθανόμαστε εμπιστοσύνη στην Ελληνική Αστυνομία, οι σχέσεις Αστυνομίας – κοινωνίας είναι σχέσεις υγιείς, αλλά και εξελισσόμενες που μπορούν να γίνονται ακόμη πιο υγιείς, ακόμη πιο γόνιμες και ακόμη πιο ουσιαστικές.
Με αυτές τις σκέψεις καταθέτω την ευγνωμοσύνη στη μνήμη του αδελφού μας Χρήστου και είναι οφειλή και πνευματική, γιατί πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι, αλλά είναι και οφειλή στο Εθνόσημο, το οποίο έφερε πάνω του, στην Ελληνική Σημαία, την οποία υπηρετούσε και την Ελληνική Αστυνομία, την οποία ειλικρινά και ανιδιοτελώς αγαπούσε».
Στις Ιερές Ακολουθίες μεταξύ των πιστών παραβρέθηκαν: Ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστος Σταϊκούρας, ο Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Ιωάννης Οικονόμου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λαμιέων κ. Σεραφείμ Πρέντζας, η Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Νάγια Φαρδή, ο Προϊστάμενος του Επιτελείου του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. Αντιστράτηγος Αστέριος Μαντζιώκας, ο Αναπληρωτής Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Στερεάς Ελλάδος Ταξίαρχος Αθανάσιος Γερογιάκομος, ο Βοηθός του Γενικού Περιφερειακού Αστυνομικού Διευθυντού Στερεάς Ελλάδος, Ταξίαρχος Βασίλειος Γόνης, ο Αναπληρωτής Αστυνομικός Διευθυντής Αστυνομικής Διευθύνσεως Φθιώτιδος Ανδρέας Κυρίτσης, Διοικητές Υπηρεσιών και Αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ, ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λαμίας κ. Χρήστος Καραγιάννης, ο τ. Δήμαρχος Λαμιέων κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, καθώς και εκπρόσωποι άλλων φορέων και συλλόγων της πόλεως.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
