Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΔ´ 3 – 9 – 3 Και όντος αυτού εν Βηθανία εν τη οικία Σίμωνος του λεπρού, κατακειμένου αυτού ήλθε γυνή έχουσα αλάβαστρον μύρου νάρδου πιστικής πολυτελούς, και συντρίψασα το αλάβαστρον κατέχεεν αυτού κατά της κεφαλής.
4 ήσαν δέ τινες αγανακτούντες προς εαυτούς λέγοντες· Εις τί η απώλεια αύτη του μύρου γέγονεν; 5 ηδύνατο γάρ τούτο το μύρον πραθήναι επάνω τριακοσίων δηναρίων και δοθήναι τοις πτωχοίς· και ενεβριμώντο αυτή. 6 ο δε Ιησούς είπεν· Άφετε αυτήν· τί αυτή κόπους παρέχετε; καλόν έργον ειργάσατο εν εμοί. 7 πάντοτε γάρ τους πτωχούς έχετε μεθ’ εαυτών, και όταν θέλητε δύνασθε αυτούς εύ ποιήσαι· εμέ δε ου πάντοτε έχετε.
8 ο έσχεν αύτη εποίησε· προέλαβε μυρίσαι μου το σώμα εις τον ενταφιασμόν. 9 αμήν λέγω υμίν, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτο εις όλον τον κόσμον, και ο εποίησεν αύτη λαληθήσεται εις μνημόσυνον αυτής.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΔ´ 3 – 9
3 Και όταν αυτός ήτο εν τη Βηθανία εις το σπίτι του Σίμωνος του λεπρού, την ώραν που ήτο γερμένος εις το τραπέζι και έτρωγεν, ήλθε μία γυναίκα, που είχε αγγείον από αλάβαστρον γεμάτο μύρον κατασκευασμένον από νάρδον γνησίαν και ανόθευτον, πολύ ακριβήν. Και αφού έσπασε το αλαβάστρινον αγγείον, έχυσε το μύρον εις την κεφαλήν του. 4 Ήσαν δε μερικοί από τους μαθητάς, οι οποίοι μεταξύ τους και ιδιαιτέρως αγανακτούσαν και έλεγαν: Διατί έγινεν η άσκοπος και χαμένη σπατάλη του πολυτίμου αυτού μύρου;
5 Διότι μπορούσε το μύρον αυτό να πωληθή παραπάνω από τριακόσια δηνάρια και το αντίτιμόν του να δοθή εις τους πτωχούς. Και την εμάλωναν. 6 Ο Ιησούς όμως είπεν· Αφήσατέ την. Διατί την ενοχλείτε; Μη την στενοχωρήτε, διότι καλόν και αξιέπαινον έργον έκαμεν εις εμέ. 7 Διότι τους πτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας, και όταν θέλετε ημπορείτε να τους ευεργετήσετε. Εμέ όμως δεν με έχετε πάντοτε μαζί σας.
8 Εκείνο που είχεν η γυναίκα αυτή και εξηρτάτο από αυτήν να κάμη δι’ εμέ, το έκαμεν. Επρόλαβε να αλείψη με μύρον το σώμα μου διά να το ετοιμάση προς ταφήν. Χωρίς να το καταλαβαίνη η γυναίκα αυτή, αποδίδει εις εμέ, ενώ ακόμη ζώ, τας τιμάς της ταφής μου, που θα γίνη μετ’ ολίγας ημέρας.
9 Αληθώς σας λέγω, εις όποιο μέρος ολοκλήρου του κόσμου κηρυχθή το ευαγγέλιον αυτό, θα διαλαληθή και αυτό που έκαμεν αυτή, διά να διατηρήται αλησμόνητος η μνήμη της γυναικός αυτής, η οποία με τόσην αφοσίωσιν και με τόσην θυσίαν εξεδήλωσε την προς εμέ αγάπην της.