«… Φθάνει πιά ο εξευτελισμός των Ιερών και των Οσίων του Γένους μας. Φθάνει το ξερίζωμα και το ξεθεμελίωμα των αξιών. Πρέπει να αντισταθούμε σ’ αυτόν οδοστρωτήρα. Είναι χρέος μας έναντι του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος και κυρίως του μέλλοντος, αν θέλωμε να έχη συνέχεια αυτός ο τόπος και ο Ελληνισμός…».
Με λαμπρότητα εορτάσθη η ιερά μνήμη της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Φωτεινής στα Προσφυγικά των Πατρών.
Ανήμερα, ετελέσθη η Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου και συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του, μεταξύ των άλλων, αναφέρθη και στην αποφράδα ημέρα της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, στον τελευταίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο και στους μετ’ αυτού ευκλεώς αγωνισαμένους και ηρωικώς πεσόντας υπερασπιστάς της πατρώας ευσεβείας και της Βασιλίδος των πόλεων, ως και στα διδάγματα και μηνύματα που εκπέμπει αυτή η θυσία των ηρώων και μαρτύρων της αλώσεως.
Επίσης, μίλησε για τις τρεις τάσεις που υπήρχαν προ της αλώσεως α) την φιλοδυτική με εκπρόσωπο τον Βησσαρίωνα, β) της επιστροφής στην Αρχαία Ελλάδα, την οποία εκπροσωπούσε ο Γεώργιος Πλήθων ή Γεμιστός, και γ) την Ορθόδοξη και παραδοσιακή την οποία εκπροσωπούσε ο Γεννάδιος Σχολάριος, ο πρώτος μετά την άλωση Πατριάρχης, μαθητής του Αγίου Μάρκου επισκόπου Εφέσου του Ευγενικού και η οποία τάσις τελικώς επεκράτησε και ευτυχώς, διότι έσωσε την ιδιοπροσωπία και την ταυτότητα του Γένους μας.
Σήμερα, είπε ο Σεβασμιώτατος, θέλουν να επιβληθούν οι δύο πρώτες τάσεις και για αυτό έχομε φθάσει σε αυτό το κατάντημα.
Αναφερθείς, δε στους «εορτασμούς» από τον Ερντογάν και τους Τούρκους στην Κωνσταντινούπολη για την άλωση από τη μια μεριά, και στις εισηγήσεις που γίνονται, από την άλλη, από τις επιτροπές στο Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδος για κατάργηση της προσευχής, του Εκκλησιασμού, των παρελάσεων ετόνισε: «… Φθάνει πιά ο εξευτελισμός των Ιερών και των Οσίων του Γένους μας. Φθάνει το ξερίζωμα και το ξεθεμελίωμα των αξιών. Πρέπει να αντισταθούμε σ’ αυτόν οδοστρωτήρα. Είναι χρέος μας έναντι του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος και κυρίως του μέλλοντος, αν θέλωμε να έχη συνέχεια, αυτός ο τόπος και ο Ελληνισμός…».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ετελέσθη επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως του τελευταίου και θρυλικού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και των συν αυτώ ηρωικώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων επί των επάλξεων της Βασιλευούσης των πόλεων.