Ρεπορτάζ για το ραδιόφωνο της Εκκλησίας:
Μάκης Αδαμόπουλος
Στον Ιερό Ναό Αγίου Αναστασίου εψάλη χθες η Εξόδιος Ακολουθία του Μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος κυρού Ιακώβου προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Παρόντες ήταν οι Μητροπολίτες Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος, ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρος, τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ, Περιστερίου Χρυσόστομος, Άρτης Ιγνάτιος, Λαρίσης και Τυρνάβου Ιγνάτιος, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος, Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κύριλλος, Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Εφραίμ, Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου Δωρόθεος, Νέας Σμύρνης Συμεών, Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Παύλος, Ζιχνών και Νευροκοπίου Ιερόθεος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, Πατρών Χρυσόστομος, Κυθήρων Σεραφείμ, Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς, Σισανίου και Σιατίστης Παύλος, Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως Ιερεμίας, Κορίνθου Διονύσιος, Τριφυλίας και Ολυμπίας Χρυσόστομος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας, Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Κύριλλος, Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος, Μαραθώνος Μελίτων, Επιδαύρου Καλλίνικος και ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπος Διαυλείας Γαβριήλ.
Παρευρέθηκαν, επίσης, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, οι Δήμαρχοι Ναυπλίου και Άργους, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, τοπικών συλλόγων και φορέων, κληρικοί και λαικοί.
“Ο σεπτος προκείμενος Ιεραρχης, εργαζομενος αθόρυβα και με χαρακτηριστική ταπεινοτητα, προσεφερε έργο ευρυτατο και πραγματικά σπουδαίο, και ο ίδιος ανεδείχθη, με την αγάπη λαού και κληρου, σε φωτεινό προτυπο και ζωντανή μαρτυρία της Χαριτος, θεμέλιο αρετής, πηγή εμπνεύσεως και ευλογίας” ανέφερε ο Επίσκοπος Διαυλείας κ. Γαβριήλ, ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και πρόσθεσε “στο πολυσεβαστο προσωπό του αναγνωριζουμε την απώλεια μιάς διακεκριμενης μορφης της Εκκλησίας μας, ενός διαπρεπούς Ποιμεναρχου, ο οποίος εκλείπει από τον αμπελώνα του Κυρίου αφήνοντας ανεξιτηλα τα ίχνη της προσωπικής του πορείας και καταλείποντας πίσω του ένα δυσαναπληρωτο κενό”.
Τόνισε, εξάλλου ο Αρχιγραμματέας ότι “ο εκλιπων Ιεραρχης υπήρξε προικισμενος και φωτισμενος κληρικος, που δεν εισήλθε στην ιερωσύνη για να ικανοποιησει τις προσωπικες του φιλοδοξίες, αλλά για να προσφερει. Παντοτε απλός και ανεπιτηδευτος, φιλεργος και φερεπονος, προικισμενος με ταπείνωση και θυσιαστικό ήθος, αφοσιωθηκε στην διακονία του με θερμή αγάπη προς τον λαό”.
Έκανε λόγο ο Επίσκοπος Διαυλείας στην ζωή, αλλά και στο έργο του Μακαριστού Mητροπολίτου Αργολίδος λέγοντας πως “ο ευσεβης λαός γρηγορα αναγνωρισε στην σεβασμία μορφή του τον οικείο πνευματικό του πατέρα, και ο ευαγης κληρος, όπως και οι χορείες των μοναζοντων και μοναζουσων, τον υψηλό οδηγό και προστάτη τους. Στο πολυπλευρο έργο του συγκαταλεγεται, μεταξύ αλλων, πλούσια φιλανθρωπική και προνοιακή μεριμνα, η διοργανωση πληθους ιερατικων και εκκλησιαστικων Συνεδρίων, η δημιουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιερας Μητροπολεως Αργολιδος, καθως και η ίδρυση σχολων αγιογραφίας και ψαλτικης.
Ιδιαιτερη σημασία όμως είχε για τον ίδιο η προσφορά και η μεριμνα υπέρ των τοπικων Αγίων. Με πρωτοβουλία του ανεγείρεται και εγκαινιαζεται ο μεγαλοπρεπης Ναός του Αγίου Αναστασίου, προς εκπληρωση χρεους και τιμής προς τον πολιούχο Άγιο του Ναυπλίου. Έργο ζωής υπήρξε και η φροντίδα που κατεβαλε για τον εντοπισμο και την μετακομιδή στο Αργος των Αγίων Λειψανων του Αγίου Πετρου Επισκοπου Αργους του Θαυματουργού, τα οποία ειχαν αφαιρεθεί από τους Λατινους το έτος 1421.
Ο ίδιος, απερχομενος, αφήνει ανεξιτηλα τα ίχνη της τιμίας διακονίας και της ευγενούς ψυχής του, «εις ελπίδα ζωσαν δι΄ αναστασεως Ιησού Χριστού εκ νεκρων, εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον». Φεύγει πληρης ημερων, αλλά και πληρης τιμης και δοξης για την Εκκλησία, η οποία έχει αποταμιευσει με τιμή στην συνείδησή Της την μακαρία του μνήμη. «Καί διά τούτο ζη μετά δικαίων την οντων ζωήν· και ο μισθος αυτου πολυς παρά τω Υψίστω Θεώ» –κατά τη διατυπωση του Αγίου Πετρου του Αργους–, παρά τις ανθρωπινες ατέλειες και αδυναμίες. Καί εμείς «τουτον κατασπαζομεθα ως πατέρα τιμωντες και στέργοντες, ως ευεργετην ευχαριστούντες».
Το παραδειγμα του αποτελεί για μας φωτεινό κανόνα περί της εκκλησιαστικης διακονίας, απ’ όπου αποκομίζουμε πολλά και γονιμα διδαγματα, τα οποία απευθυνονται πρώτα απ’ όλα σ’ εμάς τους επισκοπους, έπειτα στο συνολο του
ιερού κληρου, μετά στους αρχοντες και τελος στον αγαπητό λαό μας. Η κοινωνία μας σημερα έχει ανάγκη αυτης της αληθούς μαρτυρίας, της μαρτυρίας τόσο των πραξεων, όσο και των λογων που συνοδεύουν ένα συνολικό «εργον ου σιωπης άξιον». Ειναι πραγματι διδαγμα μεστο η επί γης ευλογημένη ζωή του κοιμηθεντος αυτου εκκλησιαστικού ανδρος και είναι αξιομιμητο το παραδειγμα του. Διεκρίθη για τα ειρηνικά και ευλαβικά του έργα, την σεμνοτητα και την απλότητά του, την αφοσιωση στην διακονία του, την εργατικοτητα και την αρτιοτητα της ψυχης, το υψηλό αρχιερατικό ήθος, την φωτεινή συνείδηση, την μακροθυμία, την ταπεινοτητα και την σοφία.
Απέσπασε από τον κλήρο και τους πιστους την κοινή εκτίμηση, τον σεβασμο, την αναγνωριση, και πάνω απ’ όλα την αγάπη τους για την πολυτιμη παρουσία και προσφορά του. Την σημασία και την ιεροτητα αυτης της αγάπης επαναβεβαιωνουμε σημερα, καθως δεν προκειται για ένα αφηρημένο υποκειμενικό συναίσθημα, αλλά για αγνή ώθηση της ψυχης και δύναμη ενεργης καρποφορίας στην Εκκλησία μας. Παντως, ποτέ δεν θα μπορεσουμε να προσφερουμε τόσο, όσο έχουμε λαβει, ακόμη κι αν συνεισφερουμε τα πάντα, σημειώνει χαρακτηριστικά ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Επειδή και το ότι υπάρχουμε, μας έχει δωρηθεί από τον Θεό, όπως και το ότι έχουμε γνώση και συνείδηση του Θεού· ακόμη και αυτό το οποίο έχουμε και προσφερουμε, ειναι του Θεού. Όμως, το ωραιότερο και πιο φιλανθρωπο απ’ όλα ειναι ότι ο Θεός δεν προσμετρα την συνεισφορά του καθενος συμφωνα με την αξία αυτου που αποδιδεται, αλλά συμφωνα με την δυναμη της ψυχης εκείνου που καρποφορεί».
Ο αοίδιμος Ποιμεναρχης της Αργολιδος μας εμπνέει και μετά θανατον με το υψηλό του παραδειγμα, την θεοφιλή βιοτή, την μεγάλη αξία του εργου του προς την Εκκλησία. Περιβαλλομενος από τον σεβασμο και την αγάπη του ποιμνίου του, πολιτεύτηκε ως Ιεραρχης σεμνος και πράος, αλλά πλούσιος σε καρποφορία. Η μαρτυρία του υπήρξε αυθεντική, ουσιωδης και φωτεινή, διότι αποτελεί την εμπραγματη υπόμνηση της ουσίας της διακονίας μας και του ιερού σκοπου, για τον οποίον ετάχθημεν ως λειτουργοί του Υψίστου. Με τη σεβαστη υπόμνηση της προσηνούς μορφης του μακαριστού Γεροντος κυρού Ιακωβου και όσων αυτος εργαστηκε για τήνπρόοδο της Μητροπολεως Αργολιδος, θερμως δεομεθα προς τον Κυριο να αναπαύσει το σεπτο του σκηνος, να συναριθμησει την μακαρία ψυχή του μεταξύ των δικαίων και να αναδείξει αιωνία την μνήμη του”.
Αμέσως μετά, ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος, ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τόνισε πως “στο πρόσωπο του Μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος είδαμε την πληρότητα του καλού ποιμένος”. Στο έργο του μακαριστού αναφέρθηκε και ο γενικός αρχιερατικός της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος π. Βασίλειος Σουλάνδρος, ως εκπρόσωπος του κλήρου της Μητροπόλεως, τονίζοντας “ο Μακαριστός Ιεράρχης ήταν αυστηρός εις το ήθος, γενναίος στο φρόνημα, δίκαιος στην κρίση, τίμιος στην φιλία, ευγενής στην αντίθεση, ευπρεπής στη συνεργασία. Συνιστούσε την εικόνα του ποιμένος του καλού” . Μίλησε επίσης, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης και οι Δήμαρχοι Ναυπλίου και Άργους.