Ρεπορτάζ: Μαρία Γιαχνάκη
Κάμερα: Κώστας Εφραιμίδης
Μοντάζ: Κοσμάς Φιλιούσης
Της Ασημίνας Ρούσσου
Χιλιάδες πιστών προσκυνούν την Αγία Ζώνη της Παναγίας που θα είναι μέχρι τη Δευτέρα στη Μητρόπολη της Βέροιας. Με δάκρυα στα μάτια και προσωπικές προσευχές πλησιάζουν ευλαβικά το μοναδικό ιερό κειμήλιο της Θεοτόκου που εξήλθε από το Άγιο Όρος για χάρη των πιστών. Δείτε το ρεπορτάζ του BriefingNews.gr
Το ιερό κειμήλιο συνόδευσε ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου αρχιμανδρίτης Εφραίμ και η συνοδεία του!
Ιεράρχες και ο μητροπολίτης Βέροιας και Νάουσας υποδέχτηκαν την Αγία Ζώνη στο Δημαρχείο της περιοχής και με λιτανεία την συνόδευσαν μεχρι το μητροπολιτικό ναό της πόλης !
Πλήθος πιστών με δάκρυα στα ματιά ακολουθούσαν την πομπή που μετέφερε την θαυματουργή ζώνη! Στον μητροπολιτικό ναό ο κόσμος είχε την ευκαιρία να ασπαστεί το ιερό κημείλιο και να παρει δύναμη σε αυτές τις δύσκολες εποχές.
Η Αγια Ζώνη που έχει καταγράφει στην συνείδηση του κοσμου ως την θαυματουργή ζώνη της Παναγίας έφερε στην Βέροια και πλήθος ανθρώπων που αντιμετωπίζουν ασθένειες για να πάρουν ευλογία !
Η Αγία Ζώνη θα παραμείνει στο Ναό μέχρι και τις 30 Ιουνίου και ώρα 11 το πρωί. οπότε και θα αναχωρήσει για το Άγιο Όρος.
Καθε μέρα θα τελούνται οι εξής ιερές Ακολουθίες:
7 – 10 πμ Όρθρος και Θεία Λειτουργία
11 πμ Ιερά Παράκλησις
6 μμ Εσπερινός
8 μμ Ιερά Παράκλησις
Ο Ιερός Ναός θα παραμένει ανοιχτός καθημερινά από τις 7 πμ μέχρι τις 10 μμ για τη διευκόλυνση των πιστών οι οποίοι αναμένεται να καταφθάσουν από όλα τα μέρη της Ελλάδας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Εκτός από τα δύο ενδύματα της Παναγίας (το μαφόριο και το χιτώνα), υπάρχει και η περίφημη Αγία Ζώνη, η ζώνη Της. Στις 31 Αυγούστου οι ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουμε τη μεταφορά της στην ΚΠολη γύρω στο 400 μ.Χ.
Η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου, διαιρεμένη σήμερα σε τρία τεμάχια, είναι το μοναδικό λείψανο ή κειμήλιο που σώζεται από την επίγεια ζωή της και φυλάσσεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. Σύμφωνα με την παράδοση, η Ζώνη φτιάχτηκε από τρίχες καμήλας από την ίδια την Θεοτόκο, και μετά την Κοίμησή της, κατά την Μετάστασή της στους ουρανούς, την παρέδωσε στον απόστολο Θωμά.
«Προς δόξαν ακήρατον ανερχομένη Αγνή, χειρί σου δεδώρησαι τω αποστόλω Θωμά, την πάνσεπτον Ζώνην σου», ψάλλει η Εκκλησία στο απολυτίκιο της εορτής της καταθέσεως της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου.
Την Τιμία Ζώνη ανέλαβαν να διαφυλάξουν δύο πτωχές ευσεβείς γυναίκες στα Ιεροσόλυμα. Η Παναγία, λίγο πριν την Κοίμησή της, είχε δώσει εντολή στον Ευαγγελιστή Ιωάννη να μοιράσει σε αυτές
και τις δύο εσθήτες της. Το έργο της διαφύλαξης από γενιά σε γενιά συνέχισε μία ευλαβής παρθένος καταγομένη από την οικογένεια αυτή.
Στα χρόνια του αυτοκράτορα Αρκαδίου, υιού του Μ. Θεοδοσίου, έγινε η μεταφορά της Τιμίας Ζώνης στην ένδοξη πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη. Την κατέθεσε σε μία υπέροχη λειψανοθήκη, την οποίαν ονόμασε «αγίαν σορόν». Η κατάθεση έγινε στις 31 Αυγούστου. Το ιερό λείψανο θα προστάτευε την πρωτεύουσα του κράτους και τους κατοίκους από κάθε εχθρική επίθεση, από κάθε δυστυχία και δαιμονική επιβουλή.
