“Να αναζητήσουμε με όλη μας την καρδιά τον Χριστό” σημειώνει μεταξύ άλλων στην Εγκύκλιο για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ που παράλληλα αναφέρεται στην Πίστη και στον αγώνα του Χριστιανού.
Αναλυτικά η Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου
“Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, η περίοδος της ασκήσεως και της μετανοίας, ανοίγεται εμπρός μας. Η Εκκλησία καλεί όλους τους χριστιανούς να δεχθούν ευπρόσδεκτα τη λάμψη της Χάριτος και την φωταύγεια της Αναστάσεως. Διότι όποιος επιθυμεί και αναζητά με όλη την καρδιά και όλη τη διάνοιά του και όλο το σώμα του και όλη την ψυχή του καταλαβαίνει και βιώνει την Ανάσταση. Αυτός ο καιρός της Σαρακοστής λοιπόν είναι ο καιρός της ετοιμασίας. Ετοιμασίας, αγαπητοί μου, για τη μεγάλη συνάντηση με τον Ερχόμενο. Διότι εμπρός αναμένει ο Ερχόμενος, ο Σαρκωθείς και Αναστηθείς Υιός και Λόγος. Αναμένει ο Σωτήρας Χριστός.
Η μεγάλη συνάντηση έρχεται για όποιον με μετάνοια και ταπείνωση, με χαρά και αναμονή ετοιμάζει, ευπρεπίζει, στολίζει, καλλωπίζει και ανοίγει τον οίκο της καρδιάς του στον Θεό.
Τότε θα αξιωθεί ο άνθρωπος τη Συνάντηση.
Ο Ερχόμενος είναι ο Θεάνθρωπος της Αγάπης, της συγχώρησης, της θυσίας, της Ανάστασης. Και εμείς που είμαστε οι άνθρωποι της πτώσης, των παθών, της αγνωμοσύνης, της μη συγχώρεσης, της κακίας, της πόρωσης, της αφιλανθρωπίας και της απουσίας αγάπης αλλά που θέλουμε να Τον συναντήσουμε, καρτερούμε με πολύ πόθο. Και ο πόθος αυτός, η φλόγα της καρδιάς και της ψυχής μας γίνεται ικανότητα.
Πόσο ικανός είναι ο άνθρωπος να θυσιαστεί, να κάνει δική του τη μεγάλη θυσία του Χριστού στον Σταυρό, που έγινε για χάρη της σωτηρίας του ανθρώπου;
Πόσο ικανός είναι ο άνθρωπος να μετανοήσει, να ακούσει τη φωνή του Προδρόμου: “Μετανοείτε· ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών”, ετοιμαστείτε, ακούστε.
Είναι ήδη εδώ ο Ερχόμενος;
Πόσο ικανός να καταλάβει τον άλλο άνθρωπο και να συγχωρήσει, να συμμετάσχει στη συνεχή και αδιάλειπτη και ατελεύτητη συγχώρηση του Χριστού;
Πόσο ικανός είναι να αγαπήσει τον άλλο άνθρωπο, να αγαπήσει με το μεγαλείο που αγάπησε και αγαπά τον άνθρωπο ο Χριστός;
Το πως θα γίνει ικανός και πόσο ικανός θα γίνει ο άνθρωπος μας το δείχνει ο καιρός της Σαρακοστής, κάθε Κυριακή και κάθε ημέρα έως την Ανάσταση.
Αρχή της ικανότητας είναι η πίστη. Η ορθή πίστη που έζησαν και εξ αποκαλύψεως παρέδωσαν οι Θεοκίνητοι και Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Το Σώμα της Εκκλησίας, οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Πατέρες και Διδάσκαλοι, οι Άγιοι και οι Μάρτυρες δεν μίλησαν για κάποια παρελθοντικά η μελλοντικά συμβάντα αλλά έζησαν και φανέρωσαν τα κατά Χριστόν νοήματα των πραγμάτων που κατακλύζουν τον καιρό ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη παρουσία του Χριστού. Εστάλαξαν την ορθή (δόξα) στον κόσμο γιατί φωτίστηκαν από τον Παράκλητο.
