Εκκλησία: Τελικά τί είναι η Εκκλησία της Ελλάδος; Το περίπτερο της Κυβέρνησης; Το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, ή το παραμάγαζο που έχει στηθεί για να εξυπηρετεί τους σκοπούς της; Ας μας το διευκρινίσουν για να καταλάβουμε κι εμείς, κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας!
Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Οι αποφάσεις της ΔΙΣ καταργούνται με ένα Twit. Οι ΚΥΑ δημοσιεύονται πριν καν βγάλει απόφαση η ΔΙΣ, ενώ τάχατες περιμένουμε όλοι εναγωνίως να ανακοινωθεί από τον εκπρόσωπό της.
Άλλα δηλώνει ο Αρχιεπίσκοπος, άλλα δηλώνει η υπουργός Παιδείας και φυσικά στο τέλος γίνεται ό,τι έχει δηλώσει η κ. Κεραμέως. Οι…κυρίες προηγούνται!
Ποιός εξυπηρετεί ποιόν; Ουδέν κρυπτόν. Κάποτε θα καταλάβουμε τι συμβαίνει πραγματικά στην χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», όπου κατά τον ποιητή Άγγελο Βλάχο «κοκκινίζ’ η σταφυλή και θάλλει η ελαία», αλλά θάλλουν και ευδοκιμούν εν 21ο αι. πολλά λουλουδάκια και φρουτάκια! Ο νοών νοείτω.
Τι έγινε, λοιπόν, αυτές τις μέρες;
Δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν στην ημέρα τελέσεως του αγιασμού στα σχολεία, επί τη ενάρξει του νέου σχολικού έτους! Η κυβέρνηση επιμένει στην 14η Σεπτεμβρίου, ημέρα της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού…
-«Ε, και;», θα αναρωτήθηκε η κ. Κεραμέως, «…ευκαιρία να τον καταργήσουμε κι αυτόν»!
Δεν μπορούν οι ιερείς να μεταβούν στα σχολεία, λόγω των λειτουργικών τους καθηκόντων;
-«Ας μην πάνε, οπότε καταργείται και μάλιστα εξ αιτίας της ίδιας της Εκκλησίας», θα σκέφτηκαν.
Διαολικά σχέδια!
Καλή η Εκκλησία, όσο στηρίζει το κράτος πρόνοιας. Συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία, φαρμακεία κλπ. Οργανωμένη φιλανθρωπία.
Τι καλός που είναι ο Χριστός, έτσι θα σκέφτηκαν και οι πέντε χιλιάδες άνδρες που τους έθρεψε πριν δυο χιλιάδες τώρα χρόνια!
Για όλα αυτά η Εκκλησία είναι καλή και χρήσιμη. Αντε να πάνε κι οι πολιτικοί μερικές φορές, προεκλογικά σε κάποια εκκλησιαστική πανήγυρη ή σε καμιά Θεία Λειτουργία, κάνει καλό, αλλά συνήθως προ εκλογών, (όπως παίρνουμε τα χάπια μας «προ φαγητού»).
Αλλά ως εκεί! Η παρουσία του ράσου ανάμεσά τους, δεν τους… αναπαύει.
Και το κουδούνι θα χτυπήσει στις 14 Σεπτεμβρίου και οι ιερείς μας θα τρέχουν ξεσκούφωτοι για να προλάβουν να τελέσουν σε όσα περισσότερα σχολεία μπορέσουν, αφού οι μεν κυβερνώντες θέλουν να το αποφύγουν, οι δε εκκλησιαστικοί ταγοί αποδέχονται μοιρολατρικά όσα τους επιβάλουν.
Κάποτε όμως θα ξυπνήσει ένα λιονταράκι, που τώρα προσπαθούν με κάθε μέσο και τρόπο να υπνώσουν, και τότε «φωνή λαού, οργή Θεού». Ο Θεός να δώσει. Γένοιτο.