Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚϚ´ 2 – 20 – 2 Οίδατε ότι μετά δύο ημέρας το πάσχα γίνεται, και ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις το σταυρωθήναι.
3 Τότε συνήχθησαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι του λαού εις την αυλήν του αρχιερέως του λεγομένου Καϊάφα, 4 και συνεβουλεύσαντο ίνα τον Ιησούν δόλω κρατήσωσι και αποκτείνωσιν. 5 έλεγον δέ· Μη εν τη εορτή, ίνα μη θόρυβος γένηται εν τώ λαώ.
6 Του δε Ιησού γενομένου εν Βηθανία εν οικία Σίμωνος του λεπρού, 7 προσήλθεν αυτώ γυνή αλάβαστρον μύρου έχουσα βαρυτίμου, και κατέχεεν επί την κεφαλήν αυτού ανακειμένου. 8 ιδόντες δε οι μαθηταί αυτού ηγανάκτησαν λέγοντες· Εις τί η απώλεια αύτη; 9 ηδύνατο γάρ τούτο το μύρον πραθήναι πολλού και δοθήναι τοις πτωχοίς. 10 γνούς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς· Τί κόπους παρέχετε τη γυναικί; έργον γάρ καλόν ειργάσατο εις εμέ. 11 τους πτωχούς γάρ πάντοτε έχετε μεθ’ εαυτών, εμέ δε ου πάντοτε έχετε. 12 βαλούσα γάρ αύτη το μύρον τούτο επί του σώματός μου, προς το ενταφιάσαι με εποίησεν. 13 αμήν λέγω υμίν, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτο εν όλω τώ κόσμω, λαληθήσεται και ο εποίησεν αύτη εις μνημόσυνον αυτής. 14 Τότε πορευθείς είς των δώδεκα, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης, προς τους αρχιερείς είπε· 15 Τί θέλετέ μοι δούναι, και εγώ υμίν παραδώσω αυτόν; οι δε έστησαν αυτώ τριάκοντα αργύρια. 16 και από τότε εζήτει ευκαιρίαν ίνα αυτόν παραδώ.
17 Τη δε πρώτη των αζύμων προσήλθον οι μαθηταί τώ Ιησού λέγοντες αυτώ· Που θέλεις ετοιμάσωμέν σοι φαγείν το πάσχα; 18 ο δε είπεν· Υπάγετε εις την πόλιν προς τον δείνα και είπατε αυτώ· ο διδάσκαλος λέγει, ο καιρός μου εγγύς εστι· προς σε ποιώ το πάσχα μετά των μαθητών μου. 19 και εποίησαν οι μαθηταί ως συνέταξεν αυτοίς ο Ιησούς, και ητοίμασαν το πάσχα. 20 Οψίας δε γενομένης ανέκειτο μετά των δώδεκα.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΓ´ 3 – 17
3 ειδώς ο Ιησούς ότι πάντα δέδωκεν αυτώ ο πατήρ εις τας χείρας, και ότι από Θεού εξήλθε και προς τον Θεόν υπάγει, 4 εγείρεται εκ του δείπνου και τίθησι τα ιμάτια, και λαβών λέντιον διέζωσεν εαυτόν. 5 είτα βάλλει ύδωρ εις τον νιπτήρα, και ήρξατο νίπτειν τους πόδας των μαθητών και εκμάσσειν τώ λεντίω ώ ην διεζωσμένος. 6 έρχεται ούν προς Σίμωνα Πέτρον, και λέγει αυτώ εκείνος· Κύριε, σύ μου νίπτεις τους πόδας; 7 απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτώ· Ο εγώ ποιώ, σύ ουκ οίδας άρτι, γνώση δε μετά ταύτα. 8 λέγει αυτώ Πέτρος· Ου μη νίψης τους πόδας μου εις τον αιώνα. απεκρίθη αυτώ ο Ιησούς· Εάν μη νίψω σε, ουκ έχεις μέρος μετ’ εμού. 9 λέγει αυτώ Σίμων Πέτρος· Κύριε, μη τους πόδας μου μόνον, αλλά και τας χείρας και την κεφαλήν. 10 λέγει αυτώ ο Ιησούς· Ο λελουμένος ου χρείαν έχει η τους πόδας νίψασθαι, αλλ’ έστι καθαρός όλος· και υμείς καθαροί εστε, αλλ’ ουχί πάντες.
11 ήδει γάρ τον παραδιδόντα αυτόν· διά τούτο είπεν· ουχί πάντες καθαροί εστε. 12 Ότε ούν ένιψε τους πόδας αυτών και έλαβε τα ιμάτια αυτού, αναπεσών πάλιν, είπεν αυτοίς· Γινώσκετε τί πεποίηκα υμίν; 13 υμείς φωνείτέ με, ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, και καλώς λέγετε· ειμί γάρ. 14 ει ούν εγώ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, και υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τους πόδας. 15 υπόδειγμα γάρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε. 16 αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν. 17 ει ταύτα οίδατε, μακάριοί εστε εάν ποιήτε αυτά.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚϚ´ 21 – 39
21 και εσθιόντων αυτών είπεν· Αμήν λέγω υμίν ότι είς εξ υμών παραδώσει με. 22 και λυπούμενοι σφόδρα ήρξαντο λέγειν αυτώ έκαστος αυτών· Μήτι εγώ ειμι, Κύριε; 23 ο δε αποκριθείς είπεν· Ο εμβάψας μετ’ εμού εν τώ τρυβλίω την χείρα ούτός με παραδώσει. 24 ο μέν υιός του ανθρώπου υπάγει καθώς γέγραπται περί αυτού· ουαί δε τώ ανθρώπω εκείνω δι’ ού ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται· καλόν ην αυτώ ει ουκ εγεννήθη ο άνθρωπος εκείνος. 25 αποκριθείς δε Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν είπε· Μήτι εγώ ειμι, ῥαββί; λέγει αυτώ· Σύ είπας. 26 Εσθιόντων δε αυτών λαβών ο Ιησούς τον άρτον και ευλογήσας έκλασε και εδίδου τοις μαθηταίς και είπε· Λάβετε φάγετε· τούτό εστι το σώμά μου·
27 και λαβών το ποτήριον και ευχαριστήσας έδωκεν αυτοίς λέγων· Πίετε εξ αυτού πάντες· 28 τούτο γάρ εστι το αίμά μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών. 29 λέγω δε υμίν ότι ου μη πίω απ’ άρτι εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης, όταν αυτό πίνω μεθ’ υμών καινόν εν τη βασιλεία του πατρός μου. 30 Και υμνήσαντες εξήλθον εις το όρος των ελαιών. Τότε λέγει αυτοίς ο Ιησούς· 31 Πάντες υμείς σκανδαλισθήσεσθε εν εμοί εν τη νυκτί ταύτη· γέγραπται γάρ, πατάξω τον ποιμένα, και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης·
32 μετά δε το εγερθήναί με προάξω υμάς εις την Γαλιλαίαν. 33 αποκριθείς δε ο Πέτρος είπεν αυτώ· Ει πάντες σκανδαλισθήσονται εν σοί, εγώ δε ουδέποτε σκανδαλισθήσομαι. 34 έφη αυτώ ο Ιησούς· Αμήν λέγω σοι ότι εν ταύτη τη νυκτί πρίν αλέκτορα φωνήσαι τρίς απαρνήση με. 35 λέγει αυτώ ο Πέτρος· Κάν δέη με σύν σοί αποθανείν, ου μή σε απαρνήσομαι. ομοίως δε και πάντες οι μαθηταί είπον. 36 Τότε έρχεται μετ’ αυτών ο Ιησούς εις χωρίον λεγόμενον Γεθσημανή, και λέγει τοις μαθηταίς· Καθίσατε αυτού έως ού απελθών προσεύξωμαι εκεί.
37 και παραλαβών τον Πέτρον και τους δύο υιούς Ζεβεδαίου ήρξατο λυπείσθαι και αδημονείν. 38 τότε λέγει αυτοίς ο Ιησούς· Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου· μείνατε ώδε και γρηγορείτε μετ’ εμού. 39 και προελθών μικρόν έπεσεν επί πρόσωπον αυτού προσευχόμενος και λέγων· Πάτερ μου, ει δυνατόν εστι, παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο· πλήν ουχ ως εγώ θέλω, αλλ’ ως σύ.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΒ´ 43 – 44
43 ώφθη δε αυτώ άγγελος απ’ ουρανού ενισχύων αυτόν. 44 και γενόμενος εν αγωνία εκτενέστερον προσηύχετο. εγένετο δε ο ιδρώς αυτού ωσεί θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες επί την γήν.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚϚ´ 40 – 75
40 και έρχεται προς τους μαθητάς και ευρίσκει αυτούς καθεύδοντας, και λέγει τώ Πέτρω· Ούτως ουκ ισχύσατε μίαν ώραν γρηγορήσαι μετ’ εμού! 41 γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν· το μέν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής. 42 πάλιν εκ δευτέρου απελθών προσηύξατο λέγων· Πάτερ μου, ει ου δύναται τούτο το ποτήριον παρελθείν απ’ εμού εάν μη αυτό πίω, γενηθήτω το θέλημά σου. 43 και ελθών ευρίσκει αυτούς πάλιν καθεύδοντας· ήσαν γάρ αυτών οι οφθαλμοί βεβαρημένοι. 44 και αφείς αυτούς απελθών πάλιν προσηύξατο εκ τρίτου τον αυτόν λόγον ειπών.
45 τότε έρχεται προς τους μαθητάς αυτού και λέγει αυτοίς· Καθεύδετε το λοιπόν και αναπαύεσθε! ιδού ήγγικεν η ώρα και ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις χείρας αμαρτωλών. 46 εγείρεσθε, άγωμεν· ιδού ήγγικεν ο παραδιδούς με. 47 Και έτι αυτού λαλούντος ιδού Ιούδας είς των δώδεκα ήλθε, και μετ’ αυτού όχλος πολύς μετά μαχαιρών και ξύλων από των αρχιερέων και πρεσβυτέρων του λαού. 48 ο δε παραδιδούς αυτόν έδωκεν αυτοίς σημείον λέγων· Όν αν φιλήσω αυτός εστι· κρατήσατε αυτόν. 49 και ευθέως προσελθών τώ Ιησού είπε· Χαίρε, ῥαββί, και κατεφίλησεν αυτόν.
50 ο δε Ιησούς είπεν αυτώ· Εταίρε, εφ’ ο πάρει; τότε προσελθόντες επέβαλον τας χείρας επί τον Ιησούν και εκράτησαν αυτόν. 51 και ιδού είς των μετά Ιησού εκτείνας την χείρα απέσπασε την μάχαιραν αυτού, και πατάξας τον δούλον του αρχιερέως αφείλεν αυτού το ωτίον. 52 τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς· Απόστρεψον σου την μάχαιραν εις τον τόπον αυτής· πάντες γάρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρη αποθανούνται. 53 η δοκείς ότι ου δύναμαι άρτι παρακαλέσαι τον πατέρα μου, και παραστήσει μοι πλείους η δώδεκα λεγεώνας αγγέλων; 54 πως ούν πληρωθώσιν αι γραφαί ότι ούτω δεί γενέσθαι;
55 Εν εκείνη τη ώρα είπεν ο Ιησούς τοις όχλοις· Ως επί ληστήν εξήλθετε μετά μαχαιρών και ξύλων συλλαβείν με· καθ’ ημέραν προς υμάς εκαθεζόμην διδάσκων εν τώ ιερώ, και ουκ εκρατήσατέ με. 56 τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθώσιν αι γραφαί των προφητών. Τότε οι μαθηταί πάντες αφέντες αυτόν έφυγον. 57 Οι δε κρατήσαντες τον Ιησούν απήγαγον προς Καϊάφαν τον αρχιερέα, όπου οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι συνήχθησαν. 58 ο δε Πέτρος ηκολούθει αυτώ από μακρόθεν έως της αυλής του αρχιερέως, και εισελθών έσω εκάθητο μετά των υπηρετών ιδείν το τέλος.
59 οι δε αρχιερείς οι πρεσβύτεροι και το συνέδριον όλον εζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατά του Ιησού όπως θανατώσωσιν αυτόν, 60 και ουχ εύρον· και πολλών ψευδομαρτύρων προσελθόντων, ουχ εύρον. ύστερον δε προσελθόντες δύο ψευδομάρτυρες 61 είπον· Ούτος έφη, δύναμαι καταλύσαι τον ναόν του Θεού και διά τριών ημερών οικοδομήσαι αυτόν. 62 και αναστάς ο αρχιερεύς είπεν αυτώ· Ουδέν αποκρίνη; τί ούτοί σου καταμαρτυρούσιν; 63 ο δε Ιησούς εσιώπα. και αποκριθείς ο αρχιερεύς είπεν αυτώ· Εξορκίζω σε κατά του Θεού του ζώντος ίνα ημίν είπης ει σύ εί ο Χριστός ο υιός του Θεού. 64 λέγει αυτώ ο Ιησούς· Σύ είπας· πλήν λέγω υμίν, απ’ άρτι όψεσθε τον υιόν του ανθρώπου καθήμενον εκ δεξιών της δυνάμεως και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού.
65 τότε ο αρχιερεύς διέρρηξε τα ιμάτια αυτού λέγων ότι Εβλασφήμησε· τί έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; ίδε νύν ηκούσατε την βλασφημίαν αυτού· 66 τί υμίν δοκεί; οι δε αποκριθέντες είπον· Ένοχος θανάτου εστί. 67 Τότε ενέπτυσαν εις το πρόσωπον αυτού και εκολάφισαν αυτόν, οι δε ερράπισαν 68 λέγοντες· Προφήτευσον ημίν, Χριστέ, τίς εστιν ο παίσας σε; 69 Ο δε Πέτρος έξω εκάθητο εν τη αυλή· και προσήλθεν αυτώ μία παιδίσκη λέγουσα· Και σύ ήσθα μετά Ιησού του Γαλιλαίου. 70 ο δε ηρνήσατο έμπροσθεν αυτών πάντων λέγων· Ουκ οίδα τί λέγεις.
71 εξελθόντα δε αυτόν εις τον πυλώνα είδεν αυτόν άλλη και λέγει αυτοίς· Εκεί και ούτος ην μετά Ιησού του Ναζωραίου. 72 και πάλιν ηρνήσατο μεθ’ όρκου ότι Ουκ οίδα τον άνθρωπον. 73 μετά μικρόν δε προσελθόντες οι εστώτες είπον τώ Πέτρω· Αληθώς και σύ εξ αυτών εί· και γάρ η λαλιά σου δήλόν σε ποιεί. 74 τότε ήρξατο καταθεματίζειν και ομνύειν ότι Ουκ οίδα τον άνθρωπον· και ευθέως αλέκτωρ εφώνησε. 75 και εμνήσθη ο Πέτρος του ῥήματος Ιησού ειρηκότος ότι πρίν αλέκτορα φωνήσαι τρίς απαρνήση με· και εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΖ´ 1 – 5
1 Πρωίας δε γενομένης συμβούλιον έλαβον πάντες οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού κατά του Ιησού ώστε θανατώσαι αυτόν· 2 και δήσαντες αυτόν απήγαγον και παρέδωκαν αυτόν Ποντίω Πιλάτω τώ ηγεμόνι. 3 Τότε ιδών Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν ότι κατεκρίθη, μεταμεληθείς απέστρεψε τα τριάκοντα αργύρια τοις αρχιερεύσι και πρεσβυτέροις 4 λέγων· Ήμαρτον παραδούς αίμα αθώον. οι δε είπον· Τί προς ημάς; σύ όψει. 5 και ῥίψας τα αργύρια εν τώ ναώ ανεχώρησε, και απελθών απήγξατο.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚϚ´ 2 – 20
2 Ξεύρετε ότι μετά δύο ημέρας γίνεται η εορτή του Πάσχα και ο υιός του ανθρώπου θα παραδοθή διά να σταυρωθή. 3 Τότε εμαζεύθησαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και οι προεστοί του λαού εις το μέγαρον του αρχιερέως, ο οποίος ωνομάζετο Καϊάφας. 4 Και συναπεφάσισαν να συλλάβουν τον Ιησούν με δόλον και να τον φονεύσουν. 5 Έλεγον δέ· Να μη γίνη τούτο κατά την εορτήν, διά να μη προκληθή ταραχή εις τον λαόν. 6 Και όταν ο Ιησούς ήλθεν εις την Βηθανίαν εις την οικίαν Σίμωνος του λεπρού, 7 προσήλθε προς αυτόν μία γυναίκα, που εκράτει αγγείον από αλάβαστρον γεμάτο μύρον πολύ ακριβόν και περιέχυνε τούτο εις την κεφαλήν του, ενώ ήτο γερμένος εις το τραπέζι.
8 Όταν δε είδαν τούτο οι μαθηταί, ηγανάκτησαν και έλεγαν· Διατί να γίνη αυτή η άσκοπος και χαμένη σπατάλη του πολυτίμου αυτού μύρου; 9 Διότι μπορούσε το μύρον αυτό να πωληθή ακριβά και το αντίτιμόν του να δοθή εις τους πτωχούς. 10 Αλλ’ ο Ιησούς αντελήφθη τούτο και είπεν εις αυτούς· Διατί ενοχλείτε την γυναίκα; Μη την πικραίνετε.Διότι έργον καλόν έκαμεν εις εμέ.Το έργον αυτό είναι διά την παρούσαν περίστασιν προτιμότερον και από αυτήν την ελεημοσύνην και συνδρομήν των πτωχών. 11 Διότι τους πτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας και μπορείτε οποτεδήποτε να τους ευεργετήσετε.Εμέ όμως δεν με έχετε πάντοτε.Και δι’ αυτό μη ενοχλείτε την γυναίκα δι’ αυτό,πού έκαμε. 12 Διότι όταν αυτή έχυσε το μύρον τούτο εις το σώμά μου, το έκαμε διά να με ετοιμάση προς ταφήν.
13 Αληθινά σας λέγω, οπουδήποτε και αν κηρυχθή το ευαγγέλιον αυτό, το οποίον κηρύττω και σας παρέδωκα, εις όλον τον κόσμον δηλαδή, θα διαλαληθή και αυτό που έκαμεν αυτή, διά να παραμένη αλησμόνητος η μνήμη της γυναικός αυτής. 14 Τότε επήγεν ένας από τους δώδεκα, αυτός που ελέγετο Ιούδας Ισκαριώτης, εις τους αρχιερείς και είπε· 15 τί θέλετε να μού δώσετε και εγώ θα σας τον παραδώσω; Αυτοί δε του εζύγισαν και του παρέδωκαν άργυρον βάρους τριάκοντα διδράχμων, αξίας περίπου ογδοήκοντα πέντε χρυσών δραχμών.
16 Και από τότε εζήτει ευκαιρίαν διά να τον παραδώση. 17 Κατά δε την πρώτην από τας επτά ημέρας, που διήρκει η εορτή των αζύμων η του Πάσχα, ήλθαν οι μαθηταί εις τον Ιησούν και του είπαν· Που θέλεις να σου ετοιμάσωμεν να φάγης το Πάσχα; 18 Ο δε Ιησούς είπε· Πηγαίνετε εις την πόλιν προς τον δείνα και είπατέ του· ο διδάσκαλος λέγει· Ο καιρός του πάθους μου πλησιάζει· σκέπτομαι να κάμω με τους μαθητάς μου εις το σπίτι σου το καινούργιο Πάσχα και όχι εκείνο, που από αύριον το βράδυ θα αρχίσουν να εορτάζουν οι Ιουδαίοι. 19 Και έκαμαν οι μαθηταί, καθώς τους παρήγγειλεν ο Ιησούς και ετοίμασαν το μέρος, όπου θα εγίνετο το Πάσχα. 20 Όταν δε εβράδυασεν, ήταν γερμένος εις το τραπέζι με τους δώδεκα.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΓ´ 3 – 17
3 ο Ιησούς μολονότι είχεν επίγνωσιν του θεοπρεπούς μεγαλείου του και εγνώριζεν, ότι του είχε παραδώσει ο Πατήρ τα πάντα εις τας χείρας και εις την εξουσίαν του και ότι από τον Θεόν εγεννήθη και απεστάλη εις τον κόσμον και εις τον Θεόν επρόκειτο μετ’ ολίγον να επιστρέψη πάλιν, εν τούτοις υπηρέτησεν ήδη τους μαθητάς του ως δούλος. 4 Σηκώνεται δηλαδή από το τραπέζι του δείπνου εις ώραν, που είχαν καταλάβει όλοι τας θέσεις των εις αυτό και βγάζει τα εξωτερικά του ενδύματα και αφού έλαβε μίαν εμπροσθέλλαν εζώσθη με αυτήν.