Η αληθινή πίστη δεν είναι μία υπεροχή της θεωρίας των λόγων ή της αγαθότητας των πράξεων, αλλά έρχεται από τη “θεωρία του Φωτός” του Αγίου Πνεύματος, τη θέα του Ακτίστου Φωτός και τη μετοχή στις Άκτιστες Ενέργειες του Θεού, όπως μας διαβεβαιώνει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
Η εδραία και ασάλευτος πίστη της Εκκλησίας μας οδηγεί, στηρίζει και αγιάζει τον άνθρωπο. Όσο σίγουρος είναι ο άνθρωπος για το πρόσωπο του Χριστού τόσο σίγουρος πρέπει να είναι για την ορθόδοξη πίστη του. Γιατί είναι η πίστη του Χριστού. Είναι η ορθή και αληθινή πίστη που ικανώνει τον άνθρωπο να συναντηθεί με τον Ερχόμενο, είναι η αρχή της ικανότητας να ομοιωθούμε με τον Θεό.
Μέσο της ικανότητας είναι ο Σταυρός.
Η θυσία και η δύναμη είναι ο Σταυρός.
Το θεμέλιο και η ρίζα της πίστης είναι ο Σταυρός.
Η ζωή και η ελευθερία είναι ο ζωοποιός και ελευθερωτής Σταυρός.
Η θύρα του Παραδείσου είναι ο Σταυρός.
Η πηγή της Αγιότητας και ο ποταμός της Χάριτος είναι ο Σταυρός.
Η σφραγίδα των θαρραλέων και το σημείο των αθλοφόρων Αγίων είναι ο Σταυρός.
Η πανσωστική δύναμη του Σταυρού του Χριστού προσφέρεται στον άνθρωπο σε κάθε άβυσσό του, στα πάθη του, στις αμαρτίες του και τις αδυναμίες του. Τον συμπεριλαμβάνει ολόκληρο, τον σώζει, τον λυτρώνει, τον καθαίρει, τον θεανθρωποποιεί, τον χριστοποιεί. Ο Σωτήρας εγκαθιστά στον Σταυρό όλη την σωτηριοφόρο και ζωοποιό δύναμή Του καθώς και ολόκληρο το πρόσωπό Του, ώστε ο Σταυρός να γίνει «το σημείον του υιού του ανθρώπου» (Ματθ. κδ 30), σημείο Του σε γη και ουρανό, σημείο διά του οποίου αναγνωρίζεται από όλο τον κόσμο και την δημιουργία. Ο Χριστός με την απεριόριστη αγάπη Του βρίσκεται όλος στον Σταυρό Του και ανίσταται όλος με την Ανάστασή Του.
[irp posts=”550297″ name=”Τσικνοπέμπτη στα εκπαιδευτήρια της Μητρόπολης Πειραιώς”]
Ο Σταυρός και διά του Σταυρού γίνεται ικανός ο άνθρωπος διότι με τον Σταυρό σταυρώνει και αγιάζει την ικανότητά του για όλη τη ζωή του.
Τέλος της ικανότητας είναι η αγιότητα. Η Χάρις του Θεού αγγίζει και σκεπάζει και πλημμυρίζει κάθε άνθρωπο. Κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Σιναίτη τον «νομοθέτη της ασκήσεως» και συγγραφέα της Κλίμακος, η πορεία προς την Αγιότητα, που είναι η συνάντηση με τον Θεό, είναι μία κλίμακα, μία σκάλα προς τον ουρανό, με κάθε φυσικό στοιχείο αυτής της εικόνας να μεταφέρεται στην πνευματική ζωή.
Με θέληση ο άνθρωπος ανεβαίνει μία σκάλα και με τον ίδιο τρόπο αρκεί αυτή και μόνον η βούληση του ανθρώπου, για να κατορθώσει να συναντηθεί με τον Θεό.
Με πνευματικό κόπο και με προσοχή πατάει ένα-ένα τα σκαλιά της ανόδου, με αρετή, με νηστεία, με άσκηση, με εγκράτεια, με φύλαξη του νοός και με φόβο Θεού. Όλα αυτά συνιστούν εν συνόψει την προσοχή και την προσήλωση, ώστε τα βήματα να είναι σταθερά στην κλίμακα ειδάλλως η πτώση είναι σίγουρη.
Με τέλος της κλίμακας και σκοπό της ανόδου και όλων των πνευματικών προσπαθειών, των κόπων και των αρετών να αποκτήσει την ικανότητα ο άνθρωπος να συναντηθεί με τον Αγαπημένο Χριστό.
Η ικανότητα λοιπόν προς Αγιότητα έχει μία σπουδαία ιδιότητα: είναι υλικά απροϋπόθετη. Δεν χρειάζεται καμιά υλική προϋπόθεση, από τίποτε δεν εξαρτάται και σε τίποτα δεν στερεύει.
Φτάνει μόνο η βούληση του ανθρώπου, ο πόθος και η χαρά, το σθένος και το θάρρος, η υπομονή και η αγωνία να συναντήσει τον Χριστό.
Καμιά καταγωγή, καμιά κοινωνική τάξη, καμιά ηθική, κανένα πάθος, καμία αδυναμία, καμία αμαρτία, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι πάνω από την Χάρη και την Αγάπη του Θεού.
Πόσο πόθο και χαρά και αγωνία να συναντήσει τον Χριστό δεν είχε η Οσία Μαρία η Αιγυπτία! Η Οσία Μαρία μετέτρεψε τη μεγάλη αμαρτία σε μεγάλη αγιότητα. Τη μεγάλη ανικανότητα σε αγία ικανότητα. Αυτή είναι η ικανότητα προς αγιότητα του ανθρώπου. Αλλά είναι και η αγιότητα της ικανότητας του ανθρώπου.
Και είναι προφανές ότι στο τέλος της Σαρακοστής η αγία μας Εκκλησία, παρέχει δίνει πρότυπο και παράδειγμα με την ιδιαίτερη και υψηλή θέση τιμής που θέτει για την Οσία Μαρία ακριβώς πριν φτάσουμε στην Εβδομάδα των Παθών.
Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος αναφέρει ότι «μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγορίας. Μετάνοια σημαίνει σκέψις αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδος και αποκήρυξις της απελπισίας».
Ακριβώς ο,τι έπραξε η Οσία Μαρία. Ταπεινώθηκε, απέκλεισε τη σωματική παρηγορία της, την κατ’ αρχάς άσωτη και κατόπιν ασκητική, αυτοκατακρίθηκε στην έρημο και απομονώθηκε 40 χρόνους, για να μην βλάψει κανέναν αλλά και να σώσει τον εαυτό της, χωρίς απελπισία αλλά με την ακόρεστη ελπίδα να την συγχωρέσει ο Κύριος.
Αυτή η μετάνοια είναι η ικανότητα προς αγιότητα, αδελφοί και παιδιά μου.
Ο αγωνιζόμενος άνθρωπος εντός της Τεσσαρακοστής αιτείται τη Χάρη, για να φτάσει στη Μεγάλη και Λαμπρή Συνάντηση με τον Σταυρωμένο και Αναστημένο Θεό με τη μετάνοιά του.
Κάθε ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής η Εκκλησία, που είναι το κέντρο, η κοινή τράπεζα, η κοινή προσευχή και η κοινή δοξολογία όλων μας, πάντοτε οδηγεί με ακρίβεια στην κορυφαία και σωτήρια συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό.
Ευχόμεθα, σε αυτόν τον καιρό της ετοιμασίας, την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, να επιθυμήσουμε, να ποθήσουμε και να αναζητήσουμε με όλη μας την καρδιά τον Χριστό και ενώπιόν της Μεγάλης και Λαμπρής Συνάντησης της Αναστάσεως στην Κοινή Τράπεζα του Πάσχα «ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων» Αναστάς Κύριος να μας αναμένει με όλη Του την θυσιαστική και ένδοξηΑγάπη Του.
Ευλογημένη η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή!
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ”