”Το κακό όταν κοιμάσαι και βλέπεις όμορφα όνειρα είναι ότι κάποτε θα ξυπνήσεις“.
Αυτή η ρήση του Ρώσου λογοτέχνη Λέοντος Τολστόϊ φαίνεται ότι ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που νόμιζε ή ήθελε να νομίζει η Αθήνα για τις επενδυτικές προθέσεις της Ρωσίας έναντι της Ελλάδας.
Η σκληρή τοποθέτηση του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν ως προς τον “προβληματικό χαρακτήρα” που έχουν οι επενδύσεις στην Ελλάδα με ταυτόχρονη προτροπή στους Ρώσους επιχειρηματίες να μην επενδύουν στην Ελλάδα έπεσε σαν κουβάς με παγωμένο νερό στο κεφάλι των κυβερνώντων, αφού απομακρύνει το παχυλό ρωσικό “πορτοφόλι” από την διψασμένη για επενδύσεις ελληνική αγορά.
Το ερώτημα είναι “γιατί;” και “γιατί τώρα;”.
Πολλά μέσα ενημέρωσης έγκαιρα είχαν “προειδοποιήσει” ότι οι σχέσεις είναι περισσότερο παγωμένες και από την εποχή του “Ψυχρού Πολέμου” με ευθύνη της ελληνικής πλευράς.
Η κυβέρνηση και οι κυβερνητικοί διακήρυσσαν ότι “Είναι άριστες οι σχέσεις μας με την Ρωσία” αλλά ή δεν είχαν την παραμικρή ιδέα της πραγματικής κατάστασης και των αντιλήψεων του Κρεμλίνου ή απλά έλεγαν ψέματα.
Γιατί οι Ρώσοι έχουν ένα χαρακτηριστικό τρόπο να ενεργούν: Μπορεί να τους ξεγελάσεις μία ή δύο φορές, αλλά την τρίτη θα “δαγκώσουν” και μάλιστα άσχημα…
Από το 2009, όταν ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Ε.Μεϊμαράκης αρνήθηκε να υπογράψει την διακρατική σύμβαση προμήθειας ύψους 1,2 δισ. ευρώ για την προμήθεια των 420+30 ΤΟΜΑ BMP-3HEL, παρά την ύπαρξη διακρατικής συμφωνίας και την έγκριση του ΚΥΣΕΑ, οι σχέσεις των δύο χωρών ακολουθούν την κατιούσα.
Η επίσκεψη στην Ρωσία τον Μάρτιο του 2010 του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ε.Βενιζέλου έβαλε για τα καλά “στο ψυγείο” την προμήθεια με διάφορες προφάσεις.
Είχε προηγηθεί το ταξίδι στην Μόσχα τον Φεβρουάριο του 2010 του τότε πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου, όπου ενώ ο Β.Πούτιν (επίσης πρωθυπουργός τότε) είχε έτοιμη προσφορά για δανειοδότηση 25 δισ. ευρώ της Ελλάδας προκειμένου να μην μπει στο ΔΝΤ και το Μνημόνιο, ο Έλληνας πρωθυπουργός απέφυγε έντεχνα να το συζητήσει το θέμα.
Πριν φύγει από την Μόσχα, ο τότε πρόεδρος Ν.Μεντβέντεφ είπε το περίφημο “Να πάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ να ζητήσει λεφτά” και τότε λίγοι κατάλαβαν τι σήμαινε αυτό.
Η επερχόμενη έλευση του Α.Σαμαρά στην εξουσία αναζωπύρωσε τις ελπίδες της Μόσχας ότι κάτι μπορεί να αλλάξει και ο Β.Πούτιν τον δέχθηκε σε κατ ‘ιδίαν συνομιλία αναβαθμίζοντας έτσι το προφίλ του τότε “απλού” προέδρου της ΝΔ.
