Αν πιστεύετε ότι είστε ασφαλείς και τα μέρη που προκαλούν ανατριχίλες βρίσκονται αρκετά χιλιόμετρα μακριά σας, ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείτε.
Η Ελλάδα κατέχει εξαίρετη θέση ανάμεσα στις χώρες με τα πιο παράξενα, μυστικιστικά ή ανατριχιαστικά μέρη.
Σπίτια, τοποθεσίες, περιοχές, ακόμη και χωριά της χώρας μας φημίζονται για το πέπλο μυστηρίου που τα καλύπτει και κάνει τους επισκέπτες να ριγούν..
1. Οικισμός Κάλλιο
Ένα χωριό του νομού Φωκίδας του δήμου Λιδωρικίου. Το χωριό βρισκόταν αρχικά στον χώρο, στον οποίο δημιουργήθηκε το 1980 η τεχνητή λίμνη που προέκυψε από τη κατασκευή του φράγματος του Μόρνου.
Για τον λόγο αυτό το χωριό μεταφέρθηκε σε άλλη θέση, πάνω από τις όχθες της λίμνης, ενώ ο παλιός οικισμός καλύφθηκε από τα νερά της λίμνης.
Ωστόσο, μια απόκοσμη σκηνή διαδραματίζεται κάθε φορά που η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει λόγω ξηρασίας, αποκαλύπτοντας αργά μέρος του παλιού χωριού.
2. Βράχος Κουνόπετρας
Αυτός ο βράχος βρίσκεται στην νότια ακτή του Ληξουρίου. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο βράχο μέσα στη θάλασσα, ο οποίος ανεξήγητα κουνιόταν μπρος-πίσω με την παλίρροια, χωρίς να πέφτει.
Όταν οι βρετανοί ήταν στο νησί, έδεσαν αλυσίδες γύρω από το βράχο, και προσπάθησαν να τον σύρουν μέσα στη θάλασσα, αλλά χωρίς επιτυχία. Δυστυχώς, ο βράχος σταθεροποιήθηκε όταν άλλαξε η μορφολογία του εδάφους, λίγο μετά το σεισμό του 1953.
3. Ναός Αγίας Θεοδώρας
Ένα από τα πιο παράξενα εκκλησάκια στην Ελλάδα, το οποίο βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας.
Στη σκεπή του έχουν φυτρώσει 17 μεγάλα δέντρα, των οποίων οι ρίζες δεν φαίνονται πουθενά και προσδίδουν στο μικρό ναό ένα δυσανάλογα μεγάλο για το μέγεθός του βάρος, που λέγεται πως αποτελεί αίνιγμα για τους ειδικούς.
Ο βυζαντινός ναός, χτισμένος τον 12ο αιώνα, μοιάζει ετοιμόρροπος κι όμως κατορθώνει να αντιστέκεται ακόμη και στα δυνατά ρέματα νερού που περνούν τον χειμώνα από τη περιοχή, ενώ κάτω από το εκκλησάκι αναβλύζει δροσερό, πόσιμο νερό.
Σύμφωνα με την παράδοση, τα τελευταία λόγια της Αγίας Θεοδώρας, η οποία εκτελέστηκε ήταν: «το σώμα μου να γίνει εκκλησιά, τα μαλλιά μου δένδρα και το αίμα μου ποτάμι».
4. Δρακοντόσχισμα
Ένας τεράστιος απόκρημνος βράχος στη Σκόπελο, ο οποίος μοιάζει να έχει κοπεί από ανθρώπινο χέρι. Η πρόσβαση στην ακτή είναι δυνατή μόνο από τη θάλασσα, οπότε όσοι δε διαθέτουν σκάφος, θαυμάζουν το τοπίο από ψηλά.
Είναι άγνωστο πως σχηματίστηκε έτσι αυτός ο βράχος, ωστόσο ο θρύλος λέει ότι πριν 800 χρόνια εμφανίστηκε ένας δράκος στη Σκόπελο που σκότωνε και έτρωγε όλους τους κατοίκους της.
