Αγρυπνία για την εορτή του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου στη Νάουσα

Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Το βράδυ της Τετάρτης προς Πέμπτη 10 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Αγρυπνία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης επι τη εορτή του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου.

Κατά τη διάρκεια της Αγρυπνίας τέθηκαν σε προσκύνηση αποτμήματα ιερών Λειψάνων του Αγίου Αρσενίου, ενώ στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε το κόλλυβο του Αγίου.

Ο Σεβασμιώτατος δεν παρέλειψε στο τέλος της ομιλίας του να ευχηθεί στον εορτάζοντα προιστάμενο της Ενορίας και στενό του συνεργάτη στο πνευματικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αρσένιο Χαλδαιόπουλο με την ευκαιρία των ονομαστηρίων του.

Το κείμενο της ομιλίας του Σεβασμιωτάρτου:

«Kαππαδοκίας το νεό­φυτον άνθος και αρε­των το πολυτίμητον σκεύ­ος, ο ιερός Αρ­σε­νιος υ­μνεί­­σθω μοι».

Ως νεόφυτο άνθος και ως πολύ­τιμο σκεύος αρετών επαινεί και εγ­κωμιάζει ο ιερός υ­μνο­­γράφος τον εορ­τα­ζο­με­νο σήμερα άγιο Αρ­­σε­νιο τον Καπ­πα­δο­κη, έναν άγιο της επο­χης μας, θα έλεγα, έναν άγιο τον ο­ποίο γνω­ρι­σαν οι πα­τέρες μας και μεγά­λω­σαν κοντά του. Ε­ναν άγιο, του οποίου οι α­ρε­τες τον ανέδειξαν αν­θος του παραδείσου, το οποίο στο­λι­ζει όχι μόνο την επί γης στρατευ­ο­μένη αλλά και την εν ου­ρα­νοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία. Έναν άγιο, του οποίου οι αρετές τον ανέ­δειξαν «πο­λυτίμητον σκεύος» που κο­σμεί την Εκκλησία και τον κόσμο.

Πως όμως κατόρθωσε ο άγιος Αρσένιος να φθα­σει σ᾽ αυτό το επί­πεδο αρετής και σ᾽ αυτά τα ύψη της αγιότητος;

Την απάντηση μας την δίδει το ίδιο το εγκώμιο του ιερού υμνο­γρα­φου. Αν το σκεύος της υπάρ­ξε­ως του αγίου Αρ­­σε­νίου ήταν και είναι πολυτί­μητο, αυτό οφεί­λε­ται στο ότι ο άγιος Αρσένιος φρο­ντι­σε μέσα στο οστρά­κινο και φθαρ­το σκεύος της υπάρξεώς του να τοποθετήσει τον πο­λυ­τίμητο θησαυρό των αρετών. Και όπως ένα ταπεινό και εύθραυστο σκεύος γίνεται ακριβό και πο­λύτιμο, όταν με­σα σ’ αυτό βάλλουμε ένα ευώδες άρωμα ή ένα πολύτιμο μαργαρι­τάρι, έτσι και ο άνθρω­πος, όταν βάλλει μέσα στην ψυχή του την αρετή μεταβάλλεται σε «πολυ­τι­μη­τον σκεύ­ος».

Αυτό ακριβώς έκανε και ο άγιος Αρ­σένιος. Εγκαθίδρυσε στην ψυ­χη του την αγά­πη, και ρύθμισε τη ζωή του σύμφωνα με αυτή, που είναι η πρώτη και με­γάλη εντολή του Θεού, η εντολή από την οποία «ο­λος ο νόμος και οι προφήται κρε­μα­νται».

Η αγάπη ήταν ο κυ­ριος άξονας ο­λων των πρα­ξεών του, ήταν η κα­τευ­­­θυ­ντήρια γραμ­μη της ζω­ης του. Αγά­πησε τον Θεό από τη νεότητά του και αφο­σιώ­θηκε σ᾽ αυτόν «εξ όλης της ψυ­χης του και εξ όλης της καρδιάς του και εξ όλης της δια­νοίας του» ως διά­κονος και ως ιερεύς. Tον αγά­πησε το­σο, ώστε ο,τι αφορούσε και σχετιζόταν με τον Θεό γε­μι­ζε την ψυχή του με πνευματική αγαλ­λία­ση και χαρά.

Αγάπησε τον συνάν­θρωπό του και τον δια­κόνησε στη μα­κρα πο­ρεία του επι­γείου βίου του με κάθε τρο­πο. Αγα­­που­σε και φρο­ντιζε τα παιδιά, προσπα­θού­­σε να τους διδά­ξει την ελ­ληνική γλωσ­σα και την ορθό­δοξη πίστη, για να μην παρα­συρ­θούν από τις αλλόδοξες προ­πα­γανδι­στι­κες ομά­δες, που δρού­σαν την εποχή εκείνη στην Kαπ­πα­­δο­κία.

Αγα­πούσε ο όσιος τους συναν­θρω­­πους του, με­ρι­μνού­σε για τα προ­βλη­μα­τα και τις ανά­γκες τους, φρο­ντιζε να μοι­ρα­ζει και το υστέ­ρημά του ακόμη, προ­κει­με­νου να τους βοη­θήσει και να τους ενι­σχύσει, φρο­­ντι­ζε να τους συμ­βουλεύει για ο,τι είχαν ανάγκη και σαν στορ­γικός πατέ­ρας να τους θερα­πεύει με τη χάρη του Θεού από τις αρ­ρω­στιες τους. Η αγά­πη του αγί­ου Αρσενίου δεν έκανε διακρί­σεις· όταν του έφερ­ναν αρ­ρω­στους για να τους δια­βα­σει, γράφει ο βιο­γρα­φος του, ο άγιος Παίσιος, πο­τε δεν εξέ­τα­ζε εάν ο αρ­ρω­στος είναι χρι­στια­νος ή μουσουλμάνος, αλ­λα από ποια αρ­ρω­στια πα­­σχει για να δια­βάσει την κατάλ­λη­λη ευχή.

Aυτός ήταν ο άγιος Αρ­­σένιος, ο άγιος της αγάπης, προς τιμήν του οποίου αγρυπνήσαμε απόψε εορτά­ζοντας τη μνήμη του. Έμεινε σε όλη του τη ζωή εδραίος και αμετα­κίνη­τος «εν τη α­γάπη», και κατά τη δια­βε­βαί­ωση του ευαγ­γε­λιστού Ιω­αν­νου «ο με­νων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ»· και σ’ αυτή την αγάπη καλεί και όλους εμάς να τον ακολου­θη­σου­με.

Δυστυχώς εμείς σήμερα δεν έχου­με κα­τα­νο­ήσει τη δυ­να­μη και την ωφελι­μο­­τητα της αγά­­πης, και γι᾽ αυτό προ­σπαθούμε να λύσουμε τα προβλή­μα­τα μας με τις αντιπαρα­θέσεις και πολλές φορές και με το μίσος. Η μέθοδος ο­μως του μίσους δημιουργεί μόνο δυστυχία και δεν επιλύει κανέ­να προ­βλη­μα. Α­ντι­θετα η αγά­πη αποτε­λεί το μο­νο στα­θερό θεμέλιο επί του οποίου μπορεί να θε­­με­λιω­θεί η επίλυση όλων των αν­θρω­πι­νων, των διαπροσω­πι­κων αλ­λα και των προ­σωπι­κων προβλη­μα­των του ανθρώπου. Εάν εφαρ­μο­ζουμε στη ζωή μας την εντολή της αγά­πης, τόσο προς τον Θεό, όσο και προς τους συνανθρώ­πους μας, το­τε θα βλέπουμε να εξο­μα­λυ­νονται όλες οι δυ­σκολίες, να παρα­με­ρι­ζο­νται όλα τα εμ­πο­δια, να διευθε­του­νται όλες οι δια­φωνίες και θα ζού­με ει­ρηνικά, ευλογημένα, όπως έζη­σε και ο τιμώ­μενος ση­με­­ρα άγιος Αρσένιος ο Kαππα­δόκης, και να έχουμε τη χάρη και την ευλογία του Θεού.

Αυτό ευ­χομαι να αξιωθούμε να ζη­σουμε όλοι μας διά των πρεσβειών του.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