Εβδομήντα ψυχές ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους για ένα καλύτερο αύριο.
Με το που τελείωσε η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία τα κινητά των πατερών της Ιματιοθήκης κτυπούσαν ασταμάτητα. Μεγάλη ανάγκη!. Εβδομήντα λαθρομετανάστες, εβδομήντα ψυχές, ταλαιπωρημένες, κουρασμένες, βρεγμένες, ζητούν την βοήθειά μας. Οι κινήσεις, σύντομες και οργανωμένες. Άμεση τακτοποίηση δεμάτων, με ιμάτια για όλους, άνδρες, γυναίκες, παιδιά ….βρέφη.
Ο πατήρ Αντώνιος και ο πατήρ Μιχαήλ, ανέλαβαν την παράδοση των δεμάτων στον χώρο που φιλοξενούνται οι λαθρομετανάστες. Η συγκίνηση μεγάλη, όταν τα απελπισμένα βλέμματα των ανθρώπων, αναζητώντας στήριξη και ελπίδα, συναντήθηκαν με τα βλέμματα των πατέρων. Τα παιδιά, έπεφταν στην αγάλια μας και μας έσφιγγαν τόσο δυνατά! Το έχουμε πεί πολλές φορές, ο Χριστός μας δεν γνωρίζει μήτε άσπρο μήτε μαύρο.
Φεύγοντας, τα συναισθήματα αναμικτα και οι σκέψεις ακόμη περισσότερες. Έτσι, το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο π. Αντώνιος ως διοικητικός προιστάμενος του Ιερού Ναού Προφήτου Ηλιού Βροντάδου, μετά το πέρας της δεξίωσης-τσάι του Ιερού Ναού, συγκέντρωσε διάφορα εδέσματα, με κάποιες ενορίτισσες και τα παρέδωσε στους υπεύθυνους, για να διανεμηθούν στους λαθρομετανάστες αδελφούς.
Προσφέρω, από το περίσσευμα ή το υστέρημά μου, στον άλλο, τον αδελφό, τον Χριστό. Λοιπόν;