Η μικρή «Βασιλειάδα» της Μητρόπολης Ηλείας

του δρα Νικόλαου Δ. Κουλουγλιώτη, Θεολόγου – φιλόλογου
ομότιμου καθηγητή  ΑΤΕΙ

(από το ένθετο της «Δημοκρατίας» για την ορθοδοξία)

Η κύρια αποστολή της Εκκλησίας είναι η συνέχιση του απολυτρωτικού έργου του Ιησού Χριστού, που είναι η σωτηρία του ανθρώπου και η ένταξή του στον κόσμο της Βασιλείας του Θεού. Στην ιστορική της όμως πορεία συμμετείχε ενεργά στην αντιμετώπιση διάφορων προβλημάτων του λαού, όπως είναι η κοινωνική αδικία, η φτώχεια και η δυστυχία.

Ετσι, όπως μας βεβαιώνει η εθνική και εκκλησιαστική Ιστορία, στάθηκε κοντά στον πάσχοντα άνθρωπο και στα προβλήματα των ασθενεστέρων για να επικρατήσουν η δικαιοσύνη, η ισότητα, η αλληλεγγύη, η αδελφοσύνη, η ανεκτικότητα και η ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων.

Η εκκλησία έδρασε και δρα «εν τω κόσμω», χωρίς να προέρχεται «εκ του κόσμου», αφού ιδρύθηκε για να προσλάβει τον κόσμο και να τον σώσει. Είναι θεμελιούμενη στην αποστολική παράδοση, άρα είναι μια εκκλησία απεσταλμένη και αυτή η αποστολή είναι η ουσία της και η ζωή της. Είναι πάντοτε παρούσα, πάντοτε εφημερεύει και διαρκώς ευρίσκεται «εν πορεία» για να ανοίγει δρόμους στην ιστορία με το κήρυγμα της αγάπης και της ελπίδας.

Χωρίς επιδείξεις και με την αποτελεσματική μέθοδο της σιωπής, της αγάπης και της διάκρισης, επιλέγει κάθε φορά τον κατάλληλο τρόπο για να προσεγγίσει τους αναγκεμένους και τους καλεί να χτυπήσουν την πόρτα της, διότι είναι εκείνη που ανέδειξε στην ιστορική της πορεία τη μεγάλη αρετή της αλληλεγγύης. Ιδιαίτερα σήμερα, μέσα στον θόρυβο αυτής της κρίσης και στην περιδίνηση των θλίψεων του λαού, είναι επίκαιρη η διδασκαλία και η πράξη της Εκκλησίας για κοινωνική δικαιοσύνη, για τη συμπάθεια των επιδεομένων και για «τη μνεία των πενήτων εν ταις προσευχαίς».

Σ’ αυτό το σημείο επισημαίνουμε ότι η Εκκλησία συμμετείχε ανέκαθεν ενεργά στον ανθρώπινο πόνο, όχι γιατί ο σκοπός της Εκκλησίας εξαντλείται στο κοινωνικό και φιλανθρωπικό της έργο -κάθε άλλο-, αλλά γιατί είναι ασύμβατο να λέγεσαι χριστιανός και να μη νοιάζεσαι για τον άρρωστο, τον φυλακισμένο, τον αναξιοπαθούντα, τον γυμνό, τον πεινασμένο, τον αδικημένο, τον βασανισμένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, τον ψυχικά ασθενή, τον στιγματισμένο. Τρανή απόδειξη αυτής της πολλαπλής προσφοράς και φροντίδας είναι τα διάφορα ιδρύματα που λειτουργούν σχεδόν σε όλες τις μητροπόλεις της πατρίδας μας, ανάμεσα στις οποίες είναι και η Ιερά Μητρόπολις Ηλείας, η οποία εδώ και περίπου 40 χρόνια έχει γίνει μια «Βασιλειάδα» αγάπης και προσφοράς.

