Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος
Την αγάπη τη βλέπουμε συνήθως σαν μια φιλανθρωπική εκδήλωση, σαν μια κοινωνική προσφορά. Και είναι ασφαλώς η μεγαλύτερη.
Όμως ο Μητροπολίτης Πρεβέζης Χρυσόστομος, επισκεπτόμενος τους ασθενείς στο Γενικό Νοσοκομείο Πρέβεζας, καθώς και τους τρόφιμους στις δομές Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης «Ψυχαργώ», όπως και τους γέροντες του Ιδρύματος Ευγηρίας της Μητρόπολης, προκειμένου να τους ευχηθεί για τις εορταστικές αυτές ημέρες και να τους διανείμει αναμνηστικά δώρα, είναι σίγουρο ότι ένιωσε πως δεν έδωσε μόνο, αλλά και πήρε. Οι ασθενείς και οι γέροντες του χάρισαν και τη δική τους αγάπη, που μόνο όσοι ζουν ένα τέτοιο συναίσθημα, μπορούν να καταλάβουν πόσο ασύγκριτο και πολύτιμο είναι.
Είναι σημαντικό ένας ιερωμένος και μάλιστα Αρχιερέας να επιχειρεί να προσπελάσει στο χώρο της ψυχής του άλλου, να χαϊδεύει τον καημό του και να τον παροτρύνει να αντέξει τη δοκιμασία και την αδυναμία με πίστη στο Θεό. Νοσηλευόμενος στο νοσοκομείο της Πρέβεζας, με τον οποίο συνδεόμαστε, μας έλεγε ότι η παρουσία του Μητροπολίτη σκόρπισε ελπίδα και παρηγοριά, τη στιγμή, που οι άρρωστοι την είχαν ανάγκη.
Και αυτή η αγάπη, που τους ενέπνευσε ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, λειτούργησε, όπως συμπλέκεται μεταξύ της ηθικής στάσης και επιλογής του ανθρώπου αφενός και της θείας βούλησης αφετέρου, ως φάρμακο για την εξουδετέρωση της ασθένειας στους άρρωστους και της ανημποριάς στους γέροντες και ανέπλασε την καρδιά τους. Έχουμε μια ιστορία αγάπης. Και όπου κυριαρχεί η αγάπη, εκεί νικιέται η θλίψη.
Με την παρουσία του Επισκόπου ανάμεσά τους σκέφτηκαν πως, σηκώνοντας τα μάτια τους προς τον Κύριο, μπορούν να διαφύγουν από τους βρόχους της ζωής, που σαν φίδια τυλίγονται γύρω από το λαιμό τους και τους πνίγουν. Όταν η υπομονή μας είναι ακουμπισμένη στον Κύριο, θα δούμε φτερά πνευματικά στους ώμους μας, που θα μας σηκώσουν πάνω από τον πόνο και το στεναγμό τον καθημερινό.
){kind=link}