Κανείς δεν μπορούσε να μείνει στο νησί και από τα γειτονικά νησιά έστελναν τους καταδικασμένους σε θάνατο να τους φάει το θεριό. Αυτό κράτησε για περίπου 400 χρόνια, ώσπου ο Άγιος Ρηγίνος αποφάσισε να το εξολοθρεύσει. Μπαρκάρισε λοιπόν σα ναύτης σε ένα από τα πλοία που πήγαιναν τους καταδίκους στο νησί, και κυνήγησε το δράκο μέχρι τη θέση μεταξύ Σταφύλου και Αμάραντου.
Τότε ο δράκος πήδησε στη θάλασσα, αφού δεν είχε τρόπο διαφυγής, κι ο βράχος από εκεί που πήδησε σκίστηκε κι η περιοχή ονομάστηκε Δρακοντόσχισμα.
5. Ανηφόρα Πεντέλης
Η Πεντέλη είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στον ελλαδικό χώρο. Εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν την εμφάνιση περίεργων φώτων και θορύβων. Εκατοντάδες αναφορές, μαρτυρίες, αλλά και πειράματα από ερευνητές του είδους.
Σε αυτή την περιοχή βρίσκουμε και το γνωστό και αποδεδειγμένο -πλέον- φαινόμενο του σταματημένου αμαξιού που σε συγκεκριμένη πλευρά του βουνού, αντί να κυλάει προς τα πίσω λόγω της κλίσης ή της πλαγιάς, αυτό ανηφορίζει. Το φαινόμενο έχει αποδοθεί σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, δεν παύει όμως να παραμένει ανατριχιαστικό.
6. Πυραμίδα
Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί γύρω από την λεγόμενη πυραμίδα του Ταϋγέτου. Λέγεται ότι αποτελεί την πιο αρχαία πυραμίδα του κόσμου, ενώ αποτελεί και σημείο αναφοράς συντεταγμένων αφού βρίσκεται σε απόλυτη νοητή ευθεία με τον Όλυμπο.
Ωστόσο, το πιο ανεξήγητο φαινόμενο είναι η ίδια η κατασκευή της πυραμίδας, αφού υπάρχουν διαφωνίες για το αν είναι έργο φυσικό ή παρέμβαση του ανθρώπου.
Το αφύσικα τέλειο σχήμα της αλλά και η εμφανής οριζοντίωση της βάσης της, που δείχνει να έχει περάσει από ανθρώπινα χέρια -αφού από κει και πάνω το πέτρωμα και το χώμα αλλάζουν, σμιλεύονται και ισιώνουν για να φτιάξουν το ισόπλευρο τρίγωνο- τροφοδοτούν τις θεωρίες που θέλουν την πυραμίδα να είναι τεχνητό κατασκεύασμα, που παραπέμπει σε αρχαίες τελετουργίες και πρόθεση ιερατική.
7. Φραγκοκάστελο-Δροσουλίτες
Πολλές φορές έχουν θεαθεί ανθρωπόμορφες σκιές, μαυροντυμένες, να περπατάνε ή να καλπάζουν πάνω σε άλογα, κρατώντας όπλα, από την Εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου προς το Φραγκοκάστελο και να χάνονται στη θάλασσα.
Οι μορφές εμφανίζονται τις τελευταίες μέρες του Μαΐου και τις πρώτες του Ιουνίου, τις πρώτες πρωινές ώρες, και περπατούν ο ένας πίσω από τον άλλο για περίπου 10 λεπτά, όταν επικρατεί άπνοια και υψηλή υγρασία.
Οι «Δροσουλίτες», λέγεται πως είναι τα φαντάσματα των νεκρών πολεμιστών του Χατζημιχάλη Νταλιάνη, που σκοτώθηκαν κατά την υπεράσπιση του Φρουρίου στις 17 Μαΐου 1828.
Σύμφωνα με το θρύλο, τα σώματα των Ελλήνων πολεμιστών έμειναν άταφα, ώσπου ένας δυνατός άνεμος μετέφερε άμμο από την παραλία της Ορθής Άμμου και κάλυψε τα σώματα τους. Αν και χιλιάδες κόσμου έχει δει το φαινόμενο, δεν έχει καταγραφεί ποτέ, αφού εκείνες τις ώρες το φως είναι ελάχιστο.
8. Σπιναλόγγα
Το 1903, αφού είχαν φύγει και οι τελευταίοι κάτοικοι, το νησί μετατράπηκε σε Λεπροκομείο, προκειμένου να απομονώσουν όσους έπασχαν από τη Νόσο Χάνσεν, καθώς δεν είχε βρεθεί το φάρμακο για τη λέπρα και η νόσος είχε πανικοβάλει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Στις 30 Μαΐου του 1903 υπογράφηκε η απόφαση για να μετατραπεί η Σπιναλόγκα σε νησί των λεπρών όπου μεταφέρθηκαν από διάφορα μέρη της Κρήτης 250 ασθενείς, ενώ αργότερα μετατράπηκε σε Διεθνές Λεπροκομείο αφού δέχτηκε αρρώστους και από άλλες χώρες της Ευρώπης.
Στις μέρες μας πολλές από τις εγκαταστάσεις του Λεπροκομείου δεν υπάρχουν. Φημολογείται όμως πως κάποιοι από τους επισκέπτες του νησιού έχουν ακούσει φωνές ανθρώπων που υποφέρουν, ενώ μπαίνοντας στα απομεινάρια των σπιτιών των λεπρών ένιωθαν την παρουσία τους.
9. Δρακοντόσπιτα
Μεγαλιθικά κτίσματα στην Εύβοια, αβέβαιης χρονολόγησης και αγνώστων χτιστών. Βρίσκονται κοντά στους Στύρους, στην Κάρυστο, και στην κορυφή της Όχης.
Τα δρακόσπιτα είναι οικοδομημένα από τετραγωνικούς μακρόστενους και σχετικά λεπτούς λίθους, οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί ο ένας πάνω στον άλλο χωρίς άλλα συνδετικά υλικά, και συγκρατούνται μόνο με το βάρος τους, ενώ τα κενά συμπληρώνονται με άλλους μικρότερους λίθους.
Τα περισσότερα δρακόσπιτα διατηρούνται ακόμα και σήμερα σε άριστη κατάσταση, όπου κυριαρχεί η γκρίζα πέτρα της περιοχής και όπου απουσιάζει κάθε άλλο οικοδομικό υλικό.
Ο καθηγητής Ν. Μουτσόπουλος, βρήκε, σε μια υπόγεια κατασκευή δίπλα σε δρακόσπιτο, οστά ζώων, θραύσματα αγγείων και κατάλοιπα θυσιών. Μέχρι και σήμερα, παραμένει μυστήριο ποιοι έχτισαν αυτές τις κατοικίες και για ποιο λόγο.
10. Χωριό Ανάβατος
Στα δυτικά της Χίου υπάρχει το καστροχώρι του Ανάβατου. Χτισμένο σε έναν απότομο λόφο με απόκρημνες πλαγιές, είναι προσβάσιμο από ένα μόνο σημείο. Εξαιτίας της φυσικής προστασίας του, είναι πιθανό το χωριό να κτίστηκε για τον έλεγχο της δυτικής ακτής κατά την περίοδο των πειρατικών επιδρομών.
Το χωριό εγκαταλείφθηκε ξαφνικά γι άγνωστους λόγους, αλλά η συνολική καλοδιατηρημένη μορφή του, δίνει μια μοναδική εικόνα μιας πόλης-φάντασμα περιτριγυρισμένης από ένα άγριο και τραχύ φυσικό περιβάλλον.
11. Βουλισμένο αλώνι
Ένα κομμάτι γης στην Κρήτη, τεραστίων διαστάσεων, το οποίο φαίνεται να έχει βυθιστεί δημιουργώντας πανύψηλα κάθετα τοιχώματα, και οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι μάλλον επρόκειτο για κάποιο σπήλαιο του οποίου η οροφή κατέρρευσε.
Ωστόσο, το όνομα «βουλισμένο αλώνι» σημαίνει «αλώνι που έχει βουλιάξει» και προέρχεται από μια λαϊκή ιστορία. Σύμφωνα με αυτή, κάποτε ένας γεωργός της περιοχής είχε εδώ το αλώνι του.
Ένα καλοκαίρι, την ημέρα της εορτής του Προφήτη Ηλία, ο γεωργός πήγε στο αλώνι για να αλωνίσει μαζί με τη γυναίκα του και την κόρη του, παρόλο που εκείνη την ημέρα δεν αλωνίζουν. Η απιστία αυτή επέφερε την τιμωρία από τον Άγιο, με αποτέλεσμα να βουλιάξει το αλώνι και να καταπιεί τους «άπιστους».
Ακόμη και σήμερα, λένε οι κάτοικοι, την ημέρα του Προφήτη Ηλία, ακούγονται τριξίματα από τα άχυρα και το τραγούδι της κόρης του γεωργού «Γύρω γεια τωνε κι όλα τ’ άχερα δικά ντωνε…», ενώ έχει παρατηρηθεί ότι πετάνε μέσα στο αλώνι κοπάδια περιστεριών, ένα φαινόμενο που δεν έχει ακόμα εξηγηθεί.
12. Σανατόριο Πάρνηθας
Ένα παράδοξο, ογκώδες πολυόροφο εγκαταλελειμμένο κτίσμα στέκει σήμερα σε μια πλαγιά της Πάρνηθας, με το σύνολο της περιοχής γύρω του να προβάλλει καμένο και εφιαλτικό.
Αυτό το κτίριο ιδρύθηκε και ξεκίνησε να λειτουργεί το 1914, ως ορεινό αντιφυματικό περίπτερο-θεραπευτήριο του Ευαγγελισμού. Το 1934, ανοικοδομήθηκε με την επωνυμία Νοσοκομείο Γεωργίου Σταύρου & Γεωργίου Φουγκ.
Στη συνέχεια μετατράπηκε στο ξενοδοχείο Ξενία, και τέλος σε Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων. Σήμερα το κτίριο είναι ένα εγκαταλελειμμένο ερείπιο. Υπάρχουν ιστορίες για ένα κοριτσάκι στο σανατόριο, το οποίο, στα τελευταία του πλέον από τη φυματίωση, δεν μπορούσε να πιει ούτε μια στάλα νερό.
Ζήτησε, λοιπόν, από κάποιον νοσοκόμο να την πάει στην Πηγή της Κυράς, στο τελευταίο καταφύγιο της Πάρνηθας, αλλά ξεψύχησε στο δρόμο. Διάφοροι περαστικοί έχουν ισχυριστεί πως έχουν δει το κοριτσάκι να τους ζητάει να τη συνοδέψουν στην πηγή.
Έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια από τότε που το κτίριο εγκαταλείφθηκε εντελώς και η φήμη του συνοδεύεται από ιστορίες κακοτυχίας, αρρώστιας, πόνου, θανάτου αλλά και σενάρια σατανισμού και «μεταφυσικών» φαινομένων, αφού ανεξήγητα σύμβολα χωρίς καμία ερμηνεία καλύπτουν τους τοίχους του.
13. Σπηλιά Νταβέλη
Το σπήλαιο αυτό, πριν ονομαστεί έτσι, ονομαζόταν «Σπήλαιο των Αμώμων», δηλαδή των αγνών και αναμάρτητων, γιατί μόνο αυτοί μπορούσαν να εισέλθουν εκεί, αν και κανείς δε ξέρει πως προήλθε αυτή η ονομασία.
Η ιστορία της «σπηλιάς του Νταβέλη», έγινε γνωστή στο τέλος της δεκαετίας του 60, αφού υπήρχαν εκατοντάδες αναφορές από τους κατοίκους της περιοχής, για «παράξενα φώτα» στον ουρανό, μικρά ανθρωποειδή, παράξενους ήχους και φαντάσματα.
Μέσα στο σπήλαιο, υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή μυρωδιά από όζον, ενώ σε κάποια σημεία κοντά στην σπηλιά, το ποσοστό της ραδιενέργειας σε έδαφος και αέρα είναι ελαφρώς ανεβασμένο και φημολογείται ότι αν φέρει κάποιος μία λάμπα φθορίου μπορεί να ανάψει μόνη της.
Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες περαστικών για μυστηριώδεις τοπικούς στροβίλους διαμέτρου ενός μέτρου, ενώ πιο δίπλα υπάρχει πλήρης άπνοια. Διάφορες ιστορίες κυκλοφορούνε σχετικά με τα σύμβολα που είναι ζωγραφισμένα, ή χαραγμένα στους βράχους της σπηλιάς.
Η πιο σημαντική ιστορία από όλες, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι μία παλάμη η οποία είναι χαραγμένη στον τοίχο, τα τελευταία 20 χρόνια έχει μετακινηθεί τουλάχιστον τρεις φορές. Μέχρι και ο Ελληνικός στρατός έχει ανάμειξη στην υπόθεση της σπηλιάς του Νταβέλη.
Τη δεκαετία του 80, η ευρύτερη περιοχή γύρω από τη σπηλιά, είχε κηρυχτεί στρατιωτική και απαγορευόταν η προσέγγιση πολιτών για τουλάχιστον 3 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρξαν πολλές αναφορές από τους εργαζομένους εκεί, για παράξενα φαινόμενα, ενώ είναι επιβεβαιωμένο ότι πολλοί από αυτούς, πέθαναν μετά από μερικά χρόνια, όλοι από καρκίνο.
14. Το πηγάδι των ψυχών
Σε κεντρικό σημείο της Κηφισιάς, ανάμεσα σε μερικές καλαμιές και καλά σφραγισμένο με τσιμέντο στόμιο, υπάρχει ένα πηγάδι του οποίου η ιστορία ξεκινά από πολύ παλιά.
Ο μύθος λέει ότι εκεί κατοικούν ψυχές νεκρών οι οποίες εμφανίζονται το βράδυ στους περίεργους που τριγυρνούν κοντά του, παίρνοντας την μορφή φασματικών προσώπων.
Το 1945, κάποιος κάτοικος της περιοχής, πυροβόλησε ένα βράδυ μία από αυτές τις μορφές, και την επόμενη ημέρα ο ίδιος πέθανε, αφού αρρώστησε αιφνίδια και βαριά.
Το πηγάδι έχει επάνω στο σφράγισμά του, χαραγμένα περίεργα σύμβολα, που ίσως να είναι και τυχαία.
Παρόλο που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της περιοχής, δύσκολα μπορεί κάποιος να το εντοπίσει αφού περιβάλλεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από τις πυκνές καλαμιές, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι όλη η γύρω περιοχή είναι κτισμένη, εκτός από αυτό το μοναδικό, μικρό σημείο του πηγαδιού.
15. Το σπίτι στη βασιλίσσης Όλγας 263
Το συγκεκριμένο σπίτι της Θεσσαλονίκης, λέγεται πως παλιά ήταν αρχοντικό κάποιου Εβραίου, ενώ σήμερα δεν κατοικείται αφού είναι ετοιμόρροπο και ο γύρω χώρος έχει μετατραπεί σε αποθήκη οικοδομικών υλικών.
Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτό το κτίσμα, όπως όσοι έχουν μείνει εκεί νύχτα ακούν φοβερούς θορύβους από φαντάσματα που κυκλοφορούν στα δωμάτια, με αποτέλεσμα να τρέπονται σε φυγή, ή πως συνοδεύει κατάρα και όποιος μένει εκεί κινδυνεύει να τρελαθεί, ενώ όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.
Το γεγονός ότι στο παρελθόν το πήραν δύο εργολάβοι για να το κατεδαφίσουν, και την ημέρα που πέρασε στην ιδιοκτησία τους ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας στην Αθήνα, φούντωσαν τις φήμες.
Αρκετοί είναι αυτοί που αποφεύγουν ακόμη και να περνούν τη νύχτα έξω από το κτίριο ή αλλάζουν και πεζοδρόμιο με το φόβο πως ίσως κάτι κακό θα τους συμβεί εάν δεν υπακούσουν στους νόμους των «πνευμάτων».
){kind=link}