Στο μεταξύ πίεζαν να υπογραφεί η συμφωνία-πλαίσιο, μια κανονιστική σύμβαση που θα διέπει τις σχέσεις των δύο χωρών στον αμυντικό τομέα η οποία είχε συμφωνηθεί το 2010 στην επίσκεψη του Ε.Βενιζέλου στην Μόσχα.
Τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα, αν και θρυλείται ότι η συμφωνία είναι έτοιμη εδώ και ένα χρόνο περίπου, αφού πηγαινοερχόταν μεταξύ ΓΔΑΕΕ, υπουργείου Άμυνας και υπουργείου Εξωτερικών, επί 2,5 χρόνια.
Θεωρούν πλέον τον Α.Σαμαρά ότι έχει γίνει άβουλο μπαλάκι μεταξύ Α.Μέρκελ και Μ.Ομπάμα…
Ούτε η επίσκεψη του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας Π.Παναγιωτόπουλου τον περασμένο Μάϊο “γλύκανε” την ατμόσφαιρα: Του καταλογίζουν ότι δεν έπαψε να μιλά “Ακόμα και μέσα στο Κρεμλίνο ότι η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ”, χωρίς να υπάρχει λόγος”.
Και να σκεφθεί κανείς ότι ήταν από τους ελάχιστους υπουργούς που απολάμβαναν την συμπάθεια κύκλων της Μόσχας.
Η υπόθεση ΔΕΠΑ, πλήγωσε για άλλη μια φορά τις ελληνορωσικές σχέσεις, αν και όχι τόσο όσο η κατάληξη της ΔΕΣΦΑ στους Αζέρους της SOCAR.
Το τελευταίο κρούσμα ήταν η ματαίωση της συνάντησης του υπουργού Εξωτερικών Σ.Λαβρόφ με τον Έλληνα ομόλογό του Ε.Βενιζέλο .
Πάντως πηγές από την Μόσχα αναφέρουν ότι ένας από τους λόγους της δήλωσης Β.Πούτιν ήταν γιατί ήθελε να “τιμωρήσει” τον Ιβάν Σαββίδη που αρέσκεται να παρουσιάζεται ως “ο άνθρωπος του Β.Πούτιν σε Ελλάδα και Κύπρο”.
Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Ο Ι.Σαββίδης ουδέποτε είχε καλές σχέσεις με το Κρεμλίνο από τότε που έφυγε από την Ρωσία. “O λόγος είναι ότι δεν έφυγε ομαλά” αναφέρουν συβιλλικά οι ίδιες πηγές…
Και η φράση του «Πρέπει να ερευνήσουμε, γιατί επενδυτές και δικοί μας και ξένοι επενδύουν αρκετά μεγάλα ποσά στο εξωτερικό, αν και έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν αυτό εδώ. Ορισμένοι συνάδελφοι, που είναι παρόντες εδώ, το κάνουν αυτό, αλλά δεν γνωρίζω εάν είναι παρόντες εκείνοι, που επενδύουν αρκετά μεγάλα χρηματικά ποσά στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων με έκπληξή μου ανακάλυψα ότι μια αρκετά σοβαρή επένδυση πραγματοποιήθηκε το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα» είναι κόλαφος για τον Πόντιο επιχειρηματία.
Και επέλεξε ακριβώς την περιφέρεια του Ροστόφ, όπου δραστηριοποιείτο και εκλεγόταν ως βουλευτης ο Ι.Σαββίδης για να επικαλεστεί ως παράδειγμα: «Την ίδια στιγμή, εάν ένας επενδυτής επιλέγει μια τέτοια χώρα, προφανώς προβληματική, για τις επενδύσεις του και την προτιμά, ας πούμε, από την περιφέρεια του Ροστόφ, γεννάται το ερώτημα: γιατί και τι δεν είναι εδώ αρκετό; Μπορεί η ρίζα του προβλήματος να είναι αυτό, που οι επιχειρηματίες ονομάζουν συχνή αλλαγή των κανόνων του παιχνιδιού;».