Μετά από λίγα χρόνια η κόρη του Αρκαδίου, η αυτοκράτειρα Πουλχερία, ανήγειρε το λαμπρό ναό των Χαλκοπρατείων και κατέθεσε εκεί την Τιμία Ζώνη. Η ίδια η αυτοκράτειρα τη διακόσμησε με χρυσή κλωστή, έτσι όπως φαίνεται μέχρι σήμερα στην Ιερά Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου.
Τον επόμενο αιώνα, άγνωστο πότε και με ποιόν τρόπο, μεταφέρθηκε η Τιμία Ζώνη στην Ζήλα της Καππαδοκίας, νότια της Αμασείας. Στην Κωνσταντινούπολη μεταφέρθηκε ξανά στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Α΄ (527-565), κτίτορα της Αγίας Σοφίας. Ο διάδοχός του Ιουστίνος Β΄ και η σύζυγός του Σοφία ανακαίνισαν τον ναό των Χαλκοπρατείων και ανήγειραν παρεκκλήσιο της Αγίας Σορού. Πάνω στην Αγία Τράπεζα φυλασσόταν η Τιμία Ζώνη.
Πλήθος θαυμάτων επιτέλεσε η Τιμία Ζώνη της Παναγίας στην Κωνσταντινούπολη. Θεράπευσε τη Ζωή Ζαούτζη, σύζυγο του αυτοκράτορα Λέοντα Ϛ΄ του Σοφού (886-912), που βασανιζόταν από κάποιο ακάθαρτο πνεύμα. Όταν ο πατριάρχης ακούμπησε πάνω της την Αγία Ζώνη, αμέσως λυτρώθηκε από το μαρτύριό της.
Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (άγιος) Γερμανός Α΄ (715-730) αναφέρει με λυρισμό ότι η Τιμία Ζώνη διατηρεί αιώνια την θεία ευωδία των θεραπειών που επιτελεί, ευφραίνοντας όσους την πλησιάζουν με πίστη και ευλάβεια και ο Ιωσήφ ο υμνογράφος (περίπου 816-866) εξυμνεί το άγιο λείψανο, γιατί αυτό με την Χάρη της Παναγίας, καθαγιάζει τους πιστούς που προσέρχονται ευλαβικά για να το προσκυνήσουν, τους ανυψώνει από τη φθορά και τους απαλλάσσει από ασθένειες και θλίψεις.
Γύρω στο 1150 η Τιμία Ζώνη βρισκόταν στο Μεγάλο Παλάτι της Κωνσταντινουπόλεως, στο ναό του Αγίου Μιχαήλ. Μάλλον είχε τεμαχιστεί και τεμάχια είχαν μεταφερθεί στους ναούς.
Τον 12ο αιώνα, και συγκεκριμένα στα χρόνια της βασιλείας του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού (1143-1180), καθιερώθηκε επίσημα η εορτή της Αγίας Ζώνης την 31η Αυγούστου, ενώ παλαιότερα εορταζόταν μαζί με την εορτή της Εσθήτος της Θεοτόκου, την 2α Ιουλίου.
Μετά την άλωση της Πόλης από τους σταυροφόρους της Δ΄ σταυροφορίας, το 1204, κάποια τεμάχια αρπάχτηκαν από τα στίφη των βαρβάρων και μεταφέρθηκαν στη Δύση. Ευτυχώς δεν χάθηκαν όλα. Είναι σίγουρο ότι ένα μέρος της Τιμίας Ζώνης παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη και μετά την ανακατάληψή της το 1261 από τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο φυλάσσονταν στο ναό των Βλαχερνών.
Η μαρτυρία ανώνυμου Ρώσου προσκυνητή στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ 1424-1453 είναι και η τελευταία σχετικά με την ύπαρξη της Αγίας Ζώνης στην Βασιλεύουσα. Είναι άγνωστο, τί απέγινε στη συνέχεια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453. Το μεγαλύτερο τμήμα της Τιμίας Ζώνης που σώζεται σήμερα φυλάσσεται στη Μονή μας [Βατοπαιδίου]. Το τεμάχιο αυτό έφτασε στη Μονή με περιπετειώδη τρόπο.