Η Ιερά Μητρόπολη  Ηλείας είναι ένα απέραντο πνευματικό και ποιμαντικό εργαστήρι. Κατηχητικά σχολεία, κηρύγματα, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, επιμόρφωση του κλήρου, θεολογικά συνέδρια, αντιαιρετική δράση, έντονη ενοριακή ζωή και πολλές άλλες δραστηριότητες κατακλύζουν απ’ άκρη σ’ άκρη τον νομό Ηλείας. Αξιοθαύμαστη όμως είναι και η κοινωνική και φιλανθρωπική φροντίδα, αφού σήμερα υπό την αιγίδα της Ι. Μητροπόλεως λειτουργούν τα παρακάτω ευαγή ιδρύματα: Ασυλον Ανιάτων Πύργου, Ιδρυμα Χρονίως Πασχόντων και Κατακοίτων Κυλλήνης, Ασυλον Αναπήρων – Γηροκομείου Γαστούνης, Ορφανοτροφείον και Ιδρυμα Αγάμων Μητέρων και Κακοποιημένων Γυναικών Σπάτα, Οικοτροφείον Αρρένων Σχολής Βυζαντινής Μουσικής και Αγιογραφίας Πύργος, μία (1) φοιτητική εστία Πύργου, δύο (2) φοιτητικές εστίες Αμαλιάδος, δύο (2) φοιτητικές εστίες Αθηνών, δύο (2) φοιτητικές εστίες Πατρών, δύο (2) φοιτητικές εστίες Θεσσαλονίκης και άλλα ιδρύματα και κληροδοτήματα της Ιεράς Μητροπόλεως, για τη λειτουργία των οποίων δαπανώνται τεράστια ποσά. Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι τα έξοδα του κοινωνικού απολογισμού του έτους 2012 ανήλθαν στο ποσόν των 7.350.394 ευρώ και προέρχονται από τις πλουσιοπάροχες δωρεές των πιστών, από τα ενοίκια των ακινήτων της Μητροπόλεως, από νοσήλια του ΟΓΑ και του ΙΚΑ, από επιχορηγήσεις των ιερών ναών και ιερών μονών της Ι. Μητροπόλεως και από τις χοροστασίες (γάμοι, κηδείες, βαπτίσεις) του σ. μητροπολίτου Γερμανού και του θεοφιλεστάτου επισκόπου Αθανασίου.

Προνομιούχος και ευλογημένος τόπος με επικεφαλής έναν ακούραστο ιεράρχη

Η Εκκλησία με τις βασικές της ιδιότητες, που είναι η ενότητα, η αγιότητα, η καθολικότητα και η αποστολικότητα, λειτούργησε πάντοτε ως καταφύγιο των ανθρώπων γιατί δόθηκε χώρος και χρόνος για τη δράση του Αγίου Πνεύματος, για τη συμμετοχή δηλαδή  της Εκκλησίας στα πράγματα της κοινωνίας (Πραξ. 1, 8). Ιδιαίτερα όμως ο νομός Ηλείας είναι προνομιούχος και ευλογημένος, διότι ο Θεός ανέθεσε τη διακονία του σε έναν θερμουργό εργάτη της πίστεως, τον μητροπολίτη Ηλείας Γερμανό, ο οποίος κατά τη διάρκεια των τριάντα τριών (33) ετών της Αρχιερατείας του αγκάλιασε το ποίμνιό του, έσκυψε στα προβλήματά του, ετίμησε την ποιμαντορική του ράβδο και, πλαισιωμένος από αντάξιους συνεργάτες, μετέτρεψε τη Μητρόπολη Ηλείας σε μια σύγχρονη Βασιλειάδα πολλαπλής προσφοράς. Για το θαύμα της πνευματικής, ποιμαντικής και κοινωνικής καρποφορίας που συντελείται στην Ιερά Μητρόπολη Ηλείας τα λόγια περιττεύουν. Εδώ απλά ισχύει η ευαγγελική πρόσκληση: «Ερχου και ίδε» (Ιω. 1, 47). Ελα και θα δεις ότι η ευλογία του Θεού απλώνεται σε ολόκληρη την ηλειακή γη και ότι απέναντι στη θλίψη της καθημερινότητας η Εκκλησία αποτελεί μια ιλαρή ελπίδα σωτηρίας.