Του Μανώλη Κείου
Η περιβόητη φράση περί “συνωστισμού” στη Σμύρνη θα στοιχειώνει την ελληνική σχολική βιβλιογραφία-και όχι μόνο-για πολλά χρόνια. Από τότε άρχισε να…λάμπει και το “άστρο” της κας Ρεπούση…
Το βιβλίο μετά το σάλο που δημιουργήθηκε αποσύρθηκε, αλλά από ό,τι φαίνεται κουβαλάει κάποιου είδους….κατάρα!
Τη σκυτάλη των αντιδράσεων παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον…Για μονομέρεια και έλλειψη αντικειμενικότητας κατηγορούν το νέο βιβλίο της Ιστορίας βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ζητούν άμεση αντικατάστασή του. Είναι τελικά στη μοίρα αυτού του λαού να τον διχάζουν οι αυτόκλητοι ιστοριοδίφες….
Στη σχετική ερώτηση των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης γίνεται και εκτενής αναφορά σχετικά με τη διαδικασία ανάθεσης της συγγραφής του βιβλίου Ιστορίας ΣΤ’ Δημοτικού.
Ολόκληρη η ερώτηση έχει ως εξής:
“Προς τον κ. Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων
Τα σχολικά εγχειρίδια της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας έχουν διαχρονικά απασχολήσει τόσο την εκπαιδευτική και επιστημονική κοινότητα, όσο και την κοινωνία συνολικά. Αναφορικά με το βιβλίο Ιστορίας της στ’ δημοτικού το 2008 ο κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης που αναλαμβάνει το Υπουργείο Παιδείας αποφασίζει άμεσα την απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση που επρόκειτο να διανεμηθεί στα σχολεία. Δίνει εντολή να εκτυπωθεί εκ νέου το παλιό βιβλίο Ιστορίας και να διανεμηθεί στους μαθητές, ενώ παράλληλα προκηρύσσει διαγωνισμό για τη συγγραφή νέου βιβλίου Ιστορίας.
Τελικώς η συγγραφή του βιβλίου δίνεται με απευθείας ανάθεση σε ομάδα καθηγητών Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης , με επικεφαλής τον κ. Ιωάννη Κολιόπουλο. Το βιβλίο δεν περνά ποτέ από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αν και το κόστος του πληρώνεται απευθείας από τον Ειδικό Λογαριασμό του. Η μετέπειτα Υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου βρίσκει την πρώτη σειρά του νέου βιβλίου τυπωμένη, ωστόσο δεν εγκρίνει τη διανομή του στα σχολεία. Το βιβλίο της συγγραφικής ομάδας του καθηγητή Ιωάννη Κολιόπουλου παραμένει στις αποθήκες έως το Φεβρουάριο του 2012, οπότε ο νέος αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος ανακοινώνει την έγκριση και διανομή του νέου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού κατά τη σχολική περίοδο 2012-13. Η υφυπουργός Εύη Χριστοφιλοπούλου υπογράφει στις 13-2 την έγκριση του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος καθηγητής συνέγραψε μαζί με άλλους ιστορικούς και το βιβλίο Ιστορίας της Γ’ Λυκείου «Ιστορία του νεότερου και σύγχρονου κόσμου», το οποίο είχε δεχθεί αρνητικές κριτικές τόσο για το περιεχόμενο , όσο και για τη μεθοδολογία του. Βιβλίο που επίσης γράφτηκε με τη διαδικασία της ανάθεσης ,επί υπουργίας Μαριέττας Γιαννάκου.
Πέρα ωστόσο από το προφανές ζήτημα που ανακύπτει αναφορικά με τη διαδικασία της ανάθεσης, η κριτική που έχει δεχθεί το βιβλίο, τόσο από παιδαγωγικούς, όσο και από επιστημονικούς κύκλους καταδεικνύει ότι σε αυτό ενυπάρχουν σοβαρές αδυναμίες , αλλά και ιδεολογικές αγκυλώσεις.
Στο πλαίσιο του βασικού αφηγηματικού κειμένου η αναφορά στην Εθνική Αντίσταση καταλαμβάνει μισή περίπου σελίδα .Η ποσοτική αυτή διαφοροποίηση είναι αποκαλυπτική της επιλεκτικής και ιδεολογικής διάστασης της ιστορικής αφήγησης.
Συγκεκριμένα δεν αναφέρεται το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, ως δικτατορία. Το βιβλίο παρουσιάζει τον Ιωάννη Μεταξά να αναλαμβάνει την εξουσία μετά από «κοινωνική αναταραχή που εκφραζόταν με πορείες , διαδηλώσεις και απεργίες». Η αφήγηση δίνει στους μαθητές να καταλάβουν πως ήταν κάτι σαν πατέρας του έθνους, που ήρθε για να επιλύσει «την πολιτική αστάθεια» από την οποία «η Ελλάδα ταλανιζόταν». Ενώ υπόρρητα διατυπώνεται πως οι πορείες , οι διαδηλώσεις και οι απεργίες δεν αποτελούν μέσα πάλης του λαού για τα δίκια του, αλλά «ταλανίζουν» τη χώρα , όταν εκδηλώνονται.
Οι μαθητές μαθαίνουν ότι ο δικτάτορας «προσπάθησε, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα να προσεγγίσει τους αγρότες και τους εργάτες με διάφορα κοινωνικά μέτρα». Αποσιωπώνται εντελώς οι εξορίες, οι φυλακές, οι διώξεις και η χωρίς προηγούμενο –ως τότε- τρομοκρατία του καθεστώτος, για τα οποία ουδεμία αναφορά γίνεται στο βιβλίο.
Ωσαύτως παραδίδονται στη λήθη όλα όσα ο ελληνικός λαός βίωσε και γνωρίζει για τους κυβερνήτες τυχοδιώκτες εκείνης της περιόδου, που στα δύσκολα παρέδωσαν το λαό και τη χώρα στους κατακτητές, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς.
Διαπιστώνονται επίσης ιστορικά ατοπήματα με σοβαρότερο αυτό που αποδίδει την ίδρυση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σε πρωτοβουλία των Άγγλων. Διαβάζουμε στο βιβλίο »με την ηθική και υλική υποστήριξη της Βρετανίας δημιουργήθηκαν τρεις αντιστασιακές οργανώσεις, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ο ΕΔΕΣ και η ΕΚΚΑ». Ταυτόχρονα τα Δεκεμβριανά με μια λογική συμψηφισμού, αποδίδοντα» σε λάθη και παραλείψεις όλων των παρατάξεων και στην ανάμειξη των Άγγλων».
Επειδή η ιστορική αφήγηση χαρακτηρίζεται από μονομέρεια και την έλλειψη της απαραίτητης για ένα σχολικό εγχειρίδιο αντικειμενικότητας ή έστω ίσων αποστάσεων.
Επειδή η ιστορική συνείδηση αρχίζει να διαμορφώνεται στα χρόνια του δημοτικού, όταν ο μαθητής διατυπώνει τα πρώτα του ερωτήματα και έχει τις πρώτες του αναζητήσεις.
Επειδή ο ρόλος του σχολικού εγχειριδίου είναι να εγείρει το ενδιαφέρον του παιδιού για την Ιστορία, να καλλιεργεί την κριτική του σκέψη , να προκαλεί ερωτήματα και προβληματισμούς και όχι να υποβάλει απόψεις.
Επειδή ειδικά σε ένα σχολικό εγχειρίδιο Ιστορίας δέον είναι η σύσταση της συγγραφικής ομάδας να είναι τέτοια, ώστε να αποτρέπεται η μονομερής προσέγγιση των γεγονότων.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Με ποιες συγκεκριμένες διαδικασίες και στη βάση ποιών κριτηρίων επελέγη η συγγραφική ομάδα του εν λόγω βιβλίου;
2. Προτίθεται το Υπουργείο να εξετάσει το ενδεχόμενο άμεσης –κατά το δυνατό– αντικατάστασης του συγκεκριμένου εγχειριδίου από άλλο που θα πληροί τις στοιχειώδεις παιδαγωγικές και επιστημονικές αρχές, που οφείλουν να διέπουν ένα σχολικό εγχειρίδιο;
3. Είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να εγκαταλείψει την πρακτική της ανάθεσης στην συγγραφή σχολικών εγχειριδίων και να επιστρέψει στη δημοκρατική και επιστημονικά αρτιότερη πρακτική του διαγωνισμού;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Διαμαντόπουλος Ευάγγελος
Κουράκης Αναστάσιος
Γλέζος Μανώλης
Κανελλοπούλου Μαρία
Βαμβακά Ευγενία
Πάντζας Γεώργιος
Καρά Γιουσούφ Αϊχάν
Γεωργοπούλου – Σαλτάρη Έφη
Κριτσωτάκης Μιχάλης”
Προφανώς έχουν λησμονήσει στο κόμμα της Αριστεράς πως γενεές επί γενεών Ελληνοπαίδων γαλουχήθηκαν στα Δημόσια σχολεία από κομματικοποιημένους ψευτο-προοδευτικούς “δασκάλους” με την ψευδαίσθηση πως οι μοναδικοί που έκαναν αντίσταση το ΄40 ήταν ο Άρης Βελουχιώτης και ο ΕΛΑΣ, αποσιωπώντας το ρόλο όχι μόνο του Ζέρβα, αλλά και άλλων “μη αριστερών” αντιστασιακών όπως η Λέλα Καραγιάννη, ο Τσιγάντες με τον Ιερό Λόχο και τόσοι άλλοι….