Στην ηθική της υγείας, η οποία δεν μπορεί να είναι ηθική σκοπιμότητας, γιατί η απανθρωπιά πάντα ελλοχεύει αναφέρθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση «Η Οικονομία και η Ηθική στην υγεία» επισημαίνοντας πως «οφείλουμε να στοχεύουμε στην αρετή. Η αρετή να καθίσταται κριτήριο του οικονομικού πλαισίου της υγείας. Όχι το αντίθετο».
Η εκδήλωση που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου Cardio Cath ΙΙ Meeting 2017 έλαβε χώρα στα Ιωάννινα και διοργανώθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας, του οποίου πρόεδρος είναι ο Αρχιεπίσκοπος, και την Β’ Καρδιολογική Κλινική του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με Επιστημονικά Υπεύθυνους τους Λάμπρο Μιχάλη, Κωνσταντίνο Τούτουζα και Δημήτρη Καρμπαλιώτης.
Στον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στο αίτημα της ηθικής στην ιατρική πράξη και την υγεία που γέννησε τον όρκο του Ιπποκράτη και διατυπώθηκε πανηγυρικά σ’ αυτόν, υπογραμμίζοντας πως «άλλα κείμενα ίσως ανέβασαν τον πήχη των απαιτήσεων λίγο ψηλότερα από κει που τον είχε ο αρχαίος Κώος γιατρός. «Ὅστις ἂν ἀληθὴς ἰατρὸς ᾖ, πάντως οὗτός ἐστι καὶ φιλόσοφος», μας είπε χαρακτηριστικά ο Γαληνός. Ο χριστιανισμός νοηματοδότησε την ζητούμενη αυτή έννοια του φιλοσόφου με το στόχο της αρετής και την έννοια της αγάπης».
Στην καίρια παρέμβασή του ο Αρχιεπίσκοπος μιλώντας για τις σύνθετες προκλήσεις της εποχής τόνισε πως «η πρόοδος της τεχνολογίας, η εξέλιξη των φαρμάκων, των θεραπειών, η εν γένει επιστημονική έρευνα, οι ασφαλιστικές εταιρείες, η διαφαινόμενη δυνατότητα του ανθρώπου να προκαθορίσει σε κάποιο βαθμό τη ζωή και να διαχειριστεί κάπως τον πόνο και τον θάνατο, όλα αυτά έχουν ως κοινό τόπο την έντονη παρέμβαση του οικονομικού παράγοντα στο τοπίο της ιατρικής πράξης. Και αυτό εγείρει ερωτήματα. Σχετικοποιείται η αξία της υγείας; Η επιδίωξη του κέρδους καθορίζει την ποιότητα της θεραπείας; Και τόσα άλλα. Από την άλλη πλευρά, είναι σκόπιμες θεραπείες που παρατείνουν τεχνητά τη ζωή σε σημείο ο ασθενής να χάνει κάθε αίσθηση ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τη θαλπωρή των οικείων, συνδεδεμένος με μηχανήματα, που παρατείνουν απλώς μια επιβίωση; Είναι ηθικό αυτό;» αναρωτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος.
Αναφέρθηκε, επίσης, στον Μ. Βασίλειο, λέγοντας πως «φέρνοντας στο νου μας τον ανάργυρο αυτόν γιατρό αλλά και ισχυρό διοικητικό και οργανωτικό νου, τον ηθικά ακέραιο άνθρωπο, μπορούμε να κατανοήσουμε πως μέσα στην προοπτική της αγιότητας του βίου και της θυσιαστικής προσφοράς για τον ασθενή συνάνθρωπο μπορεί να έχει θέση και η στόχευση για την καλύτερη διαχείριση των οικονομικών της υγείας· που και την έρευνα μπορεί να προάγει. Το πώς η θεραπεία θα είναι περισσότερο στοχευμένη και αποτελεσματική. Το πώς ο ασθενής δεν θα καθίσταται έρμαιο θεραπειών που τον εξαθλιώνουν και οδηγούν συχνά σε ένα παρατεταμένο θάνατο μέσα στις σκληρές συνθήκες μιας μονάδας εντατικής θεραπείας. Και τόσα άλλα».
[irp posts=”356279″ name=”Συναντήσεις του Αρχιεπισκόπου με τον Μητροπολίτη Μουάνζας και τον Κ.Σκανδαλίδη (ΦΩΤΟ)”]
Σημείωσε πως εκείνο που παραμένει αδιαπραγμάτευτο είναι η προσήλωσή μας στο αγαθό της ζωής συμπληρώνοντας πως «δεν θέλουμε τον θάνατο και τον πόνο. Και αυτό το αγαθό δεν μπορεί ποτέ να σχετικοποιηθεί και να θυσιασθεί στο βωμό του κέρδους, είτε της οικονομικής σκοπιμότητας. Η ηθική της υγείας δεν μπορεί να είναι ηθική σκοπιμότητας. Γιατί η απανθρωπία πάντα ελλοχεύει. Οφείλουμε να στοχεύουμε στην αρετή. Η αρετή να καθίσταται κριτήριο του οικονομικού πλαισίου της υγείας. Όχι το αντίθετο».
Στη συνέχεια πραγματοποίησαν εισηγήσεις ο τέως καθηγητής Ιστορίας Ιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Στέφανος Γερουλάνος με θέμα «H Διαμόρφωση της Ιατρικής Ηθικής δια μέσου των αιώνων», ο ομότιμος καθηγητής Καρδιολογίας Δ. Σιδερής με θέμα «Είναι επιτρεπτό η Οικονομία να επηρεάζει την Ηθική στην Υγεία;», ο τέως βουλευτής Επικρατείας και επίτιμος δικηγόρος Σ. Κοσμίδης με θέμα «Πόσο ηθική (μπορεί να) είναι η αγορά (και) στον χώρο παροχής υπηρεσιών υγείας;» και ο ομότιμος καθηγητής Καρδιολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Π.Τούζουζας με θέμα «Περιστολή του κόστους και υγεία».
Ακολούθησαν ερωτήσεις και συζήτηση επί των εισηγήσεων.