Του Σωτήρη Μ. Τζούμα-Το οριστικό τέλος «της εποχής Χριστοδούλου»,σηματοδότησε η Κοίμηση του κατά σάρκα αδελφού του Ιωάννη Παρασκευαΐδη, ο οποίος χάριτι Θεού, ετελεύτησε τον πρόσκαιρο βίο του στο 93ο έτος της ηλικιάς του, την Κυριακή το μεσημέρι στο Αίγιο, όπου εγκαταβίωνε μετά τον θάνατο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου.
Η Εξόδιος ακολουθία έγινε στην Φανερωμένη Αιγίου.
Πλήθη πιστών εξ Αιγίου που τον είχαν γνωρίσει αφ´ότου είχε εγκατασταθεί εκεί, παλαιοί φίλοι και γνωστοί από τα χρόνια στον Βόλο και στην Αθήνα είχαν
συναθροισθεί στο ναό για να δώσουν τον τελευταίο ασπασμό στον Ιωάννη και
να τον ξεπροβοδίσουν.
Της Εξοδίου προεξήρχε ο Σεβ. Πατρών Χρυσόστομος, ο οποίος εκπροσώπησε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο και την Ιερά Σύνοδο.Ως γνωστόν ο Σεβ. Πατρών υπήρξε στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και μάλιστα διετέλεσε Αρχιγραμματέας της Συνόδου.
Επίσης συγχοροστάτησαν οι
Σεβ. Μητροπολίτες:
•Δημητριάδος Ιγνάτιος, ο οποίος είχε τον Γιάννη υπό την προστασία του τα πρώτα έτη που ο Χριστόδουλος είχε εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος.
• Βρεσθένης Θεόκλητος, παλαιός γνώριμος, σχεδόν συγγενής του μεταστάντος από τα χρόνια που ζούσαν στον Βόλο.
•Σεβ. Σερρών Θεολόγος, που γνώριζε τον αείμνηστο Ιωάννη από τα χρόνια που ο ίδιος ήταν φοιτητής και προετοίμαζε την ένταξή του στον ιερό κλήρο.
•Θεοφ. Κερνίτσης Χρύσανθος, ο οποίος παρευρέθη ως όμορος Ιεράρχης αλλλά και λόγω της έμφυτης ευγενείας που τον διακρίνει .
• Τέλος ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος, παλαιός των ημερών του Ιωάννη από τα πέτρινα χρόνια της «Χρυσοπηγής», αλλά και ο άνθρωπος που τον πήρε κοντά του και τον περιέθαλψε με αγάπη και σεβασμό.
Το παρών έδωσαν επίσης και οι
Κληρικοί που γνώριζαν τον ενάρετο,διακριτικό και φιλήσυχο Ιωάννη από τα χρόνια που ο Χριστόδουλος ήταν Δημητριάδος.
Συγκεκριμένα παρέστησαν και συμμετείχαν στην εξόδιο ακολουθία:
• Ο π. Θωμάς Συνοδινός, εμβληματική προσωπικότητα της Εκκλησίας από τα έτη που υπηρετούσε ως Πρωτοσύγκελλος της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Έχουν μείνει στην ιστορία οι θεολογικές συζητήσεις του με τον αείμνηστο Ιωάννη τις οποίες απολάμβανε και ο Μακαριστός Χριστόδουλος και μάλιστα πολλές φορές τις προκαλούσε.
• Ο Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου, Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος,εκ των στενών συνεργατών του Αρχιεπισκόπου,αφού υπήρξε Εκπρόσωπος Τύπου. Ο Αρχιμ. Επιφάνιος υπηρέτησε πιστά και με αφοσίωση τον Χριστόδουλο και το πλήρωσε ακριβά,προκαλώντας την μήνι του… υποκόσμου! Σήμερα συνεχίζει να διατηρεί άσβεστη τη φλόγα του Μακαριστού Μεγάλου Πρωθιεράρχη, μέσα από τα κείμενά του.
• Ο Αρχιμ. Διονύσιος Κατερίνας, Προϊστάμενος της Αγίας Παρασκευής, πρώτος Αρχιδιάκονος και επιστήθιος αυνεργάτης του Χριστοδούλου από τον Βόλο εως τα πρώτα έτη της Αρχιεπισκοπείας του.
• Ο Αρχιμ. Επιφάνιος Αρβανίτης , Πρωτοσύγκελλος της Ι . Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και ο διάκονος που «έκλεισε» τους επίγειους οφθαλμούς του Χριστοδούλου το ξημέρωμα της 28ης Ιανουαρίου του 2008. Τον υπηρέτησε πιστά και τίμησε τη μνήμη του.
• Ο Αρχιμ. Ανθιμος Ρεγγίδης, από την ακριτική Αλεξανδρούπολη, ο τελευταίος Αρχιδιάκονος του Χριστοδούλου που έζησε όλη τη δοκιμασία της υγείας του. Τον ακολούθησε στο Μαιάμι φεύγοντας μαζί του με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος το μεσημέρι της 18ης Αυγούστου 2007. Επέστρεψαν μαζί με τον ίδιο τρόπο, την 26η Οκτωβρίου και παρέμεινε κοντά του εως το δραματικό τέλος του. Ο Ανθιμος πλήρωσε ακριβά την αφοσίωσή του στον μεγάλο Πρωθιεράρχη.
• Ο Αρχιμ. Νικόλαος Κλάδης, Προϊστάμενος του Αγίου Νικολάου Καλλιθέας και διατελέσας διάκονος του Χριστοδούλου και συνεργάτης του στο γραφείο και στην Αρχιεπισκοπική κατοικία. Ακόμη θυμόμαστε τις Ζακυνθινές μουσικές επιδόσεις του, τις οποίες απολάμβανε τότε ο έχων πολύπλευρη μουσική παιδεία Αρχιεπίσκοπος, ενώ ο Γιάννης στην αρχή τις ευχαριστιόταν αλλά μετά που κουραζόταν έλεγε :καλά είναι,πάψε!
• Ο Αρχιμ. Χριστόδουλος Κατσαντωνόπουλος,Προϊστάμενος του Αγίου Γεωργίου Ακαδημίας Πλάτωνος και διατελέσας διάκονος του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, από τα πρώτα έτη της Αρχιεπισκοπείας του. Κληρικός διακριτικός και χαμηλών τόνων.
•Ο Αρχιμ. Ευστάθιος Ραφτόπουλος, Προϊστάμενος Αγίας Μαρίνας Θησείου, εκ των κληρικών που αγάπησαν άδολα τον Χριστόδουλο και προπηλακίστηκε γιαυτό, κατά τρόπο απαράδεκτο από έναν εισαγόμενο τότε Ηρακλέα του Θρόνου, στην μετά Χριστόδουλον εποχή, γιατί είχε μέσα στο συρτάρι του φωτογραφίες του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου.
•Ο Αρχιμ. Ιωαννίκιος Κουλιανόπουλος, Προϊστάμενος της Αγίας Σοφίας Ψυχικού και διάκονος του Χριστοδούλου εως το τέλος του.Κληρικός ευγενής και
ολιγόλογος.
Μάλιστα οι τρεις προαναφερθέντες κληρικοί Ανθιμος, Επιφάνιος(Αρβανίτης) και Ιωαννίκιος διέμεναν με τον Ιωάννη εντός της Αρχιεπισκοπικής κατοικίας και συναναστρέφονταν καθημερινά.
Αποτελούσαν τρόπον τινά, τους συμμοναστές του Αρχιεπισκόπυ Χριστοδούλου, αφού το τυπικό που ακολουθούσε η ομήγυρις εντός της Αρχιεπισκοπικής κατοικίας ήταν ανάλογο με εκείνο των ιερών Μονών – τηρουμένων των αναλογιών- τόσο στον τομέα των ιερών ακολουθιών,των θείων λειτουργιών- εντός του εσωτερικού ναού που υπήρχε στην Αρχιεπισκοπική κατοικία στο Ψυχικό( αυτή που έβγαλαν στο ..σφυρί, μη σεβόμενοι την ιστορία της)αλλά και στην τράπεζα, τόσο κατά την μεσημβρία, όσο κατά το δείπνο.
Υπάρχουν δεκάδες ιστορίες που υπάρχουν από την εποχή εκείνη που ακούγοντάς τες ένας ανυποψίαστος θα διδαχθεί από τον πλούτο γνώσεων- πνευματικών και ιστορικών- που ανταλλάσαμε οι συνδαιτημόνες, αλλά και θα νοιώσει μία απέραντη ψυχική ικανοποίηση από τον τρόπο που ο καλοπροαίρετος πάντα Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αντιμετώπιζε τη ζωή και τους ανθρώπους.
Πάντα δοξαστικός προς τον Θεό, ακόμη και όταν δεχότανε άδικες επιθέσεις.
Ο Χριστόδουλος δεν παρέλειπε να δείχνει με το υπεροχικό εκείνο ύφος του το πόσο απολάμβανε και την επικοινωνία και συναναστροφή με τον αδελφό του Ιωάννη, τον οποίο θεωρούσε Άγιο!
– «Ο Γιάννης έχει εξασφαλίσει θέση στον Παράδεισο» μας έλεγε! «Εμείς να δούμε»!
Τον θαύμαζε για την αγνότητα που τον διέκρινε, για την βαθειά προσήλωσή του στην παράδοση αλλά και για την τέλεια γνώση των ελληνικών του.
Αν λέγαμε εμείς οι νεότεροι καμμία γραμματική ή συντακτική κοτσάνα, ο Αρχιεπίσκοπος έλεγε: «Μη σας ακούσει ο Γιάννης! Θα ωρύεται».
Γενικά τον σέβοταν για τον ενάρετο βίο του και την διακριτικότητά του.
Για τον αείμνηστο Ιωάννη, μίλησαν προ του τελευταίου ασπασμού,χωρίς μάλιστα να επαναλάβει ο ένας τον άλλον, τρεις Ιεράρχες:
• Ο Σεβ. Πατρών Χρυσόστομος, ως εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου και της Συνόδου. Μίλησε με λόγια καρδιάς αλλά και μεστό Θεολογικό λόγο, θυμίζοντας μας τον Ιερό Χρυσόστομο και όσα έχει πει για ανθρώπους με την καρδιά και τον ενάρετο βίο που είχε ο Ιωάννης Παρασκευαΐδης.
• Ο Σεβ. Βρεσθένης Θεόκλητος, ως ο πρώτος από την οικογένεια των Ιεραρχών και λοιπών κληρικών και λαϊκών που γνώρισαν,έζησαν και αγάπησαν τον Γιάννη από τα χρόνια του Βόλου. Ο Σεβ. Βρεσθένης καθ´όλη την διάρκεια που ομιλούσε για τον αείμνηστο Γιάννη ήταν συγκινημένος, σχεδόν ένδακρυς. Μάλιστα ανέφερε ότι ακόμη και την τελευταία φορά που τον είδε , την περασμένη εβδομάδα, 28 Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, που είχε επισκεφθεί το Αίγιο, ο Γιάννης εμφανώς καταβεβλημένος σωματικά αλλά με πλήρη νοητική και πνευματική εγρήγορση και επικοινωνία του είπε με παράπονο: πότε θα σε αποκαταστήσουν Δεσπότη μου; Πότε θα περάσει το δικό σου μαρτύριο;
• Το ωραιότερο ασφαλώς επιστέγασμα των όσων ακούστηκαν για τον αείμνηστο Γιάννη ήλθε διά χειλέων του Σεβ. Καλαβρύτων Αμβροσίου που όλα αυτά τα χρόνια που ο Γιάννης έμεινε μόνος στη ζωή υπήρξε ο αληθινός Συν-Κυρηναίος του. Πέρα από τα σπουδαία που ακούστηκαν για την καλοσύνη του μεταστάντος και τις λοιπές αρετές του ο Σεβ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος περιέγραψε με πολύ συγκινητικό τρόπο και με δάκρυα στα μάτια , το οσιακό τέλος του, που θύμισε εκείνο
του Μακαριστού Χριστοδούλου, προ 11 ετών.
Συγκεκριμένα ανέφερε ότι ενώ ο αείμνηστος Γιάννης είχε πέσει σε κώμα και παρέμεινε σιωπηλός επί ώρα κάποια στιγμή άνοιξε τα μάτια του και υψώνοντας την δεξιά του έκανε το σημείο του Σταυρού. Με αυτό τον Οσιακό τρόπο παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.
Και ο Μακαριστός Χριστόδουλος κάτι ανάλογο έκανε το ξημέρωμα της 28ης Ιανουαρίου ολίγον προ του τέλους του: ύψωσε και τα δύο χέρια του ικετευτικά προς τα άνω και ετελεύτησε.
Βίοι παράλληλοι Αγίων ανθρώπων, με τέλος οσιακό!
Με το πέρασμα του Γιάννη στην αιωνιότητα κλείνει το πρώτο μεγάλο «κεφάλαιο Χριστοδούλου» σε αυτή τη ζωή.