του αρχιμανδρίτη Αρσένιου Κωτσόπουλου
Πόσο ανόητοι είμαστε όταν στενοχωριόμαστε που σπάνε τα παιχνίδια αυτού του κόσμου!
Είμαστε βασιλόπουλα , παιδιά του Βασιλιά πατέρα μας, του παντοδύναμου Θεού. Κι ενώ μας καλεί κοντά Του στο παλάτι Του, να μας καταστήσει κληρονόμους της βασιλείας Του, εμείς σηκώνουμε αντάρτικο. Ζηλεύουμε τους δούλους που παίζουν με παιχνιδάκια έξω από το παλάτι. Θέλουμε κι εμείς να παίξουμε με αυτά.
Και μας αφήνει ο Βασιλιάς. Και με τη λαχτάρα που έχουμε, σπάνε τα παιχνιδάκια και σπάνε τα νεύρα μας. Και γίναμε όλοι νευρικοί, κολλημένοι στα γήινα παιχνίδια μας, τα οποία συνεχώς φθείρονται. Η ψυχή μας , που είναι το μόνο αθάνατο και πολύτιμο αγαθό, η αιώνια βασίλισσα του βασιλιά Χριστού μας, εγκαταλειμμένη και περιφρονημένη από τον ίδιο τον εαυτό μας, λιμοκτονεί.
Δεν την αγαπάμε ενώ αγαπάμε ό,τι δεν χρειάζεται: το σώμα που φθείρεται, το χρήμα που χάνεται, τη δόξα που παλιώνει, τα σπίτια που γκρεμίζονται, τα αυτοκίνητα που τσαλακώνονται, τις σχέσεις που διαλύονται. Θεοποίηση όλων των γήινων παιχνιδιών και περιθωριοποίηση της αθάνατης ψυχής μας. Πότε θα πάρουμε τη ζωή στα σοβαρά; Πότε θα γίνουμε ώριμοι; Πότε θα αφήσουμε τις νηπιακές συμπεριφορές μας;
Ζούμε δυστυχώς σε γκαντέμικη εποχή. Στερούμαστε και τα υλικά και τα πνευματικά αγαθά. Διπλά φτωχοί. Παλαιότερα που μας έλειπαν μόνο τα υλικά αγαθά, ο πνευματικός πλούτος μας ένωνε και μας ωθούσε να αλληλοστηριζόμαστε. Τώρα, δίχως αυτόν, η έλλειψη των υλικών αγαθών θα μας υποκινεί να αλληλοκαρφωνόμαστε, θα μας αγριέψει τα ένστικτα, τα οποία θα ζητούν ικανοποίηση. Θα μας καταστήσει αιμοβόρα θηρία. Χριστέ μου, βάλε το χέρι Σου! Στείλε μας τον βασιλιά των ουρανών, το Παράκλητο Πνεύμα , να μας πλουτίσει τις άδειες καρδιές για να ενισχυθούν και οι πεινασμένες κοιλιές μας. Στείλε μας έναν αγιασμένο χαρισματικό άνθρωπο να μας ξυπνήσει από το λήθαργο της σύγχρονης πνευματικής άγνοιας , που θα μας συνεγείρει στο καλό!
Από το βιβλίο: «Από το χάος στο φως-Στα ίχνη ενός σπουδαίου ανθρώπου του Θεού»