Με την συμπλήρωση, φέτος, εκατόν (100) ετών από τον Αυτονομιακό Αγώνα της Βορείου Ηπείρου (17.2.1914) και την υπογραφή του «Πρωτοκόλλου της Κερκύρας» (17.5.1914), η Μητρόπολη Κονίτσης αφιέρωσε τις σχετικές εκδηλώσεις σ’ αυτή την σπουδαία επέτειο. Έτσι, στο ηρωικό Δελβινάκι, την Κυριακή, 11 Μαΐου 2014, τελέσθηκε το πρωΐ αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στην συνέχεια μνημόσυνο των πρωτεργατών και των πεσόντων στον Αυτονομιακό Αγώνα και κατόπιν τρισάγιο στον τάφο του Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, μετά από το οποίο έγινε η καθιερωμένη ομιλία από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑ.
Τέλος, πραγματοποιήθηκε ειρηνική πορεία μέχρι το μνημείο των πεσόντων της κωμοπόλεως, όπου εψάλη τρισάγιο για τους κατά καιρούς πεσόντες στους αγώνες του Έθνους, κατατέθηκε δάφνινο στεφάνι και εψάλη ο Εθνικός Ύμνος.
Στις πιο πάνω εκδηλώσεις συμμετείχαν το Δ.Σ. της Σ.Φ.Ε.Β.Α. (από Αθήνα), τα παραρτήματα Θεσ/νίκης και Ιωαννίνων, καθώς και Βορειοηπειρώτες και πλήθος λαού. Στο τέλος, και μετά τον Εθνικό Ύμνο οι παριστάμενοι ενέκριναν ομόφωνα το ακόλουθο
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
1) Διαδηλώνουμε τον βαθύτατο σεβασμό και τον απέραντο θαυμασμό μας προς όλους όσοι αγωνίστηκαν ηρωικά στον Αυτονομιακό Αγώνα της Βορείου Ηπείρου και για κείνους, που εσχημάτισαν την Αυτόνομη Κυβέρνηση πριν από εκατό χρόνια (17.2.1914) ενάντια στην άδικη θέληση των τότε «Μεγάλων Δυνάμεων», τις οποίες και υποχρέωσαν, όπως και την Αλβανία, να υπογράψουν το Πρωτόκολλο της Κερκύρας (17.5.1914).
2) Η Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξε πρωτοπόρος στους Εκκλησιαστικούς και Εθνικούς Αγώνες. Τότε μεν με τους Μητροπολίτες Δρυινουπόλεως Βασίλειο, Κορυτσάς Γερμανό και Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδωνα Βλάχο. Στούς εσχάτους δε καιρούς με τον Ιεράρχη του χρέους και της θυσίας, αοίδιμο Μητροπολίτη Σεβαστιανό, που ανάλωσε και την ίδια την ζωή του για τα δίκαια και τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Η μνήμη τους ας είναι αγήρως και αιωνία.
3) Ζητούμε εναγώνια την ομόνοια και την ενότητα της Βορειοηπειρωτικής Ηγεσίας και, γενικά, των Βορειοηπειρωτών. Η διχόνοια, από τα πανάρχαια χρόνια, είναι η μεγάλη πληγή του Ελληνισμού και πολλές φορές έχει συντελέσει σε εθνικές συμφορές. Αντίθετα αποτελέσματα φέρνει «η ισχύς εν τη ενώσει».
·/·
4) Επειδή με κανένα τρόπο δεν αμφισβητούμε τον πατριωτισμό των Βορειοηπειρωτών, κάνουμε έκκληση θερμή προς τα συναισθήματά τους αυτά. Γιατί πάνω απ’ όλα προέχει η σωτηρία της Βορείου Ηπείρου.
5) Δηλώνουμε ανυποχώρητα, ότι ο αγώνας για την δίκαιη επίλυση του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος, συνεχίζεται, μέχρι την πλήρη εθνική αποκατάσταση της Βορείου Ηπείρου.
6) Από το ηρωικό ακριτικό Δελβινάκι χαιρετίζουμε με αγάπη τους Ελληνοκυπρίους αδελφούς. Ευχόμαστε να μη αργήση να πραγματοποιηθή το όραμα των λαμπρών παλληκαριών της Ε.Ο.Κ.Α. (1955-1959). Καί το όραμα ήταν και είναι: Η Ένωση της πολύπαθης Κύπρου μας με την Μητέρα Ελλάδα. Τέλος,
7) Καλούμε την πολιτική Ηγεσία της Χώρας (Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση) να σταματήση τις συνεχείς διαμάχες και τις κοκορομαχίες για τα οικονομικά ζητήματα και να ασχοληθή συστηματικά, υπεύθυνα και με σοβαρότητα με τα εθνικά θέματα, ένα από τα οποία, και μάλιστα ιδιαίτερα κρίσιμο, είναι το Βορειοηπειρωτικό. Ας μη βάλουμε με την τυχόν αδιαφορία μας ταφόπλακα στο μεγάλο αυτό θέμα, γιατί θα είμαστε υπόλογοι απέναντι στον Θεό, στο Έθνος και στην Ιστορία».