ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΣ: Ο Παρακλητικός Κανών Παναγίας Γοργοεπηκόου ψάλλεται προς την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας της Γοργοεπηκόου και είναι ποίημα του Αγίου Νικοδήμου μοναχού του Αγιορείτου.
Ο Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Ο Αναγνώστης: Αμήν.
Ψαλμός ρμβ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου• και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα• γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου• εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου• το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος α . Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β . Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ . Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Το Προσόμοιο. Ήχος δ .
Της Θεοτόκου τη εικόνι προσδράμωμεν, οι εν κινδύνω και αυτή νυν προσπέσωμεν, από βαθέων κράζοντες και πόνου ψυχής• Τάχος ημών άκουσον της δεήσεως Κόρη, ως Γοργοϋπήκοος φερωνύμως κληθείσα, συ γαρ υπάρχεις πρόμαχος ημών, και εν αναγκαις, ετοίμη βοήθεια.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Ήχος δ . Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί, και προσπέσωμεν εν μετανοία, κράζοντες εκ βάθους ψυχής, Δέσποινα, βοήθησον εφ’ ημίν σπλαγχνισθείσα• σπεύσον, απολλύμεθα υπό πλήθους πτασιμάτων• μη αποστρέψης σους δούλους κενούς, σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τα, δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι• ει μη γαρ συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου• σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν (50)
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου•επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
Αποστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν•ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ• τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα• τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ήχος πλ. δ . Ωδή α . Ο Ειρμός
Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν, και την αιγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, ο Ισραηλίτης ανεβόα• Τω Λυτρωτή και Θεω ημών άσωμεν.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Θαυμάτων των θείων Σου την πληθύν, και των τεραστίων, ευφημήσαι ρπιχειρών, Σου δέομαι Κόρη εκ καρδίας, Γοργοϋπήκοε χάριν παρασχου μοι.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Τις ουκ εκπλαγείη της Σης Μορφής, τα θαύματα Κόρη, εκ γαρ ταύτης τω λειτουργώ, Τραπέζης, εφώνησας τρισσάκις, Γοργοϋπήκοος όθεν ωνόμασαι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Πως Σου το τεράστιον εξειπείν, δυνήσομαι Κόρη; Συ γαρ πρώην τον απειθή, Μοναχόν αόμματον ειργάσω, και πάλιν τούτον κατέστησας βλέποντα.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Χαίρε και ευφραίνου θεία Μονή, του Δοχειαρίου. Συ γαρ έσχες την του παντός Κυρίαν και προστάτιδα και σκέπην καθάπερ Αύτη σαφώς επηγγείλατο.
Ωδή γ . Ο Ειρμός
Ουρανίας αψίδος, οροφουργέ Κύριε, και της Εκκλησίας δομήτορ, συ με στερέωσον, εν τη αγάπη τη ση, των εφετών η ακρότης, των πιστών το στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Τους ατέκνους ευτέκνους, Συ Μαριάμ έδειξας και τας στειρευούσας μητέρας, Κόρη εποίησας, Γοργοϋπήκοε, ευφραινομένας εν τέκνοις τις ουκ εξίσταται τα μεγαλεία Σου;
Υπεραγία Θεοτόκε, σωσον ημάς.
Βουλγαρία κηρύττει, της Σης Μορφής θαύματα, η Γοργοϋπήκοε Κόρη. Δύσις Εώα τε κρήνη γαρ γέγονας, βλύζουσα χάριτας πάσι, τοις προσκαλουμένοις Σου, το Θείον Όνομα.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Του καρκίνου το πάθος, εκ της χειρός οϊχεται του σεμνού γυναίου Παρθένε, τη επισκέψει Σουόθεν η πάσχουσα, εκ της οδύνης λυθείσα, χαίρουσα εκήρυττε τα χαριστήρια.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θαυμαστώς ωραιώθη, η Ση Εικών Παναγνέ, και υπέρ ακτίνας ηλίου, φωτίζει άπαντας Γοργοϋπήκοε, τις ουν αυτήν επενέσει, ην περ και οι Άγγελοι, φόβω καλύπτουσιν;
Επάκουσον, Γοργοϋπήκοε Κόρη Θεογεννήτορ, τας ικεσίας Παρθένε των δούλων Σου, και λύτρωσαι εκ παντοίων κινδύνων.
Απέλασον, της αθυμίας τα νέφη εκ της ψυχής μου, και χάριν αγνή τω Σω ικέτη παρασχου μοι, ως της χαράς το δοχείον.
Ο Ιερεύς: Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και ελέησον.
Κύριε, ελέησον (3 φορές)…
Κάθισμα Ήχος β Πρεσβεία θερμή.
Πολέμοις Αγνή, πολλοίς περικυκλούμενοι, εχθρών ορατών και αοράτων Δέσποινα• Σοι θερμώς κραυγάζομεν, θραύσον τα τούτων όπλα τω κράτει Σου και ειρηναίαν δος ημίν ζωήν, τοις Σοις οικέταις, Γοργοϋπήκοε.
Ωδή δ .
Εισακήκοα, Κύριε, της οικονομίας σου το μυστήριον• κατενόησα τα έργα σου, και εδόξασά σου την θεόητα.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Εις τα πέρατα άπαντα, η Θαυματουργός Σου Εικών τεθρύληται και νυν πάντες εν τω στόματι, την Γοργοϋπήκοον προσφέρουσι.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Και κατ’ όναρ Παντάνασσα, αλλά και καθ’ ύπαρ Γοργοϋπήκοε φαινομένη τα θαύματα εκτελείς εν κόσμω τα παράδοξα.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Τις Σου, Κόρη το όνομα, εν ανάγκη πάση επεκαλέσατο, και γοργώς αυτού ουκ ήκουσας, ως Γοργοϋπήκοος υπάρχουσα.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Μακαρία γεγένησαι, ω Δοχειαρίου Μονή επίσημε την εικόνα γαρ επλούτησας Γοργοϋπηκόου την πανσέβαστον.
Ωδή ε
Φώτισον ημάς, τοις προστάγμασί σου, Κύριε, και τω βραχίονί σου τω υψηλώ, την σην ειρήνην, παρασχου ημίν, φιλάνθρωπε.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Πως Σου την μορφήν, ο ανάξιος θεάσωμαι, Γοργοϋπήκοε Παντάνασσα, μεμολυσμένοις οφθαλμοίς μου την πανάσπιλον.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Θάλασσα και γη, της εικόνος Σου τα θαύματα Γοργοϋπήκοε, κηρύττουσι• των Σων χαρίτων γαρ ταύτα άμφω απήλαυσαν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Κλέπτην φανεροίς, τον τα χρήματα συλήσαντα, τα του πλησίον Μητροπαρθένε, και αποδίδως δικαίως ταύτα τω έχοντι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Είδος το σεπτόν, εμφερείας Σου Πανύμνητε, ως φως λαμπρύνει πάντας βλέποντας και προσκυνείν αυτό, πείθει και κατασπάζεσθαι.
Ωδή ς
Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον, και αυτώ απαγγελώ μου τας θλίψεις, ότι κακών η ψυχή μου επλήσθη, και η ζωή μου τω Άδη προσήγ γισε, και δέομαι ως Ιωνάς, εκ φθοράς, ο Θεός με ανάγαγε.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Φιλόστοργος ώσπερ Μήτηρ Δέσποινα, οραθείσα προσεκάλεις τον παίδα, προς εαυτήν, έως ου ελυτρώσω, εκ της χειρός των ληστών Μητροπάρθενε• αλλ’ εύροιμεν Σε και ημείς οι Σοι δούλοι Μητέρα φιλόστοργον.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Ουκ έχομεν οι οικτροί οικέται Σου, άλλην πλην Σου προστασίαν και σκέπην διο Αγνή εκ καρδίας βοώμεν, από κινδύνου παντός ελευθέρωσον, την Μάνδραν σου την Ιεράν και πιστούς τους προς Σε καταφεύγοντας.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Ως έσωσας θαλαττίου κλύδωνος, τους φωνήσαντας την θείαν Σου κλήσιν, ούτως ημάς, αισθητού ναυαγίου, και νοητού Θεοτόκε, διασωσον και όρμισον εις γαληνούς, σωτηρίας λιμένας τους δούλους Σου.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ο κόσμος Σε σωτηρίαν κέκτηται, και θερμήν εν πειρασμοίς προστασίαν, όθεν Αγνή, τη σεπτή σου εικόνι, απανταχόθεν προστρέχουσιν άνθρωποι, και πάντες Σε καταφυγήν, και παράκλησιν Κόρη ευρίσκουσι.
Επάκουσον, Γοργοϋπήκοε Κόρη Θεογεννήτορ, τας ικεσίας Παρθένε των δούλων Σου, και λύτρωσαι εκ παντοίων κινδύνων.
Απέλασον, της αθυμίας τα νέφη εκ της ψυχής μου, και χάριν αγνή τω Σω ικέτη παρασχου μοι, ως της χαράς το δοχείον.
Ο Ιερεύς : Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και ελέησον.
Κύριε, ελέησον (3 φορές)…
Κοντάκιον Ήχος β’
Πελάγει δεινώ, του βίου χειμαζόμενοι, και παντοίων παθών, τρικυμίαις ποντούμενοι, και σάλω περιπίπτοντας Παρθένε πειρασμών, εις μορφήν Σου την σεπτήν καταφεύγομεν Θερμώς, ως εις λιμένα εύδιον, έκτεινον ημίν χείρα ως Πέτρω ο Υιός σου, και κλυδωνίου εκ παντός ημάς Κόρη λύτρωσαι.
Α Ἀντίφωνον. Ήχος δ
Εκ νεότητός μου, πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ’ αυτός αντιλαβού, και σώσον, Σωτήρ μου. (δις)
Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από του Κυρίου, ως χόρτος γαρ, πυρί έσεσθε απεξηραμμένοι. (δις)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Αγίω Πνεύματι, πάσα ψυχή ζωούται, και καθάρσει υψούται, λαμπρύνεται τη Τριαδική μονάδι, ιεροκρυφίως.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Αγίω Πνεύματι, αναβλύζει τα της χάριτος ρείθρα, αρδεύοντα άπασαν την κτίσιν, προς ζωογονίαν.
Προκείμενον
Μνησθήσομαι του ονόματός σου εν πάση γενεά και γενεά.
Στιχ. Άκουσον, θύγατερ, και ίδε, και κλίνον το ους σ ου, κ αι επιλάθου του λαού σου, και του οίκου του πατρός σου, και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου.
Του ονόματός σου μνησθήσομαι εν πάση γενεά και γενεά.
Ο Ιερεύς: Και υπέρ του καταξιωθήναι ημάς της ακροάσεως του αγίου Ευαγγελίου, Κύριον τον Θεόν ημών ικετεύσωμεν.
Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του Αγίου Ευαγγελίου.
Ειρήνη πάσι.
Ο Λαός: Και τω πνεύματί σου.
Ο Ιερεύς: Εκ του κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου τω ανάγνωσμα. Προσχωμεν.
Ο Λαός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Εκ του κατά Λουκάν (1:39-56)
Εν ταις ημέραις εκείναις, αναστάσα δε Μαριάμ, επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα, 40 και εισήλθεν εις τον οίκον Ζαχαρίου και ησπάσατο την Ελισάβετ. 41 και εγένετο ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησε το βρέφος εν τη κοιλία αυτής• και επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ 42 και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν• ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. 43 και πόθεν μοι τούτο ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; 44 ιδού γαρ ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτά μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου. 45 και μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου.
46 Και είπε Μαριάμ. Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον 47 και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τω σωτήρί μου, 48 ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί. 49 ότι εποίησε μοι μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα αυτού, 50 και το έλεος αυτού εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις αυτόν. 51 Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών• 52 καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς, 53 πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς. 54 αντελάβετο Ισραήλ παιδός αυτού μνησθήναι ελέους, 55 καθώς ελάλησε προς τους πατέρας ημών, τω Αβραάμ και τω σπέρματι αυτού εις τον αιώνα. Έμεινε δε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις και υπέστρεψεν εις τον οίκον αυτής.
Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Ήχος β’
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, Τριας η εν Μονάδι, εξάλειψον τα πλήθη, των ημών εγκλημάτων.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Γοργοϋπηκόου ταις θείαις Ικεσίαις εξάλειψον τα πλήθη, των ημών εγκλημάτων.
Στιχ. Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Ήχος πλ. β’. Όλην αποθέμενοι…
Την Γοργοϋπήκοον, της Θεοτόκου εικόνα, πάντες ευφημήσωμεν, Σελήνην την ένδοξον και ολόφωτον, την λαμπράν άλωνα, σφαίραν την ουράνιον, και πολυάστρον, υπάρχουσαν• άρκτον επτάστερον, δι’ ης προς Θεόν οδηγούμεθα• Παρθένον αγλαόμορφον, άστροις τε πολλοίς διαυγάζουσαν, Πλειάδα ωραίαν και ίριν ποικιλόχροον, δι’ ης, κατακλυσμού ημάς ρύεται πάντοτε ο Κύριος.
Όμοιον.
Πάντων τα αιτήματα, Γοργοϋπήκοε Κόρη, πλήρωσον των δούλων σου, των εις Σε εκ πίστεως, προσιόντων Σοι, και την Σην Άχραντε επικαλουμένων, αρωγήν τε και αντίληψιν• εκ πάσης θλίψεως, και ασθενειών και κακώσεων, ψυχής ομού και σώματος, άπαντας ημάς ελευθέρωσον• ίνα Σε υμνώμεν δοξάζοντες Χριστόν τον Σον Υιόν, ον εκδυσώπει Πανύμνητε, σώσαι τας ψυχάς ημών.
Ο Ιερεύς:
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου•επισκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων και καταπεμψον εφ’ ημάς τα ελέη σου τα πλούσια• πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού• προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων• ικεσίαις του Τιμίου και Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου• των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων• ων εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας.
Νικολάου του εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, των Θαυματουργών• των αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Δημητρίου του Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος και Στρατηλάτου, των ιερομαρτύρων Χαραλάμπους και Ελευθερίου, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων. Των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών. Των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και ’Αννης. Του αγίου Μεγαλομάρτυρα Φανουρίου, και πάντων σου των Αγίων. Ικετεύομεν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου και ελέησον ημάς.
Ο Χορός:
Κύριε, ελέησον (12 φορές)
Ο Ιερεύς: Ελέει, και οικτιρμοίς, και φιλανθρωπία του μονογενούς σου Υιού, μεθ’ ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Χορός : Αμήν.
Ωδή ζ . Ειρμός.
Οι εκ της Ιουδαίας, καταντήσαντες Παίδες εν Βαβυλώνι π οτέ, τ η πίστει της Τριάδος, την φλόγα της καμίνου, κατεπάτησαν ψάλλοντές, Ο των Πατέρων ημών Θ εός, ευλογητός ει.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Τοις τυφλοίς, εχαρίσω οφθαλμών την του βλέπειν, Κόρη ενέργειαν, αλλά και ψυχής τας κόρας, ημών καταφωτίσας και του σώματος Άχραντε όπως υμνώμεν αεί σεπτά σου μεγαλεία.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Τοις κωφοίς το ακούειν εδωρήσω, Μαρία Γοργοϋπήκοε• αλλά και ημών πάντων, διανοιξον, τα ώτα της ψυχής και του σώματος, όπως υμνώμεν αεί σεπτά Σου μεγαλεία.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Της πληγής της ακρίδος, όσπερ πάλαι ερρύσω τους προσφυγόντας Σοι, ούτως, ημάς εκ ταύτης και πάσης άλλης βλάβης απολύτρωσαι, Δέσποινα, όπως υμνώμεν αεί σεπτά Σου μεγαλεία.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ως ηνώρθωσας πρώην τον παράλυτον, Κόρη Γοργοϋπήκοε, ούτως ημάς κατ’ άμφω, θερμή σου προστασία παρειμένους ανόρθωσον, όπως υμνώμεν αεί Σεπτά σου μεγαλεία.
Ωδή η . Ειρμός.
Τον Βασιλέα των ουρανών, ον υμνούσι στρα τιαι των Αγγέλων, υμνείτε, και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Από παντοίων αρρωστημάτων, Παρθένε, ημάς ρύσαι θερμή Σου προστασία, ώσπερ τούτων Κόρη, πολλούς ερρύσω πάλαι.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Πηγή θαυμάτων, Γοργοϋπήκοε Κόρη, η Εικών σου δέδεικται τω κόσμω, εξ ης οι διψώντες αρύονται εις κόρον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Απολωλότα Συ φανεροίς, Θεοτόκε, και παρέχεις χαράν τοις ευρούσιν• ως πολλή υπάρχει Εικόνος Σου η χάρις.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Τη προσταγή Σου, Γοργοϋπήκοε Κόρη, πειθαρχούσι πάντα τα στοιχεία εξ ων πάντας ρύη τους Σε προσκαλουμένους.
Ωδή θ’. Ειρμός.
Κυρίως Θεοτόκον, σε ομολογούμεν, οι δια σου σεσωσμένοι, Παρθένε Αγνή, συν Ασωμάτων χορείαις, σε μεγαλύνοντες.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Συνάχθητε προθύμως, προ της σεπτής Εικόνος, Δοχειαριτίσσης νοσούντων τα συστήματα, ο Ιατρός γαρ εν ταύτη μένει ο άμισθος.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Εικών η Ιερά Σου, άλλη ανεδείχθη, του Σιλωάμ κολυμβήθρα, Πανύμνητε, αποκαθαίρουσα νόσους ψυχής και σώματος.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Μονής Δοχειαρίου, ως λαμπάς εξήλθε, της Θεοτόκου Εικών η πανσέβαστος, και καταλαμπάνει τους Ταύτην πιστώς γεραίροντας.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Εικόνι τη αγία, Γοργοϋπηκόου οι εν κινδύνοις προσπεύσατε άπαντες, και των θαυμάτων την χάριν άφθονον λήψεσθε.
Και ευθύς, το
Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
Μεγαλυνάρια
Γοργοϋπηκόου την θαυμαστήν, και σεπτήν Εικόνα προσκυνήσωμεν αδελφοί θαύματα τελούσαν και βρύουσαν ιάσεις και ταύτην μετά πόθου κατασπασώμεθα.
Έχοντες Εικόνα Σου την σεπτήν, ανύμφετε Κόρη, ως προπύργιον οχυρόν προσφεύγομεν ταύτη, καιρώ τω των κινδύνων και επηρείας πάσης απολυτρούμεθα.
Νυν καιρός ανάγκης ήλθεν ημίν, νυν παρέστη χρεία, βοηθείας Κόρη της Σης, λύτρωσαι ουν πάσης, ανάγκης και κινδύνου, και χείρα βοηθείας τάχιστα όρεξον.
Έχει μεν Παρθένε ο Ουρανός, Σώμα και ψυχήν Σου, εξαστράπτοντα φαεινώς, έχει δε μορφήν Σου Μονήν Δοχειαρίου, την επικαλουμένην Γοργοϋπήκοον.
Άρον σου τα όμματα Μαριάμ και ίδε ευσπλάχνως, τους Εικόνι Σου τη σεπτή παρεστώτας Κόρη, και Σε παρακαλούντας και πλήρωσον αιτήσεις τούτων Πανύμνητε.
Ίδοιμι Παρθένε ψυχορραγών, εν καιρώ θανά του, την Εικόνα Σου την σεπτήν, παραμυθουμένην και ιλαρώς ορώσαν, και όψεις των δαιμόνων αποδιώκουσαν.
Τέτρωμαι τω πόθω Σου Μαριάμ, φλέγει με ο έρως, καθοράν Σου της ιεράς, Εικόνος Παρθένε, το κάλλος και την δόξαν, και κόρον ου λαμβάνω του μεγαλύνειν Σε.
Τι ανταποδώσομεν οι οικτροί δούλοι Σου, Παρθένε αντί χάριτος της πολλής, ήνπερ ανεδείξω, ημίν χαρισαμένη εικόνα Σου την Θείαν πλούτον ουράνιο;
Του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
Χαίροις Ιωάννη Απόστολε, φίλε του Δεσπότου και Τριάδος το ήδυσμα, χαίροις της Εφέσου το κλέος και της Πάτμου, και πάντων Ορθοδόξων το εγκαλλώπισμα.
Του αγίου Γεωργίου
Ανάκτων υπέρμαχον και πτωχών, πλεόντων σωτήρα, ασθενούντων τε ιατρόν, αιχμαλώτων ρύστην, και ορφανών προστάτην, κεκτήμεθα σε πάντες, Μάρτυς Γεώργιε.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.
Το Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριας, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Απολυτίκιον. Ήχος α . Της ερήμου πολίτης…
Ως Θεοβρυτον κρήνην των αΰλων χαρίτων σου, την θαυματουργόν σου Εικόνα Θεοτόκε πλουτήσαντες, εκ ταύτης των θαυμάτων τα ροάς, αντλούμεν δαψιλώς ψς εξ Εδέμ, συ γαρ Γοργοϋπήκοε βοηθός πέλεις των εκβοώντων σου• Δόξα τοις σοις χαρίσμασιν Αγνή, δόξα τη παρθενία σου, δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστου, πρόνοια Άχραντε.
Ήχος β’
Απόστολε Χριστώ τω Θεώ ηγαπηπημένε, επιτάχυνον, ρύσαι λαόν αναπολόγητον, δεχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος, Ον ικέτευε, Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην, και το μέγα έλεος.
Ήχος δ’
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Ο Ιερεύς : Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και ελέησον.
Κύριε, ελέησον (3 φορές)…
Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου.
Πάντας τους την θείαν και σεπτήν, σου ασπαζομένους Εικόνα, Γοργοϋπήκοε, νόσων ελευθέρωσον, ψυχής και σώματος, εξ εθνών επιθέσεως, λιμού, λοιμού, Κόρη, ακρίδος, χαλάζης τε, κάμπης και πάσης πληγής, ίνα εκ παντοίων κινδύνων, πάντοτε λυτρούμενοι πάντες, σου το θείο όνομα δοξάζωμεν.
Όμοιον
Πάντες προσκυνούμεν σε πιστώς, Μήτερ του Θεού των απάντων, ευλογημένη Αγνή, Άχραντε Πανάμωμε Γοργοϋπήκοε, ρύσαι πάντας των θλίψεων, τη ση μεσιτεία, δυσωπεί σε Δέσποινα ο λαός σου, μετά των αγίων απάντων, οίκτειρον ημάς σω ελέει, Παναγία Δέσποινα Παντάνασσα.
Ήχος πλ. δ .
Δέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β .
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
Ο Ιερεύς: Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
