Επιμέλεια: Στέλλα Μεϊμάρη
Ο μητροπολίτης Πειραιώς, κ. Σεραφείμ, με ανακοίνωση του, αντιτίθεται στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής, η οποία, όπως τονίζει, βασίζεται στην Αγία Γραφή και αναφέρεται στον “εκσυγχρονιστή Υπουργό κ. Χατζηδάκη”, ο οποίος, όπως επισημαίνει ο σεβασμιώτατος, “δυστυχώς δι’ αυτόν με τις ενέργειες και τα λόγια του θυμίζει αναποδράστως το μαρτυρικό τέλος δι’ απαγχονισμού του διδάχου του Γένους Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος υπερασπιζόμενος πέραν των άλλων την αργία της Κυριακής εμισήθη θανασίμως υπό των τότε Εβραίων των Ιωαννίνων”.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση του μητροπολίτη Πειραιώς…
“Με αφορμή το υπ’ αριθμ. 457/12.12.2012 έγγραφο του Προέδρου της Ομοσπονδίας Επαγγελματικών και Βιομηχανικών Σωματείων Πειραιά και Προέδρου Καταστηματαρχών Πειραιά κ. Ιωάννου Τσάκου και την προφορική παράκληση του Προέδρου κ. Βασιλείου Κροκίδη διά των οποίων ζητείται συμπαράστασι και τον δικαιολογημένο θόρυβο σχετικά με την νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκη για το άνοιγμα της αγοράς κατά την αργία της Κυριακής και τις προκλητικές δηλώσεις του:
«Η Κυβέρνηση … δεν θα αφήσει εκείνους που απλά και μόνο φοβούνται το καινούργιο πολλές φορές χωρίς κανένα λόγο να κρατήσουν τη χώρα στο παρελθόν. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει μπροστά…» έχω να παρατηρήσω:
1. Ο εορτασμός μιάς ημέρας αναπαύσεως της εβδομάδος όπως απαιτεί η ανθρώπινη φύση βασίζεται στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης «Γένεση» (β΄,2-3), έτσι το Σάββατο διά του Νόμου της ΠΔ εισήλθε ως «ημέρα Κυρίου» στην Καινή Διαθήκη με τα δύο βασικά στοιχεία, δηλ. αποχή από τις εργασίες και ιδιαίτερη λατρεία του Θεού.
Τη θέση του Σαββάτου στον Χριστιανισμό κατέλαβε η Κυριακή ( Αποκαλ. α΄,10) σαν πρώτη ημέρα της εβδομάδος κατά την οποία ανεστήθη ο Κύριος εκ του Τάφου, δημιούργησε το αναστάσιμο φως και απέστειλε το Πανάγιο Πνεύμα να επιφοιτήση στους Αποστόλους. Η Κυριακή σαν κατ’ εξοχήν «ημέρα του Κυρίου» υπενθυμίζει τον ερχόμενο Χριστό σαν ανατέλλοντα ήλιο, ο Οποίος θα έλθη να αποκαταστήση την χειμαζομένη δικαιοσύνη και να καταργήση την αφόρητη υποκρισία.
Η Ανάσταση του Κυρίου λέγει ο Ι. Αυγουστίνος υπόσχεται σε όλους μας την αιώνια ημέρα και της δικής μας Αναστάσεως (Serm 15 de verb apost). Η Κυριακή είναι η αρχαιοτάτη εορτή του Χριστιανισμού, η οποία αποκαλείται στο Ευαγγέλιο, ως η «μία των Σαββάτων» (Ματθ. κη΄1, Μαρκ. ιστ΄2, Α΄Κορ. ιστ΄2, Πραξ. κ΄7), στην δε Αποκάλυψη του Ιωάννου ονομάζεται Κυριακή ημέρα (Αποκαλ. α΄10).
Οι μαρτυρίες για τον εορτασμό της Κυριακής συνεχίζονται και μετά την Καινή Διαθήκη. Στην επιστολή Βαρνάβα ονομάζεται «8η ημέρα», ο δε άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας καταδικάζει τους σαββατίζοντες και μη συμμορφουμένους στην καθολική πράξη της Εκκλησίας γράφοντας: «Κατά Κυριακήν Κυρίου ζώντες εν η και η ζωή ημών ανέτειλε δι΄ Αυτού» (Μαγν. κεφ. 9).
Κατά τα μέσα του 2ου αι. ο άγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς γράφει στην Απολογία του προς τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα (Κεφ. 67) «Την δε του ηλίου ημέραν κοινήν την συνέλευσιν ποιούμεθα» χρησιμοποιών για την Κυριακή τον όρο «ηλίου ημέρα», ο οποίος παρέμεινε σε ορισμένες Ευρωπαικές γλώσσες όπως στην Αγγλική Sunday, στην Γερμανική Sonntag κλπ.
Μετά την ειρήνη του Μ. Κων/νου με το διάταγμα των Μεδιολάνων (313) καθορίζεται με τον πρώτο νόμο του στος 7/3/321 ως ημέρα αναπαύσεως, αγαλλιάσεως, θείας λατρείας και αγαθοεργίας η αργία της Κυριακής, η «σεβαστή ημέρα του ηλίου» όπως την αποκαλούσε, η δε εν Λαοδικεία Σύνοδος με τον 29ο Κανόνα της ώρισε «ου δεί χριστιανούς ιουδαίζειν, την δε Κυριακήν προτιμώντες σχολάζειν ως χριστιανοί».
Το νόμο του Μ. Κων/νου «Omnes judices urbanaeque pledes et atrium officia cunctarum venerabili die solis quiescant» επεκύρωσε και ο διάδοχός του Μ. Θεοδόσιος, με τον κωδ. VIII 8, 3 και XV 5, 2. 2.
Όλη αυτή η τόσο ιερά υπόθεση, κατά τον εκσυγχρονιστή Υπουργό κ. Χατζηδάκη «κρατά την χώρα στο παρελθόν» και έρχεται ο κ. Χατζηδάκης για να την εισαγάγη στο μέλλον, υπενθυμίζων δυστυχώς δι’ αυτόν με τις ενέργειες και τα λόγια του αναποδράστως το μαρτυρικό τέλος δι’ απαγχονισμού του διδάχου του Γένους Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (1714-1779) ο οποίος υπερασπιζόμενος πέραν των άλλων την αργία της Κυριακής εμισήθη θανασίμως υπό των τότε Εβραίων των Ιωαννίνων.
Έγραψε προς τον αδελφό του Χρύσανθο το αποκαλυπτικό: «χιλιάδες εβραίοι θέλουν τον θάνατό μου και ένας όχι» και ήταν τραγική αλήθεια γιατί χρηματίσαντες με ικανά αργύρια τον Τουρκαλβανό Κούρτ Πασά του Βερατίου επέτυχαν το μαρτυρικό τέλος του μεγάλου εθνεγέρτου και ισαποστόλου ο οποίος ετελειώθη «κρεμασθείς εκ δένδρου» την 24/8/1779.
Αυτοί οι συνειρμοί προκαλούνται εκ των θέσεων του κ. Υπουργού και βέβαια οι ισχυρισμοί του καταρρίπτονται εκ του γεγονότος ότι η αγορά δεν πάσχει από ώρες λειτουργίας αλλά από έλλειψη ρευστότητος!!! Αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε να το γνωρίζει ο πολυτάλαντος κ. Χατζηδάκης.
3. Από διαφορετικές βέβαια αφετηρίες εκκινούν τα κόμματα που άντιτίθενται στην ρύθμιση του κ. Χατζηδάκη. Ωστόσο υπερασπίζονται ένα ιερό δικαίωμα των μικρεμπόρων και των εργαζομένων γιατί είναι βέβαιο ότι σύντομα θα «ευρεθή» ο τρόπος να εισέλθουν στην «μηχανή» και οι πολυεθνικές και τα πολυκαταστήματα των χιλιάδων τετραγωνικών παρά τον σημερινό περιορισμό που τίθεται ασφαλώς για να αμβλυθούν σε πρώτη φάση οι αντιθέσεις.
4. Συγχαίρομε εκ βαθέων τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο τον Β΄ και τον ευχαριστούμε για την πολλαπλή υπεράσπιση της ιδιοπροσωπείας του Γένους μας και για την σοφή κατάρριψη των σχετικών φλυναφημάτων του δήθεν εκσυγχρονισμού όπως και σήμερα απέδειξε.
5. Τελος υπενθυμίζομε στον φερέλπιδα Υπουργό κ. Χατζηδάκη την πολιτική τύχη της ομόφρονός του κας. Μ. Γιαννάκου την οποίαν ασφαλώς συμπαθούμε διά το θέμα της υγείας της, αλλά αδυνατούμε να λησμονήσουμε ότι ήταν εκείνη η οποία διά του υφυπουργού της κ. Γ. Καλού «εξεδίωξε» εκ της μαθητικής κοινότητος του Κληρικούς πνευματικούς συμβούλους όταν επί 20ετία δεν είχαν διαννοηθεί να πράξουν κάτι τέτοιο οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και όταν στις αγγλόφωνες χώρες υφίσταται μετ’ επιτυχίας και τιμής ο θεσμός του chaplain και στις γαλλόφωνες ο θεσμός του omonie σήμερα που οι μαθητές λυποθυμούν από υποσιττισμό και δεν υπάρχει πνευματικός βοηθός στα σχολεία για να συνδράμει και υλικώς.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ”