Ι.Μ.Μαντινείας: Τήν Κυριακή τού Τυφλού, 6 Ιουνίου 2021, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κύνουρίας κ.κ. Αλέξανδρος, λειτούργησε στόν Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου Βλαχοκερασιάς, όπου τέλεσε καί τήν εις Πρεσβύτερον Χειροτονία τού Διακόνου Γεωργίου Γκανά.
Ο νέος Εφημέριος τής ενορίας, γεννήθηκε στήν Βλαχοκερασιά είναι έγγαμος καί πατέρας τριών τέκνων.
Στόν λόγο του, ο χειροτονούμενος δοξολόγησε τόν άγιο Θεό, πού τόν αξιώνει τής μεγάλης Χάριτος τής Ιερωσύνης, ευχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο γιά τίς ευεργεσίες καί τήν αγάπη του, τούς γεννήτορές του καί τά αδέλφια του, τή σύζυγο καί τά παιδιά τους καί όσους τόν στήριξαν στήν απόφασή του να ενδυθεί τό τίμιο καί άγιο ράσο.
Ο χειροτονών Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης στήν αντιφώνησή του, συμβούλευσε πατρικά τόν χειροτονούμενο καί τού ευχήθηκε νά τιμήσει τήν αγία Ιερωσύνη, νά προοδεύει πνευματικά καί νά καταστεί άξιος ποιμένας καί λειτουργός τών Μυστηρίων τής Εκκλησίας μας. Νά αγαπά τόν Θεό, νά είναι φιλακόλουθος, νά σέβεται καί νά διακονεί τόν Λαό.
ΧΑΜπίτας
Χειροτονητήριος Λόγος π. Γεωργίου Γκανά
Σεβασμιώτατε Άγιε Δέσποτα, Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί καί συγχωριανοί μου,
Μού είναι πολύ δύσκολον νά εκφράσω αυτήν τήν ανεπανάληπτον στιγμήν τά συναισθήματα πού πλημμυρίζουν τήν ψυχήν μου, διότι κατά τήν εύσημον καί «φρικτήν» ταύτην ώραν, τό Πνεύμα τό Άγιον, διά τών σεπτών σας, Σεβασμιώτατε, χειρών, μέ εισάγει εις τόν δεύτερον βαθμόν τής ιερωσύνης, τόν βαθμόν τού πρεσβυτέρου.
Ευχαριστίας καί δοξολογίας αναπέμπω πρός τόν Αναστάντα Κύριον καί Θεόν ημών, διότι «επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσίν μου» καί «πιστόν με ηγήσατο», διά νά αναδεχθώ σήμερον τό θείον καί υψηλόν τούτο Μυστήριον καί νά αναδειχθώ εις τό μέγα τής Ιερωσύνης υπούργημα. Κατά τήν Διακονίαν μου πλησίον σας, αλλά καί στόν Μητροπολιτικό Ιερό Ναό τού Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως είχον τήν ευτυχίαν νά διδαχθώ πολλά συνειδητοποίησα έτι περισσότερον τούς κινδύνους καί τάς δυσκολίας, τάς οποίας θ αντιμετωπίσω.
Καί αντελήφθην πλήρως, ότι η οδός, τήν οποίαν επέλεξα είναι η «τεθλιμμένη» καί πλήρης ακανθών καί μόχθων. Είναι η δυσκολωτέρα οδός, η οποία όμως είναι καί η μόνη οδός, η υποδειχθείσα υπό τού Κυρίου. Έχω συναίσθησιν, ότι καλούμαι σήμερα νά γίνω «Θεού συνεργός», διά τού Μυστηρίου τής Ιερωσύνης, όχι διά τήν αρετήν μου καί τήν δικαιοσύνην μου, αλλά διά τήν άπειρον αγάπην Του καί τήν ασύλληπτον συγκατάβασίν Του πρός εμέ, καί νά διαχειρίζωμαι τήν χάριν τού Κυρίου Ιησού, τού Σωτήρος ημών καί νά εξαγγέλλω τόν θείον λόγον Του, διά νά προσφέρω μέ τόν έργον μου αυτό τήν λυτρωτικήν Του δωρεάν εις τούς ανθρώπους καί νά τούς ενθαρρύνω, νά δέχωνται αυτήν τήν μετά χαράς γενομένην προσφορά μου καί νά ζούν εν ευγνωμοσύνη πρός τόν Λυτρωτήν Κύριον, οδεύοντες τήν οδόν τής λυτρώσεως.
Καλούμαι σήμερον νά υπηρετήσω επαξίως τόν Κύριον καί τήν ενορία τού χωριού μου τήν Βλαχοκερασιά, διά τού δευτέρου βαθμού τής ιερωσύνης, εν ταπεινοφροσύνη καί ζήλω ιερώ, διά νά έχω πλουσίαν Του τήν συμπάράστασιν, ώστε νά αποβώ τίμιος εργάτης Του καί «άξιος εν πάσιν», όπως υπογραμμίζει ο Απόστολος Παύλος.