5 Έπειτα ρίπτει νερό εις την λεκάνην του νιψίματος και ήρχισε να πλύνη τους πόδας των μαθητών και να τους σφογγίζη με την πετσέταν, με την οποίαν ήτο ζωσμένος. 6 Έρχεται λοιπόν προς τον Σίμωνα Πέτρον διά να πλύνη και τούτου τους πόδας και λέγει εις αυτόν εκείνος· Κύριε, σύ ο Διδάσκαλος και Θεός μου θα μού νίψης τους πόδας; 7 Απεκρίθη ο Ιησούς και του είπε· Την σημασίαν και την έννοιαν αυτού, το οποίον εγώ πράττω αυτήν την στιγμήν, σύ δεν την εννοείς τώρα, θα την καταλάβης όμως υστερώτερα. 8 Λέγει εις αυτόν ο Πέτρος· Ποτέ δεν θα δεχθώ να μού πλύνης σύ τα πόδια. Απεκρίθη εις αυτόν ο Ιησούς· Εάν δεν διδαχθής από το παράδειγμα της ταπεινοφροσύνης, που σας δίδω, αλλ’ εξακολουθήσης να ανθίστασαι εγωϊστικώς διά να μη σε νίψω, δεν έχεις καμμίαν θέσιν μαζί μου, ούτε θα συμμετάσχης εις την δόξαν μου. 9 Λέγει τότε προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος· Κύριε, αν πρόκειται να πάθω την συμφοράν αυτήν, πλύνε όχι μόνον τα πόδια μου, αλλά και τας χείρας και την κεφαλήν μου.
10 Λέγει εις αυτόν ο Ιησούς· Εκείνος που έχει λούσει ολόκληρον το σώμα του, δεν έχει ανάγκην παρά να πλύνη τα πόδια του μόνον, τα οποία λερώνονται διαρκώς από την σκόνην και την λάσπην του εδάφους. Το υπόλοιπον όμως σώμα του παραμένει ολόκληρον καθαρόν. Έτσι και σείς, που προσεκολλήθητε εις εμέ και εχωρίσθητε διά παντός από την αμαρτίαν. Μόνον από ελαφρούς τίνας μολυσμούς, εις τους οποίους εξ ασθενείας συναρπάζεσθε, έχετε ανάγκην να καθαρίζεσθε. Κατά τα άλλα δε είσθε καθαροί· δυστυχώς όμως δεν είσθε καθαροί όλοι.
11 Και είπε τούτο ο Ιησούς, διότι εγνώριζεν εκείνον, που επρόκειτο να τον παραδώση εις τους σταυρωτάς του. Δι’ αύτο είπε· Δεν είσθε όλοι καθαροί. 12 Όταν λοιπόν έπλυνε τα πόδια των και ξαναφόρεσε τα εξωτερικά ενδύματά του, εξαπλώθη πάλιν πλησίον της τραπέζης και τους είπε· Γνωρίζετε την σημασίαν αυτού, που σας έκαμα διά να σας διδάξω; 13 Ιδού αυτή· Σείς με φωνάζετε· ο Διδάσκαλος και ο Κύριος. Και καλώς λέγετε. Διότι είμαι και ο Διδάσκαλος και ο Κύριος. 14 Εάν λοιπόν έπλυνα τα πόδια σας, εγώ, που είμαι ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, οφείλετε πολύ περισσότερον και σείς υπό της ταπεινοφροσύνης και της αγάπης εμπνεόμενοι να πλύνετε μεταξύ σας ο ένας του άλλου τα πόδια και να έχετε την διάθεσιν και εις την ταπεινωτικωτέραν υπηρεσίαν χάριν του πλησίον να υποβληθήτε.
15 Διότι με αυτό που σας έκαμα, σας έδωκα τέλειον παράδειγμα, ώστε καθώς εγώ έκαμα εις σάς, έτσι και σείς να κάνετε ο ένας εις τον άλλον και εξ αγάπης να ταπεινούσθε και να υπηρετήσθε μεταξύ σας. 16 Αληθώς, αληθώς σας λέγω, δεν είναι δούλος μεγαλύτερος και ανώτερος από τον κύριον του, ούτε απεσταλμένος μεγαλύτερος από εκείνον, που τον έστειλεν. Εάν λοιπόν εγώ, του οποίου είσθε δούλοι και απόστολοι, εταπεινώθην εξ αγάπης και σας υπηρέτησα, πολύ περισσότερον οφείλετε να το πράξετε και σείς εις τους άλλους, οι οποίοι δεν είναι δούλοι σας, αλλά συνάδελφοι και σύνδουλοί σας. 17 Εάν γνωρίζετε και καταλαβαίνετε αυτά που σας είπον, είσθε μακάριοι εάν τα επιτελήτε.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚϚ´ 21 – 39
21 Και ενώ έτρωγον αυτοί, είπε· Μετά βεβαιότητος σας λέγω, ότι ένας από σας θα με παραδώση διά προδοσίας εις τους εχθρούς μου. 22 Και με λύπην πολλήν ήρχισαν να λέγουν εις αυτόν καθένας από αυτούς· μήπως είμαι εγώ, Κύριε; 23 Ο δε Κύριος απεκρίθη και είπεν· Εκείνος που εβούτηξε μαζί μου εις τον ζωμόν της πιατέλλας το χέρι, αυτός θα με παραδώση να θανατωθώ. 24 Ο μέν υιός του ανθρώπου φεύγει από την παρούσαν ζωήν, σύμφωνα με τάς προφητείας, που έχουν γραφή περί αυτού.Αλλοίμονον όμως εις τον άνθρωπον εκείνον, που γίνεται όργανον διά να παραδοθή ο υιός του ανθρώπου.Ήτο συμφερώτερον δι’ αυτόν να μην είχε γεννηθή ο άνθρωπος εκείνος.
