Καθώς πλησιάζουν οι Μεγάλες Ημέρες της Θείας Επιφανείας, όλοι οι Έλληνες νοιώθουμε βεβαρημένοι από τις επιπτώσεις μιας άνευ προηγουμένου Κρίσης, η οποία -όπως όλοι πια έχουμε βεβαιωθεί- αποτελεί συνέπεια τής ηθικής κρίσης, που σοβούσε μέχρι τώρα και στις μέρες μας αναδείχτηκε αποκρουστική.
Αυτόν τον καιρό, σε προσωπικό επίπεδο, δοκιμάστηκα με το γνωστό πρόβλημα της υγείας μου και ήδη βρίσκομαι στην ανάρρωση, θεωρώντας και αναθεωρώντας πρόσωπα και πράγματα μιας ολόκληρης ζωής. Δράττομαι τής ευκαιρίας να ευχαριστήσω από βάθους ανανεωμένης καρδίας όλους, όσοι μού συμπαραστάθηκαν, από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Διονύσιο και τον Ιερό Κλήρο τού νησιού μας έως τον τελευταίο συντοπίτη μας, έστω κι αν με κάποιους από αυτούς βρεθήκαμε αντιμέτωποι κατά την διάρκεια τής άσκησης διοίκησης από μέρους μου.
Παρακαλώ όλους να βεβαιωθούν ότι ουδέποτε έδρασα με ιδιοτέλεια ή με υστεροβουλία, αλλά ορμώμενος εξ αγάπης πολλής και ειλικρινούς για τα δίκαια τής εν γένει Εκκλησίας, τής τοπικής Εκκλησίας τής Ζακύνθου, αλλά και για το καλώς εννοούμενο συμφέρον τής «φιλτάτης πατρίδος» και γενέτειράς μας. Υπόσχομαι δε ότι για όσο διάστημα ακόμη με ανεχθεί ο Θεός, θα δαπανήσω τις δυνάμεις μου στον ίδιο σκοπό και στόχο. Άλλωστε, θεωρώ ότι, εάν ο καθένας μας ενδιαφερόταν κυρίως για το Εμείς και όχι για το Εγώ, η Κρίση που βιώνουμε δεν θα είχε πέραση, ο δε Χριστός, που νηπιάζει για χάρη μας, θα εύρισκε Κατάλυμα στις ψυχές μας.
Κλείνοντας τις λίγες αυτές σκέψεις και καθώς «Χριστός γεννάται», εύχομαι και προσεύχομαι, με την ανύστακτη πρεσβεία τού Προστάτη μας Αγίου Διονυσίου του Θαυματουργού, ο Σαρκωμένος Υιός και Λόγος του Θεού να καταστεί ο μόνος και κύριος Παρηγορητής των Ψυχών μας, το δε επί θύραις Νέο Έτος να αποβεί σωτήριο τόσο για τον καθένα μας, οπωσδήποτε για την πατρίδα μας και για ολόκληρο τον κόσμο!
+ ο Δωδώνης Χρυσόστομος