“Σε αυτόν τον τόπο βρήκα πολλά περισσότερα από όσα περίμενα και προσδοκούσα”
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε εχθές, 6 Οκτωβρίου, από τη χειροτονία του νέου μας Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου.
Ο Σεβασμιώτατος, στην αποκλειστική του συνέντευξη στο pamepreveza.gr, μιλά για τον λαό της επαρχίας του και εξηγεί γιατί ζήτησε τον οικονομικό έλεγχο στη Μητρόπολη.
Επίσης, περιγράφει τις εντυπώσεις του από τη μέχρι σήμερα συνεργασία του με τους ιερείς και το έμψυχο δυναμικό με το οποίο κλήθηκε να εργαστεί και, παράλληλα, στέλνει ένα μήνυμα στις νέες και τους νέους της περιοχής να παλέψουν και να μην εγκαταλείψουν τον τόπο τους.
Τέλος, ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης εξηγεί γιατί έχει επιλέξει να βρίσκεται κοντά στον κόσμο και, ιδιαίτερα, στους νέους ανθρώπους, όχι από την «ασφάλεια» του άμβωνα, αλλά ακόμη και από τις καφετέριες.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου:
– Σεβασμιώτατε συμπληρώσατε έναν χρόνο στην κεφαλή της Μητρόπολης Νικοπόλεως και Πρεβέζης. Βρήκατε στην Πρέβεζα αυτό που περιμένατε;
Την επαρχία αυτή, που με τη χάρη του Θεού και τις ευχές των αδελφών μου ιεραρχών διακονώ ήδη ένα έτος, την θεωρώ σαν την οικία που οφείλω με όλες μου τις δυνάμεις να φυλάττω και να προστατεύω. Η Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης, μία επαρχία ιστορική, στην οποία άφησε το αποτύπωμά του ο Απόστολος Παύλος, είναι για εμένα χώρος ιερός και το ποίμνιό μου η νέα και μεγάλη οικογένειά μου.
Σε αυτόν τον τόπο βρήκα πολλά περισσότερα από όσα περίμενα και προσδοκούσα, βρήκα ανθρώπους να με αγαπούν χωρίς να με γνωρίζουν, ανθρώπους με ποιότητα, ήθος και βαθειά πίστη που έχουν το ίδιο όραμα με εμένα και είναι πρόθυμοι να σταθούν συμπαραστάτες στην αποστολή της τοπικής μας Εκκλησίας.
– Έχουν ακουστεί διάφορα για την Μητροπόλη της Πρέβεζας και κυρίως σχετικά με την οικονομική διαχείριση παρελθόντων ετών. Πληροφορηθήκαμε ότι ολοκληρώθηκε ο οικονομικός έλεγχος. Ο έλεγχος αυτός ζητήθηκε από εσάς και για ποιο λόγο;
Όφειλα εξαρχής να γνωρίζω ποια είναι η πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης. Όφειλα να γνωρίζω με ακρίβεια όλα αυτά τα πρακτικά στοιχεία που χρειάζεται ένας Επίσκοπος, προκειμένου να μπορεί με ρεαλισμό και σύνεση να προγραμματίσει ενέργειες, δράσεις και πρωτοβουλίες.
Μόνη αρχή την οποία εμπιστεύομαι είναι η αρμόδια υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και το πόρισμά της είναι για εμένα οδηγός για τη διοικητική λειτουργία του μηχανισμού της Μητρόπολης και την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πόρων για την εξυπηρέτηση των καλώς νοουμένων συμφερόντων της τοπικής κοινωνίας.
Για να μη νομίσετε ότι υπεκφεύγω σας λέω ευθέως το εξής: ό,τι και να έχει ακουστεί για το τι συνέβη ή δε συνέβη στο παρελθόν, εμένα ως ποιμένα και πατέρα όλων δεν με αφορά, εκτός εάν αποδειχθεί ότι συνέβησαν πράγματα τα οποία προκάλεσαν δόλια ζημία στην Ιερά Μητρόπολη ναρκοθετώντας τις δυνατότητες ανάπτυξης και επέκτασης του έργου της. Ανεξαρτήτως όμως αυτών, τα οποία, εάν χρειαστεί, θα κριθούν δίκαια στον ορθό χρόνο, ζητώ όλοι μαζί, ενωμένοι, κλήρος και λαός, να πορευτούμε με τρόπο που ωφελεί πραγματικά τον τόπο μας.
