Το Μ. Σάββατο το πρωί ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε, όπως κάθε χρόνο, στο βυζαντινό παρεκκλήσιο Αναστάσεως, στο κέντρο της πόλης, με τις περίφημες τοιχογραφίες του Καλλιέργη.
Η Ποιμαντορική Εγκύκλιος Αναστάσεως
«Εορταζέτω γούν πάσα κτίσις την έγερσιν Χριστού».
Ο χαρμόσυνος παιάνας της Αναστάσεως του Χριστού θα ηχήσει σε λίγο, αδελφοί μου, για να μεταφέρει σε όλους μας το μήνυμα της θείας εγέρσεως, για να μεταφέρει τη «χαρά εν όλω τω κόσμω».
Το θείο δράμα ολοκληρώνεται με τον πιο πανηγυρικό τρόπο και μαζί του ολοκληρώνεται και το μυστήριο της θείας οικονομίας για τη σωτηρία του ανθρώπου. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο ως άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο. Ήρθε στον κόσμο για να τον ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και να τον αποκαταστήσει εκεί από όπου εξέπεσε, από την αγάπη και την κοινωνία με τον Θεό. Ήρθε «ζητήσαι και σώσαι το απολωλός». Καί το αναζήτησε παντού. Μας αναζήτησε παντού από άπειρη αγάπη. Μας αναζήτησε μέχρι και τα ταμεία του Άδου, γιατί δεν ήθελε να αφήσει κανένα άνθρωπο αμέτοχο της δωρεάς Του, αμέτοχο της λυτρώσεως που Εκείνος μας εξασφάλισε με το δικό Του Πάθος και τον δικό Του Θάνατο. Στην πτώση μας προσέφερε ως αντίδοτο την έγερσή Του. Στον θάνατό μας τη ζωή Του. Στη θλίψη μας την ευφροσύνη της αναστάσεώς Του.
Δεν είναι τυχαίο ότι λίγο πριν από το Πάθος Του ο Χριστός μιλά στους μαθητές του για τη χαρά την οποία Εκείνος προσφέρει και την οποία κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει. Γιατί η χαρά που προσφέρει ο Χριστός είναι αποτέλεσμα της παρουσίας Του στην ψυχή και τη ζωή του ανθρώπου· είναι αποτέλεσμα της κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό.
Καί αυτό επιτυγχάνεται, αδελφοί μου, με την Ανάσταση του Χριστού. «῾Ο μεσότοιχος του φραγμού» που είχε υψώσει η πτώση του ανθρώπου και η απομάκρυνσή του από τον Θεό συντρίβεται. Η έχθρα καταλύεται. Η αμαρτία συγχωρείται. Το βάρος της αίρεται από τον εκουσίως υψωθέντα στον Σταυρό Χριστό. Τα δεσμά του Άδου διαλύονται. Ο διάβολος, ο αίτιος της ανθρωπίνης λύπης, νικάται και καθαιρείται. Ο πεπτωκώς άνθρωπος συνανίσταται με τον Χριστό. Ο ληστής γίνεται ένοικος του παραδείσου. Καί αυτά δεν συμβαίνουν μόνον εφάπαξ. Δεν συμβαίνουν για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Συμβαίνουν για όλους όσους έζησαν και θα ζήσουν.
Συμβαίνουν για όλους όσους πιστεύουν και θα πιστεύσουν στον Αναστάντα Χριστό, για όσους θα θελήσουν να Τον ακολουθήσουν και να ζήσουν την αναφαίρετη χαρά που προσφέρει στον άνθρωπο
Να ζήσουν την αιώνια ευφροσύνη που χαρίζει. Γιατί η χαρά του Χριστού, η χαρά της Αναστάσεως δεν περιορίζεται ούτε από τον χώρο ούτε από τον χρόνο. Δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες και καταστάσεις. Πηγάζει από το καινό μνημείο του Αναστάντος Χριστού και διαρκεί «μέχρι τερμάτων αιώνος». Είναι αιώνιος, γιατί αιώνιος είναι και η βασιλεία του Αναστάντος Χριστού στην οποία μας καλεί να γίνουμε μέτοχοι.
Αδελφοί μου, σε ένα κόσμο στον οποίο οι αφορμές της αγωνίας, της λύπης και της απαισιοδοξίας αυξάνονται καθημερινά· σε έναν κόσμο στον οποίο η καθημερινότητα και οι ανάγκες της γίνονται όλο και πιο πιεστικές· σε έναν κόσμο που δυσκολεύεται να χαρεί πραγματικά, ο Χριστός μας χαρίζει με την Ανάστασή Του «ευφροσύνην αιώνιον». Την χαρίζει σ᾽ αυτούς που θα προστρέξουν σήμερα μαζί με τους μαθητές Του και τις μυροφόρες γυναίκες στον τάφο Του για να ακούσουν το χαρμόσυνο μήνυμα του Αγγέλου ότι «ανέστη ο Κύριος». Την χαρίζει σ᾽ αυτούς που θα Τον συναντήσουν στον νοητό κήπο της Εκκλησίας Του για να ακούσουν από τα χείλη του το «χαίρετε»· σ᾽ αυτούς που είναι έτοιμοι να ζήσουν «τα άνω φρονούντες» και να μεταδώσουν το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεώς του στον κόσμο. Γι᾽ αυτό και «εορταζέτω πάσα κτίσις την έγερσιν Χριστού».
Διάπυρος προς τον Αναστάντα Κύριον ευχέτης
Ο Μητροπολίτης
† Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων