Με σκληρή γλώσσα και ευθείες βολές προς…προκυνημένους επέλεξε να στείλει το δικό του μήνυμα επί τη Θεομητορική Εορτή της Αγίας Σκέπης και τη εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου ο ηγούμενος του Ι. Ησυχ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου Αρχιμανδρίτης Κύριλλος.
Ακολουθεί ολόκληρο το μήνυμα:
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Η Εορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου είναι στις μέρες μας περισσσότερο επίκαιρη παρά ποτέ. Το Γένος μας υφίσταται σήμερα μία εμφανώς δόλια επίθεση έσωθεν και έξωθεν, και η επιβίωσή του διαγράφεται στον ορίζοντα εξ ίσου επίφοβη και ζοφερή με τις δυσχερείς εκείνες ημέρες κατά τις οποίες οι πρόγονοί μας ευρέθησαν ενώπιον της απειλής του γερμανο-ιταλικού μαύρου φασισμού. Με την χάρη του Τριαδικού Θεού και τις πρεσβείες της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, οι θεοσεβείς πρόγονοί μας έγραψαν τελικώς τις πανανθρωπίνως λαμπρές και επαινεθείσες σελίδες δόξης του Έπους του 1940-1941 στα όρη της Βορείου Ηπείρου και τα Οχυρά της Μακεδονίας μας, αλλά και στις στενωπούς του Αλιάκμονος, των Τεμπών, των Θερμοπυλών, και τις πεδιάδες της Κρήτης και του Ελ Αλαμέιν, στο Ρίμινι και αλλού.
Η τωρινή οικονομική κρίση και εξαθλίωση, και η κατά πάντα τρόπον «εις τα εξ ων συνετέθησαν» αποδόμηση όλων των συνεκτικών δομών του Γένους μας συμπληρώνεται από μία ανεξέλεγκτη μετανάστευση ξένων πληθυσμών στον τόπο μας. Με τον τρόπο που αυτή διενεργείται, μακράν πάσης αληθούς φιλανθρωπίας και λογικής, έχει ως σκοπό μόνον την «κοσσοβοποίηση» και εθνολογική αλλοίωση της χώρας μας και άλλων χριστιανικών κρατών της Ευρώπης· «Έσωθεν μάχαι, έξωθεν φόβοι» ! Όλα αυτά, αποτελέσματα των αμετανοήτων αμαρτιών μας, οι οποίες παρεμποδίζουν το έλεος του Πανοικτίρμονος Θεού, του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ο Οποίος πάντοτε μας υπενθυμίζει: «ει ο λαός μου ήκουσέ μου, ταίς οδοίς μου ει επορεύθη, εν τω μηδενί αν τους εχθρούς αυτών εταπείνωσα και επί τους θλίβοντας αυτούς επέβαλον αν την χείρά μου».
Όμως, τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντοτε το ακαταγώνιστον θείον θέλημα· η Μήτηρ του Θεανθρώπου και Μήτηρ ημών Θεοτόκος Μαρία, η συμπαθής και φιλάγαθος Υπέρμαχος Στρατηγός, έχει συνδέσει ιστορικώς την στοργή Της με την νικηφόρο μαρτυρική πορεία της Ρωμηοσύνης.
Αυτή αοράτως και προστατευτικώς απλώνει πάνω στον πιστό λαό του Υιού Της την θεία Σκέπη Της, όπως αποκαλύφθηκε εδώ και 14 περίπου αιώνες στους αγίους Ανδρέα και Επιφάνιο στην Κωνσταντινούπολη. Καί Αυτή η Πανύμνητος έχει πάντοτε ευγνωμόνως αναγνωρισθεί ως υπερτάτη Σύμμαχος και έχει υμνηθεί δοξολογικώς από το Γένος μας, το οποίο σε Αυτήν, «τη Υπερμάχω Στρατηγώ»αποδίδει την νίκη και «αναγράφει τα νικητήρια ευχαριστήρια, τη εχούση το κράτος απροσμάχητον». Οι ιστορικές μαρτυρίες, σύμφωνες με την κοινή λαική πεποίθηση και μαρτυρία, δεν διστάζουν να καταγράψουν την διά των αιώνων συμβολή της Θεοτόκου στην σωτηρία των ορθοδόξων χριστιανικών λαών· είτε πρόκειται για την απόκρουση των Αβάρων και Σλάβων τον Ιούλιο του έτους 626 προ των πυλών της Βασιλευούσης διά της ευλογίας Της, είτε πρόκειται για την απελευθέρωση της Μόσχας από τους Παπικούς Πολωνούς το 1612 με την χάρη της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας του Καζάν, είτε πρόκειται περί της εμφανίσεως της Παναγίας στον Ανθυπασπιστή Νικόλαο Γκάτζιαρο στο Βορειοηπειρωτικό Μέτωπο τον Μάρτιο του 1941 και της διαβεβαιώσεώς Της ότι ο Ελληνικός Στρατός θα νικήσει ή ακόμη περί του θεομητορικού θαύματος της σωτηρίας του Ορχομενού τον Σεπτέμβριο του 1944 από την Γερμανική Μονάδα του Hoffmann, σε όλα αυτά και πολλά άλλα μαρτυρείται η διαρκής μέριμνα της Θεοτόκου, η Οποία «σώζει αεί την κληρονομίαν Αυτής».
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ιδιαιτέρως ας αφεθούμε εις το εξής στο έλεος του Κυρίου με την θερμή μετάνοια και τον πνευματικό αγώνα, και ας αποστρέψουμε ταυτόχρονα αποδοκιμαστικώς τα όμματα και τα ώτα μας από κάθε φωνή καινοτομίας και από τις σειρήνες της αλλοτριώσεως. Όπως πάντοτε, υπάρχουν και ανάμεσά μας οι «προσκυνημένοι», οι εντός των πυλών εχθροί, οι έτοιμοι να ανοίξουν τις κερκόπορτες της Εκκλησίας και της Πατρίδος στα κελεύσματα των αποδεδειγμένων εχθρών του Ορθοδόξου Δόγματος, των δημίων των ορθοδόξων λαών. Υπό το πρόσχημα της χριστιανικής ανεκτικότητος και παγκοσμιότητος αμφισβητούν αυτοί μέχρι και το αδιαμφισβήτητο χριστιανικό καθήκον (Λουκ. 3, 14 και Ρωμ. 13, 4) της πολεμικής άμυνας της Πατρίδος και της «υπέρ βωμών και εστιών» αυτοθυσίας, ενδύοντας τον εθνομηδενισμό και κομφορμισμό τους με την νεοταξική και οικουμενιστική ρητορική του τυφλού αγαπισμού και πασιφισμού. Ας τους περιφρονήσουμε· η καθοδήγησή μας προέρχεται από την ιστορικώς μαρτυρημένη δύναμη του Γένους μας, όπως διαμορφώθηκε στην Αυτοκρατορία των Ρωμηών, των Αγίων και των ηρώων· και «η εξ ύψους δύναμη» είναι εκείνη η οποία διά των Πρεσβειών της Θεομήτορος θα μας εξαγάγει «εκ σκότους και σκιάς θανάτου, εις αναψυχήν».
ο Καθηγούμενος του Ι. Ησυχ. Παντοκράτορος,
† Αρχιμ. Κύριλλος
και οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί
-120x86.jpg)
