Το πρωί της Κυριακής 6ης Δεκεμβρίου 2015 εορτάσθη με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα η Ιερή Μνήμη του Αγίου Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, του Προστάτου των Ναυτικών, του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος, στον Ιερό Ναό Αγ. Νικολάου Βροντάδου, που αποτελεί το λίκνο, μαζί με τα Καρδάμυλα και τις Οινούσσες, της παγκόσμιας ναυτιλίας.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ετελέσθη από τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκον, υιόν ναυτικού, με την συμμετοχήν δύο Ιερέων, υιών ναυτικών και του Αρχιδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως, υιού ναυτικού. Στην Ιερή Πανήγυρη προσήλθε πλήθος πιστών, οι Αρχές του Νομού και της Νήσου, μαθητές και εκπρόσωποι αλιέων, ναυτιλιακών Συλλόγων και ναυτιλιακών Εταιρειών.
Κατά το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος εξήρε την διαχρονική συνέχεια, αξία και σημασία του κράτους της θαλάσσης από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερον, με τας αρχαίας τριήρεις, τους βυζαντινούς δρόμωνας και τα πυρπολικά της επαναστάσεως του 1821. Αναφερόμενος στην πολιτιστική και οικονομική σημασία που διαδραματίζει η θάλασσα στη ζωή του Έθνους μας εχρησιμοποίησε τα λόγια του Ψαριανού πυρπολητή Κωνσταντή Κανάρη, ότι «τίποτα άλλο δεν φελά (ωφελεί) μονάχα το καράβι».
Ετόνισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ναυτικού κατά την Επανάσταση του 1821 και την αγνή θυσία και ολοκληρωτική προσφορά των ναυμάχων χάριν της εθνικής παλιγγενεσίας, που τόσο χαρακτηριστικά διαγράφονται στο ποίημα «Ο ΜΑΤΡΟΖΟΣ» με την συγκλονιστική συνομιλία κάτω από το Γραφείο του Κανάρη: «Αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα, οι καπετάνιοι σαν και σε δεν θα φορούσαν στέμμα».
Προέτρεψε δε, διαβλέποντας την ναυτιλία ως καθοριστικό παράγοντα στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, να συμβάλλουν όλοι στην στήριξη και ενίσχυσή της.
Ακολούθησε «Τρισάγιον» στον διαμορφωμένο κάτω από το αίθριο του Ιερού Ναού χώρο, ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, «υπέρ μακαρίας μνήμης των εν θαλάσση απωλεσθέντων και των κεκοιμημένων ναυτικών» σκορπίζοντας ρίγη συγκινήσεως, και ρίψη στεφάνων στη θάλασσα από τις Αρχές και τους Φορείς, ως και από τον Σεβασμιώτατον «για τον απωλεσθέντα ναυτικό».