25 Απεκρίθη δε ο Ιούδας, που τον παρέδωκε, και είπε· Μήπως είμαι εγώ, διδάσκαλε; Λέγει εις αυτόν· Σύ είπες, ότι είσαι σύ. 26 Ενώ δε αυτοί έτρωγον, επήρεν εις τας χείρας του ο Ιησούς τον άρτον και αφού ηυχαρίστησε, τον έκοψεν εις τεμάχια και έδιδεν εις τους μαθητάς και είπε· Λάβετε, φάγετε, τούτο είναι το σώμα μου. 27 Και αφού επήρε το ποτήριον και ηυχαρίστησεν, έδωκεν εις αυτούς και είπε· Πίετε από αυτό όλοι· 28 διότι αυτό είναι το αίμα μου, διά του οποίου επικυρούται η νέα Διαθήκη και το οποίον χύνεται προς σωτηρίαν πολλών διά να συγχωρηθούν αι αμαρτίαι των. 29 Σας λέγω δέ, ότι από τώρα δεν θα ξαναπιώ από το προϊόν αυτό και γένημα της αμπέλου μέχρι της ημέρας εκείνης, όταν ευφραινόμενος θα το πίνω μαζί σας και καινούργιο και πολύ πιό χαρμόσυνον εις την βασιλείαν του Πατρός μου.Ο μυστικός ούτος δείπνος δηλαδή είναι πρόγευμα της τελείας κοινωνίας και ενώσεώς μας, η οποία θα πραγματοποιηθή εν ατελευτήτω ευφροσύνη και χαρά εις την μέλλουσαν εν ουρανού βασιλείαν.
30 Και αφού έψαλαν ύμνον, εβγήκαν εις το όρος των Ελαιών.Τότε λέγει εις αυτούς ο Ιησούς· 31 Κατά την νύκτα αυτήν όλοι σείς θα κλονισθήτε εις την προς εμέ πίστιν σας.Διότι έχει γραφή εις τον Ζαχαρίαν· Θα επιτρέψω εγώ ο Θεός και Πατήρ να κτυπηθή και να θανατωθή ο ποιμήν, ήτοι εγώ ο Χριστός, και θα διασκορπισθούν τα πρόβατα του κοπαδιού, τουτέστι σείς οι μαθηταί μου. 32 Όταν όμως αναστηθώ, θα σας προλάβω εις την Γαλιλαίαν, όπου θα υπάγω προτήτερα από σας και θα σας περιμένω, εκεί δε θα συναντηθώμεν πάλιν. 33 Αλλ’ ο Πέτρος απεκρίθη και είπε προς αυτόν· Εάν όλοι κλονισθούν εις την προς σε πίστιν, εγώ όμως ουδέποτε θα σκανδαλισθώ.
34 Είπεν εις αυτόν ο Ιησούς· Εν πάση αλήθεια σε βεβαιώ, ότι κατ’ αυτήν την νύκτα προτού να λαλήση ο πετεινός, θα με αρνηθής τρείς φοράς. 35 Λέγει εις αυτόν ο Πέτρος· Και αν ακόμη χρειασθή να αποθάνω εγώ μαζί σου, κατ’ ουδένα λόγον θα σε αρνηθώ.Παρόμοια δε είπον και όλοι οι μαθηταί. 36 Τότε ο Ιησούς έρχεται μαζί με αυτούς εις κάποιο αγρόκτημα, που ελέγετο Γεθσημανή, και είπεν εις τους μαθητάς· Καθίσατε αυτού έως ότου υπάγω και προσευχηθώ εκεί.
37 Και αφού επήρε μαζί του τον Πέτρον και τους δύο υιούς του Ζεβεδαίου, ήρχισε να λυπήται και να στενοχωρήται πολύ. 38 Τότε τους λέγει ο Ιησούς· Καταλυπημένη είναι η ψυχή μου μέχρι σημείου, που να κινδυνεύω να αποθάνω από την λύπην. Μείνατε εδώ και αγρυπνείτε μαζί μου. 39 Και αφού επροχώρησεν ολίγον, έπεσε με το πρόσωπον κατά γης και προσηύχετο και έλεγε· Πάτερ μου, εάν είναι δυνατόν νά, συμβιβασθή προς το περί σωτηρίας των ανθρώπων σχέδιόν σου, άς περάση από εμέ το ποτήριον αυτό του πάθους.Όχι όμως να γίνη όπως θέλω εγώ, αλλ’ όπως θέλεις σύ.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΒ´ 43 – 44
43 Ενεφανίσθη δε εις αυτόν άγγελος από τον ουρανόν, ο οποίος ενίσχυε τας σωματικάς του δυνάμεις, αι οποίαι είχον εξαντληθή μέχρι λιποθυμίας. 44 Και τον κατέλαβεν εν τώ μεταξύ αγωνία και δι’ αυτό προσηύχετο τώρα θερμότερον και με περισσοτέραν επιμονήν. Και ο ιδρώς του έγινε άφθονος και πηκτός σαν κομμάτια πηγμένου αίματος, που πίπτουν εις την γήν.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚϚ´ 40 – 75
40 Και έρχεται εις τους μαθητάς και τους ευρίσκει να κοιμώνται και λέγει εις τον Πέτρον· Τόσην δύναμιν είχατε, ώστε δεν ημπορέσατε μίαν ώραν να μείνετε μαζί μου άγρυπνοι; 41 Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε διά να μη πέσετε εις πειρασμόν, που θα σας παρασύρη εις την αμαρτίαν της άρνησεως και του σκανδαλισμού σας δι’ εμέ.Το βάθος της ψυχής σας ναι πρόθυμον να υπακούη εις το καθήκον, το σαρκικόν φρόνημα όμως κάμνει την ανθρωπίνην φύσιν αδύνατον και παρασύρει τον άνθρωπον παρά την αγαθήν διάθεσιν του εις το κακόν.
42 Πάλιν διά δευτέραν φοράν επήγε και προσηυχήθη λέγων· Πάτερ μου, εάν δεν είναι δυνατόν το ποτήριον αυτό να παρέλθη από εμέ, και δεν μπορή να γίνη διαφορετικά παρά να πίω το ποτήριον, άς γίνη το θέλημά σου. 43 Και σαν ήλθε, πάλιν τους εύρε να κοιμώνται, διότι ήσαν τα μάτια τους βαριά από τον νυσταγμόν. 44 Και αφήσας αυτούς, επήγε πάλιν και προσηυχήθη διά τρίτην φοράν και είπε τα αυτά λόγια της προσευχής. 45 Τότε έρχεται προς τους μαθητάς του και τους λέγει· Εξακολουθείτε λοιπόν να κοιμάσθε και να αναπαύεσθε! Ιδού πλησίασεν η ώρα και ο υιός του ανθρώπου παραδίδεται εις χείρας αμαρτωλών. 46 Σηκωθήτε, άς υπάγωμεν προς συνάντησίν των.Ιδού επλησίασεν αυτός που με παραδίδει.
47 Και ενώ ο Ιησούς ωμίλει ακόμη, ιδού ο Ιούδας, ένας από τους δώδεκα, ήλθε και μαζί του πλήθος πολύ ωπλισμένος με μαχαίρας και με ρόπαλα, το οποίον είχεν αποσταλή από τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους του λαού. 48 Εκείνος δε που τον παρέδωκεν, είχε δώσει εις αυτούς προσυμφωνημένον σημείον και είπεν· Εκείνον που θα φιλήσω, αυτός είναι· συλλάβετέ τον, προσέχοντες να μη σας διαφύγη· 49 Και αμέσως επλησίασε τον Ιησούν και είπε· Χαίρε, διδάσκαλε.Και τον εφίλησε με προσποιητήν εγκαρδιότητα. 50 Ο δε Ιησούς του είπε· Σύντροφε, άφησε το φίλημα και κάμε εκείνο, διά το οποίον ήλθες και ευρίσκεσαι τώρα εδώ. Τότε επλησίασαν και έβαλαν τας χείρας επί του Ιησού και τον συνέλαβον. 51 Και ιδού ένας από εκείνους, που ήσαν μαζί με τον Ιησούν, άπλωσε το χέρι του και έβγαλε το μαχαίρι του.Και αφού εκτύπησε τον δούλον του αρχιερέως, του έκοψε το αυτί
52 Τότε του είπεν ο Ιησούς· Γύρισε πίσω την μάχαιράν σου εις την θήκην της· διότι όλοι όσοι επήραν μάχαιραν διά να την χρησιμοποιήσουν κατά του πλησίον, με μάχαιραν θα αποθάνουν. 53 Η νομίζεις, ότι δεν μπορώ τώρα να παρακαλέσω τον Πατέρα μου και να παρατάξη εις το πλευρόν μου περισσοτέρας από δώδεκα λεγεώνας αγγελών; 54 Αλλ’ εάν ζητήσω την βοήθειαν των αγγέλων, πως λοιπόν θα πληρωθούν και θα επαληθεύσουν αι προφητείαι των Γραφών, αι οποίαι λέγουν, ότι έτσι πρέπει να γίνη και έτσι πρέπει ο Μεσσίας να θανατωθή; 55 Εκείνην την ώραν είπεν ο Ιησούς προς τους όχλους· Σαν να επρόκειτο περί ληστού, εβγήκατε με μαχαίρας και με ρόπαλα να με πιάσετε.Κάθε ημέρα κοντά σας εκαθήμην διδάσκων μέσα εις το ιερόν και δεν με συνελάβετε.
