Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου και την «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» με θέμα: «Κρυπτοχριστιανοί, το πονεμένο συναξάρι της Ρωμηοσύνης».
Η εκδήλωση έγινε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου την Κυριακή των Απόκρεω, 11 Φεβρουαρίου 2018, μετά τη θ. Λειτουργία. Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο πανοσιολογιότατος αρχιμ. π. Χρίστος Κυριαζόπουλος, τ. σχολικός σύμβουλος Φιλολόγων και διδάκτωρ Βυζαντινής Ιστορίας.
Στην αρχή της εκδήλωσης η χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, υπό την διεύθυνση του μουσικολογιωτάτου μουσικοδιδασκάλου κ. Αποστόλου Παπαγεωργίου, απέδωσε με μελωδικότητα επίκαιρους ύμνους του Τριωδίου.
Στη συνέχεια ο κ. Ιωάννης Καραμήτρος εκ μέρους της ΕΡΩ αναφέρθηκε στις εκδηλώσεις του Σωματείου την τρέχουσα ακαδημαϊκή χρονιά, προσφώνησε τον ομιλητή, τον ευχαρίστησε για την ανταπόκρισή του στην πρόσκληση και τον προσκάλεσε στο βήμα.
Στην ομιλία του ο π. Χρίστος αναφέρθηκε στο χθες και το σήμερα του θέματος Κρυπτοχριστιανοί. Μεταξύ άλλων τόνισε πως το Έθνος μας έζησε ατέλειωτους χρόνους και αιώνες κάτω από τη βαριά σκλαβιά που ακολούθησε την άλωση της Πόλης τη δύστυχη μέρα της 29ης Μαίου του 1453. Κατά τη διάρκεια της μακράς περιόδου της τουρκοκρατίας οι Τούρκοι μουσουλμάνοι πολεμιστές κατάφεραν να μεταστρέψουν μεγάλο αριθμό Χριστιανών και Ελλήνων στο Ισλάμ και να τον εκτουρκίσουν γλωσσικά. Οι εξισλαμισμοί, βίαιοι ή εθελοντικοί, αύξησαν την πολεμική δύναμη και ορμή των επιδρομέων. Ένα αδιαπέραστο σκοτάδι κάλυψε τα γεγονότα της καταστροφής του Ελληνισμού στη Μ. Ασία.
Ήταν πολλοί όμως τότε εκείνοι που έγιναν μωαμεθανοί φαινομενικά, διατηρώντας στα βάθη της ψυχής τους τη χριστιανική πίστη, και, όπου οι συνθήκες το επέτρεπαν, και την ελληνική γλώσσα. Αυτοί, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, γύρισαν επίσημα στον Χριστιανισμό, και μέσω αυτού και στον Ελληνισμό. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι «Κρυπτοχριστιανοί». Η Ανταλλαγή, όσους βρήκε, τους απέδωσε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.
[irp posts=”402894″ name=”Η Λάρισα τίμησε τον Αγιο Χαράλαμπο- Αρχιερατικό συλλείτουργο με τον Χρυσόστομο και Ιγνάτιο”]
Το 1ο άρθρο της συνθήκης της Λωζάνης (24 Ιουλίου 1923) προέβλεπε τον υποχρεωτικό εκπατρισμό των Τούρκων υπηκόων με ελληνοχριστιανική (Ορθόδοξη) θρησκεία και αντίστροφα των Ελλήνων υπηκόων με μωαμεθανική θρησκεία. Επίσημα αγνοήθηκαν από τη συνθήκη οι Κρυπτοχριστιανοί, οι οποίοι, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης δεν μπόρεσαν μέχρι το τέλος να τεκμηριώσουν την ορθόδοξη πίστη τους. Υπάρχουν όμως πολλά περιστατικά που βεβαιώνουν πως οι Κρυπτοχριστιανοί σήμερα στην Τουρκία δεν είναι λίγοι. Αυτά προέρχονται είτε από τη βιβλιογραφία είτε από εφημερίδες και περιοδικά είτε – κι αυτό είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό – από το διαδίκτυο, είτε από προφορικές μαρτυρίες, μη καταγεγραμμένες ακόμη. Ιδιαίτερα συγκινητικά ήταν τα περιστατικά με Κρυπτοχριστιανούς, παλαιότερων και νεότερων χρόνων, στα οποία αναφέρθηκε ο ομιλητής.
Ο π. Χρίστος έκλεισε την καταπληκτική αυτή ομιλία του με την επισήμανση ότι το μέλλον μας επιφυλάσσει επί του θέματος πολλές εκπλήξεις και αποκαλύψεις και ευχήθηκε να αξιώσει ο άγιος Τριαδικός Θεός όλους εκείνους που σήμερα ζούν υπό το κράτος του φόβου και του θανάτου να μπορέσουν να τον λατρεύουν δημόσια και φανερά.
Στη συνέχεια ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης π. Ραφαήλ Ευαγγέλου, εφημέριος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού, μετέφερε τις πατρικές ευχές και ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου, κ.Ιγνατίου, ευχαρίστησε τον ομιλητή για την τεκμηριωμένη ομιλία του και προέτρεψε το ακροατήριο να έχουμε παρρησία και να ομολογούμε τον Θεό, διότι αν και δεν είμεθα υπό καθεστώς διωγμού αρκετοί διστάζουμε να κάνουμε ακόμη και το σημείο του σταυρού. Επίσης, συνεχάρηκε τους χορωδούς για την όμορφη απόδοση των ύμνων, καθώς και τους νέους πτυχιούχους, προτρέποντάς τους να αγαπούν τη βυζαντινή μουσική και να ανεβαίνουν στο ιερό αναλόγιο.
Μετά το πέρας της ομιλίας ο διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής κ. Ηλίας Παπαδόπουλος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επέδωσαν τα πτυχία και τα διπλώματα στους αποφοίτους της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής, οι οποίοι καταχειροκροτήθηκαν από το παρευρισκόμενο πλήθος.