Σεβασμιώτατε, Άν καί γνωρίζω καλώς, ότι η ψυχή σας αποποιείται τόν λιβανωτόν τών επαίνων, όμως επιτρέψατέ μου, μετά θάρρους, νά ομολογήσω τήν αγάπην καί τήν στοργήν πού μού δείξατε, η οποία μόνον μέ τήν πατρικήν δύναται νά συγκριθή. Από τότε πού σάς εγνώρισα εδώ καί τέσσερα χρόνια καί μού εδώσατε τάς πατρικάς ευχάς καί συμβουλάς σας, αλλά καί από τόν καιρόν πού μέ εισαγάγατε εις τάς τάξεις τού κλήρου, κατάλαβα νά αλλάζη η ζωή μου. Εις τό πρόσωπόν σας εύρον τόν Πατέρα, τόν Διδάσκαλον, τόν ακούραστο εργάτη τής γής πού τόσο αγαπάτε, τόν άνθρωπον μέ τήν καρδίαν γεμάτην καλωσύνην, τόν κατ εξοχήν Ποιμενάρχην.
Αισθάνομαι ακόμη υποχρέωσιν, κατά τήν παρούσαν πανίερον στιγμήν τής ζωής μου, νά απευθύνω δύο λόγια ευχαριστίας καί ευγνωμοσύνης εις όλα εκείνα τά πρόσωπα, τά οποία, από τήν γέννησίν μου μέχρι σήμερον, εστάθησαν δίπλα μου συμπαραστάται καί μέ εβοήθησαν σέ κάθε βήμα τής ζωής μου. Καί πρώτον, βεβαίως, ευχαριστώ τούς γονείς μου, οι οποίοι μού χάρισαν, αφ ενός μέν «τό ζήν», αφ ετέρου δέ καί τήν χριστιανικήν διαπαιδαγώγησιν. Επιθυμώ νά ευχαριστήσω καί τούς ιερείς εκείνους, μετά τών οποίων μέχρι τώρα διηκόνησα καί είχα τήν ευτυχίαν πλησίον τους νά υπηρετήσω τόν Θεόν εις τά πρώτα αυτά βήματα τής ιερωσύνης μου. Είναι δέ ούτοι, οι ιερείς τού ιερού Ναού τού Αγίου Βασιλείου τής Τριπόλεως καί τόν πάτερα Ιωάννη εξαιρέτως ως πνευματικός μου πατέρας, ο οποίος μέ βοήθησε καί θά είναι δίπλα μου όσο χρειαστεί ακόμα. Στα πρόσωπά τους, εύρον πολυτίμους εμπνευστάς καί στοργικούς αδελφούς. Εις συμπλήρωσιν δέ τής μέχρι τούδε πρός εμέ στοργικής των αυτής συμπεριφοράς, τώρα, εξαιτούμαι τάς ευχάς καί προσευχάς των, διά νά διακονήσω τόν Θεόν επιτυχώς καί από τής νέας σκοπιάς, εις τήν οποίαν η αγάπη σας μέ τοποθετεί.
Σεβασμιώτατε, Ευχαριστίες οφείλω στή σύζυγό μου Ελένη τά ευλογημένα παιδιά μου, τήν οικογένεια τής συζύγου μου, από τήν οποία εβλάστησε, καθώς καί όλους τους οικείους της. Τέλος, ευχαριστώ τόν βοηθό τής Ιεράς μας Μητροπόλεως, Επίσκοπο Τεγέας κ. Θεόκλητο, τούς αγίους πατέρες, Πανοσιολογιωτάτους Αρχιμανδρίτες καί Αιδεσιμωτάτους Πρεσβυτέρους, τόν Ιεροψάλτη τής Ενορίας μας καθώς καί τούς συγχωριανούς μου.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, πού απαρτίζετε τή σημερινή ευχαριστιακή Σύναξη, σάς ευχαριστώ πού δέεσθε γιά τήν αναξιότητά μου τήν φοβερή αυτή ώρα.
Καί τώρα, Σεβασμιώτατε Δέσποτα, αισθανόμενος τήν πτωχείαν μου, καί τήν ασθένειάν μου απέναντι εις τόν Λυτρωτήν τών ψυχών ημών, παραδίδω ανεπιφυλάκτως τόν εαυτόν μου εις τό πέλαγος τού θείου ελέους καί παρακαλώ τόν Κύριον νά μέ ενδυναμώνη μέ τήν πανσθενουργόν δύναμίν Του καί νά μού παρέχη πάντοτε τήν ευτυχίαν νά είμαι εργάτης Του τίμιος, ευσυνείδητος, πρόθυμος πάντοτε καί εν παντί, θαρραλέος πρό τών απαιτουμένων θυσιών, ώστε νά διεξάγεται διά τής αναξιότητός μου, υπό τής παντοδυνάμου δεξιάς Του, τό έργον Του, τό οποίον αποβλέπει εις τήν σωτηρίαν τού ανθρώπου. Αυτό τό ενδιαφέρον μου, διά τό τόσον σπουδαίον καί μεγάλον έργον πού αναλαμβάνω ως πρεσβύτερος, είθε ο Θεός, διά τών ευχών σας, Σεβασμιώτατε, νά τό διατηρήση μέχρι τέλους αμείωτον. Αμήν.