56 Όμως αυτό όλον έγινε διά να πληρωθούν και αληθεύσουν όσα προφητικώς έγραψαν οι προφήται.Τότε όλοι οι μαθηταί τον αφήκαν και έφυγαν. 57 Ούτοι δέ, αφού έπιασαν τον Ιησούν, τον έφεραν εις τον Καϊάφαν τον Αρχιερέα, όπου οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι εμαζεύθησαν. 58 Ο δε Πέτρος τον ηκολούθει από μακράν μέχρι του προαυλίου του σπιτιού του αρχιερέως και αφού εμβήκεν εις την εσωτερικήν αυλήν, εκάθητο μαζί με τους υπηρέτας διά να ίδη, πως θα ετελείωνεν η υπόθεσις. 59 Οι δε αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και όλα τα μέλη του συνεδρίου, αφού ήτο αδύνατον να εύρουν μαρτυρίαν αληθή εναντίον του Ιησού, εζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατ’ αυτού, διά να τον θανατώσουν, 60 και δεν ηύραν.Και μολονότι ήλθαν προς εξέτασιν πολλοί ψευδομάρτυρες, δεν ηύραν.Ύστερον δε από πολλά, ήλθαν εμπρός εις το δικαστήριον δύο ψευδομάρτυρες
61 και είπαν· Αυτός είπεν· ημπορώ να κρημνίσω τον ναόν του Θεού και μέσα εις τρείς ημέρας να κτίσω αυτόν. 62 Και αφού εσηκώθη όρθιος ο αρχιερεύς, είπεν εις αυτόν· Δεν αποκρίνεσαι τίποτε; Τί σε κατηγορούν αυτοί; 63 Ο Ιησούς όμως εσιώπα.Και απεκρίθη ο αρχιερεύς και του είπε· Σε ορκίζω εις τον Θεόν, ο οποίος ζή και τιμωρεί τους επιόρκους, να μας είπης, εάν είσαι σύ ο Χριστός, ο υιός του Θεού. 64 Λέγει εις αυτόν ο Ιησούς· Το είπες σύ, ότι είμαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού.Αλλ’ όμως σας λέγω, ότι από τώρα θα ιδήτε τον υιόν του ανθρώπου, τον Θεάνθρωπον Μεσσίαν, να κάθηται εις τα δεξιά του παντοδυνάμου Θεού και να έρχεται επάνω εις τα συννεφα του ουρανού ως ένδοξος Κριτής.
65 Τότε ο αρχιερεύς εκδηλώνων υποκριτικώς την αγανάκτησιν και αποδοκιμασίαν αυτού κατά της φρικτής βλασφημίας που ηκούσθη, έσχισε τα ρούχα του κατά συνήθειαν, που επεκράτει μεταξύ των Ιουδαίων, και είπεν ότι ο κατηγορούμενος εβλασφήμησε.Τί μας χρειάζονται πλέον μάρτυρες; Νά, τώρα ηκούσατε την βλασφημίαν. 66 Τί γνώμην έχετε; Ούτοι δε απεκρίθησαν και είπον· Είναι ένοχος εγκλήματος, που τιμωρείται με θάνατον.
67 Τότε τον έπτυσαν εις το πρόσωπόν του και του έδωσαν σβερκιές, άλλοι δε τον ερράπισαν 68 λέγοντες· Προφήτευσέ μας, Χριστέ, ποίος είναι εκείνος, που σε εκτύπησε; 69 Ο δε Πέτρος εκάθητο έξω εις την αυλήν.Και τον επλησίασε μία μικρά υπηρέτρια και του είπε· Και σύ ήσουν μαζί με τον Ιησούν τον Γαλιλαίον. 70 Αυτός δε ηρνήθη εμπρός εις όλους αυτούς και είπε· Δεν ξεύρω τι λέγεις.
71 Όταν δε εβγήκεν εις την εξώπορταν και το προαύλιον, τον είδεν άλλη και είπεν εις αυτούς, που ήσαν μαζευμένοι· Εκεί ήτο και αυτός μαζί με τον Ιησούν τον Ναζωραίον. 72 Και πάλιν ηρνήθη με όρκον, ότι δεν γνωρίζω τον άνθρωπον. 73 Ύστερον δε από ολίγον, αφού επλησίασαν εκείνοι, που εστέκοντο εκεί, είπαν εις τον Πέτρον· Πράγματι και σύ από αυτούς είσαι.Γιατί και η προφορά της ομιλίας σου σε φανερώνει.
74 Τότε ήρχισε να καταράται τον εαυτόν του και να ορκίζεται, ότι δεν ηξεύρω τον άνθρωπον.Και αμέσως ο πετεινός ελάλησε. 75 Και ενεθυμήθη ο Πέτρος τον λόγον του Ιησού, που του είχεν είπει, ότι προτού ο πετεινός λαλήση θα με αρνηθής τρείς φοράς.Και αφού εβγήκεν έξω από την εξώπορταν και το προαύλιον έκλαυσε πικρά.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΖ´ 1 – 5
1 Όταν δε έγινε πρωΐ, έκαμαν σύσκεψιν όλοι οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού κατά του Ιησού, διά να επιτύχουν την εκτέλεσιν της θανατικής ποινής του.
2 Και αφού τον έδεσαν, τον επήραν απ’ εκεί και τον παρέδωκαν εις τον Πόντιον Πιλάτον τον ηγεμόνα. 3 Τότε σαν είδεν ο Ιούδας, που τον παρέδωκε με προδοσίαν εις τους Ιουδαίους, ότι ο Ιησούς κατεδικάσθη, μετεμελήθη και επέστρεψε τα τριάκοντα αργυρά νομίσματα εις τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους
4 και είπεν· Ημάρτησα παραδώσας αίμα αθώον διά να χυθή.Αυτοί δε είπαν· Τί μας ενδιαφέρει αυτό; Σύ θα φροντίσης να απαλλαγής από την ευθύνην και σύ θα δώσης λόγον δι’ αυτό. 5 Και αφού έρριψε τα αργυρά νομίσματα εις τον περίβολον του ναού, ανεχώρησε και επήγε και επνίγη με σχοινίον.