Ο Μ. Κωνσταντίνος είχε κατασκευάσει ένα σταυρό που τον έπαιρνε μαζί του στις εκστρατείες για να προστατεύει τον ίδιο και το στράτευμά του. Στη μέση ο σταυρός είχε τεμάχιο Τιμίου Ξύλου• υπήρχαν επίσης θήκες, όπου είχαν τοποθετηθεί και άγια λείψανα των πιο σημαντικών μαρτύρων και ένα τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης.
Το σταυρό αυτό έπαιρναν στις εκστρατείες τους όλοι οι αυτοκράτορες. Σε μία εκστρατεία κατά των Βουλγάρων νικήθηκε από τον ηγεμόνα Ασάν ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (1185-1195). Ένας ιερέας έριξε στο ποτάμι το βασιλικό σταυρό, για να μή βεβηλωθεί από τους εχθρούς. Εκείνοι όμως τον βρήκαν και τον παρέδωσαν στον Τσάρο των Βουλγάρων Ασάν.
Οι Βούλγαροι δεν είχαν καλές σχέσεις με τους Σέρβους. Αυτές επιδεινώνονταν συνεχώς. Γύρω στα 1330, σε μία μάχη κατανικήθηκε ο βουλγαρικός στρατός από τον ηγεμόνα των Σέρβων μεγαλομάρτυρα Λάζαρο (1389). Ο βασιλικός σταυρός πέρασε στα χέρια των Σέρβων. Μετά από σαράντα χρόνια ο Λάζαρος δώρισε στη Μονή Βατοπαιδίου το βασιλικό σταυρό του Μ. Κωνσταντίνου μαζί με το τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, το τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης και τα άλλα άγια λείψανα.
Πίσω από τον Τίμιο Σταυρό βρίσκεται γραμμένο στην σερβική γλώσσα το εξής: «Λάζαρος, εν Χριστώ τω Θεώ Κνέζης της Σερβίας και Βασιλεύς Γραικίας, ανατίθημι το κραταιόν όπλον συν τη αχράντω Ζώνη της Πανάγνου μου, τη Μονή Βατοπαιδίου της Βασιλείας μου». Από τότε φυλάσσεται στο ιερό βήμα του καθολικού, δηλαδή του κεντρικού ναού της Μονής.
ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ
Τα θαύματα που περιγράφονται στο άρθρο βρίσκονται στο αντίστοιχο βιβλίο της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου στο οποίο υπάρχουν τα αναλυτικά στοιχεία των χιλιάδων ανθρώπων που τα έζησαν, καθώς και φωτογραφίες τους:
Η Θάσος σώζεται από την ανομβρία
Το 1957 κάτοικοι της Θάσου ήλθαν στην Μονή και παρακαλούσαν να μεταφερθεί η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου στο νησί, διότι είχε χρόνια να βρέξει και η ξηρασία απειλούσε να το ερημώσει. Οι πατέρες αποδέχθηκαν το αίτημα και σε λίγες μέρες αποφάσισαν να ξεκινήσουν για την Θάσο.
Κατά την τάξη της Μονής, όταν η Τίμια Ζώνη αναχωρεί εκτός αυτής,ψάλλεται η ιερά Παράκληση. Από τον ναό με λάβαρα, θυμιάματα, κωδωνοκρουσίες και μεγαλοπρεπή πομπή συνοδεύουν οι πατέρες την Τιμία Ζώνη μέχρι τον αρσανά της Μονής. Καθ’ οδόν προς την θάλασσα ψάλλεται ο Παρακλητικός κανόνας.
Έτσι έγινε και τότε, και οι πατέρες αναχώρησαν με καραβάκι για την Θάσο που απέχει 2-3 ώρες από την Μονή μας. Ο καιρός ήταν καλός και δεν εφαίνοντο ίχνη που να προμηνύουν βροχή. Όταν όμως έφθασαν στο λιμάνι της Θάσου, ήδη είχε αρχίσει να πέφτει καταρρακτώδης βροχή και έγινε τόση πλημμύρα, ώστε δεν μπόρεσαν να αποβιβαστούν, αλλά αμέσως επέστρεψαν πίσω στην Μονή δοξάζοντες την Υπεραγία Θεοτόκο, που πρόφθασε και έσωσε τον ευλαβή λαό του νησιού βλέποντας την αγαθή πρόθεση και επιθυμία του.
– Δύσκολο να κάνουμε παιδιά
Ο π. Θεότιμος κατάγεται από το Κογκό. Σπούδασε στην Ελλάδα θεολογία. Είχε πρόβλημα στην απόκτηση παιδιών, που τόσο επιθυμούσε και ζήτησε την κορδέλα της Τιμίας Ζώνης. Το αποτέλεσμα το περιγράφει ο ίδιος.