– Κάνατε μερικές αλλαγές όσον αφορά στους συνεργάτες σας στην Μητρόπολη σε σχέση πάντα με το έμψυχο υλικό που υπήρχε. Πως κάνατε τις επιλογές αυτές; Γνωρίζατε από πριν τους ιερείς που βρίσκονται πλέον δίπλα σας;
Δεν γνώριζα ουσιαστικά κανέναν. Φιλοδοξώ όμως κάθε ημέρα που περνά να γνωρίζω τον καθένα και όχι απλά να ανταλλάσω μαζί του δύο τρεις κουβέντες αλλά να του ανοίγω την πόρτα του επισκοπείου και να του ζητώ να μου ανοίγει και αυτός την πόρτα του δικού του σπιτιού.
Προσωπικά θεωρώ όλους τους κληρικούς της Ι. Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης παιδιά και αδελφούς μου και επιθυμώ με αυτόν τον τρόπο να με προσεγγίζουν και οι ίδιοι. Ως πατέρα και ως αδελφό. Προσπαθώ με κάθε τρόπο να προχωρώ με σύνεση και μέτρο. Είμαι ανοικτός σε κάθε συνεργασία με τον κάθε έναν. Ακόμη και με αυτούς που στο παρελθόν έχουν κάνει λάθη ή με έβλεπαν ως αντίπαλό τους. Από εκεί και πέρα όλοι κρινόμαστε για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε, για τον τρόπο με τον οποίο συνεργαζόμαστε και για την ουσία και την αντιστοιχία λόγων και έργων.
– Πριν την εκλογή σας, αντιπροσωπεία τοπικών φορέων, Δήμαρχος, Βουλευτής, Αντιπεριφερειάρχης και άλλοι, επισκέφθηκαν τον Αρχιεπίσκοπο προκειμένου να του μεταφέρουν, όπως οι ίδιοι είπαν, την αποδοχή από τον λαό της Πρέβεζας στην θέση του Μητροπολίτη ενός άλλου ιερέα. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτήν την ενέργεια;
Ειλικρινά δεν θεωρώ αυτή την ενέργεια αθέμιτη. Εμένα ως κληρικό ούτε ο δήμαρχος της Πρέβεζας, ούτε οι βουλευτές της, ούτε άλλοι τοπικοί αξιωματούχοι με γνώριζαν. Εγνώριζαν έναν κληρικό που δραστηριοποιείτο χρόνια πολλά στον τόπο τους και ήταν απολύτως φυσικό και αυτός ο κληρικός να προστρέξει σε αυτούς και αυτοί με τη σειρά τους να πουν τον καλό τους λόγο για εκείνον στον Μακαριώτατο.
Τίποτε όμως από αυτά δεν έχει για εμένα σημασία. Αυτό που προέχει είναι όλοι οι κληρικοί της Μητροπόλεως να είμαστε μια γροθιά, ενωμένοι και δυνατοί, και οι σχέσεις μας με τους άρχοντες του τόπου να υπάρχουν απλά και μόνο για να εξυπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ανάγκες των συμπολιτών μας, ιδιαίτερα δε των πλέον αδυνάμων.
– Σας έχω δει πολλές φορές να βρίσκεστε ανάμεσα σε κόσμο. Ακόμα πολλές φορές να συναναστρέφεστε και να συζητάτε και με νέους σε καφετέριες και αναψυκτήρια. Ο κόσμος της Πρέβεζας δεν είχε συνηθίσει έτσι τον Μητροπολίτη του. Είναι κι αυτός ένας τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο;
Για τον Χρυσόστομο σημασία έχει η ανοικτή ελεύθερη, χωρίς όρους, προϋποθέσεις και αιρέσεις επικοινωνία και συζήτηση με κάθε ένα από τα μέλη της τοπικής μας κοινωνίας. Νέους και ηλικιωμένους. Φτωχούς και πλούσιους. Αδύναμους και δυνατούς. Πιστούς και αδιάφορους. Και στο ναό και έξω από αυτόν. Με όλους ανεξαιρέτως θα συνομιλώ και θα τους αντικρίζω όχι από την απόσταση του επισκοπικού θρόνου αλλά, πρόσωπο με πρόσωπο και σε μία καφετέρια, για να μπορώ να τους σφίξω το χέρι και να τους κάνω να νιώσουν οικεία και στο χώρο που δεν συνήθιζαν να βλέπουν τον Επίσκοπό τους.
