Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Κάθε καλοκαίρι, ο κόσμος να χαλάσει, ακόμη και αν νοιώθω την υγεία μου επισφαλή, πηγαίνω στη Χίο για να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια και να κάνω μια γύρα τα μοναστήρια και τις Εκκλησίες μας, μέσα στις οποίες μεγάλωσα! Και η απογοήτευσή μου χρόνο με το χρονο μεγαλώνει! Μάλιστα τελευταία η Χίος έχει υποστεί μία πνευματική καθίζηση άνευ προηγουμένου, που είναι δύσκολο πια να συνέλθει..
Η συνέχεια εδώ