Μπροστά σε χιλιάδες κόσμου, χόρεψαν εκατοντάδες νέων από την Πάτρα στο χορευτικό πανόραμα που πραγματοποιήθηκε 13 και 14 Ιουνίου στον πολυχώρο των Πατρών « Πολιτεία».
Ο Λαογραφικός Χορευτικός Όμιλος Πατρών, έδωσε για μια ακόμα φορά με λεβεντιά και ελληνικό ήθος την τρανή μαρτυρία ότι η τιμή και η δόξα της Πατρίδος μας είναι κλεισμένη στις καρδιές των παιδιών της Ελλάδος που μεγαλώνουν με την γνήσια παράδοση που ανάστησε τόσες γενηές Ελλήνων.
Την κεντρική εκδήλωση άνοιξε και έκλεισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος επαινώντας τα Πατρινόπουλα και τις Πατρινοπούλες που στην καρδιά τοΥς κρατάνε τον Χριστό και την Ελλάδα και συγχαίροντας τους γονείς που ανασταίνουν αυτά τα παιδιά, είπε με νόημα ξεσηκώνοντας σε ενθουσιασμό τα πλήθη των Πατρινών που παρακολουθούσαν την λαμπρή εκδήλωση.
« … Αυτός ο τόπος γέννησε πάντοτε ήρωες και λεβέντες, άνδρες και γυναίκες, που πατούσαν και πατάνε στη γη με περηφάνεια και καύχηση, που πολεμήσανε και πολεμάνε με τόλμη και με πάθος για να σταθή αυτός ο τόπος στα πόδια του και να αναπνέη της λευτεριάς τον αέρα. Απόψε στην Πάτρα ενώθηκε και ανασαίνει ολόκληρη η Ελλάδα, μέσα από το χορό, την ιστορία και την παράδοση.
Τα παιδιά μας σήμερα , αυτά τα παιδιά που είναι η δόξα μας και ο στεφανός μας, δίνουν ένα μοναδικό μάθημα σε όλους εκείνους που θέλουν να γκρεμίσουν, να ισοπεδώσουν τα πάντα σ’ αυτόν τον τόπο μέσα από το πνευματικό ξεπούλημα και την ηθική συρρίκνωση, μέσα από τις συγκεντρώσεις και τις παρελάσεις της ντροπής. Ένα μάθημα με της καρδιάς το πύρωμα και του ήλιου την φρεσκάδα. Όπως και να το κάνουμε, είτε αρέσει, είτε όχι, είμαστε ξεχωριστός Λαός. Γι’ αυτό και αντέχουμε. Γι’ αυτό δεν λυγίζουμε.
Κάθε φορά που χτυπιέται το φιλότιμο, η περηφάνεια, η τιμή του Έλληνα και η δόξα αυτής της χώρας, μύριες φωνές ενώνονται και δονούν τον ουρανό και τη γη, απ’ άκρου εις άκρον.
« Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» ή αν θέλετε φωνάζουν με την γλώσσα των αλησμόνητων Πατρίδων « Η ρωμανία και αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι’ άλλον» και ακόμα όπως λέει ο Έλληνας στιχουργός « Τη ρωμιοσύνη μην την κλαίς, εκεί που πάει να σκύψη, με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο. Να’ τη πετιέται από ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου».
Καί κατέληξε ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στο πλήθος των χορευτών, μικρά παιδιά από τη νηπιακή ηλικία μέχρι και μεγάλους « Παιδιά μου είμαι υπερήφανος ως Επίσκοπος αυτής της πόλεως και της Μητροπόλεως για σας, είστε ο, τι πολυτιμότερο έχομε. Είστε η τωρινή χαρά μας και η χρυσή ελπίδα για το μέλλον της Πατρίδος μας. Συνεχίστε να αντιστέκεσται με ηρωισμό και λεβεντιά, με ενθουσιασμό και τόλμη στον σύγχρονο και ξενοκίνητο οδοστρωτήρα που θέλει να παρασύρη τα πάντα σ’ αυτόν τον τόπο. Στις δικές σας πλάτες ακουμπάει η Ελλάδα. Χίλιες και μύριες φορές μπράβο σας. Ο Θεός μαζί σας».
){kind=link}