Μόνο έτσι, θαρρώ, θα γίνει κατανοητό σε όλους ότι ο Επίσκοπος δεν είναι μόνο δεσπότης αλλά είναι και φίλος και πατέρας και αδελφός που δεν βασίζει τη σχέση του με τον άλλον στο φόβο, ούτε την περιορίζει στην «ασφάλεια» του δικού του οίκου. Όταν κηρύττουμε τον Χριστό θα φοβηθούμε να μιλήσουμε γι’ αυτόν επειδή βρισκόμαστε σε μία καφετέρια;
– Τι μήνυμα έχετε να στείλετε στους νέους της επαρχίας σας;
Στις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται ο τόπος μας οι νέοι είναι η μαγιά για την ανασύσταση με καλύτερους όρους του κοινωνικού ιστού, η πραγματική ελπίδα για το αύριο. Οι νέοι έχουν τη δύναμη της ηλικίας τους. Την αγνότητα των προθέσεών τους. Τον ρομαντισμό του επαναστάτη. Την αθωότητα αυτών που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Γι’ αυτό ακριβώς έχουν και τη δυνατότητα να παρέμβουν δυναμικά στην πραγματικότητα και να την αλλάξουν προς το καλύτερο. Οι νέοι αποτελούν τη δύναμη της αλλαγής του τόπου σε μία στιγμή που η αλλαγή είναι το ζητούμενο.
Ιδιαίτερα για την επαρχία μας οι νέοι οφείλουν να δώσουν τον καλό τους αγώνα για να παραμείνουν στον τόπο τους, σε έναν τόπο προικισμένο από το Θεό και να παλέψουν για να αξιοποιήσουν όλα τα πλεονεκτήματά του και να εξαλείψουν ό,τι δεν αξίζει. Η επαρχία μας τους χρειάζεται και αυτοί μπορούν να αλλάξουν την εικόνα της με τρόπους που ούτε οι ίδιοι ακόμη φαντάζονται.
– Η άποψή σας για το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Οι Έλληνες είμαστε ένας λαός που έχει δοκιμαστεί στο χρόνο και έχει αποδείξει την αντοχή του. Έχουμε περάσει από μπόρες και φουρτούνες και έχουμε σταθεί όρθιοι στα πόδια μας, ακλόνητοι και σταθεροί γιατί μας δένουν υψηλές αξίες, μεγάλα ιδανικά, παραδόσεις που δεν έχουν την προνομία να διαθέτουν άλλοι λαοί. Οφείλουμε με κάθε τρόπο να προασπίσουμε τα στοιχεία που συνιστούν την εθνική μας ταυτότητα. Να διαφυλάξουμε τα νάματα των παραδόσεων και της πίστης μας ως θησαυρό πολύτιμο που μπορεί να μας καθοδηγήσει με ασφάλεια στο μέλλον. Να αγκαλιάσουμε την πρόοδο και να μη φοβηθούμε το διαφορετικό, να μη δειλιάσουμε μπροστά στη δύναμη των αλλαγών αλλά να τη διαχειριστούμε με έναν τρόπο που θα κάνει το οικοδόμημά μας πιο στέρεο, πιο ευρύχωρο, πιο ανοικτό στο αύριο.
Οι Έλληνες δεν έχουμε μάθει να φοβόμαστε, αλλά να αγωνιζόμαστε. Δε μπορούμε να δειλιάζουμε, αλλά μόνο να παλεύουμε. Ας πιστέψουμε στους εαυτούς μας, ας μείνουμε ενωμένοι αφήνοντας στην άκρη τα μικρά και ασήμαντα που μας χωρίζουν και ας ανοιχτούμε στο πέλαγος με όπλο τις αξίες μας και την πίστη μας.