3-12-1995
Αθήνα
«Πάντα πρέπει να δοξάζεται το όνομα του Θεανθρώπου Χριστού και να τιμάται το όνομα της Παναγίας Κυρίας Θεοτόκου και μητέρας του κόσμου.
Αποκτήσαμε την Αγία Ζώνη τον Μάρτιο 1992. Τον Μάιο 1992 έμεινε έγκυος η σύζυγός μου και γέννησε με καισαρική τομή ένα αγοράκι βάρους 2.900 γρ. Το βαπτίσαμε με το όνομα της Παναγίας, Μάριος. Οι γιατροί είχαν βεβαιώσει ότι είναι δύσκολο να κάνουμε παιδιά.
Τον Απρίλιο 1995 η σύζυγος ήταν στον όγδοο μήνα εγκυμοσύνης και παρουσίασε πρόβλημα. Έπρεπε να γίνει καισαρική τομή, για να πάρουν το παιδί πρόωρα. Η σύζυγος φόρεσε την Αγία Ζώνη για δύο μέρες πριν την εγχείρηση. Το μωρό, ένα κοριτσάκι, που προηγουμένως ήταν 1400 γρ. γεννήθηκε με διπλό βάρος».
π. Θεότιμος και Ευαγγελία Τσάλα
– Ήρθε η στιγμή που ποθούσαμε
Αθήνα
«Θέλω να σάς αναφέρω ένα θαύμα που έγινε στην σύζυγό μου φορώντας την κορδέλα της Αγίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μου έδωσε ο ιερέας της Μονής σας τον Αύγουστο του 1992, όταν επισκέφτηκα το Άγιον Όρος.
Πριν όμως φθάσω σε αυτό, θέλω να σάς αναφέρω ένα άλλο θαύμα, που έγινε και στους δυο μας και άλλαξε ριζικά τον τρόπο της ζωής μας. Καθαρά κοσμική η ζωή μας. Βουτηγμένοι μέσα στον βούρκο της αμαρτίας και στο ψέμα, που προσφέρει απλόχερα η κοινωνία. Βαδίζαμε τον δρόμο που φαινομενικά οδηγούσε στην ευτυχία, την χαρά, αλλά ουσιαστικά μάς έφερνε τον μαρασμό της ψυχής και τελικά τον αιώνιο πνευματικό θάνατο.
Μάς λυπήθηκε όμως ο Πανάγαθος Θεός και μάς έσωσε. Μάς έδωσε ένα δώρο, που στην αρχή νομίζαμε ότι ήταν βάσανο. Μια δοκιμασία κάποιου ψυχολογικού προβλήματος της γυναίκας μου, «ψυχαναγκαστική νεύρωση» το είπαν οι γιατροί. Δώδεκα χάπια την ημέρα, για να κτυπηθεί η μελαγχολία, η κατάθλιψη, η τάση προς αυτοκτονία. Κρίσεις και κλάμα όλη την ημέρα. Αλλάξαμε πολλούς γιατρούς, μέχρι που βρήκαμε τον πνευματικό μας πατέρα, π. Ε. Όλα άλλαξαν. Μπήκαμε στον σωστό δρόμο.
Αν και το πρόβλημα της συζύγου μου δεν λύθηκε τελείως, ο ψυχίατρος π. Σ. σε συνεργασία με τον πνευματικό μας, μάς πρότεινε να αποκτήσουμε ένα παιδί. Θα βοηθούσε πολύ στο πρόβλημά μας. Η γυναίκα μου όμως, λόγω του προβλήματος, παρά τις προσπάθειές μας μας ήταν δύσκολο να συλλάβει. Περιμέναμε την άνωθεν βοήθεια.
Και τώρα έρχομαι στο δεύτερο θαύμα.
Κατά την προσκύνηση των αγίων λειψάνων ο ιερέας μάς μίλησε για τα θαύματα που επιτελεί η Παναγία μας στις άτεκνες γυναίκες με τις ευλογημένες κορδέλες. Όσες τις φορέσουν και ζούν με μετάνοια τεκνοποιούν. Τότε πάλαιψε μέσα μου ο λογισμός να πάρω και εγώ μία, αλλά από την άλλη ντρεπόμουν. Ήμουν έτοιμος να φύγω, αλλά τελικά κάτι με έσπρωξε και την πήρα.
Η σύζυγός μου την φορούσε συνέχεια. Με προσευχές περιμέναμε. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε η στιγμή που ποθούσαμε. Τώρα που σάς γράφω έχουμε ένα κοριτσάκι 9,5 μηνών με το όνομα Ειρήνη.
){kind=link}