Η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου είχε πολλά και ενδιαφέροντα συμπεράσματα αλλά η επικαιρότητα δεν μας επέτρεψε να τα παρουσιάσουμε, οπως θα καναμε σε μια άλλη περίπτωση.
Του Χρυσοβαλάντη Παππά
Καταρχάς να πάρουμε ως δεδομένο πως η Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου είναι μια από τις σημαντικότερες ιστορικά Μητροπόλεις. Το γνωστά προβλήματα του παρελθόντος με τις παρεμβάσεις της πολιτείας τους διχασμούς των πιστών από τις αλλεπάλληλες εκθρονίσεις Επισκόπων, δεν υπάρχουν πια.
Ο κ. Ιερώνυμος επέλεξε το απόγευμα της ημέρας της ενθρονίσεώς του να επισκεφτεί το ιστορικότερο Μοναστήρι της περιφερείας του, το Κομνηνειο. Το συγκεκριμένο Μοναστήρι δεν είναι γνωστό μόνο για τη μεγάλη του πορεία στο χρόνο της ζωής της τοπικής Εκκλησίας αλλά και για κάτι ακόμη. Στον περίβολό του βρίσκονται δύο μνήματα. Αυτό του πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου και αυτό του Μακαριστού Μητροπολίτου Θεολόγου Πασχαλίδη.
Δεν θα κάνουμε κριτική στα ιστορικά αυτά πρόσωπα αλλά θα ενσκήψουμε στον τρόπο αντιμετώπισης τους από τον νέο Μητροπολίτη Λαρίσης. Κι αυτό δεν είναι άλλος από την ησυχία. Όπως ήσυχα ήρθε το πρωί αυτού του Σαββάτου έτσι ήσυχα πήγε το απόγευμα στο Στόμιο χωρίς συνοδείες.
Αυτή η ησυχία πρόλαβε και τους επίδοξους ψιθυριστές που ίσως θα ήθελαν να εκλάβουν την κίνηση αυτή αλλιώς. Η ησυχία όμως δεν το επιτρέπει. Έτσι την επόμενη μέρα, στο πρώτο Αρχιερατικό συλλείτουργο ο γέροντας του Λαρίσης, ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος δήλωσε αποκλειστικά στο Βήμα Ορθοδοξίας
“Είμαι χαρούμενος για τη Λάρισα. Γιατί απέκτησε Μητροπολίτη αντάξιο του Ιγνατίου, οποίος θα δουλέψει πολύ για το καλό του ποιμνίου του”
Το απόγευμα της ίδια ημέρας η μικρή αίθουσα του θρόνου στο Επισκοπείο άνοιξε και ο Μητροπολίτης Ιερώνυμος ο Α’ δέχθηκε τις ευχές του πιστού λαού της Λάρισας. Τους ανέμενε με χαμόγελο και ένα κέρασμα. Με την ευχή του. Άνθρωποι της τοπικής διοίκησης ή διακεκριμένοι αλλά και άνθρωποι απλοί του μόχθου. Όλων των ηλικιών. Μια φράση ακουγόταν κάθε φορά που κάποιος συστηνόταν. Χρήσιμοι όλοι. Αυτό ήταν και το νόημα των επισκέψεων. Όχι ο διχασμός που μόνο ο διάβολος θέλει αλλά η ενότητα..