Την Κυριακή των Αγίων Πάντων πανηγύρισε η ομώνυμη Ιερά Μονή Βεργίνας.
Την πανηγυρική θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Οι εν όλω τω κόσμω ομοψύχως, εναθλήσαντες γενναίως, ανευφημείσθωσαν Μάρτυρες».
Εάν κατά την προλαβούσα Κυριακή η Εκκλησία μας εόρτασε την επιφοίτηση του Παναγίου Πνεύματος, κατά τη σημερινή Κυριακή εορτάζει την απόδειξη του μεγάλου και σωτηρίου αυτού γεγονότος. Διότι δεν υπάρχει, αδελφοί μου, ισχυροτέρα και σαφεστέρα απόδειξη της καθόδου του αγίου Πνεύματος και της παρουσίας του μέσα στην Εκκλησία από τους αγίους της· αυτό το «περικείμενο νέφος», των αγίων, των αποστόλων, των μαρτύρων, των ομολογητών, των πατέρων, των οσίων και των ιεραρχών, που μας καλεί σήμερα ο ιερός υμνογράφος να ανευφημήσουμε ως μάρτυρες.
Γιατί μάρτυρες ήταν όλοι οι άγιοι. Μάρτυρες της αμωμήτου πίστεως. Μάρτυρες της παρουσίας του αγίου Πνεύματος και της χάριτός του η οποία «όλον τον θεσμόν συγκροτεί της Εκκλησίας». Μάρτυρες του γεγονότος ότι «Ιησούς χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας». Μάρτυρες ότι όσοι αιώνες και εάν περάσουν «ιώτα εν ή μία κεραία» δεν θα αλλάξει από τον λόγο του, εφόσον υπάρχουν άνθρωποι που ζούν σύμφωνα με αυτόν και τον κάνουν πραγματικότητα στη ζωή τους. Μάρτυρες της ίδιας της Εκκλησίας, γιατί αυτοί αποτελούν τα μέλη της, αυτοί αποτελούν το σώμα της, αυτοί αποτελούν τα μέλη του σώματος του Χριστού, που διά των αγίων του παρατείνεται εις τον αιώνα.
Κυριακή πάντων των αγίων, και ο ιερός υμνογράφος μας καλεί να τους υμνήσουμε όλους ανεξαιρέτως «ως εναθλήσαντας γενναίως». Γιατί δεν είναι αθλητές μόνο εκείνοι που κατήλθαν στον στίβο του μαρτυρίου και αντιμετώπισαν την αγριότητα των βασανιστηρίων και των θηρίων. Αθλητές είναι και εκείνοι που αγωνίσθηκαν «εν όρεσι και σπηλαίοις και ταίς οπαίς της γης» για να αποκρούσουν τις επιθέσεις του νοητού δράκοντος και να εξέλθουν ασινείς από την κάμινο του πυρός των πειρασμών και των θλίψεων. Αθλητές είναι και εκείνοι που συκοφαντήθηκαν, που διώχθησαν, που εξορίσθηκαν, γιατί θέλησαν να υπερασπισθούν την ορθόδοξη πίστη από τις κακοδοξίες και τις αιρέσεις. Αθλητές είναι και εκείνοι που ζώντας μέσα στον κόσμο, βάδισαν κόντρα στο ρεύμα της αμαρτίας, της αθείας, της αδιαφορίας για τον Χριστό και την πίστη και παρέμειναν εδραίοι και αμετακίνητοι μέχρι το τέλος σ᾽ αυτήν.
Κυριακή των αγίων Πάντων, αδελφοί μου, και ο ιερός υμνογράφος μας καλεί να υμνήσουμε όλους τους αγίους ως μάρτυρες «εναθλήσαντες γενναίως», αλλά και ως «ομοψύχως εναθλήσαντας». Και δεν είναι τυχαία η πρόσκληση. Γιατί τους αγίους της Εκκλησίας μας δεν τους χωρίζει ο τόπος ούτε ο χρόνος. Για τους αγίους δεν έχει σημασία εάν αγωνίσηκαν πριν από είκοσι αιώνες ή στις ημέρες μας. Για τους αγίους δεν έχει σημασία εάν έζησαν εδώ ή σε μία άλλη ήπειρο. Γιατί ο αγώνας ήταν κοινός, ήταν ο αγώνας για τον Χριστό. Η αγάπη και η πίστη ήταν κοινή, ήταν η πίστη και η αγάπη στον Χριστό. Ο στόχος ήταν κοινός, να μείνουν ενωμένοι με τον Χριστό.
Και εάν, όπως γράφει ο ιερός ευαγγελιστής Λουκάς, «του πλήθους των πιστευσάντων ην η καρδία και η ψυχή μία», δεν μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά με τους αγίους. Ομόψυχοι και στη ζωή και στο μαρτύριο, εφόσον στη ψυχή τους ένοικος ήταν ο Χριστός. Ομόψυχοι, εφόσον το ίδιο σώμα και το ίδιο αίμα του Χριστού κοινωνούσαν και από το ίδιο άγιο Πνεύμα λάμβαναν τη χάρη και τη δύναμη για τον αγώνα τους.
Γι᾽ αυτό και τους τιμούμε όλους μαζί, ως ζώσα απόδειξη της ενεργείας του αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία, ως απόδειξη της υπάρξεως της Εκκλησίας στον κόσμο, γιατί η ζωή τους είναι η ζωή της Εκκλησίας μας και η χάρη τους ο πολύτιμος θησαυρός της.
Γι᾽ αυτό τους τιμούμε, ιδιαιτέρως στην Ιερά αυτή Μονή, η οποία είναι ευλαβώς ανατεθειμένη στην προστασία τους.
Γι᾽ αυτό τους τιμούμε, για να θυμόμαστε ότι έχουμε και μείς τη δυνατότητα να γίνουμε ομόψυχοί τους, στον αγώνα, στην άθληση, στη μαρτυρία του Ιησού Χριστού, ζώντας σε ένα κόσμο στον οποίο η ελπίδα φαίνεται να κλονίζεται· ζώντας σε ένα κόσμο ο οποίος δεν έχει πνευματικά ερείσματα, ο οποίος ζεί απομονωμένος στην αυταρέσκεια και την εγωπάθειά του, ο οποίος ζεί για το σήμερα και αδιαφορεί για την αιωνιότητα, ο οποίος ενδιαφέρεται για την ύλη αλλά αδιαφορεί για την ψυχή.
Αδελφοί μου, οι άγιοι Πάντες που σήμερα τιμήσαμε και υμνήσαμε εδώ στο ιερό κατοικητήριό τους μας καλούν όλους μας να γίνουμε ομόψυχοί τους στην πίστη και στην αγάπη για τον Χριστό, είτε ζούμε τη μοναχική πολιτεία, είτε ζούμε στον κόσμο. Εκείνοι μας θεωρούν αδελφούς τους και μας αναμένουν «ίνα μη χωρίς ημών τελειωθώσιν».